Exclusief: De New York Times is meer bevooroordeeld geweest over de crisis in Oekraïne en heeft eindeloos propaganda van het ministerie van Buitenlandse Zaken gepromoot dan toen het afgelopen decennium valse Iraakse massavernietigingswapens-verhalen publiceerde. Een voorbeeld: een verhaal uit Mariupol waarin het Azov-bataljon wordt begroet zonder de neonazi-strijders op te merken, schrijft Robert Parry.
Door Robert Parry
Door verslag te doen van de crisis in Oekraïne blijft de New York Times steeds verder afglijden tot weinig meer dan een propaganda-orgaan voor het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en het regime in Kiev, waarbij opnieuw wordt geweigerd de rol van neonazistische milities in de burgeroorlog tegen etnische Russen te erkennen. het oosten.
Woensdag publiceerde de Times een lang artikel door Rick Lyman die de situatie in de havenstad Marioepol presenteerde alsof de opmars van etnisch Russische rebellen neerkwam op de komst van barbaren bij de poort, terwijl de inwoners dapper werden verdedigd door de krachten van de beschaving. Maar dan citeert het artikel de sleutelrol die het Azov-bataljon in die verdediging speelt.
Nazi-symbolen op helmen gedragen door leden van het Oekraïense Azov-bataljon. (Gefilmd door een Noorse filmploeg en vertoond op de Duitse TV)
Hoewel het artikel veel kleur en details bevat en een Azov-leider prominent citeert, wordt één saillant en bekend feit over het Azov-bataljon weggelaten, namelijk dat het bestaat uit neonazi's die de Swastika, SS-markeringen en andere nazi-symbolen dragen.
Maar deze ongemakkelijke waarheid dat neonazi's centraal hebben gestaan in de “zelfverdedigingstroepen” van Kiev vanaf de staatsgreep van afgelopen februari tot nu, zou vermoedelijk de gewenste propagandaboodschap verstoren. Dus de New York Times negeert het gewoon en noemt Azov eenvoudigweg een ‘vrijwilligerseenheid’.
Wat bijzonder flagrant is aan deze omissie is dat de connecties tussen het Azov-bataljon en het nazisme al maanden goed gedocumenteerd zijn en zelfs erkend zijn door functionarissen van het Kiev-regime, die deze en andere extremisten willens en wetens de strijd in hebben gestuurd omdat zij de felste strijders zijn.
Zelfs de Times zelf heeft minstens één korte verwijzing naar deze realiteit opgenomen, hoewel deze diep in een artikel verborgen zit. Op 10 augustus 2014 verscheen in een Times' dit artikel noemde het neonazistische Azov-bataljon in de laatste drie paragrafen van een lang verhaal over een ander onderwerp.
“De gevechten om Donetsk hebben een dodelijk patroon aangenomen: het reguliere leger bombardeert separatistische posities van ver, gevolgd door chaotische, gewelddadige aanvallen door enkele van de ongeveer zes paramilitaire groepen rond Donetsk die bereid zijn zich in stedelijke gevechten te storten.” zo meldde de Times.
“Ambtenaren in Kiev zeggen dat de milities en het leger hun acties coördineren, maar de milities, die ongeveer 7,000 strijders tellen, zijn boos en soms oncontroleerbaar. Eén bekend als Azov, die het dorp Marinka heeft overgenomen, voert een neonazi-symbool dat lijkt op een Swastika als vlag.” [Zie Consortiumnews.com's “NYT ontdekt de neo-nazi’s in Oekraïne in oorlog.“]
Geen fout
De conservatieve London Telegraph bood meer details over het Azov-bataljon een artikel door correspondent Tom Parfitt, die schreef: “Het gebruik van vrijwillige paramilitairen door Kiev om de door Rusland gesteunde 'volksrepublieken' Donetsk en Loehansk uit te roeien zou een rilling over de ruggengraat van Europa moeten doen lopen.
“Recent gevormde bataljons zoals Donbas, Dnipro en Azov, met enkele duizenden man onder hun bevel, staan officieel onder controle van het ministerie van Binnenlandse Zaken, maar hun financiering is duister, hun opleiding is ontoereikend en hun ideologie is vaak alarmerend. De Azov-mannen gebruiken het neonazistische Wolfsangel-symbool (Wolfshaak) op hun spandoek en de leden van het bataljon zijn openlijk blanke supremacisten of antisemieten.’
