Spreker van het Huis van Afgevaardigden Boehner zorgde ervoor dat de Israëlische premier Netanyahu het Congres zou toespreken zonder toestemming te geven van het Witte Huis en met de duidelijke bedoeling om het buitenlands beleid van president Obama ter discussie te stellen, een ongekende belediging die om een reactie vraagt, zegt ex-CIA-analist Melvin A. Goodman .
Door Melvin A. Goodman
De aanvaarding door de Israëlische premier Benjamin Netanyahu van een uitnodiging om in maart een gezamenlijke zitting van het Amerikaanse Congres toe te spreken, is een onaanvaardbare inmenging in onze binnenlandse politieke arena en moet worden aangevochten. Het is eenvoudigweg niet voldoende dat het Witte Huis aangeeft dat er geen ontmoeting zal plaatsvinden tussen president Barack Obama en de Israëlische premier.
Op zijn minst moeten de Verenigde Staten de volgende gelegenheid in de VN-Veiligheidsraad aangrijpen om een veto uit te spreken over een resolutie die kritiek heeft op Israël en tegelijkertijd een significante verandering te signaleren in de Amerikaanse militaire hulp aan de Israëli's. De Israëli's moeten duidelijk worden gemaakt dat de Verenigde Staten, de enige bondgenoot die Israël heeft in de wereldgemeenschap, zijn anti-Amerikaanse gedrag niet zullen tolereren.
De Israëlische premier Benjamin Netanyahu.
Anti-Amerikanisme in Israël is niet bepaald een nieuwe ontwikkeling, hoewel Netanyahu koppiger is geweest dan zijn voorgangers bij het voeren van het beleid. In de jaren vijftig bombardeerden Israëlische agenten een bibliotheek van het Amerikaanse Informatiebureau in Egypte en probeerden het op een Egyptische gewelddaad te laten lijken, om zo de Amerikaans-Egyptische betrekkingen in gevaar te brengen. Dit was een terreurdaad bedoeld om het Westen te dwingen de betrekkingen met Caïro niet te verbeteren.
In de jaren zestig vertelden de Israëli's de Verenigde Staten op het hoogste niveau dat ze geen preventieve aanval op de Arabische staten zouden ondernemen, wat precies is wat ze deden toen ze de Zesdaagse Oorlog begonnen. In de eerste dagen van de oorlog bombardeerden Israëlische gevechtsvliegtuigen de USS vrijheid, wat leidde tot de dood van 34 Amerikaanse matrozen. De Israëli's beweerden dat het een ongeluk was. Als dat zo is, dan was dit het best geplande ‘ongeluk’ dat ik ooit heb gezien.
Tijdens de Oktoberoorlog van 1973 deden de Israëli's hun best om een staakt-het-vuren te compromitteren dat minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger zorgvuldig met de Sovjet-Unie had georkestreerd. Israëlische schendingen van het staakt-het-vuren leidden tot Kissinger's dreigementen om in het conflict in te grijpen als de Israëlische strijdkrachten hun militaire operaties niet zouden staken.
De Israëlische invasie van Libanon in 1982 en zijn oorlogsmisdaden tegen de Palestijnen leidden tot de interventie van Amerikaanse mariniers, met verschrikkelijke verliezen voor de Verenigde Staten in het daaropvolgende jaar tot gevolg. Israëlische oorlogsmisdaden in Gaza afgelopen zomer hebben de Amerikaanse problemen bij het nastreven van een vredesproces in het Midden-Oosten vergroot.
President Obama heeft zichzelf op dit moment in het nadeel gebracht in zijn omgang met de Israëli's. Hij heeft het empathie om met beide partijen in het geschil om te gaan, maar mist de vasthoudendheid van Kissinger of presidenten Jimmy Carter of Bill Clinton om druk uit te oefenen op Israël of om de Palestijnse staat de prioriteit te geven die het verdient. Zelfs president George HW Bush had 25 jaar geleden succes, toen hij de leninggaranties voor de bouw van Israëlische nederzettingen stopzette.
