De Israëlische premier Netanyahu verdraaide wat opruiende geschiedenis om te suggereren dat een Palestijnse moefti verantwoordelijk was voor de Holocaust, maar de onderliggende boodschap was zelfs nog verontrustender: een suggestie dat de Palestijnen als groep de schuld delen, zoals voormalig CIA-analist Paul R. Pillar legt uit.
Door Paul R. Pillar
Benjamin Netanyahu's stukje revisionistische geschiedenis over de oorsprong van de Holocaust verdient zeker de verontwaardigde reactie die het de afgelopen week kreeg. Je vraagt je af waarom hij deze lijn doorzette, gezien het gevestigde en gemakkelijk aan te halen historische feit, dat door veel van zijn critici werd aangehaald, namelijk dat de massamoord door het nazi-regime, die bekend zou worden als de Holocaust, al lang op gang was vóór de bijeenkomst waarop Netanyahu verwees, tussen Adolf Hitler en de moefti van Jeruzalem, Haj Amin al-Husseini.
Men vraagt zich verder af waarom Netanyahu, gegeven het feit dat als Netanyahu een scherp negatieve opmerking had willen maken over de moefti, die, zoals ook duidelijk is vastgesteld, een sterk anti-joodse collaborateur van de nazi’s was, hij dat had kunnen doen zonder zijn historisch onnauwkeurige opmerking toe te voegen. twist over de betekenis van de bijeenkomst, en het zou passend en onopvallend zijn geweest als hij of welke andere premier van Israël dat ook had gedaan.
Israëlische premier Benjamin Netanyahu
De retorische aflevering van deze week gaat verder dan de veroordelingen van Netanyahu omdat hij snel en losjes met de geschiedenis speelt en nodigt uit tot enkele andere observaties, waarvan er één veel verder gaat dan Netanyahu zelf. Het commentaar impliceert een grove uitbuiting van de Holocaust om een punt te maken over actuele kwesties, en dergelijk gebruik neigt ertoe de betekenis van de Holocaust zelf te vernederen en te verkleinen.
(Critici van Netanyahu hebben minder het recht om te beschuldigen dat hij de nazi’s van hun verantwoordelijkheid ontheft; wat Hitler deed zou nog steeds verschrikkelijk slecht zijn geweest, zelfs als de moefti hem werkelijk dergelijke ideeën had gegeven.)
Maar goedkope vergelijkende verwijzingen naar de nazi’s zijn lange tijd de meest grove en ongepast gebruikte historische toespelingen geweest die in omloop zijn. Het probleem reikt veel verder dan Netanyahu, en ook buiten Israël. Het gebruik komt veel voor in debatten over het buitenlands beleid in de Verenigde Staten. En het gebruik strekt zich niet alleen uit tot kwesties waarbij Israël betrokken is.
Allerlei buitenlandse vijanden die helemaal niet gelijkwaardig zijn aan Hitler zijn met hem vergeleken, en veel beleid en diplomatieke transacties zijn vergeleken met München die helemaal niet lijken op een gesprek over het Sudentenland. Het is waarschijnlijk dat sommigen van degenen die afkeurend met hun vingers naar Netanyahu zwaaien vanwege de controversiële passage in zijn toespraak, zelf grove gebruikers zijn geweest van toespelingen op de nazi’s.
Een andere observatie betreft de inhoud van de fantasierijke dialoog die zogenaamd plaatsvond tijdens de ontmoeting tussen de moefti en de Führer. Volgens Netanyahu zei de moefti in essentie: “Als je een probleem hebt met de Joden, leg dat probleem dan niet op ons Palestijnen.”
Dat lijkt veel op de vraag die latere Palestijnen, met veel grotere onschuld dan aan de moefti kan worden toegeschreven, aan de westerse machten hebben gesteld: “Als je een probleem hebt met wat de nazi’s deden, waarom zou je het probleem dan aan ons Palestijnen opdringen?”
Tegenwoordig zou die vraag niet langer betrekking moeten hebben op de zionistische beweging, aangezien Israël een gevestigde en legitieme staat is. De vraag verwijst terecht naar het voortdurende lot van de Palestijnen onder Israëlische bezetting. Was het een subtekst van Netanyahu's fictieve vignet om het stellen van die vraag in twijfel te trekken? Misschien. De vraag blijft in ieder geval onbeantwoord.