Op basis van interviews met militieleden meldde de Telegraph dat sommige strijders twijfelden aan de realiteit van de Holocaust, hun bewondering uitten voor Adolf Hitler en erkenden dat ze inderdaad nazi's waren.
Andriy Biletsky, de Azov-commandant, ‘is ook hoofd van een extremistische Oekraïense groep genaamd de Sociale Nationale Vergadering’, aldus het Telegraph-artikel waarin een commentaar van Biletsky werd geciteerd waarin hij verklaarde: ‘De historische missie van onze natie op dit kritieke moment is om leid de blanke rassen van de wereld in een laatste kruistocht om te overleven. Een kruistocht tegen de door Semieten geleide Untermenschen.”
Met andere woorden: voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog had een regering nazi-stormtroepen gestuurd om een Europese bevolking aan te vallen en ambtenaren in Kiev wisten wat ze deden. De Telegraph ondervroeg de Oekraïense autoriteiten in Kiev, die erkenden dat ze op de hoogte waren van de extremistische ideologieën van sommige milities, maar benadrukten dat de hogere prioriteit het hebben van troepen was die sterk gemotiveerd waren om te vechten. [Zie Consortiumnews.com's “Het negeren van de neo-nazi-stormtroepen uit Oekraïne.“]
Maar een tegenoffensief van de etnische Russen afgelopen augustus maakte veel van de verworvenheden van Kiev ongedaan en dreef de Azov en andere regeringstroepen terug naar de havenstad Mariupol, waar de verslaggever van het Buitenlands Beleid, Alec Luhn, ook deze neonazi's ontmoette. Hij schreef:
“Blauw-gele Oekraïense vlaggen wapperen boven het uitgebrande stadsbestuur van Mariupol en bij militaire controleposten in de stad, maar op een sportschool in de buurt van een enorme metallurgische fabriek is een ander symbool net zo prominent aanwezig: de Wolfsangel ('wolftrap') symbool dat veel werd gebruikt in het Derde Rijk en is overgenomen door neonazigroepen.
“Pro-Russische strijdkrachten hebben gezegd dat ze in het conflict strijden tegen Oekraïense nationalisten en ‘fascisten’, en in het geval van Azov en andere bataljons zijn deze beweringen in wezen waar.” [Zie Consortiumnews.com's “Er zijn geen neo-nazi-milities in Oekraïne.”]
SS-helmen
Er kwamen steeds meer bewijzen naar voren over de aanwezigheid van nazi’s in de gelederen van Oekraïense regeringsstrijders. Duitsers waren geschokt toen ze een video zagen van soldaten van de Azov-militie die hun uitrusting versierden met de Swastika en de ‘SS-rune’. NBC-nieuws gerapporteerd: “Duitsers werden geconfronteerd met beelden uit het duistere verleden van hun land toen de Duitse publieke omroep ZDF in haar avondjournaal video toonde van Oekraïense soldaten met nazi-symbolen op hun helmen.
“De video is in Oekraïne opgenomen door een camerateam van de Noorse omroep TV2. 'We waren een reportage aan het filmen over het Oekraïense AZOV-bataljon in de oostelijke stad Urzuf, toen we deze soldaten tegenkwamen', vertelde Oysten Bogen, correspondent voor het particuliere televisiestation, aan NBC News. “Minuten voordat de beelden werden opgenomen, zei Bogen dat hij aan een woordvoerder had gevraagd of het bataljon fascistische neigingen had. ‘Het antwoord was: absoluut niet, we zijn gewoon Oekraïense nationalisten’, zei Bogen.
Ondanks de nieuwswaarde van een door de VS gesteunde regering die neo-nazi-stormtroepen stuurt om Oekraïense steden aan te vallen, hebben de grote Amerikaanse nieuwsmedia zich tot het uiterste ingespannen om dit gedrag te excuseren, waarbij de Washington Post een rationalisatie publiceerde dat Azovs gebruik van de Swastika slechts een "romantisch."
Deze merkwaardige beschrijving van het symbool dat het meest geassocieerd wordt met de menselijke verwoesting van de Holocaust en de Tweede Wereldoorlog is te vinden in de laatste drie paragrafen van een post-hoofdverhaal gepubliceerd in september 2014. Postcorrespondent Anthony Faiola portretteerde de Azov-strijders als ‘door de strijd getekende patriotten’ die zich op nobele wijze verzetten tegen de ‘Russische agressie’ en bereid waren hun toevlucht te nemen tot een ‘guerrillaoorlog’ als dat nodig was.
