Exclusief: In een zeldzaam moment van eerlijkheid geeft een westers nieuwskanaal, Forbes, toe dat de bevolking van de Krim in het referendum van vorig jaar hun legitieme wil heeft geuit, toen zij stemden om Oekraïne te verlaten en zich weer bij Rusland te voegen, een ongemakkelijke waarheid voor het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en het perskorps. schrijft Robert Parry.
Door Robert Parry
Een centraal onderdeel van het valse verhaal van het Westen over de Oekraïne-crisis is dat de Russische president Vladimir Poetin de Krim “binnenviel” en vervolgens een “schijn”-referendum organiseerde, waarmee hij beweerde dat 96 procent steun betuigde voor het verlaten van Oekraïne en de terugkeer naar Rusland. Meer recentelijk beweerde adjunct-minister van Buitenlandse Zaken Victoria Nuland dat Poetin de Krim aan een ‘terreurbewind’ heeft onderworpen.
Beide elementen hebben deel uitgemaakt van het 'groepsdenken' dat de Amerikaanse politieke kringen en mediakringen domineert, maar deze propagandistische verhaallijn is eenvoudigweg niet waar, vooral niet het deel over de Krim die door Rusland wordt onderworpen.
De Russische president Vladimir Poetin spreekt een menigte toe op 9 mei 2014, ter ere van de 69e verjaardag van de overwinning op nazi-Duitsland en de 70e verjaardag van de bevrijding van de havenstad Sebastopol op de Krim van de nazi's. (foto Russische regering)
Uit opiniepeilingen van grote westerse bedrijven is het afgelopen jaar consequent gebleken dat de bevolking van de Krim in overweldigende aantallen liever deel uitmaakt van Rusland dan Oekraïne, een beschamende realiteit die zakenmagazine Forbes nu heeft erkend.
An dit artikel door Kenneth Rapoza, een Forbes-specialist op het gebied van ontwikkelingsmarkten, citeerde deze peilingen waaruit blijkt dat de Krim niet wil dat de Verenigde Staten en de Europese Unie hen weer dwingen een ongelukkig huwelijk met Oekraïne aan te gaan. “De Krim-bevolking is gelukkig waar ze is” met Rusland, schreef Rapoza.
“Een jaar na de annexatie van het Oekraïense schiereiland in de Zwarte Zee blijkt uit opiniepeiling na opiniepeiling dat de lokale bevolking daar, of het nu Oekraïners, etnische Russen of Tartaren zijn, het er allemaal over eens zijn: het leven met Rusland is beter dan het leven met Oekraïne”, schreef hij. , eraan toevoegend dat “het grootste deel van de mensheid die op het Zwarte Zee-schiereiland leeft, gelooft dat het referendum om zich af te scheiden van Oekraïne legitiem was.”
Rapoza merkte op dat in juni 2014 Opinieonderzoek, dat werd gesponsord door de Broadcasting Board of Governors van de Amerikaanse regering, ontdekte dat 82.8 procent van de Krim-bevolking zei dat het referendum van 16 maart over afscheiding de standpunten van het Krim-volk weerspiegelde. Op de vraag of toetreding tot Rusland hun leven zou verbeteren, antwoordde 73.9 procent in de peiling ja en slechts 5.5 procent nee.
Een februari 2015 opiniepeiling van het Duitse stembureau GfK vergelijkbare resultaten gevonden. Toen aan de Krim-bevolking werd gevraagd “steunt u de Russische annexatie van de Krim”, antwoordde 93 procent positief, terwijl 82 procent “ja, zeker” zei. Slechts 2 procent zei nee, terwijl de rest onzeker was of geen antwoord gaf.
Met andere woorden: de aandrang van het Westen dat Rusland de Krim aan Oekraïne moet teruggeven zou een schending betekenen van het eeuwenoude Amerikaanse beginsel van het recht op zelfbeschikking van het volk. Het zou de grotendeels etnisch-Russische bevolking van de Krim dwingen zich te onderwerpen aan een Oekraïense regering die door veel Krim-mensen als onwettig wordt beschouwd, het resultaat van een gewelddadige, door de VS gesteunde staatsgreep op 22 februari 2014, waarbij de gekozen president Viktor Janoekovitsj werd afgezet.
