De Israëlische handhaving van de Gaza-blokkade heeft geleid tot het bestormen van hulpschepen in internationale wateren, waaronder de aanval op het Turkse schip Mavi Marmara in 2010, waarbij Israëlische commando's negen mensen doodden, een zaak die nu heeft geleid tot een rechtszaak tegen de voormalige Israëlische minister van Defensie Barak, schrijft Ann Wright.
Door Ann Wright
In de Verenigde Staten is een rechtszaak aangespannen tegen de voormalige Israëlische premier en minister van Defensie Ehud Barak vanwege zijn rol in de Israëlische commando-aanval van 2010 op de Gaza Freedom Flotilla, waarbij acht Turkse staatsburgers en een Amerikaanse burger werden gedood door Israëlische troepen en meer dan 50 mensen. Turkse passagiers raakten gewond.
Het proces zou de eerste keer zijn dat een voormalige Israëlische premier terecht zou staan wegens internationaal terrorisme.
De Israëlische minister van Defensie Ehud Barak ontmoette minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice in 2007
De familie van Furkan Dogan, de Amerikaanse burger die bij de aanval lijkt te zijn geëxecuteerd, is vijf keer neergeschoten, inclusief een schot in het hoofd. aldus de advocaten van de familie – heeft de rechtszaak aangespannen bij de Central District Court van Californië. De aankondiging van het proces werd op 20 oktober in Los Angeles aan Barak overhandigd toen hij in de zaak sprak Distinguished Speaker-serie van Zuid-Californië.
Think een persbericht van de Turkse Internationale Humanitaire Organisatie die het Mavi Marmara-schip sponsorde, omvatten de aanklachten tegen Barak onder meer zijn planning en leiderschap bij de moord op Furkan Dogan en anderen in internationale wateren, opzettelijk doden, poging tot opzettelijk doden, het opzettelijk veroorzaken van ernstig letsel aan lichaam of gezondheid, internationaal terrorisme, plundering, het opzettelijk toebrengen van schade aan eigendommen, beperking van de vrijheid van mensen en het aanzetten tot geweldsmisdrijven.
Amerikaanse advocaten Hydee Dijsktal en Dan Stormer; het Britse advocatenkantoor Stoke & White; Britse professor dr. Geoffrey Nice; en de Britse advocaat Rodney Dixon vormen het juridische team voor de familie Dogan.
Andere juridische procedures tegen Barak en andere hooggeplaatste leden van de Israëlische regering zijn in de maak. In 2010 spanden de weduwen van Cevdet Kiliçlar en Necdet Yildirim, twee anderen geëxecuteerd door Israëlische commando's, in Frankrijk een rechtszaak aan tegen Barak, die hij ontweek toen hij op de hoogte werd gebracht van de Franse rechtszaak toen hij op het punt stond naar Parijs te vertrekken om een wapenbeurs bij te wonen. .
In een zaak die voor het Internationaal Strafhof (ICC) is gebracht, heeft de aanklager van het ICC geoordeeld dat de aanval door Israëlische commando's op de Mavi Marmara in de Gaza Freedom Flotilla een oorlogsmisdaad was.
Bovendien heeft het Zevende Hoge Strafhof in Istanboel, Turkije, heeft uitgegeven een “rode waarschuwing” voor de arrestatie van vier hoge Israëlische regeringsfunctionarissen in een rechtszaak die in Turkije is aangespannen. De door de rechtbank genoemde Israëlische functionarissen zijn de voormalige Israëlische stafchef Gabi Ashkenazi, voormalig marinechef Eliezer Marom, voormalig hoofd van de militaire inlichtingendienst Amos Yadlin en voormalig hoofd van de luchtmacht, Avishai Levy.
Vanwege politieke overwegingen met betrekking tot de staat Israël heeft het Ministerie van Justitie van Turkije het verzenden van de “rode kennisgeving” naar Interpol uitgesteld, tot grote ontsteltenis van degenen die gerechtigheid zoeken.