Wat moet president Obama doen? Omdat de Verenigde Staten onvoldoende niet-militaire invloedsinstrumenten hebben, is het tijd om onze militaire hulp als hefboom te gebruiken. De Verenigde Staten geven veel te veel militaire hulp aan Israël, dat geen serieuze militaire uitdaging van de Arabische wereld heeft gekend sinds de Egyptische president Anwar Sadat meer dan dertig jaar geleden moedig een vredesakkoord sloot. Bovendien krijgen de Israëliërs royale voorwaarden voor die hulp die voor geen enkel ander land ter wereld beschikbaar zijn.
De afgelopen jaren heeft Netanyahu zijn uiterste best gedaan om vrijwel elke Amerikaanse functionaris in verlegenheid te brengen, inclusief president Obama, vicepresident Joe Biden en de ministers van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton en John Kerry. Er zijn Israëlische functionarissen die vinden dat Netanyahu deze keer te ver is gegaan.
De enige manier om onze zorgen en de zorgen van die Israëli's enige geloofwaardigheid te geven, is door een harder standpunt in te nemen over kwesties die zorgwekkend zijn. President Obama zal wellicht ontdekken dat er meer steun is dan hij verwacht, zowel in eigen land als in het buitenland, voor het opkomen tegen de onverzettelijkheid van de Israëlische premier.
Melvin A. Goodman is senior fellow bij het Center for International Policy in Washington, DC, en adjunct-hoogleraar overheid aan de Johns Hopkins University. Hij is de auteur van Falen van intelligentie: het verval en de ondergang van de CIA en Nationale onzekerheid: de kosten van het Amerikaanse militarisme evenals de komende Path to Dissent: het verhaal van een klokkenluider bij de CIA (City Lights Uitgevers, 2015). Hij is de nationale veiligheids- en inlichtingencolumnist voor Counterpunch.org, waar dit verhaal voor het eerst verscheen.
Sorry voor het bijna dubbele bericht. Mijn pogingen om op deze site te posten hebben vreemde resultaten opgeleverd. Soms geen probleem, bij anderen verschijnt een bericht helemaal niet in één of meerdere browsers. Of er is sprake van een vertraging van vele uren.
De blog van Moon of Alabama bevat een bericht over een nieuwsdump van vrijdag door de Washington Post.
xxxx://www.moonofalabama.org/2015/01/some-questions-on-todays-mughniyah-stories.html
Waarom komt het verhaal nu naar buiten? Heeft het te maken met de ruzie tussen Obama en Netanyahoo? Is het een afleiding van Israëls recente verlies tegen Hezbollah? Heeft het te maken met de Amerikaanse onderhandelingen met Iran?
Het verhaal lag klaarblijkelijk al een tijdje klaar om door twee concurrerende kranten te worden gepubliceerd. Beiden zaten waarschijnlijk te wachten op toestemming van hun bronnen om het te publiceren. Waarom werd nu de “go” gegeven? Door wie?
De xymphora-site heeft een voorlopige theorie.
“Willen de VS echt de oorlog verklaren aan Hezbollah?”
http://xymphora.blogspot.com/2015/02/mashugana-mughniyah-stories.html
Bedankt voor deze samenvatting van Israëls herhaalde “ontvriending” van de VS met leugens en bommen.
De aanhoudende afwezigheid van feiten in dit verhaal van de Amerikaanse reguliere media wijst op een andere, even belangrijke dimensie van dit verhaal.
Voor lezers die er niet bekend mee zijn, volgt hier een verslag van hoe dit patroon begon.
http://warprofiteerstory.blogspot.com
De bovenstaande link wordt hier sterk aanbevolen door Ray McGovern
https://consortiumnews.com/2014/06/03/the-real-villains-of-the-bergdahl-tale/#comment-170961
De blog van Moon of Alabama bevat een bericht over een nieuwsdump van vrijdag door de Washington Post.
http://www.moonofalabama.org/2015/01/some-questions-on-todays-mughniyah-stories.html
Waarom komt het verhaal nu naar buiten? Heeft het te maken met de ruzie tussen Obama en Netanyahoo? Is het een afleiding van Israëls recente verlies tegen Hezbollah? Heeft het te maken met de Amerikaanse onderhandelingen met Iran?
