Ellsberg zoekt gerechtigheid voor Vanunu

De beroemde klokkenluider van het Ministerie van Defensie, Daniel Ellsberg, zegt dat Israël de bijna dertig jaar oude vervolging van Mordechai Vanunu moet staken, de voormalige nucleaire technicus die in 1986 het bestaan ​​van Israëls clandestiene nucleaire programma aan het licht bracht en achttien jaar gevangenisstraf kreeg.

Voormalig functionaris van het Amerikaanse ministerie van Defensie, Daniel Ellsberg, die de geheime Pentagon Papers-geschiedenis van de oorlog in Vietnam heeft gelekt, zegt dat Israël eindelijk moet erkennen dat de voormalige kerntechnicus Mordechai Vanunu het juiste heeft gedaan toen hij in 1986 het bestaan ​​van Israëls kernwapenprogramma openbaarde. Israëlische agenten willen hem uit Italië ontvoeren en terugsturen naar Israël.

In een interview met RT voegde Ellsberg, die zelf werd bestempeld als een “verrader” van de Verenigde Staten omdat hij de geschiedenis van de Vietnamoorlog in 1971 in de Pentagon Papers had onthuld, eraan toe dat de Israëlische regering eindelijk de beperkingen op Vanunu's burgerrechten zou moeten opheffen. Verder zei Ellsberg dat Israël openheid moet geven over het bestaan ​​van zijn kernwapenprogramma en moet toegeven dat het zijn belofte heeft geschonden om niet de eerste te zijn die kernwapens in het Midden-Oosten introduceert.

RT: Tien jaar na zijn vrijlating staat Vanunu nog steeds onder voortdurende druk van de regering en is hij voortdurend bang voor arrestatie. Waarom gebeurt dat, denk je?

Daniël Elsberg: Ik denk dat het in essentie is wat ze willen: een levenslange straf, in feite omdat ze hen in verlegenheid hebben gebracht, in feite, in een beleid dat echt niet verdedigd kan worden in het nucleaire tijdperk. Is het werkelijk legitiem dat een land in het geheim kernwapens ontwikkelt en deze geheimhouding vervolgens voor onbepaalde tijd voor de wereld blijft handhaven, of doet alsof hij dat geheim houdt? Ik denk het niet.

Ik denk dat Vanunu precies het juiste heeft gedaan door zijn medeburgers en de rest van de wereld te vertellen dat Israël een groot nucleair programma heeft. En daarvoor heeft hij 18 jaar in de gevangenis gezeten: 10 en een half jaar in een zeer kleine cel van isolatie, een cel van 6 bij 9 meter die Amnesty in essentie ‘marteling’ noemde, gedurende die lange periode.

Het idee dat hij beperkingen opgelegd krijgt nadat hij de volledige straf heeft uitgezeten, dat hij geen straf krijgt wegens goed gedrag of enige vorm van gratie na het uitzitten van de volledige straf van 18 jaar. Het idee dat hem nog meer beperkingen moeten worden opgelegd over met wie hij kan praten en of hij mag vertrekken het land is eigenlijk een overblijfsel van het Britse koloniale beleid, toen zij Israël volledig regeerden en zij gewoon werden opgenomen in de Israëlische wet die nergens anders ter wereld onder de mensenrechtenwetgeving als eerlijk wordt beschouwd.

Hij werd geen dag eerder vrijgelaten. Hij zat de hele straf uit, en kreeg toen, zoals ik al zei, deze verdere beperkingen opgelegd, zoals de Britse bezettingsregels hadden toegestaan ​​en de Israëlische wet deze eenvoudigweg in zijn eigen recht had voortgezet, in duidelijke schending van het VN-Handvest voor de Rechten van de Mens.

RT: Voor sommige mensen is Vanunu een held, voor anderen is hij precies het tegenovergestelde. Ze zeggen dat hij levenslang in de gevangenis moet zitten. Welke impact denk je dat zijn onthullingen hebben gehad?

DE: Welnu, ik kan niet zeggen dat zijn onthullingen het Israëlische beleid beïnvloedden, ook al hadden ze dat wel moeten doen, denk ik. Veel Israëli's zijn van mening dat ze vele jaren geleden eerlijk en open hadden moeten zijn over hun nucleaire beleid, en zeggen dat nu nog steeds. Hij wordt een verrader genoemd. Ik werd een verrader genoemd, hoewel ik daar volgens de Amerikaanse grondwet niet van beschuldigd werd.

Vrijwel iedereen, denk ik, die de waarheid naar buiten brengt dat de ambtenaren niet onthuld willen worden, krijgt die vreselijke naam. Als je niet bereid bent uitgescholden te worden, kun je echt niet de waarheid vertellen, zou ik zeggen, over de onrechtmatige dingen die je regering doet. En ik heb het hier niet zozeer over het Israëlische nucleaire programma, maar over het feit dat ze er sindsdien over hebben gelogen.

RT: Is het effectief geweest in de zin dat hij de eerste was die zich publiekelijk uitsprak over het vermeende bestaan ​​van het Israëlische nucleaire programma? Is het effectief geweest in die zin dat het anderen heeft geïnspireerd om zijn voorbeeld te volgen?