Het artikel vond niets verwerpelijks aan de plannen van Azov voor “sabotage, gerichte moordaanslagen en andere opstandige tactieken” tegen Russen, hoewel dergelijke acties in andere contexten als terrorisme worden beschouwd. De extremisten breidden hun dreigementen zelfs uit aan het adres van de regering van de Oekraïense president Petro Porosjenko als deze instemt met een vredesakkoord met het etnisch Russische oosten dat niet naar de zin van de militie is.
“Als Kiev een deal sluit met rebellen die ze niet steunen, zeggen paramilitaire strijders dat ze mogelijk zelf pro-Russische doelen kunnen aanvallen, of zich zelfs tegen de regering zelf kunnen keren”, aldus het artikel.
Het Post-artikel was, net als bijna alle berichtgeving over Oekraïne, lovend over de strijdkrachten in Kiev die in het oosten tegen etnische Russen vochten, maar de krant moest wel even nadenken om een foto uit te leggen van een Swastika die een Azov-brigadekazerne siert.
Dus in de laatste drie alinea's van het verhaal rapporteerde Faiola: “Een pelotonleider, die zichzelf Kirt noemde, gaf toe dat de extreemrechtse standpunten van de groep ongeveer twintig buitenlandse strijders uit heel Europa hadden aangetrokken.
“In één kamer had een rekruut een hakenkruis boven zijn bed aangebracht. Maar Kirt verwierp ideologische vragen en zei dat de vrijwilligers, van wie velen nog tieners zijn, symbolen omarmen en extremistische opvattingen omarmen als onderdeel van een soort ‘romantisch’ idee.”
Dus waarom heeft de New York Times deze goed gedocumenteerde geschiedenis weggelaten toen het woensdag het Azov-bataljon aan zijn lezers prees? Is de rol van neonazi’s niet nieuwswaardig? In andere contexten merkt en veroordeelt de Times elk teken van een nazi-heropleving in Europa snel. Maar in Oekraïne, waar neonazi's, zoals Andriy Parubiy dienden als het eerste hoofd van de nationale veiligheid van het staatsgreepregime, en waar neonazi-milities centraal staan in de militaire operaties van het regime, zwijgt de Times over dit onderwerp.
Dat kan niet zo zijn, omdat de Times niet op de hoogte is van wat er uitgebreid is gerapporteerd over het Azov-bataljon. The Times zou zelfs een korte verwijzing kunnen vinden in een van zijn eigen eerdere verhalen. Het enige logische antwoord is dat de Times vastbesloten is een propagandastandpunt over de Oekraïne-crisis in te nemen en niet wil dat de feiten haar favoriete verhaallijn in de weg staan.
Onderzoeksverslaggever Robert Parry brak in de jaren tachtig veel van de Iran-Contra-verhalen voor The Associated Press en Newsweek. Je kunt zijn nieuwste boek kopen, Amerika's gestolen verhaal, of in hier afdrukken of als e-book (van Amazone en barnesandnoble.com). Je kunt ook de trilogie van Robert Parry over de familie Bush en haar connecties met verschillende rechtse agenten bestellen voor slechts $ 34. De trilogie omvat Amerika's gestolen verhaal. Voor meer informatie over deze aanbieding, klik hier.
Niet alleen is de NYT bezig met het witwassen van de nazi-Amerikaanse partners in Oekraïne, maar blijkbaar staat de NYT ook achter de curve van het snel veranderende verhaal van de Amerikaanse organisatie.
John Kerry zei onlangs dat de VS het door Rusland geïnitieerde vredesinitiatief steunt dat zich nu ontwikkelt – lees: de VS heeft geknipperd in zijn oorlogszuchtige confrontatie met Rusland. Waarom? Wie weet zijn er in ieder geval meerdere mogelijkheden. Ik denk dat de komende dagen ons meer aanwijzingen zullen geven.