De staatsgreep was het begin van een meedogenloze burgeroorlog waarin het rechtse regime in Kiev neonazi’s en andere extremistische milities erop uit stuurde om een felle ‘anti-terrorismeoperatie’ te leiden tegen de weerstand van de etnisch Russische bevolking in het oosten, die net als de Krim steunde Janoekovitsj. Bij de gevechten zijn ruim zesduizend Oekraïners, van wie de meesten etnische Russen zijn, om het leven gekomen.
Ondanks deze realiteit hebben de reguliere Amerikaanse nieuwsmedia de crisis verkeerd gerapporteerd en de feiten verdraaid om te voldoen aan de propaganda van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Veel Amerikanen geloven dus in het valse verhaal dat Russische troepen de populaire wil van het Krim-volk verpletteren, net zoals het Amerikaanse publiek door veel van dezelfde nieuwsmedia werd misleid over de situatie in Irak in 2002-03.
Of zoals Rapoza van Forbes het verwoordde: “Op een gegeven moment zal het Westen het recht van de Krim op zelfbestuur moeten erkennen. Tenzij we allemaal moeten geloven dat de lokale bevolking die door Gallup en GfK werd ondervraagd, dit deed terwijl FSB-schijnmannen met geweren in hun handen stonden te wachten.” De FSB is een Russische inlichtingendienst.
Uit het onderzoek van GfK bleek ook dat de Krim de Oekraïense media, die zeer anti-Russisch waren, als onbetrouwbaar beschouwden. Slechts 1 procent zei dat de Oekraïense media “volledig waarheidsgetrouwe informatie verstrekken” en slechts 4 procent zei dat deze “vaker waarheidsgetrouw dan bedrieglijk” was.
De mensen aan de frontlinie van dit conflict, waar adjunct-secretaris Nuland een ‘terreurbewind’ ontdekte, zeggen dus dat ze niet alleen tevreden zijn met de terugkeer naar Rusland, dat de Krim sinds de 1700e eeuw controleerde, maar vertrouwen ook niet in de vervormde versie van de gebeurtenissen die ze op de Oekraïense tv zien.
Praktische redenen
Sommige redenen voor de houding van de Krim zijn eenvoudigweg pragmatisch. De Russische pensioenen waren drie keer zo hoog als wat de Oekraïense regering betaalde en nu worden de Oekraïense pensioenen verder verlaagd in overeenstemming met de bezuinigingseisen van het Internationale Monetaire Fonds.
Deze maand pochte Nuland over die pensioenverlagingen en prees hij de stappen die het regime in Kiev heeft gezet om een ‘vrijemarktstaat’ te worden. Ze prees ook ‘hervormingen’ die de Oekraïners zullen dwingen harder te werken en tot op hoge leeftijd te werken, en die de gassubsidies hebben verlaagd, waardoor de armen hun verwarmingsrekeningen konden betalen.
Vorig jaar gooiden de New York Times en andere Amerikaanse nieuwsmedia ook op vrij promiscue wijze het woord ‘invasie’ rond in hun discussies over de Krim. Maar u herinnert zich misschien dat u geen beelden zag van Russische tanks die neerstortten op het Krim-schiereiland, of van een amfibische landing of van parachutisten die uit de lucht neerdaalden. De reden was simpel: Russische troepen waren al op de Krim.
De Russen hadden een huurovereenkomst met Oekraïne waardoor maximaal 25,000 militairen op de Krim de Russische marinebasis Sebastopol konden beschermen. Ongeveer 16,000 Russische troepen waren ter plaatse toen de staatsgreep van 22 februari 2014 in Kiev plaatsvond en na een crisisbijeenkomst in het Kremlin werden ze uitgezonden om te voorkomen dat het staatsgreepregime zijn controle zou opleggen aan de bevolking van de Krim.
Die Russische interventie vormde de weg vrij voor het referendum van 16 maart, waarin de kiezers van de Krim in groten getale opkwamen en overweldigend stemden voor afscheiding van Oekraïne en re-integratie met Rusland, een stap die het Russische parlement en president Poetin vervolgens goedkeurden.
Maar als een ander onderdeel van zijn valse berichtgeving beweerde de New York Times dat Poetin ontkende dat Russische troepen op de Krim hadden geopereerd, terwijl hij er in feite vrij open over was. Op 4 maart 2014, bijna twee weken voor het referendum, besprak Poetin bijvoorbeeld in Moskou persconferentie de rol van Russische troepen bij het voorkomen dat het geweld zich van Kiev naar de Krim verspreidt. Poetin zei:
“Je moet er rekening mee houden dat er godzijdank geen enkel schot is afgevuurd. Zo nam de spanning op de Krim, die verband hield met de mogelijkheid om onze strijdkrachten in te zetten, eenvoudigweg af en was het niet nodig om ze in te zetten. Het enige dat we hoefden te doen, en dat hebben we gedaan, was de verdediging van onze militaire faciliteiten verbeteren, omdat ze voortdurend werden bedreigd en we ons bewust waren van de gewapende nationalisten die binnentrokken. We hebben dit gedaan, het was het juiste om te doen. en zeer actueel.”
