Exclusief: De neoconservatieven zeggen dat de volgende stap in de bombardementen van president Obama in Syrië moet zijn om over te gaan van het aanvallen van de terroristische Islamitische Staat naar het vernietigen van de luchtmacht en de luchtverdediging van Syrië, des te beter om de lang gezochte ‘regimeverandering’ van de neoconservatieven te bewerkstelligen, meldt Robert. Pareren.
Door Robert Parry
Nu president Barack Obama luchtaanvallen in Syrië tegen de terroristische Islamitische Staat is begonnen – met de stilzwijgende maar niet expliciete goedkeuring van de Syrische regering – hopen de immer invloedrijke neoconservatieven van Washington dat ze Obama onder druk kunnen zetten tot een grote ‘mission creep’, om ook aan te vallen en vernietig de Syrische luchtmacht.
Net als de spreekwoordelijke kameel die zijn neus in de tent steekt, proberen de neoconservatieven de door de VS geleide aanvallen op de Islamitische Staat en andere soennitische extremistische groeperingen die in Syrië actief zijn, te omzeilen in een bredere ‘regime change’-operatie tegen de regering van president Bashar al-Israël. -Assad, die al lange tijd een doelwit is van de neoconservatieven.
Jackson Diehl, plaatsvervangend hoofdredacteur van de Washington Post.
Jackson Diehl, plaatsvervangend hoofdredacteur van de neoconservatieve Washington Post, noemde het onvermogen om het leger van Assad aan te vallen bijvoorbeeld “het gat in de strategie van Obama' en drong erop aan dat de luchtverdediging en luchtmacht van Assad door het Amerikaanse leger worden uitgeschakeld als een cruciale stap in de richting van de verdrijving van Assad, ook al is het leger van Assad het belangrijkste bolwerk geweest tegen de Islamitische Staat en Al-Qaeda's zusterorganisatie, het Al-Nusra Front.
Diehl schreef maandag: “Het probleem is dat het negeren van Assad waarschijnlijk tot nog ergere gevolgen zal leiden. Het regime en zijn woordvoerders juichen nu al over de Amerikaanse bombardementen en doen hun best om de Verenigde Staten af te schilderen als een feitelijke bondgenoot, terwijl Syriërs in door de rebellen bezette gebieden demonstreren tegen de Amerikaanse aanvallen, omdat wordt gezien dat deze de positie van de VS verzwakken. verzet tegen Assad.
“Ondertussen lijkt het regime zijn eigen bombardementen tegen de niet-extremistische oppositie op te voeren. Als de Verenigde Staten er niet in slagen te reageren, zou dit niet alleen de betrekkingen van de VS met hun enige bondgenoten ter plaatse in Syrië kunnen vernietigen, maar ook met de soennitische naties die zich bij de campagne tegen Islamitische Staat hebben aangesloten.
“Creëer een no-fly zone voor Syrische vliegtuigen boven gebieden die in handen zijn van de rebellen. Nu er al Amerikaanse vliegtuigen in het gebied actief zijn, zou dit veel eenvoudiger zijn dan voorheen.”
Natuurlijk is veel van wat Diehl zegt niet waar. Het idee dat er een levensvatbare ‘gematigde’ rebellenmacht bestaat, is een fictie. Een jaar geleden werden veel van deze “gematigde” rebellen getraind, gefinancierd en bewapend door de CIA en Amerikaanse Arabische bondgenoten verwierp het Syrische politieke front dat de regering-Obama de boel in elkaar had geflanst en in plaats daarvan het al-Nusra-front van Al-Qaeda had omarmd.
Obama zelf vorige maand nog in een interview met de New York Times ontslagen het idee om te vertrouwen op “gematigde” rebellen als een “fantasie” die “nooit in de kaarten zat” als een werkbare strategie.
Maar het is een fantasie die de neoconservatieven en hun ‘liberale interventionistische’ bondgenoten al lang nuttig vinden, door de burgeroorlog in Syrië af te schilderen als een zwart-witconflict tussen de kwaadaardige Assad en de heilige ‘pro-democratische’ rebellen.