Het verhaal lag klaarblijkelijk al een tijdje klaar om door twee concurrerende kranten te worden gepubliceerd. Beiden zaten waarschijnlijk te wachten op toestemming van hun bronnen om het te publiceren. Waarom werd nu de “go” gegeven? Door wie?
De xymphora-site heeft een voorlopige theorie. Het is een korte, dus ik ben aan het knippen/plakken.
“Willen de VS echt de oorlog verklaren aan Hezbollah?”
Iedereen herkent onmiddellijk dat het relevante aspect van dit verhaal – dat al dan niet enige gelijkenis vertoont met de waarheid – de timing is, en de voor de hand liggende vraag welk deel van de Amerikaanse publieke opinie het wil manipuleren.
De grote Israëlisch-Amerikaanse kwestie is Bibi's gedwongen toespraak en de altijd zo kleine, maar uiterst onkarakteristieke terugslag van sommige delen van het Amerikaanse leiderschap en de media. Joods supremacisme is acceptabel zolang het het Amerikaanse supremacisme niet ondermijnt, en deze verlegenheid van Barry en de instelling van het presidentschap ging op een zeer vulgaire manier over de grens.
Bibi komt naar de Verenigde Staten om de Amerikaanse politiek te beïnvloeden met betrekking tot sancties tegen Iran. Wat is een betere manier om het PR-probleem aan te pakken dan een verhaal te verzinnen over de Amerikaans-Israëlische samenwerking bij het bevrijden van de wereld van een verschrikkelijke ‘terrorist’, iemand die werkt voor de Hezbollah-Iraanse as van het kwaad, en een man die naar verluidt het brein was achter aanvallen op zowel Israëlische als Amerikaanse doelen? Sancties tegen Iran zijn slechts een ander voorbeeld van deze samenwerking van onschatbare waarde. Kunnen Amerikanen dit partijdige gekibbel niet overwinnen door te beseffen dat Bibi alleen maar wil helpen de Amerikanen veilig te houden op dezelfde manier, en tegen dezelfde gemeenschappelijke vijand, die de samenwerking tussen de CIA en de Mossad de Amerikanen in het verleden veilig heeft gehouden?
http://xymphora.blogspot.com/
Hij heeft misschien een punt: het gaat erom Hezbollah te provoceren om een Amerikaans doelwit aan te vallen. Of het opzetten van de achtergrond voor een valse vlag-operatie die kan worden gebruikt om alles wat de neoconservatieven van plan zijn te rechtvaardigen.
Dit is evenzeer een Boehner-belediging aan het adres van Amerika.
Ik stem “ja” tegen een of meer van deze voorstellen.
Uitstekend artikel en commentaar over waarom de VS hun relatie met Israël nu moeten veranderen voordat het te laat is. Veel te lang hebben we Israël de kont gekust, alles gegeven waar het om vroeg en zijn we opgetreden als oneerlijke bemiddelaar in de zogenaamde vredesbesprekingen die op zijn best Orwelliaans zijn, terwijl Israël Palestina tot stof blijft vermalen, terwijl het hun land steelt en alle het water, wat de echte reden is waarom Israël voor altijd in Palestina en op de Golanhoogvlakte blijft. Op de lange termijn is Israël gedoemd onder leiding van roekeloze dwazen als Netanyahu, die er alles aan zullen doen om aan de macht te blijven, inclusief de VS in een onnodige oorlog met Iran te krijgen, met behulp van een gekocht en betaald congres om dit mogelijk te maken.
Op dit moment kan men alleen maar hopen dat Obama het lef heeft om een verandering in het beleid ten aanzien van deze schurkenstaat door te voeren en, zoals aangegeven in de commentaren hierboven, is de militaire optie de beste manier om dat te doen. Zeker goed gedaan. Bedankt
De Israëli's beweerden dat het een ongeluk was. Als dat zo is, dan was het het best geplande ‘ongeluk’ dat ik ooit heb gezien.
Dit is de beste zin die ik in lange, lange tijd heb gelezen!
Wat moet president Obama doen?