DE: Ik ben blij dat dat zo is. Er waren destijds mensen die vonden dat hij de Israëlische veiligheid had verbeterd door hun buren duidelijk te maken dat ze te maken hadden met een nucleaire staat, iets waarvan ik denk dat ze daar over het geheel genomen, zelfs de regering, blij mee waren. Maar ze wilden ‘A’ de persoon straffen die het op zich had genomen, het initiatief nemen om dat aan het licht te brengen, en andere klokkenluiders ontmoedigen. En aan de andere kant wilden ze hun beleid van zogenaamde ‘ambiguïteit’ voortzetten, wat niets anders is dan een beleid van liegen tegen het publiek, tegen hun eigen publiek en tegen de wereld.

Trouwens, ze hebben altijd gezegd dat ze niet de eersten zouden zijn die kernwapens in het Midden-Oosten zouden introduceren, dat hebben ze keer op keer gezegd. Dat is gewoon een platte leugen van de overheid. Niet beter, niet slechter dan leugens van mijn eigen regering, of van welke andere regering dan ook.

RT: Nu mag Vanunu het land niet eens verlaten. De regering zegt dat hij nog meer geheimen kan onthullen. Je kunt hier vanuit een ervaringspositie spreken, hoe je daarover denkt. Is het echter juridisch aanvaardbaar?

DE: Ik kan daar niet mijn eigen oordeel over geven, maar elke nucleaire expert, die ik niet ben, ik heb aan nucleaire oorlogsplannen gewerkt, maar niet aan het ontwerp of aan kernwapens. Iedereen zegt dat wat hij wist als een technicus in Dimona in 1986, meer dan twintig jaar geleden, zou vandaag de dag onmogelijk enige veiligheidsrelevantie kunnen hebben. En dat dat slechts een versleten excuus is om zijn straf voor onbepaalde tijd voort te zetten, verder dan wat zelfs een militaire rechtbank hem zoveel jaren geleden heeft opgedragen.

RT: Wat is het standpunt van andere landen als het gaat om de weigering van Israël om enig programma van kernwapens of bezit toe te laten? Waar staan ​​de standpunten hierover? Hoe kijken zij naar Israël?

DE: Blijkbaar werd het feit dat Vanunu überhaupt toestemming kreeg om dit interview te geven door verschillende media, grote media, opgevat als een aanwijzing voor een echte verschuiving in het Israëlische beleid, en kwam het, eindelijk, heel dichtbij om duidelijk te maken wat hun status was. is.

Wat Vanunu overigens aangaf, is dat hun nucleaire voorraad veel groter was dan zelfs onze Amerikaanse Central Intelligence Agency (CIA) had geschat. Hij heeft deze verhalen beschreven en gezegd dat het om minstens honderd wapens ging. Mensen die het eerder hadden geraden, dachten dat het veel lager was.

Eigenlijk zei Vanunu destijds dat hij dacht dat het materiaal veel groter was, genoeg voor zo'n 300 of meer wapens, en het zou mij niet verbazen als de Israëlische voorraad tot op de dag van vandaag erg wordt onderschat. Dat zou er bijvoorbeeld op kunnen wijzen dat ze feitelijk de derde grootste voorraad ter wereld hebben, na de VS en Rusland, in plaats van bijvoorbeeld achter te blijven bij Frankrijk.

RT: Hoe denk je dat de zaken de afgelopen decennia zijn veranderd? Ziet u dat regeringen nu meer controles en meer bescherming bieden om klokkenluiders te voorkomen? Wordt het moeilijker?

DE: Er zijn mensen die zich niet kunnen laten afschrikken door de dreiging van zelfs zeer zware, onbepaalde tijd of levenslange gevangenisstraffen. Het is duidelijk dat Ed Snowden, die nu in ballingschap leeft en waarschijnlijk voor onbepaalde tijd in levensgevaar verkeert, bereid is dat risico op zich te nemen. Chelsea Manning, die momenteel in de gevangenis zit, omdat ze dit heeft onthuld. Ik denk dat ze allemaal zijn, inclusief Vanunu. Laat ik zeggen dat zij mijn persoonlijke helden zijn. Ik bewonder ze.

Ik beschouw Vanunu als een vriend, omdat ik hem verschillende keren heb ontmoet en met hem heb gecorrespondeerd. Ik ging naar Israël om voor hem te bemiddelen tijdens een hoorzitting in hoger beroep. Ik denk dat hij de voornaamste profeet van het nucleaire tijdperk is. Iemand die niet alleen zijn leven in de gevangenis of de dood riskeerde, maar feitelijk enorm lang heeft doorgebracht, zoals ik zeg: 10 en een half jaar in eenzame opsluiting in 18 jaar.

Dus ik denk dat hij het verdient om over de hele wereld geëerd te worden, en dat is in een groot deel van de wereld ook het geval. En om mij, zeker, bij zijn nieuwe vrouw te mogen voegen, ben ik erg blij voor haar, dat ze samen zijn gekomen om zich bij zijn vrouw in Noorwegen te voegen en zijn leven te leiden.

Maar hij is duidelijk niet bereid om volledig te zwijgen over zijn opvattingen over kernwapens en zijn overtuiging dat het nucleaire beleid van Israël kortzichtig is en gevaarlijk voor de staat zelf, bij het bevorderen van proliferatie waaraan Israël zeer onderhevig en kwetsbaar is. Dus ik denk dat hij moet worden toegelaten, niet omdat hij genoeg heeft geleden, maar omdat hij precies het juiste heeft gedaan, en het is tijd om dat te erkennen.

[Dit interview wordt opnieuw gepubliceerd op voorstel van Daniel Ellsberg.]