Pas het afgelopen jaar, toen het extremisme van de rebellenbeweging onmiskenbaar werd, hebben de neoconservatieven hun verhaal gewijzigd en betoogd dat deze radicalisering aan Obama moet worden toegeschreven, omdat hij niet eerder meer heeft gedaan om de rebellen te bewapenen en een ‘regimeverandering’ in Syrië te bewerkstelligen. .
Wat is er gebeurd in Libië?
Hoewel dat op zichzelf gerichte neoconservatieve verhaal conventionele wijsheid is geworden in het officiële Washington, zou het waarschijnlijker scenario zijn geweest dat de gewelddadige omverwerping van het seculiere Assad-regime zou hebben geleid tot de vorming van een radicale soennitische staat in het hart van het Midden-Oosten.
Vanaf bijna het begin van het conflict in 2011 waren de sterkste anti-Assad-strijders altijd de islamistische militanten die lucratieve steun kregen van rijke prinsen in Saoedi-Arabië, Qatar en andere oliestaten aan de Perzische Golf.
Ook werd de Syrië-verhaallijn van de neoconservatieven uitgeprobeerd – in Libië, waar de regering-Obama een bombardementscampagne organiseerde tegen het leger van Muammar Gaddafi, zogenaamd om onschuldige Libische demonstranten te beschermen die op zoek waren naar ‘democratie’. Maar de vernietiging van Gaddafi's seculiere regime opende eenvoudigweg de deur voor islamitische militanten om de macht over te nemen, waarbij de chaos nu zo ernstig is dat de Verenigde Staten en andere landen hun ambassades in Tripoli hebben verlaten.
De waarschijnlijkheid zou zijn geweest dat een parallelle interventie in Syrië tot een soortgelijke catastrofe zou hebben geleid, hoewel aantoonbaar erger gezien de centrale ligging van Syrië in de regio. De vlag van Al-Qaida zou heel goed boven Damascus kunnen wapperen.
Echter, gezien het door de neoconservatieven gedomineerde ‘groepsdenken’ van Washington, herhalen alle ‘slimme’ mensen eindeloos de meme dat als Obama de Amerikaanse militaire steun aan de ‘gematigde’ Syrische rebellen eerder had laten escaleren, alles geweldig zou zijn verlopen.
En in de nasleep van Obama's besluit om luchtmacht te gebruiken tegen de terroristen van de Islamitische Staat die over de Syrisch-Iraakse grens opereren, zijn Diehl en andere neoconservatieven het oude verhaal aan het afstoffen. De neoconservanten zien het besluit van Obama als iets dat kan worden uitgebreid van het aanvallen van niet-statelijke actoren naar het aanvallen van de staat Syrië.
Als reactie op deze politieke druk van afgelopen vrijdag Hoge Amerikaanse militaire functionarissen zeiden dat een dergelijke uitbreiding van de bombardementscampagne niet was uitgesloten. Minister van Defensie Chuck Hagel en generaal Martin Dempsey, voorzitter van de Joint Chiefs of Staff, suggereerden dat de VS openstaan voor een Turks plan voor een no-fly zone boven Syrië.
“We hebben al deze mogelijkheden besproken en zullen blijven praten over wat de Turken denken nodig te hebben”, aldus Hagel. Dempsey voegde eraan toe dat “een bufferzone op een gegeven moment een mogelijkheid zou kunnen worden”, hoewel hij zei dat dit niet op handen is.
Maar deze missie-griezel zou een grote escalatie van de Amerikaanse betrokkenheid betekenen en een duidelijk geval van internationale agressie vertegenwoordigen. President Obama bevindt zich op dun genoeg ijs met zijn rationalisatie voor het bombarderen van terroristische doelen in Syrië zonder de expliciete toestemming van de regering (hoewel Damascus geen formele bezwaren heeft geuit).
Als Obama opdracht zou geven tot Amerikaanse bombardementen op het Syrische leger, zou hij een nieuw excuus moeten verzinnen, vermoedelijk onder verwijzing naar de 'responsibility to protect'-doctrine, die geen status heeft in het internationaal recht tenzij goedgekeurd door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.