Ik heb het gevoel dat een betere vraag zou zijn: “Wat blikje President Obama doen?” Natuurlijk heb ik geen voorkennis, maar al jaren heb ik het gevoel dat BHO een marionet is die doet wat hem wordt opgedragen – en wanneer hem wordt verteld.
Een eenvoudige oplossing zou zijn dat de VS plotseling zouden ontdekken wat de hele wereld al weet: Israël beschikt over honderden kernwapens. DAT alleen al zou een stopzetting van de sociale uitkeringen van de Amerikaanse belastingbetalers aan het verdomde kleine land aan de oostkant van de Middellandse Zee mogelijk maken. Ja, het is wensdenken, want het Heilige Israël heeft beide huizen van het Congres op zak. Veel columnisten van neoconservatieve kranten maken zich zorgen over de ongelooflijke domheid van Boehner, die toestaat dat dit feit zo naakt wordt getoond. De meeste Amerikaanse joden zijn prima Amerikaanse patriotten, en hen dwingen een keuze te maken tussen een moordzuchtig en stelend klein land en hun eigen thuisland zal niet goed aflopen voor Israël.
Nu een WAG van een voorspelling: de uitnodiging van Boehner die bijna verraad is, zal op de een of andere manier worden uitgesteld of geannuleerd, want er staat te veel op het spel voor The Lobby.
Heeft iemand anders opgemerkt dat Netanyahu, nadat Hezbollah wraak had genomen (zoals ze hadden beloofd te doen) voor de Israëlische aanval op hun troepen, in goede vorm was en een massale reactie dreigde? Ineens is dat verdwenen. IMO zei iemand tegen de idioot dat hij een sok in zijn harde opening moest steken – en met voldoende autoriteit dat hij dat heeft gedaan.
SORRY, IK WIL MIJN BRIEF HIERBOVEN CORRIGEREN
Bedankt dat u de kwestie duidelijk en ondubbelzinnig heeft uiteengezet. Het is de hoogste tijd dat Amerikanen begrijpen dat zij niet langer de eigenaar zijn van hun regering. De Verenigde Staten bevinden zich in een moeilijke situatie, ongeacht hoeveel oppervlakkige oplevingen er in hun mislukte economie zijn.
Obama is een tragische figuur. Hij vertegenwoordigt Amerika op zijn meest verachtelijke wijze: uitgestrekt voor een wilde groep verraders en buitenlandse samenzweerders binnen het Congres en de regering. Amerika is nu een vod voor de meeste retrograde regimes over de hele wereld, vooral in het Midden-Oosten, en vooral voor de onverzadigbare Saoedi’s, die zich nu schrap zetten voor meer machinaties tegen Iran met de hulp van Israël en zijn terreurnetwerk in Syrië en elders. Iedereen weet het, iedereen heeft de geur van bloed geroken, en Amerika is in het vizier van veel mensen, niet alleen in het Midden-Oosten.
Ik maak echter bezwaar tegen uw gebruik van ‘anti-Amerikaans’ om het gedrag van Israël te kwalificeren. Een rassenkolonie als deze kan noch anti-Amerikaans, noch pro-Amerikaans zijn. Israël bevindt zich op ramkoers met de rest van de wereld en is volledig verdiept in het kopen van zijn weg naar de toekomst, die sinds het de vrede met Syrië verbrak aan het begin van de terroristische oorlog aldaar, aanzienlijk zwakker is geworden.
Wat inderdaad tot de mogelijkheden behoort, met die oorlog, maar ook om andere redenen, is dat Israëls eigen handlangers wellicht de liquidatie ervan overwegen. Israël kan en zal niet in zijn huidige vorm kunnen voortbestaan. Kerry's recente briefing bij de Trilaterale Commissie nadat Israël de door de Amerikanen gesponsorde vredesbesprekingen had getorpedeerd, is veel ernstiger dan de meeste Israëli's beseffen. De racistische opvattingen van Netanyahu over de ‘Joodse Staat’ zijn slechts inktvisinkt in het water, een dekmantel voor datgene waar hij en de Israëlische leiders werkelijk op uit zijn: de volledige vernietiging van wat er nog over is van de Palestijnse samenleving. Tot nu toe hebben ze de Palestijnen het gevoel willen bijbrengen dat zij een “verslagen volk” zijn. Nu is de inzet veel hoger, aangezien de Palestijnen geen tekenen vertonen dat ze willen sterven, en alleen Libanon het vermogen heeft om Israël op de knieën. Dus vergeet elke aanval op Iran – ook dat is onderdeel van Netanyahu's King of Komedy en Kitsch-stunt.