Twee dagen na het referendum, waarin 96 procent stemde vóór afscheiding van Oekraïne en hereniging met Rusland, keerde Poetin terug op de kwestie van de Russische betrokkenheid bij de Krim. In een formeel toespraak Tegen de Russische Federatie rechtvaardigde Poetin de wens van de Krim om aan de greep van het staatsgreepregime in Kiev te ontsnappen door te zeggen:
“Degenen die tegen de [Feb. 22] staatsgreep werden onmiddellijk met repressie bedreigd. Natuurlijk was de Krim, de Russischtalige Krim, de eerste in de rij. Met het oog hierop wendden de inwoners van de Krim en Sebastopol zich tot Rusland voor hulp bij het verdedigen van hun rechten en levens, bij het voorkomen van de gebeurtenissen die zich ontvouwden en nog steeds gaande zijn in Kiev, Donetsk, Charkov en andere Oekraïense steden.
“Natuurlijk konden we dit pleidooi niet onopgemerkt laten; we kunnen de Krim en zijn inwoners in nood niet in de steek laten. Dit zou verraad van onze kant zijn geweest.”
Maar om de indruk te wekken dat Poetin een militaire interventie ontkende, kapten de Times en andere Amerikaanse nieuwsmedia de verklaring van Poetin af toen hij zei: “De Russische strijdkrachten zijn de Krim nooit binnengekomen.” De westerse pers stopte daar en negeerde wat hij vervolgens zei: “ze waren daar al in overeenstemming met een internationale overeenkomst.”
Poetins punt was dat Russische troepen op de Krim acties ondernamen die een mogelijk gewelddadige situatie verspreidden en de bevolking van de Krim de kans gaven hun wensen via de stemming te uiten. Maar die versie van de gebeurtenissen paste niet in het gewenste verhaal van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en de New York Times. Het probleem werd dus opgelost door een verkeerde voorstelling te geven van wat Poetin zei.
Maar de grotere vraag is nu of de regering-Obama en de Europese Unie erop zullen aandringen het Krim-volk tegen hun wil te dwingen zich weer bij Oekraïne aan te sluiten, een land dat snel afglijdt naar de status van een mislukte en bovendien opmerkelijk wrede staat.
Onderzoeksverslaggever Robert Parry brak in de jaren tachtig veel van de Iran-Contra-verhalen voor The Associated Press en Newsweek. Je kunt zijn nieuwste boek kopen, Amerika's gestolen verhaal, of in hier afdrukken of als e-book (van Amazone en barnesandnoble.com). Je kunt ook de trilogie van Robert Parry over de familie Bush en haar connecties met verschillende rechtse agenten bestellen voor slechts $ 34. De trilogie omvat Amerika's gestolen verhaal. Voor meer informatie over deze aanbieding, klik hier.
Wat de Oekraïners denken, hangt sterk af van de regio. Het voorbeeld dat u geeft is zeker niet representatief voor de regio's Donetsk en Loegansk. In die regio's worden de westerse aspiraties van de andere Oekraïners geassocieerd met alledaagse bombardementen. Wat ze vóór het conflict ook dachten, nu geloven ze dat de VS een groot kwaad is dat Kiev's beleid van uitroeiing ondersteunt. Aan de andere kant sturen Rusland en Poetin humanitaire hulp en brengen ze gas en elektriciteit naar tenminste enkele regio's.
En natuurlijk zijn er talloze voorbeelden van de neoconservatieven die het nationalisme en de nazi’s in Oekraïne steunen (http://themadjewess.net/wp-content/uploads/2014/12/mccainpic.jpg). Dat één familie zich er niet van bewust is, zorgt er niet voor dat het verdwijnt.
Sorry, dit was bedoeld als antwoord op de verklaring van Don Clarke hierboven.
Wat de geheime agenda van het Amerikaanse buitenlandse beleid of de Russische ambities ook zijn, voor de meeste Oekraïners is er niets bijzonder ingewikkelds aan de hand in Oekraïne. Het lijkt veel op hier, met psychotische rijke oligarchen die zich met alles bemoeien voor persoonlijk gewin. Een geschiedenis van transplantatie maakt het nog erger, waar ze nooit aan ontkwamen.