De ‘R2P’-claim zou ook slecht geschikt zijn voor het beschermen van een rebellenleger dat oorlog voert tegen de gevestigde regering van een land. In feite zouden de Verenigde Staten ingrijpen in een burgeroorlog aan de kant van de rebellen die de Amerikaanse regering had gerecruteerd, getraind, bewapend en gefinancierd. Bovendien zou het waarschijnlijke resultaat van een dergelijke directe interventie als bij Libië een overwinning zijn, niet van deze ‘gematigden’, maar van extremistische milities.
Oorlogsgrondgedachte Sofisterij
Door de Syrische luchtmacht te vernietigen zou Obama ook zijn beweegredenen voor het bombarderen van terroristische locaties in Syrië verder in diskrediet brengen. Het Amerikaanse argument is dat de aanvallen gerechtvaardigd zijn om Irak te beschermen tegen grensoverschrijdende aanvallen die de regering-Assad niet heeft kunnen stoppen.
Er zit al veel lef in Obama's juridische betoog, aangezien de VS en zijn soennitische bondgenoten de opstand in Syrië hebben aangewakkerd. Het is bijna het klassieke geval van kinderen die hun ouders vermoorden en vervolgens als wezen sympathie eisen.
Obama, de Saoedi's, de Qatari's en anderen hebben deze burgeroorlog gesponsord en noemen het nu als excuus om de soevereiniteit van Syrië te schenden. Maar de neoconservatieven willen dat Obama de hypocrisie nog verder uitbreidt door de Syrische luchtmacht te vernietigen, zodat het voor de regering onmogelijk wordt om de controle over haar grondgebied terug te winnen.
Het alternatief voor deze destructieve neerwaartse spiraal zou zijn geweest het zoeken naar een praktische oplossing voor de burgeroorlog, ook al zou Assad in de nabije toekomst in functie moeten blijven. Gebaseerd op de uitslag van de verkiezingen van afgelopen juniis het duidelijk dat Assad de steun behoudt van een aanzienlijk aantal Syriërs, met name de Alawitische, sjiitische en christelijke minderheden, die bang zijn voor het extremisme van de soennitische islamisten.
Maar Obama en het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zijn stevig in het zadel van hun hoge paard gebleven door te eisen dat ‘Assad moet vertrekken’.
Het heeft niet geholpen dat de door neoconservatieven gedomineerde reguliere Amerikaanse media hun berichtgeving over de Syrische crisis consequent hebben afgezwakt, inclusief een haastige uitspraak waarbij het regime van Assad de schuld wordt gegeven van een mysterieuze Sarin-gasaanval buiten Damascus op 21 augustus 2013. [Zie Consortiumnews. com's “Intel rond Syrië-beleid repareren"En"Zat Turkije achter de aanval op Syrië en Sarin?']
In zijn maandagcolumn noemde Diehl de schuld van het Assad-regime in die aanval met chemische wapens als een plat feit, net zoals hij en zijn baas, redactionele pagina-redacteur Fred Hiatt, als een plat feit verklaarden dat Irak's Saddam Hoessein in 2002-03 over massavernietigingswapens beschikte. .
Echter, aangezien Hiatt, Diehl en vrijwel elke andere neoconservatieve Washington-neocon overleefden toen ze het verhaal over Irak en massavernietigingswapens volkomen verkeerd kregen, zijn ze ongeveer tien jaar later nog steeds bezig met het maken van arrogante beweringen over hoe het Amerikaanse leger de oorlog in Syrië moet laten escaleren. Zij zijn de kameel wiens lange nek zijn neus diep in de Syrische tent heeft gevolgd.
Onderzoeksjournalist Robert Parry vertelde in de jaren tachtig veel van de Iran-Contra-verhalen voor The Associated Press en Newsweek. Je kunt zijn nieuwe boek kopen, Amerika's gestolen verhaal, of in hier afdrukken of als e-book (van Amazon en barnesandnoble.com). Voor een beperkte tijd kun je ook de trilogie van Robert Parry over de familie Bush en zijn connecties met verschillende rechtse agenten bestellen voor slechts $34. De trilogie omvat Amerika's gestolen verhaal. Voor meer informatie over deze aanbieding, klik hier.