Hoe komt het dat iedereen Netanyahu van kilometers afstand kan zien aankomen en toch verstijfd kan blijven van angst? Angst waarvoor? De kernbommen van Israël. Laten we eens kijken wat er gebeurt als ze opnieuw zinspelen op het gebruik van hun kernwapenarsenaal.
Israël is niet anti-Amerikaans. Israël is een klasse op zichzelf en overtreft zelfs Zuid-Afrika in de donkere dagen van de Apartheid.
Bedankt dat u de kwestie duidelijk en ondubbelzinnig heeft uiteengezet. Het is de hoogste tijd dat Amerikanen begrijpen dat zij niet langer de eigenaar zijn van hun regering. De Verenigde Staten bevinden zich in een moeilijke situatie, ongeacht hoeveel oppervlakkige oplevingen er in hun mislukte economie zijn.
Obama is een tragische figuur. Hij vertegenwoordigt Amerika op zijn meest verachtelijke manier: ter aarde werpend voor een wilde groep verraders en buitenlandse samenzweerders binnen het Congres en de regering. Amerika is nu een vod voor de meeste retrograde regimes over de hele wereld, vooral in het Midden-Oosten, en vooral voor de onverzadigbare Saoedi’s, die zich nu schrap zetten voor meer machinaties tegen Iran met de hulp van Israël en zijn terreurnetwerk in Syrië en elders. Iedereen weet het, iedereen heeft de geur van bloed geroken, en Amerika is in het vizier van veel mensen, niet alleen in het Midden-Oosten.
Ik maak echter bezwaar tegen uw gebruik van “anti-Amerikaans” om het gedrag van Israël te kwalificeren. Een rassenkolonie als deze kan noch anti-Amerikaans, noch pro-Amerikaans zijn. Israël bevindt zich op ramkoers met de rest van de wereld en is volledig verdiept in het kopen van zijn weg naar de toekomst, die aanzienlijk zwakker is geworden sinds het de vrede met Syrië verbrak aan het begin van de terroristische oorlog daar.
Wat inderdaad tot de mogelijkheden behoort, met die oorlog, maar ook om andere redenen, is dat Israëls eigen handlangers wellicht de liquidatie ervan overwegen. Israël kan en zal niet in zijn huidige vorm kunnen voortbestaan. Kerry's recente briefing bij de Trilaterale Commissie, nadat Israël de door de Amerikanen gesponsorde vredesbesprekingen had getorpedeerd, is veel ernstiger dan de meeste Israëli's beseffen. Netanyahu's racistische opvattingen over de 'Joodse Staat' zijn slechts octopusinkt in het water, een dekmantel voor datgene waar hij en de Israëlische leiders werkelijk op uit zijn: de volledige vernietiging van wat er nog over is van de Palestijnse samenleving. Tot nu toe hebben ze de Palestijnen het gevoel willen bijbrengen dat zij een ‘verslagen volk’ zijn. Nu is de inzet veel hoger, omdat de Palestijnen nu tekenen vertonen dat ze willen sterven, en alleen Libanon het vermogen heeft om Israël op de knieën te krijgen. Dus vergeet elke aanval op Iran – ook dat maakt deel uit van de King of Komedy en Kitsch-list.
Hoe komt het dat iedereen Netanyahu van kilometers afstand kan zien aankomen en toch bevroren kan blijven van angst? Angst waarvoor? De atoombommen van Israël. Laten we eens kijken wat er gebeurt als ze opnieuw een hint geven om het te gebruiken.
Israël is niet anti-Amerikaans. Israël is een klasse op zichzelf en overtreft zelfs Zuid-Afrika in de donkere dagen van de Apartheid.