Wat betreft wat de controversiële passage in de toespraak zegt over Netanyahu's eigen methoden en boodschap, kunnen we verwijzen naar zijn vervolgverklaring waarin hij niet terugdeinsde voor zijn bewering over wat er in de jaren veertig plaatsvond. In plaats daarvan spelde hij specifieker wat hij zei.
Hij zei zijn bedoeling was “om aan te tonen dat de voorvaderen van de Palestijnse natie, zonder land en zonder de zogenaamde bezetting, zonder land en zonder nederzettingen, zelfs toen al streefden naar systematische aansporing om de Joden uit te roeien.” Met andere woorden, om zijn specifieke boodschappen nog duidelijker op te sommen: (1) bezetting en nederzettingen hebben niets te maken met de aspiraties van de Palestijnen of welke militante en onvriendelijke gedachten ze ook hebben, dus stop met ons met die dingen lastig te vallen; en (2) De Palestijnen van vandaag hebben net zo verachtelijke en dodelijke bedoelingen als die nazi-liefhebbende moefti, dus verwacht niet van ons dat we concessies doen of zaken doen met zulke mensen.
De eerste van deze berichten is een totaal onnauwkeurige weergave van waarom zoveel Palestijnen de frustratie en woede voelen die ze voelen, inclusief degenen die dit vandaag de dag zo voelen dat ze zelfmoordaanslagen met een mes uitvoeren op Joodse Israëli's.
Het gelijkstellen, volgens de tweede boodschap, van een heel etnisch of religieus gedefinieerd volk met de woorden of daden van een extreem klein aantal, en de verdere veronderstelling dat de aldus toegeschreven negatieve eigenschappen aangeboren en permanent zijn, is een standaard Netanyahu-techniek geworden. Hij heeft het bij meer dan één bête noire gebruikt in de loop van een politieke carrière die was gebaseerd op angstzaaierij.
Voor Palestijnen betekent dit dat als iemand een terrorist is, ze vermoedelijk allemaal, nou ja, als het geen terroristen zijn, dan óf aanzetten tot terrorisme, óf het steunen, óf in hun hart dezelfde soort gedachten hebben als terroristen. Voor Iraniërs betekent dit dat als ook maar één Iraanse leider een denigrerende opmerking over Israël maakt, de Iraniërs in het algemeen vastbesloten zijn Israël van de kaart te vegen, en dat het gevaarlijk zou zijn om überhaupt met Iran in aanraking te komen.
Netanyahu heeft op een iets andere manier op zijn eigen gemeenschap de techniek toegepast om een heel etnisch of religieus gedefinieerd volk gelijk te stellen aan iets veel beperkters. Hij probeert herhaaldelijk zichzelf en zijn regering te presenteren als leiders en vertegenwoordigers van niet alleen Israël, maar ook het wereldjodendom. Veel niet-Israëlische Joden hebben gesmeekt om van mening te verschillen. In het bijzonder hebben veel vooruitstrevende Amerikaanse joden duidelijk gemaakt dat de Israëlische premier, of in ieder geval deze premier, niet namens hen spreekt.
Deze specifieke poging van Netanyahu tot een valse vergelijking kan een schadelijk effect hebben dat ons terugbrengt naar Haj Amin al-Husseini en de nazi’s. Als dezelfde Israëlische leider die ons vertelt dat de Palestijnen vandaag de dag net zo zijn als de moefti, ons ook vertelt dat zijn regering namens alle Joden handelt, zou het niet verrassend moeten zijn als sommige mensen die er om goede redenen een hekel aan hebben dat het beleid van de regering een deel van die negatieve gevoelens voor alle Joden.
Voor sommige mensen kan dat de overtuiging betekenen dat Joden racistische onderdrukkers zijn. Deze bevooroordeelde perceptie zou net zo ernstig verkeerd zijn als de overtuiging dat alle Palestijnen genocidale aspiraties hebben, maar het is een denkproces dat uiteraard de retoriek volgt.