Het gebruik van de Swastika is geen goede optie. En het gebruik van de term 'kwaad' is dat ook niet. Wat we hier hebben is een striknest dat de Neocons decennialang hebben gecreëerd. De fout van Obama was om vervolging van de Neocons te vermijden – en wat zou ieder van jullie, zo opmerkelijk kritisch, eigenlijk doen in deze mix van vreselijke situaties? We kunnen onze weg naar vrede uiteraard niet bombarderen – en de VS hebben flagrante fouten gemaakt. Maar wat er nu gebeurt is een echo van een oude mix van vreselijke ideeën en beslissingen. Als Obama de oprechte steun van het land had gehad, zouden we na niet één maar twee verkiezingen niet in deze puinhoop zitten. Maar de corporaties hebben het land bij de keel, en de mensen aarzelen. Op hun telefoons; winkelen; vastgelijmd aan tv-schermen, vooral tijdens Gladiator Days (ook bekend als voetbal).
We mogen niet net zo klinken als de rechtse haatgroepen. En al te vaak doet de verhitte retoriek dat ook.
De directe ‘rechtvaardiging’ voor de Amerikaanse bombardementen op Syrië – de ‘Khorasans’ – is net zo nep als de lichaamsbouw van de Kardashians.
Glenn Greenwald, Murtaza Hussain en Justin Raimondo hebben must-read verhalen geschreven die bewijzen dat we gelijk hadden.
En Democracy Now – in een interview met Hussain – merkt op dat dezelfde ‘verslaggever’ die het ‘verhaal’ van de Khorasan ‘dreiging’ naar buiten bracht onlangs werd opgepakt omdat hij zijn verhalen vooraf aan de CIA had vrijgegeven.
http://www.washingtonsblog.com/2014/09/reporter-broke-propaganda-piece-justifying-bombing-syria-clears-stories-cia-publishing.html
Reactionaire en neoconservatieve Republikeinen van de McCain-factie zijn achter de schermen actief in het aanwakkeren van insubordinatie en muiterij in het Amerikaanse leger, waarbij ze hun haat tegen Obama combineren met hun eis voor een bredere oorlog in het Midden-Oosten en Oost-Europa.
http://tarpley.net/republicans-fomenting-insubordination-in-us-military-in-quest-of-wider-war-in-middle-east/
De neoconservatieve oorlogspartij moet worden gedwarsboomd. McCain gaat om met terroristen.
#ArrestMcCain4ISIS
NAVO-lid Turkije en NAVO-wannabe Israël
ondersteunen rechtstreeks ISIS- en Al Qaeda-terroristen in Syrië
Turkije bewapent en stuurt jihadisten naar Syrië. Israël behandelt ISIS-terroristen gratis in zijn ziekenhuizen.
http://www.washingtonsblog.com/2014/09/turkey-israel-directly-supporting-isis-al-qaeda-syria.html
Ik denk dat een onmisbaar overzicht van de ontwikkeling van het neoconservatieve wereldbeeld, als ik een link mag plaatsen, het volgende is – een must om te lezen:
http://www.voltairenet.org/article178638.html
Ik zie wat er in Syrië/Irak gebeurt slechts als een voortzetting van het Oded Yinon-plan – dat door zionistische militaristen alleen maar opnieuw werd verpakt voor Amerikaanse consumptie.
NEE, de slurf van de olifant onder de tent probeerde afgelopen herfst en faalde; deze keer is het hun Obutt, die zich terugtrekt, DingleBarry eerst!
Onder Obama is er geen leiderschap en geen besluitvormer in het Witte Huis die wereldwijde turbulentie veroorzaakt. Bovendien lijken de neoconservatieven de controle te hebben over het buitenlands beleid, dat opnieuw afhankelijk is van de defensielobbyisten met hun diepe zakken, de defensie-industrie die opnieuw wordt gefinancierd door de Amerikaanse belastingbetalers.
De VS zijn gespecialiseerd in het destabiliseren van autonome naties, zoals blijkt uit het Midden-Oosten en Oekraïne. Door het verwijderen van staatsgrepen en het bombarderen van Irak, Syrië, Libië en het afzetten van hun presidenten heeft de VS nu een explosieve situatie gecreëerd in het Midden-Oosten, en Oekraïne/Rusland en Afghanistan zullen binnenkort ontstaan.