Mijn vrouw is een Oost-Oekraïense, oorspronkelijk geboren in het Russische Verre Oosten, en haar kinderen zijn Oekraïense staatsburgers. Eén woont er nog steeds en reist heen en weer naar Rusland, Europa en Amerika om zaken te doen. Zij en hun vrienden, allemaal hoogopgeleid, hielden nooit van Oekraïense politici, die altijd rijk (zoals in Amerika) en corrupt eindigen. Voor hen begon dit met de mensen die verandering wilden en een regering die de mensen dient en niet zichzelf, net zoals wij dat hier willen (in Amerika wordt dat ook steeds moeilijker te vinden). Maar ze hebben universele medische zorg die we nooit zullen mogen krijgen!
Ze houden NIET van het Rusland van Poetin en denken dat de nationaliteit van beide kanten onzin is. Eigenlijk steunen maar weinigen deze onzin en willen WEL deel uitmaken van Europa. Rusland heeft niets te bieden, zelfs niet aan het eigen volk onder Poetin.
Op de Krim moeten Oekraïners nu Russische staatsburgers worden, anders verliezen ze hun bezittingen. Als u denkt dat zij het Rusland van Poetin leuk vinden, houdt u zich voor de gek.
De Oost-Oekraïners vonden het niet zo leuk om over te moeten stappen op de Oekraïense taal, omdat het technisch en wetenschappelijk gezien geen geavanceerde taal is zoals het Russisch, maar dat is geen revolutie waard.
Niemand van degenen die zij kennen, is op de hoogte van de nazi’s die de neoconservatieven hebben gemanipuleerd, zoals u hebt geschreven. Er zijn altijd gekke gevallen, Amerika heeft tenslotte meer dan zijn aandeel dat hoge posities heeft bereikt!
Ze hadden gehoopt dat Amerika hen zou helpen. Maar Amerika kan zichzelf niet eens helpen met zoveel psychotici die tegenwoordig de leiding hebben. Het is niet langer de zorgzame, volwassen en liberale natie, als het dat ooit was. Onze Oekraïense familie en vrienden begrijpen dat nog niet. Oekraïne zit klem tussen een rots en een harde plek.
Maar dat zijn we allemaal, met de zesde uitsterving op komst die dit allemaal tot niets zal maken.
psychotisch? veel te zwak. Het is psychopathisch – waar dan ook geen respect voor de mensheid, van het Amerikaanse Dropshot-programma om de Sovjet-Unie in 1957 te vernietigen, tot de huidige Cubaanse rakettencrisis in omgekeerde richting – en geen zorg in de VS. Misschien zijn het allemaal psychopaten?
JJR
Alsof de bevolking van de Krim nog niet genoeg redenen heeft om niet vanuit Kiev geregeerd te willen worden, liet de miljardair-oligarch en rechtse militiefinancier Ihor Kolomoisky vorige week zien wie de baas is in Oekraïne:
“Oekraïense oligarch onder vuur na nachtelijke aanval op staatsoliebedrijf”
“Twee parlementaire afgevaardigden beschuldigden Kolomoisky ervan de gemaskerde mannen donderdagavond laat naar de kantoren van UkrTransNafta te hebben gestuurd, nadat was aangekondigd dat de voorzitter, een bondgenoot van de 52-jarige oligarch, was ontslagen.
Kolomoisky, gouverneur van de oostelijke regio Dnipropetrovsk en een van de rijkste mannen van Oekraïne met een nettowaarde van ongeveer $ 3 miljard volgens Forbes, kwam later het gebouw uit en kwam boos in botsing met journalisten.
‘Ik kwam om het gebouw te bevrijden van Russische saboteurs’, was te horen op een YouTube-videofragment waarin hij meerdere keren vloekte tegen verslaggevers.