Ja, er bestaat al heel lang, en dat is nog steeds zo, een anti-joods sentiment dat gebaseerd is op de kwaadaardige werkingen van bevooroordeelde geesten en dat geen regeringsbeleid of zelfs maar haar retoriek vereist. En nee, het Israëlische beleid met betrekking tot de bezetting en de gebieden is niet hetzelfde Slechts reden voor welke haatdragende gedachten er ook in sommige Palestijnse geesten bestaan.
Maar Benjamin Netanyahu's schaamteloze manipulatie van angsten en zelfs historische feiten kan, naast zijn beleid, de emoties rond het onopgeloste conflict tussen zijn land en de Palestijnen alleen maar erger maken.
Paul R. Pillar groeide in zijn 28 jaar bij de Central Intelligence Agency uit tot een van de topanalisten van de dienst. Hij is nu gastprofessor aan de Georgetown University voor veiligheidsstudies. (Dit artikel verscheen voor het eerst als een blog post op de website van The National Interest. Herdrukt met toestemming van de auteur.)
Uit Netanyahu's opmerkingen blijkt dat er geen plaats is voor feiten in zijn denken over Israël en de Palestijnen. Hij handelt dus volledig te kwader trouw. Niets van wat hij zegt kan worden geloofd of vertrouwd. Praktisch gezien staat hij los van de werkelijkheid. Er kan niet met hem worden onderhandeld alsof hij een rationele acteur is. Hij heeft overtuigend aangetoond dat hij een irrationele acteur is. Het conflict kan alleen worden opgelost door dat feit te accepteren en dienovereenkomstig te werk te gaan. Er zal enige vorm van dwang nodig zijn.
Welnu, Miliekowski / “Netanyahu” , een waar “geschenk van God”!
De mening van George Soros/Schwartz over hem zou heel interessant zijn. Maar ik vermoed dat hij daar nooit open over zou zijn.
Een tijdje geleden liet een lezer een antwoord achter waarin Arabische historische standpunten werden genoemd die door westerse historici werden verwaarloosd. De Hebreeuwse Bijbel werd verkeerd geïnterpreteerd (door 70 Joodse schriftgeleerden) in het Grieks, en natuurlijk vormen delen van de Bijbel en beide een basis voor de Koran van de Islam. Ze maakten gebruik van dezelfde historische fouten.
de punten:
1. Geen enkel Arabisch historisch materiaal verwijst naar de Egyptische koning als Farao.
2. Een stad Mizraim in het zuidwesten van Saoedi-Arabië met de titel Faraon (klinkt veel als Farao)
3. Mizraim bevond zich op de belangrijkste kamelenkaravaanroute langs de Rode Zee naar de Levant en Egypte.
4. Het verhaal van Farao en Mozes in de Hebreeuwse tekst verwees naar Mizraim of Misrim. Er werd op de een of andere manier gezegd dat dit naar Egypte verwees, en toch verwijst geen enkele Arabische historische tekst ooit naar Egypte met een dergelijke naam.
5. De stelling is dat toen de kamelenkaravanen geschiedenis werden, net als het paard en de wagen, de mensen van Mizraim noordwaarts trokken naar Egypte en de Levant, maar geen slaven waren. Zo worden joden aangetroffen in het zuidwesten van Saoedi-Arabië en de Levant.
6. Plaatsnamen en geografie in de regio ten zuidwesten van Saoedi-Arabië en Jemen komen overeen met de vroege verhalen in de Bijbel, dus dit was het beloofde land.
Ik ben geen historicus, maar het zou interessant zijn om iets te horen van iemand die bekend is met de Arabische geschiedenis van de regio.
De artikelen zijn te vinden via Googlen:
Al-Hijaz, thuisland van Abraham en de Israëlische profeten
De echte uittocht: einde van Israël
De geschiedenis kapen in het onheilige boek van de Jood
Egypte kende geen Farao, noch Mozes
De eerste is het meest interessant, maar op sommige gebieden bevat de vertaling uit het Arabisch een paar fouten in spelling en tekst, maar echt heel interessant. Het werd geproduceerd door de Al-Tajdeed Culturele en Sociale Vereniging in Bahrein.