De Amerikanen en vooral hun politici begrijpen de kracht van een cultuur, religie en sterk leiderschap niet, ook al betekent dit dictatuur. Onder dictators als Saddam Hoessein en Kadhafi leefden de mensen in relatieve vrede en veiligheid. Tegenwoordig worden er alleen al in Syrië meer dan 220.000 mensen vermoord en zijn meer dan 3 miljoen vluchtelingen hun huis en levensonderhoud kwijtgeraakt omdat de VS Assads oppositie tegen moslimextremisten financiert en bewapent. Kinderen groeien op met een levenslang trauma en een haat voor het Westen die moordenaars creëert en moslimextremisten die bereid zijn journalisten of andere westerlingen te onthoofden.
En westerse politici geloven dat ze deze explosie van haat kunnen beheersen door middel van bombardementen! Dit is zelfs nog dommer, het zal alleen maar meer ISIS-vrijwilligers van over de hele wereld creëren die klaar zijn om nog een bloedbad van 9 september ergens in de VS of Europa te creëren. Zoals altijd zullen westerse politici NOOIT verantwoordelijkheid of verantwoordelijkheid voor deze aanvallen aanvaarden. Politici worden gedreven door hun eigen ego en blinken uit in het ontbreken van kennis en intelligentie om de cultuur en religie in dit deel van de wereld te begrijpen. Politici/diplomaten zijn de TEFLAN-mensen van deze wereld geworden!!!
Allemaal uitstekende punten behalve, zoals ik het zie, een onjuiste premisse die u aan het einde hebt opgenomen. Stel je voor hoe anders dit allemaal lijkt, en hoeveel logischer het is (of minder in werkelijkheid), als je beseft dat 9 september zelf een valse vlag was die tot op de dag van vandaag de basis vormt voor al onze acties. in het midden Oosten. Het opofferen van gewone mensen is maar al te gemakkelijk geworden voor degenen die met de dobbelstenen gooien in dit gigantische risicospel om de hegemonie over de hulpbronnen van de wereld te veroveren en te kapitaliseren.
Neocon Jackson Diehl: Wat zijn zijn motieven? Van alles wat ik op de internetbuizen kon lezen, lijkt hij volledig toegewijd te zijn aan het welzijn van Israël. Het uitschakelen van Syrië kan immers maar één echte winnaar hebben: Israël.
Hoe komt Diehl weg met zijn blather? Waarschijnlijk omdat zijn nieuwe baas dat wil.
De Joodse Pers-site lijkt een echte site te zijn en geen kunstgras voor nazi's of zoiets. Dit is wat ze schreven toen de WP werd verkocht.
De aankoop deze week van The Washington Post door de joodse CEO van Amazon, Jeff Bezos, is niet de eerste keer dat een Jood de krant redt.
http://www.jewishpress.com/news/breaking-news/jewish-efforts-to-save-washington-post-date-back-to-1933/2013/08/07/
Het lijkt dus een veilige gok dat de WP inderdaad volledig toegewijd is aan het verkrijgen van alles voor Israël wat dat klote kleine land wil. Een gedestabiliseerd Syrië zou veel dingen betekenen, maar een van die dingen zou zijn dat Israël de kans zou worden geboden een gloednieuw stuk land in bezit te nemen. Een hele groep nieuwe mensen in hulpeloze Palestijnen veranderen.
Zal Obama bijten? Ik betwijfel het een beetje. Natuurlijk gaat hij doen wat hem wordt opgedragen, maar wat zullen zijn bankierbazen hem vertellen? Ze vliegen hoog, en zou oorlog hen helpen steeds meer van de rijkdommen van de wereld te grijpen? Ik heb geen voorkennis en kan weinig wijs worden uit de nieuwsberichten die ik lees, maar dat lijkt niet waarschijnlijk.
Op dit moment maakt Rusland geen melding van de gebeurtenissen in Syrië. Dat land steunde zelfs de VN-resolutie omdat het hen op de lange termijn zal helpen. En ze kregen enkele beloften:
Russische gevoeligheid voor het lot van Assad speelde de afgelopen weken een prominente rol in privégesprekken tussen Moskou en Washington, zeggen Amerikaanse functionarissen met directe kennis van die gesprekken. Nadat president Barack Obama in augustus luchtaanvallen tegen ISIS-troepen in Irak had aangekondigd, begonnen leden van zijn regering Moskou te waarschuwen dat Syrië de volgende was, zeiden de functionarissen.