http://www.reuters.com/article/2015/03/20/us-ukraine-crisis-kolomoisky-idUSKBN0MG2A320150320
Kolomoisky laat journalisten zien wat een aardige vent hij is:
https://www.youtube.com/watch?v=e1gh3it6JvQ
Het is tijd om het voor de hand liggende toe te geven: het verval van de westerse beschaving, als dat zo mag worden genoemd, is in beweging. Misschien is het wel het beste voor de mensheid. We hebben onszelf gedegradeerd tot een oerstadium dat zelfs voor dieren onbekend is. We doden en voeren oorlog voor winst, niet om te overleven. De neoconservatieven, die nauwelijks om de bevolking of het land geven, zijn er in een korte periode van onze geschiedenis in geslaagd de wereldopinie tegen ons te keren, en terecht; als u het niet met ons eens bent, of als u uw nationale schat niet aan ons overdraagt; wij bombarderen je! Ergens, op de een of andere manier, onder Reagan, hebben de VS de Israëlische mentaliteit overgenomen; iedereen is de vijand. De VS hebben echter geen grote broer die hen tegen hun waanvoorstellingen kan beschermen. Het is duidelijk dat de democratie heeft gefaald en op zijn best een illusie is. De Krim is Oekraïne niet en zal dat ook nooit worden. Op de Krim werd democratie beoefend, maar door het Westen veroordeeld; het volk heeft geen recht om te beslissen! Dat is uitsluitend het recht van bedrijven en investeerders. Geweldig artikel.
Ik ben het grotendeels eens met uw gevoelens, maar zou willen voorstellen om de voornaamwoorden achterwege te laten. Vertegenwoordigt het huidige buitenlandse of economische beleid werkelijk de belangen of heeft het de steun van “wij” of “ons”? Dat denk ik nauwelijks – daarom moet de propaganda zo grof en overweldigend zijn. Ik ben er niet zeker van dat ‘we’ nog langer in de democratieën leven waarvan we denken dat ze dat doen.
Obama werd president nadat hij hoop en verandering had beloofd, en hij kreeg een mandaat voor verandering… maar er veranderde niets. Dit gebeurde ook in het begin van de jaren negentig, toen de kiezers partijen die zich identificeerden met een neoliberaal economisch beleid, in zeker de Anglo-landen (tot ziens Reagan/Bush, Thatcher, Mulroney, enz.) eruit schopten, maar er veranderde niets en de ‘vrije markt’-lawine is alleen maar groter geworden via bedrijfsvriendelijke handelsovereenkomsten.
U heeft gelijk, meneer Garsky! Het trieste om te zien is dat de Europeanen de Amerikaanse propaganda volgen en klaar zijn om deel te nemen aan de Derde Wereldoorlog. Amerikanen blijven voor het grootste deel liever niet op de hoogte van belangrijke kwesties en laten zich gemakkelijk misleiden door te geloven wat de machthebbers willen dat ze geloven, en zijn gemakkelijk te manipuleren. Helaas lijkt dezelfde formule in Europa succesvol te zijn.
De nieuwste evolutie in de aanhoudende criminele misrepresentatie van “Russische agressie” is een groot militair “Honden- en Ponyshow”-circusevenement dat door de NAVO zal worden georganiseerd. De bombastische Ben Hodges en zijn baas, Tony Soprano-look-a-like Phil Breedlove, hebben een gala-evenement bedacht om de Amerikaanse vastberadenheid te laten zien en om onze Oost-Europese bondgenoten te ‘verzekeren’. Het scenario heet ‘Operatie Dragoon Ride’ en er zullen gepantserde konvooien bij betrokken zijn, waaronder Stryker-voertuigen. Onder normale omstandigheden zouden deze konvooien op diepladers worden geladen en stil, efficiënt en snel naar verzamelplaatsen in de buurt van het 'Operatiegebied' worden vervoerd. Maar het doel is om onze bondgenoten te ‘verzekeren’. Daarom hebben ze besloten deze langzame, luidruchtige en storende voertuigen over de openbare weg door steden en dorpen te verplaatsen over een tocht van 1,200 kilometer. Dit zal onze soldaten de kans geven om met deze gemeenschappen te ‘interageren’ in een geest van kameraadschap en goede wil. Omdat velen van hen op het platteland wonen en dagelijks hun koeien en schapen hoeden op de dorpswegen, zouden er genoeg interessante “interacties” moeten zijn. In overeenstemming met hun slopende angst en wanhopige behoefte aan “zekerheid” tegen Poetins “agressie”, hebben veel van deze gemeenschappen de vieringen ter herdenking van de geallieerde overwinning uit de Tweede Wereldoorlog opgegeven. In plaats daarvan hebben ze dapper nazi-bijeenkomsten georganiseerd om te laten zien hoezeer ze “zekerheid” nodig hebben. Nee, beste lezer, we