Ann Wright diende 29 jaar in het Amerikaanse leger/legerreservaten en ging met pensioen als kolonel. Ze was ook 16 jaar lang een Amerikaanse diplomaat en werkte in Amerikaanse ambassades in Nicaragua, Grenada, Somalië, Oezbekistan, Kirgizië, Sierra Leone, Micronesië, Afghanistan en Mongolië. Ze nam in maart 2003 ontslag uit de Amerikaanse regering, uit oppositie tegen de oorlog in Irak. Ze maakte deel uit van de Gaza Freedom Flotillas van 2010, 2011 en 2015 en is zes keer in Gaza geweest na de Israëlische aanvallen op Gaza.
Ik heb deze opmerking op een andere online site gemaakt en zal de essentie ervan hier plakken:
Geweldig en hoopvol nieuws! Ann Wright is een held (en een van de slachtoffers van de heelheid van de Mavi Marmara-oorlogsmisdaad van 31 mei 2010), en alle ongeveer 66 tragische slachtoffers op de Mavi Marmara zijn helden die moeten worden erkend en geëerd door naar volwaardige en ware gerechtigheidsschurken zoals Ehud Barak.
Ik zou Ann op een ‘één menselijke’ manier vriendelijk willen corrigeren: ik ben er zeer zeker van dat een negende Turkse staatsburger, na vele maanden ernstig gewond te hebben gelegen, is geslaagd en de door Mavi Marmara vermoorde ‘10’ heeft laten tellen in plaats van ‘9’. € (inclusief natuurlijk de jonge en betreurde meneer Furkan Dogan).
Geen gemakkelijk verhaal om te vinden! Mijn zoekopdracht op Google Nieuws van een minuut geleden had twee 'hits': Fultion County News ergens in Kentucky, en de Washington Times.
Wat betreft de reden waarom andere sites dit niet hebben gepubliceerd: ik kan alleen maar raden dat banen niet zo gemakkelijk te vinden zijn en dat dit een domme manier zou zijn om zichzelf te beëindigen.
Als ze het Amerikaanse schip zouden aanvallen en wij worden losgelaten, denk je dat er nog iets verder zou gebeuren. Niet om het artikel te bashen, maar om ter zake te komen wat “de situatie is”.
Het is beleid
…het is beleid
USS Vrijheid
Wauw ! Mevrouw Wright,
Een van de aanklachten van “Israëls spraakmakende beroemdheden die worden aangeklaagd wegens “terrorisme”?
Wat een verhaal !
Je zou denken dat het overal in het nieuws zou zijn, met diepgaande berichtgeving en onderzoek naar wat terrorisme, piraterij en internationaal maritiem recht op de volle zee inhoudt?
Een diepgaand profiel van het slachtoffer, de heer Dogan, en zijn familie... hun zeer reële lijden bij het verlies van hun kind.
Talkshows op zondagochtend worden overspoeld met “terrorisme”-commentaren.
en misschien wordt er snel een nieuwe ‘patriottact op volle zee’ door het Congres gepusht om kwetsbare Amerikanen in open water te beschermen tegen ‘wrede terroristische misdadigers’.
Maar het lijkt erop dat elke grote krant en elk groot netwerk volkomen stil zijn over dit verhaal.
Ik denk dat de heroïsche ‘oorlog tegen het terrorisme’ niet veel betekent als het slachtoffer een Amerikaan is en de dader een Israëliër.
Het is bijna alsof het helemaal nooit is gebeurd.
Precies.
Het is helemaal nooit gebeurd.
Beweeg mee.
Ik hoop dat u niet verrast bent door de ‘stilte’ van de grote Amerikaanse media over internationale aanklachten tegen Israëlische misdaden. Het juiste woord is niet ‘stilte’, maar ‘onderdrukking’. Amerikaanse media hebben Israëlische misdaden tegen het internationaal recht en misdaden tegen de fundamentele menselijkheid decennialang onderdrukt, en zullen dat blijven doen.
Eigenlijk bestaat er helemaal geen vrije pers in de VS. De reguliere media zijn toegewijd aan de dienst van Israël, niet aan Amerika, terwijl het Congres Israël blijft steunen, zelfs ten koste van hun Amerikaanse kiezers.
Burgers van de VS moeten de controle over hun land terugkrijgen, anders moeten ze tevreden zijn met het zien vliegen van de Israëlische Davidster over Washington.