Ik heb zojuist een link ontvangen naar een blogpost van een emeritus hoogleraar aan SUNY Buffalo die sinds 1963 over buitenlands beleid schrijft. Hij schreef onlangs brieven aan The New York Times waarin hij klaagde over openlijk pro-Israëlische berichtgeving (één incident was schandalig), en kreeg geen antwoord. Je kunt zijn brief lezen op zijn blog. Ik weet dat dit een beetje off-topic is, aangezien het verhaal hier over Oekraïne gaat, maar het is hetzelfde probleem met de NYT-verdraaiing van feiten. (Ter info: ik heb een link naar dit verhaal op zijn blog geplaatst).
http://www.jeromeslater.com/2015/02/silence-at-new-york-times-so-what-else.html
LOL… Ik heb eigenlijk een bericht gepost over het onderwerp van het witwassen van de nationalistische “vrijwilligers” door de Times… de opmerking werd in de vergetelheid geraakt.
Vraag je je af hoe anderen hetzelfde bericht kunnen sturen?
LOL… Ik heb eigenlijk een bericht gepost over het onderwerp van het witwassen van de nationalistische “vrijwilligers” door de Times… de opmerking werd in de vergetelheid geraakt.
Vraag je je af hoe anderen hetzelfde bericht kunnen sturen?
LOL… Ik heb eigenlijk een bericht gepost over het onderwerp van het witwassen van de nationalistische “vrijwilligers” door de Times… de opmerking werd in de vergetelheid geraakt.
Vraag je je af hoe anderen hetzelfde bericht kunnen sturen?
Dus het is overal dezelfde situatie, denk ik. Het nieuws en de artikelen in de reguliere media zijn pure propaganda ten gunste van de Oekraïense regering, die met hulp van de VS en de EU aan de macht is gekomen. Het feit dat de nazi’s tegen de separatisten vechten, is goed verborgen. Deze troepen worden “vrijwilligers” genoemd. Maar ze zien zichzelf in de erfenis van Stepan Bandera. http://en.wikipedia.org/wiki/Stepan_Bandera
Als er de mogelijkheid is om reacties op die artikelen te plaatsen en u schrijft een reactie, dan komt deze niet op de pagina. Alles wat op de lelijke waarheid wijst, wordt letterlijk gecensureerd. FAZ, Der Spiegel, Die Zeit enzovoorts onderdrukken de mening van hun lezers en agiteren tegen Rusland en Poetin met bewezen leugens. Hoe slechter de militaire situatie voor de Oekraïense regering wordt, hoe agressiever de propagandaleugens worden. Er zijn mensen die denken dat we op weg zijn naar een nieuwe grote oorlog in Europa. Misschien zelfs WO3. En op dit moment ben ik ook bang.
Wolfsangel
Er bestaat niet veel twijfel over wat de Oekraïense nazi's bedoelen als ze het symbool gebruiken: het werd tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikt als het insigne van de 34e SS Vrijwilligersgrenadierdivisie.
Wat de New York Times betreft, een zoekopdracht op hun site leverde slechts twee exemplaren van het woord op. Vreemd genoeg was één schrijver nogal bot.
Tegenwoordig reageren Oost-Oekraïeners, vooral de oudere generaties, ongeveer net zo goed op swastika's en wolfsangelrunen – nazi-symbolen die nu door Oekraïense ultranationalisten worden gebruikt – als Afro-Amerikanen op brandende kruisen.
Het kan wel of niet toeval zijn dat dit de laatste keer was dat de NYT een hoofdartikel van de heer Lev Golinkin publiceerde.
Een betere vertaling zou "wolfhaak" zijn, wat uiteraard wordt gebruikt op een soort dierenval.
“Dit is het onmiskenbare stempel van een fascistische partij voor wie terrorisme (zowel tegen joden, Arabieren als Britten) en verkeerde voorstelling van zaken middelen zijn, en een ‘leidersstaat’ het doel is.”
Albert Einstein – Brief aan The New York Times. 4 december 1948
https://ia601400.us.archive.org/17/items/AlbertEinsteinLetterToTheNewYorkTimes.December41948/Einstein_Letter_NYT_4_Dec_1948.pdf
Bedankt voor deze tijdige herinnering. Ik zal doen wat ik kan om het door te sturen naar de Joodse leden van de senaat en het congres die zullen stemmen over de bewapening van de Oekraïners, in de hoop dat zij verontwaardigd of in verlegenheid zullen worden gebracht.