hebben het niet over “neo” nazi’s. Deze parades worden geleid door echte veteranen van Hitlers Waffen SS-eenheden. Estland was de tweede fascistische dictatuur ter wereld, dus ze zijn nog steeds bezig met een inhaalslag. In Tsjechië wordt deze feestelijke gebeurtenis met massale protesten verwelkomd. Blijkbaar zorgt het feit dat tanks door de straten van de stad rijden en het verkeer blokkeren ervoor dat ze zich niet ‘verzekerd’ voelen. In plaats daarvan voelen ze zich ‘Boston Strong’ en worden ze eraan herinnerd dat ze in de directe vuurlinie zullen staan bij elk tegenoffensief tegen een NAVO-invasie. Ik vraag me af of de ‘missiebriefing’ EO (Gelijke Kansen) en CO2 (Overweging van Anderen) “gevoeligheidstraining” zal omvatten, in overeenstemming met het gebruikelijke legerbeleid van ‘Zero Tolerance’ voor racistische en fascistische organisaties. Het is duidelijk dat er sprake kan zijn van een 'cultuurclash' tijdens het plezier en de drukte, geïnspireerd door al deze vrolijke 'interactie'. Maar ik weet zeker dat die nazi's uitkijken naar een kans om hun horizon te verbreden en de culturele diversiteit te omarmen. De Amerikaanse media zullen ongetwijfeld elke protestbijeenkomst gemakkelijk veranderen in een juichende menigte die hun Amerikaanse bevrijders verwelkomt. Zoals “Yats” het stelde: “We herinneren ons immers allemaal de Russische invasie van Duitsland en Oekraïne”.
Het is jammer dat de Amerikaanse generaals niet zo goed worden gelezen als je zou verwachten.
Veldmaarschalk Montgomery gaf commentaar op tankoorlogvoering in zijn boek Memoirs. Hij merkte op dat de cavalerie die de meeste hogere posities in het tankkorps overnam, zeer weinig mechanische waardering had en hun tanks naar de vernietiging dreef door ze willens en wetens opnieuw in te zetten. Daarentegen beschikte zijn tegenstander, Rommel, over tranktransporteurs voor vrijwel elke tank onder zijn bevel.
Monty moest tegen Churchill vechten, die alleen maar bevoorradingstanks wilde hebben, aangezien de tanktransporteurs geen kanonnen hadden om op de Duitsers te schieten, om zijn pantserdivisie volledig uitgerust te krijgen. Het idee is om de tank zo dicht mogelijk bij het slagveld te plaatsen voordat je hem inzet voor de strijd.
Oh, nou, het ingenieurskorps zal het heel druk hebben met het repareren en vervangen van sporen. Denkt u dat dit wordt gerapporteerd?
FG Sanford, uitstekende reactie! Ze zijn al begonnen met het herschrijven van de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog, waarbij ze feitelijk het Rode Leger van de Sovjet-Unie hebben uitgesloten, dat niet alleen de meeste mensen verloor, maar ook 80-88% van de oorlogsslachtoffers toebracht die het Duitse leger en de troepen van de “internationale gemeenschap” van de geallieerden leden. met de nazi-regering.
WW3 zal ervoor zorgen dat de eerste twee wereldoorlogen in vergelijking kinderspel lijken.
Om even commentaar te geven op de Krim-Tataarse situatie, die vaak verdraaid wordt in de media:
Onder het Oekraïense bewind was de situatie veel erger voor de Krim-Tataren. Ze hadden in wezen geen rechten en werden beschouwd als een prototype voor separatisten. Nu is de Krim-Tataarse taal een *officiële* taal van de Krim, samen met het Russisch en het Oekraïens (in tegenstelling tot ooit tevoren). De vice-voorzitter van het Krim-parlament is een Krim-Tataar (Remzi Ilysaov). Ten slotte is de Krim het rijkste en veiligste deel van wat bekend stond als Oekraïne.
Ik word ook bemoedigd als ik het werk van de heer Parry op andere plaatsen zie, zoals thealnews.com, en als hij in het openbaar spreekt. Ik vermeld zijn werk vaak in mijn reacties op andere sites. Omgekeerd zag ik een video van Paul Robinson, een Rusland-expert, die Parry's beoordelingen over Oekraïne bevestigt. Hier is de link: http://www.truthdig.com/avbooth/item/vladimir_putin_is_not_responsible_for_the_ukrainian_civil_war_20150321
Ik doe hetzelfde, ik citeer vaak de artikelen van de heer Parry op andere sites, zoals YouTube. Vooral over Oekraïne en zelfs Syrië is de berichtgeving in de MSM afschuwelijk. Daarom heb ik naar mensen als Robert Parry, Seymour Hersh, Chris Hedges, John Pilger en een aantal bekroonde journalisten gekeken om een waarheidsgetrouwer beeld te krijgen van wat er in de wereld gebeurt en om de leugens van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken te ontkrachten.