De laatste drie vertellen over de bevindingen in de eerste tekst.
Mag ik u ‘Egypte, Kanaän en Israël in de oudheid’ van Donald B. Redford voorstellen. Het is geen duur boek, maar het ding is enorm zwaar leesvoer. Een veel eenvoudiger boek is “The Bible Unearthed: Archaeology's New Vision of Ancient Israel and the Origin of Its Sacred Texts” van Israel Finkelstein.
Het is gemakkelijk genoeg om aan te tonen dat het hele verhaal van de Exodus één lang sprookje is, maar tegenwoordig is er niet echt een markt voor boeken over DAT onderwerp. Bovendien zou het iemand kunnen beschuldigen van ‘antisemitisme’, want zonder de 3500 jaar oude functionaris Landtoelage van Godhebben de zionisten nog geen schijn van claim op het Palestijnse land dat ze meedogenloos stelen.
Ik heb begrepen dat al-Husseini besloot te proberen Duitse hulp te krijgen in de Tweede Wereldoorlog om zijn land te bevrijden. Hij had de Britten al lang opgegeven. Rond de jaren twintig wilden de Joodse burgers in de regio, en niet de zionistische immigranten, niet dat deze zionisten zouden binnenkomen en de vrede zouden vernietigen. Zionisten kwamen binnen, kochten land met behulp van buitenlandse fondsen die voor dit doel waren gecreëerd, ontsloegen de plaatselijke Arabische arbeiders en namen na verloop van tijd een wet aan die Joodse arbeiders alleen op deze landgoederen mocht laten werken. Dat zorgde voor veel slechte gevoelens tussen de zionisten en de inheemse bevolking (jood, moslim en christen), vooral de moslimfractie die voornamelijk uit arbeiders bestond, terwijl het christelijk-Palestijnse element meer met handel bezig was. Vandaag zijn de Palestijnen samen.
Wat als een blanke Amerikaanse president naar buiten zou komen en Sitting Bull, of Fredrick Douglas, de schuld zou geven van de 'Financiële Crash van 1893'? Zou niet tenminste iemand de blanke president ervan beschuldigen problemen te veroorzaken, en dat deze blanke leider op zijn minst een pure racist in hart en nieren was? Netanyahu's fout, blunder, blub, of hoe je het ook noemt, bewijst dat hij niets anders is dan de zoveelste onruststoker, in een land dat verstoken is van eerlijkheid en menselijke gevoeligheid. Israël moet zichzelf herconfigureren, zodat het een echte democratie wordt. Een democratie die vertegenwoordiging zou hebben voor al haar gevarieerde mensen. "Dhr. Netanyahu, haal deze muur neer!” Waar is 'de Grijper' als je hem nodig hebt?
ISRAËL, PALESTINA EN NETANYAHU'S HERHAALINGEN….
Gebaseerd op absoluut geen enkel bewijs (stop met lezen
hier als je naar bewijs hunkert) daar kun je alleen maar naar raden
Netanyahu en het revisionistische Israël hebben ooit een behoefte
meer om de Holocaust als reden opnieuw te benadrukken
voor het zijn.
Ik heb gisteren in een reactie op de absurditeit hiervan ingegaan
waarin ik verwees naar Gabriel Kolko en anderen'
analyses. Dat behoeft hier geen herhaling.
Je kunt er alleen maar aan toevoegen dat er toen geen holocaust was
Er werd een ‘joodse staat’ bedacht. Destijds het
was geen overweldigende identificatie van ‘wereldwijd’
Jodendom”. Het zionisme was een zwakke minderheidsfractie. Meest
Als Joden zouden migreren, wilden ze niet naar Palestina.
Voor elke Jood die naar Palestina ging, gingen er 27
elders op het westelijk halfrond tussen
1890 en 1924. In 1924 de VS – met de zegeningen
van het zionisme – sloot de mogelijkheid daartoe vrijwel uit
migreren naar de VS. (Er was geen A
HOLOCAUST destijds!) Maar de VS waren dat wel
niet de enige keuze….
Waarom dan deze plotselinge link met de holocaust?
en Israël.
Is er nog iets anders, iets onuitgesprokens,
een niet nader genoemde zwakte die zich in de buurt bevindt
onderkant van Netanyahu's retoriek?