Ik vermoed dat, net als in Syrië, het officiële antwoord zal zijn dat wij (de VS) wapens moeten leveren aan de Oekraïners, juist zodat zij een sterker, onafhankelijk leger kunnen opbouwen dat niet afhankelijk hoeft te zijn van milities (zoals AZOV). In welke mate vinden de fascistische, antisemitische en nazi-sympathieën weerklank onder de controlerende Oekraïense elite.
maar maar maar – de huidige Oekraïense leiders zijn joods :^(
Waarom is de VS zo geïnteresseerd in Oekraïne?
Zou dit het toekomstige thuisland kunnen zijn voor de uitverkorenen?
Wakker worden!
Bedankt voor je harde werk gedurende vele jaren, Robert!!!
De meeste etnische Russen in het oosten van Oekraïne noemen zichzelf Oekraïners. En dat zijn de Oekraïners die de mooie herinnering aan hun vaders en grootvaders niet konden verraden, die de wreedheden van de vorige eeuw te boven zijn gekomen en geen menselijkheid in hun hart en geest hebben verloren. Ze hebben vele, vele honderden jaren gemeenschappelijke geschiedenis met de Russen, maar het zijn Oekraïners, die vóór de Oktoberrevolutie van 2 Novorossiers en Malorossiërs werden genoemd (de laatste twee termen zouden door historici anders kunnen worden genoemd).
Ik denk niet dat je enige reden hebt om die mannen te bekritiseren die hun overtuigingen kiezen zoals ze willen. Als Oekraïne nationalistisch zou worden, zou de westerse wereld niet instorten. Er zou geen tweede Holocaust komen. Dus wat maakt het jou uit als er nationalisten in Oekraïne zijn, die strijden voor een nationalistisch Oekraïne?
Ik denk niet dat je enige reden hebt om die mannen te bekritiseren die hun overtuigingen kiezen zoals ze willen. Als Oekraïne nationalistisch zou worden, zou de westerse wereld niet instorten. Er zou geen tweede Holocaust komen. Dus wat maakt het jou uit als er nationalisten in Oekraïne zijn, die strijden voor een nationalistisch Oekraïne?
ik denk dat je in de war bent...
'nationalistisch' = trots zijn op je land
'neo-nazisme' oftewel. fascisme = racistisch, antisemitisch, anti-Russisch enz…
iedereen die rationeel is, zou een probleem hebben met het nazisme
Interessant is dat deze nazi-jodenhatende misdadigers een gemaksalliantie hebben gesloten met de zionisten van de VS en Israël en daarom een vrije pas krijgen van het Amerikaanse jodendom, in een zeer bizarre, zelfvernietigende concessie aan de neoconservatieve imperialistische agenda. Het is moeilijk om degenen te respecteren die “antisemitisme” roepen bij de geur van kritiek op Israël, maar een oogje dichtknijpen voor deze ideologische afstammelingen van Adolf Hitler. Best zielig als je erover nadenkt.
DE ZIONISTISCHE ROL
Robert Parry's analyses van Oekraïne/Rusland
toon altijd moed in de journalistiek.
Ik zou slechts één minpunt willen noemen en daarmee akkoord gaan
met “Calzone” hierboven. De rol van Israël
moet altijd deel uitmaken van de context.
De publieke verklaringen van de VS (en haar
aanhangers) hekelen de erosie van Rusland
Internationaal recht met een hartstocht die alleen
iemand die zich aan soortgelijke daden schuldig heeft gemaakt, zou het zo goed kunnen weten. John Mearsheimer maakt deze punten welsprekend in een radiodebat met
Ret. Generaal John Wald (die net
is momenteel overigens een werknemer van DELOITTE, een feit dat hem in verwarring leek te brengen toen het ter sprake kwam).
Terwijl Rusland de zonden afkeurde, zei hij nooit iets over de zonden uit het verleden en het heden
de staat Israël. (Te veel om hier op te noemen….) Met betrekking tot Israëls “massale staatsterreur” (John Falk) bestaat er alleen maar stilte.
Deze essays zijn briljant en moedig.
Ja, briljant. Waarom moet men 'moedig' zijn als men de waarheid spreekt, dat wil zeggen in het land van de vrijen en het huis van de dapperen?
“Waarom moet je ‘moedig’ zijn als je de waarheid spreekt, dat wil zeggen in het land van de vrijen en het thuis van de dapperen?”
Omdat velen die dat wel deden in de gevangenis zitten?