Ik heb ook een opiniepeiling van het Pew Research Center van 8 mei 2014 gevonden, die ook de bewering van Victoria Nuland weerlegt dat de bevolking van de Krim door Rusland wordt “geterroriseerd”.
Pew Research Center: “Ondanks zorgen over het bestuur willen de Oekraïners één land blijven” (8 mei 2014):
“Inwoners van de Krim staan vrijwel universeel positief tegenover Rusland. Minstens negen op de tien hebben vertrouwen in Poetin (93%) en zeggen dat Rusland een positieve rol speelt op de Krim (92%). Het vertrouwen in Obama is met 4% vrijwel verwaarloosbaar, en slechts 2% denkt dat de VS een goede invloed heeft op de gang van zaken op de Krim.
De internationale aandacht is voor een groot deel op de Krim gericht als gevolg van het referendum van 16 maart over de afscheiding van Oekraïne en de toetreding tot Rusland. Volgens de gerapporteerde resultaten stemden de meeste inwoners van de Krim die deelnamen voor afscheiding. De legitimiteit van het referendum is echter fel betwist, en slechts weinigen in de internationale gemeenschap hebben de uitkomst aanvaard.
Op hun beurt lijken de Krim tevreden te zijn met hun annexatie door Rusland. Een overweldigende meerderheid zegt dat het referendum van 16 maart vrij en eerlijk was (91%) en dat de regering in Kiev de uitslag van de stemming zou moeten erkennen (88%).”
http://www.pewglobal.org/2014/05/08/despite-concerns-about-governance-ukrainians-want-to-remain-one-country/
Joe L, als ik iets aan je commentaar mag toevoegen. Vergelijk de door de VS binnengevallen landen met de Krim, en een land dat op het punt staat binnengevallen te worden zou kunnen wensen dat Rusland de indringer was. Kijk maar naar Afghanistan en Irak. De Krim is Disney World naast de stadsstortplaats als je de binnengevallen gebieden van de VS vergelijkt. Bij nader inzien is de stadsstortplaats een paradijs vergeleken met wat de invasies van ons land hebben aangericht.
Oh, ik heb gekeken naar Amerikaanse invasies en staatsgrepen. Ik ben trouwens Canadees, maar ik weet ook dat mijn regering grotendeels Amerikaanse acties in de wereld steunt, een satelliet van de VS als je wilt. Ik denk dat de illusie is dat de Amerikaanse regering zich bekommert om ‘democratie’ en ‘vrijheid’ voor de wereld – terwijl het tegenovergestelde duidelijk blijkt als iemand naar de geschiedenis kijkt – bijvoorbeeld Latijns-Amerika. De VS hebben over de hele wereld veel democratieën omvergeworpen en dictators geïnstalleerd die vriendelijk waren voor de Amerikaanse belangen, vooral in Latijns-Amerika (zie John Pilger's documentaire 'War on Democracy' of 'Stealing a Nation'). Voor mij vind ik het niet leuk dat Rusland de Krim heeft geannexeerd, maar ik begrijp waarom ze het deden en ik geloof dat het “defensief” was, waarbij de NAVO tot aan de Russische grens optrok, terwijl de NAVO beloofde dat ze niet naar het oosten van Duitsland zou trekken. Als deze staatsgreep niet in Kiev had plaatsgevonden en het akkoord van 21 februari was gerespecteerd, zou het Oekraïense volk Janoekovitsj op democratische wijze hebben weggestemd, zou de Krim nog steeds deel uitmaken van Oekraïne en zou er geen enkele onrust zijn geweest in Oost-Oekraïne. Nu zullen we moeten zien hoe de Oekraïners reageren terwijl het IMF de hulpbronnen van het land helpt leeghalen, hun industrie privatiseert en hun lonen verlaagt, allemaal met de hulp van de nieuwe Amerikaanse minister van Financiën van Oekraïne, die feitelijk voor USAID in Oekraïne werkte.