Zonder holocaust zou er wel sprake zijn geweest
Israël is helemaal niet nodig. Misschien. Misschien niet.
(Zie THE HOLOCAUST van Norman Finkelstein
INDUSTRIE onder andere bronnen.)
—-Peter Loeb, Boston, MA, VS
Peter, je voegt altijd iets toe aan het commentaarbord van deze site, dat iemand iets geeft om over na te denken. Onlangs heb ik langzaam een boek met brieven van Albert Einstein doorgelezen. Einstein geloofde in zijn tijd dat de Joden een thuisland nodig hadden. Ergens zouden ze heen kunnen gaan om aan vervolging te ontsnappen. Einstein wees zelfs op bepaalde projecten en gebeurtenissen die in Israël plaatsvonden, waar iedereen in dat land profijt van had, dus wat ging er mis? Mijn theorie is dat het racistische nationalisme de macht heeft overgenomen. Luister, in mijn tijd heb ik Joodse zakenmensen gekend die liever zaken deden met een Italiaan (zoals ik) dan zaken doen met een andere Joodse persoon. Ik weet niet waarom, ze zeiden alleen dat ze mij leuker vonden. Ik heb ook Italianen gekend die het grootste deel van hun zaken met andere Italianen deden, niets is ooit zo gemakkelijk, toch? Maar als het gaat om wat er mis kan zijn gegaan in Israël (beter Palestina van vóór 1948), zou ik zwaar leunen op het probleem dat de Israëliërs de racekaart speelden, tot het uiterste….Ik bedoel tot het uiterste. Ik heb hier ongetwijfeld ongelijk in, maar waarom zijn al die Palestijnen dan omheind?
Ik denk dat je het zoals gewoonlijk goed hebt gedaan. Yahoo (wiley c.) gelooft de propaganda ook niet.
Hitler ja slechte man. Geen twijfel mogelijk.
Maar al zijn wandaden worden bevestigd door zijn slachtoffers, een zeer lastig oordeel.
Ik las onlangs waar Golda Meir zei dat de Europeanen na Dresden (VS en Groot-Brittannië) niets te maken hadden met het dicteren van Israël. Omdat we wonnen, werden al onze gruweldaden onder de tafel geveegd en hebben we miljoenen vermoord, door de VS niet meegeteld. Het gepraat over slechte mannen van weleer wordt hol gemaakt door de smerigheid van vandaag.
Dat kan juist zijn, maar misschien ook niet. Omdat ik noch Duits, noch Arabisch lees, vraag ik me af hoeveel informatie over die al-Husseini-man juist is. Als het door de zionistische leugenmachine is gefilterd, is het echt verdacht. Maar aangezien ik WEL Engels lees, kan ik met vertrouwen zeggen dat wat het bovenstaande citaat zegt over anti-joodse collaborateurs van de nazi’s feitelijk ook van toepassing is op Charles Lindbergh, een man die door president Eisenhower werd gerehabiliteerd zodra hij in 1952 aan de macht kwam.
Op de Tikun olam-site staat een artikel over de beweringen van Netanyahu.
http://www.richardsilverstein.com/2015/10/22/bibi-butchers-history/
Er zijn ongetwijfeld enkele zelfmoordaanslagen met mesjes door Palestijnen. Het is ook waar dat de schurken en moordenaars bij de politie in dat smerige en stelende kleine land geen enkele kans missen om degenen te vermoorden die alleen maar proberen te overleven in het hellegat dat de Israëli's hebben gecreëerd. Van de SteveLendmanBlog:
Terloopse moord en nog een onderdeel van de door de staat gesponsorde terreurcampagne. In een later bericht op deze site spreekt de blogger over Netanyahu's campagne om de Palestijnen van Jeruzalem hun verblijfsrechten te ontnemen. Waar zullen ze heen gaan? Waarom zou het hoofd Dingleberry erom geven? En trouwens, geen enkele goede christen-zionist in de VS van A zal er ook maar iets om geven – in het onwaarschijnlijke geval dat ze zelfs maar van het plan horen.
hxxp://sjlendman.blogspot.com/