Ze zeiden dat minister van Buitenlandse Zaken John Kerry de boodschap op 15 september in Parijs overbracht aan de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergey Lavrov, aan de zijlijn van een conferentie over Irak, bijgewoond door permanente leden van de VN-Veiligheidsraad, Europese en Arabische staten en vertegenwoordigers van de EU. De Arabische Liga en de VN beloofden allemaal de regering in Bagdad te helpen.
Syrië maakte geen bezwaar. Het is vanuit hun standpunt gezien niet echt een slecht idee om slechteriken op hun grondgebied te bombarderen.
Hoe dan ook, de VS lijkt mij overbelast. China porren met die ‘democratie’-protesten – moesten de neoconservatieven dat NU doen? Misschien wel. Of misschien zijn het gewoon roekeloze idioten en kan het hen niets schelen.
Als BHO en zijn handlangers de door de regering gecontroleerde delen van Syrië gaan bombarderen, is het niet te voorspellen wat er zal gebeuren.
Ik merk dat ik het verkeerde gedeelte uit de Libanese krant heb geknipt/geplakt. Hier is het gedeelte dat erbij had moeten zitten:
Tijdens die bijeenkomst bood Kerry de verzekering dat Washington zich niet rechtstreeks op Assad of zijn troepen zou richten, zeiden de functionarissen.
Een oppervlakkige conclusie is dat de VS momenteel tevreden zijn met hun terugkeer naar Irak.
Hoe durf je kamelen te beledigen door ze te vergelijken met de walgelijke neo-conservatieven. Wat is de reden voor het gebrek aan bezwaar van Assad? Tot nu toe hebben de VS raffinaderijen en graansilo's gebombardeerd, plus een flink aantal burgers. Als dit patroon zich voortzet, zullen we moeten aannemen dat Amerika een mondiale staatsgreep heeft gepleegd en dat Poetin en anderen bang zijn om de boot op zijn kop te zetten. Dit lijkt onwaarschijnlijk, maar ik kan niet geloven dat Assad blij is dat er tomahawkraketten door Syrië vliegen, en ik kan niet geloven dat hij de Amerikaanse ISIS-rechtvaardiging zomaar accepteert. Vervolgens zullen ze een valse vlag-terroristische aanval organiseren in “het thuisland”, of misschien ergens in Europa, als excuus om alles uit de kast te halen tegen ISIS. Schrijf naar uw vertegenwoordigers en de pers om een dergelijke ontwikkeling te voorkomen.
Dat was de hele tijd het doel van ISIS, een verzonnen excuus gefinancierd, getraind en gevoed door de NAVO om het langetermijndoel vast te stellen: het ten val brengen van die regeringen waarvan zij niet willen dat ze in hun eindspelplannen staan!
Kan Assad zo dom of suïcidaal zijn om hiermee akkoord te gaan? En waar is de paus, die vorig jaar een dag van vasten en gebed leidde om de aanvallen op Syrië te voorkomen, en waar is de heer Poetin, die behendig de moordpartij in de VS tegenhield?
Dit maakt mij zieker dan ik kan zeggen.
Helemaal mee eens.
Waar is Poetin? Is hij bang voor de Amerikaanse neoconservatieven?
Of speelt hij in hetzelfde team als zij? de VS – de slechte agent, Poetin, de goede kerel…de zogenaamde “geleide oppositie”?
En achter de gordijnen blijft alles in de familie: de AIPAC en de joodse lobby in de VS en de Russisch-joodse mega-oligarchen in Rusland? Het bevorderen van dezelfde agenda?
Aanhoudende pogingen van de VS om in Syrië een volgzaam cliëntstaatregime te installeren in plaats van de populaire regering van de ‘ondemocratische’ (lees: niet-westerse stroman) Assad laat zien dat de VS werkelijk een in de 21e eeuw omgevormde fascistische staat is. Een fascistische staat die op waanzinnige wijze hunkert naar absolute controle over onze planeet om de gewenste volledige spectrumdominantie, of FSD, te bereiken. Zo enorm en zo heel erg onuitsprekelijk slecht.
De Eå CES.S. 0f KWAAD!