Mijn hoed af voor de geweldige verslaggeving van Robert Parry. Ik was vandaag heel blij toen een radiopresentator naar een van de recente artikelen van de heer Parry verwees. KDKA 1020am-radiopresentator Chris Moore zag als een van zijn referenties het artikel van Robert Parry: “Een Neocon geeft het plan toe om Iran te bombarderen”. Parry rapporteerde in dit artikel over de recente opmerkingen van Joshua Muravchik over de manier waarop de Neocons van plan zijn Iran te bombarderen.
Ik weet dat Robert Parry een bekende journalist is, maar ik krijg er een extra kick van als iemand als Parry buiten het internet genoemd wordt. Het is immers algemeen bekend hoe KDKA-radio het eerste Amerikaanse radiostation was dat de resultaten van de presidentsverkiezingen rapporteerde. Ik geloof dat dat in 1920 was. Niettemin was het geweldig om te horen toen Chris Moore feitelijk uitzond wat Robert Parry hier op Consortiumnews had geschreven.
Mijn hoop voor de Krim is dat Europa deze op hol geslagen trein, namelijk de USofA, kan tegenhouden. Nuland en Breedlove bewapenen nu elk land dat aan Rusland grenst. Toch is het enige nieuws dat Rusland militaire oefeningen houdt. Niets over de NAVO-landen die wat dan ook doen. Dit is propaganda aan het werk, en dit is waar Robert Parry ons voortdurend voor waarschuwt. Als wij Amerikanen onze regering maar konden ontdoen van de Neocons, en onze dialoog een paar stapjes lager konden zetten. Laten we hopen dat meer mensen horen wat Parry te melden heeft. God, weet dat Amerika verantwoord nieuws nodig heeft.
Uit het onderzoek van GfK bleek ook dat de Krim de Oekraïense media, die zeer anti-Russisch waren, als onbetrouwbaar beschouwden.
Tot zover de regering in Kiev die haar zuurverdiende IMF-geld besteedt aan het nieuwe ‘Ministerie van Informatiebeleid’. Verontwaardigde journalisten protesteerden en noemden het het 'Ministerie van Waarheid', naar dat van Orwell 1984. De nieuwe waarheids-tsaar antwoordde dat het noodzakelijk was om ‘Russische informatie-agressie’ tegen te gaan.
Forbes krijgt krediet voor het publiceren van Rapoza's werk. Dit is niet de eerste keer dat ze met hem op de vuist gaan. Drie jaar geleden publiceerden ze zijn artikel over financiële astrologie, dat door veel handelaren op Wall Street wordt gebruikt, hoewel ze dit om voor de hand liggende redenen niet publiekelijk willen toegeven. Zijn artikel was goed onderbouwd en waterdicht. Er waren de voorspelbare snauwende opmerkingen van het soort dat je zou verwachten op artikelen op deze site waarin Poetin wordt afgeschilderd als iets anders dan de antichrist. En ze zagen er net zo dwaas uit, omdat ze geen ander argument hadden dan: “We weten allemaal dat astrologie bijgelovig is.”
http://www.forbes.com/sites/kenrapoza/2012/02/20/can-planets-affect-your-portfolio/
Het lijkt erop dat de meeste reacties hier worden achtergelaten door mensen die 24/7 naar RT kijken. Het kan niemand iets schelen dat het “referendum” absoluut illegaal was, het werd onder controle gehouden door de Russische indringers, duizenden mensen werden gedwongen het Russische staatsburgerschap aan te nemen tegen hun wil. Gelooft u werkelijk dat “tractorchauffeurs en mijnwerkers” (zoals Poetin ze noemde) meer dan een jaar lang tegen het reguliere Oekraïense leger kunnen vechten zonder enige militaire voorraden? Hoe kun je niet zien dat dit door het Russische leger bezette Oekraïense grondgebied is? Zelfs de terrorist Girkin, die in het beginstadium de leiding had over de invasie, gaf toe dat deze niet mogelijk zou zijn zonder Russische mankracht en voorraden.
Het lijkt erop dat dit uw eerste bezoek aan deze site is. U bent zich er waarschijnlijk niet van bewust dat de lezers hier feitelijke informatie waarderen in plaats van propagandistische tirades waarmee u beter vertrouwd bent.
U lijkt boos dat Russische vrijwilligers Junta in de weg stonden om de Untermenschen (tractorchauffeurs en mijnwerkers) uit het Oosten stilletjes uit te roeien. Vindt u het ook verontrustend dat ongeveer een half miljoen Oekraïners de bevrijders van Kiev zijn ontvlucht naar het ‘vijandige’ Rusland?