Exclusief: Met een nieuw rapport van Amnesty International over mogelijke oorlogsmisdaden door een Oekraïense militie tegen etnische Russen in het oosten stapelen de bewijzen zich op dat het door de VS gesteunde regime in Kiev willens en wetens extremisten, waaronder neonazi’s, heeft ingezet als onderdeel van een bewuste strategie, meldt Robert Pareren.
Door Robert Parry
Tijdens de Oekraïnecrisis hebben Amerikaanse en Europese politici en media Rusland meedogenloos veroordeeld wegens schendingen van internationale normen, met name de aanvaarding door Moskou van de overhaaste beslissing van de Krim om zich af te scheiden van Oekraïne en zich weer bij Rusland te voegen. Maar het Westen is vrijwel stil gebleven over de schending door Kiev van de regels voor het controleren van gewapende milities, waaronder neonazi-troepen.
Zo heeft de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa, die scherpe kritiek heeft geuit op de Russische annexatie van de Krim, zich onthouden van soortgelijke verontwaardiging over de ontketening door Oekraïne van extremistische milities die omvangrijk bloedvergieten en misbruik hebben veroorzaakt tegen etnische Russen in het opstandige Oost-Oekraïne.
Senator John McCain verschijnt samen met Oekraïense rechtsen van de Svoboda-partij tijdens een bijeenkomst vóór de staatsgreep in Kiev.
De OVSE, waartoe zowel Oekraïne als Rusland behoren tot de 57 lidstaten, heeft een “Gedragscode inzake politiek-militaire aspecten van veiligheid” waarin staat dat alle leden “te allen tijde zullen zorgen voor effectieve leiding en controle over zijn militaire, paramilitaire en veiligheidstroepen en deze zullen handhaven” en dat elke staat “ervoor zal zorgen dat zijn strijdkrachten als zodanig politiek neutraal zijn.”
Toch heeft Oekraïne opzettelijk extreemrechtse milities gestuurd, waarvan sommige met neonazistische spandoeken zwaaien, om dorpen en steden in Oost-Oekraïne aan te vallen. Hoewel deze realiteit zelfs in de westerse media slechts weinig erkenning heeft gekregen, is er weinig kritiek op het regime in Kiev vanwege deze tactieken.
In plaats daarvan was de typische reactie, vooral van de Amerikaanse ambtenarij en de media, het afwijzen van beweringen over de nauwe band tussen de Oekraïense regering en neonazi-extremisten als ‘Russische propaganda’. Die ontkenning heeft stand gehouden, zelfs nu verslagen van neonazistische milities zijn opgedoken in publicaties die zo vijandig tegenover Moskou staan als de New York Times, de London Telegraph en Foreign Policy.
Een 10 augustus dit artikel in de New York Times noemde de paramilitaire rol van neonazi's aan het einde van een lang verhaal over een ander onderwerp. Als je het verhaal tot aan de laatste drie alinea's zou doornemen, zou je het opmerkelijke feit ontdekken dat nazi-stormtroepen voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog een Europese bevolking aanvielen en dat deze neonazistische milities grotendeels uit de hand liepen.
“De gevechten om Donetsk hebben een dodelijk patroon aangenomen: het reguliere leger bombardeert separatistische posities van ver, gevolgd door chaotische, gewelddadige aanvallen door enkele van de ongeveer zes paramilitaire groepen rond Donetsk die bereid zijn zich in stedelijke gevechten te storten.” zo meldde de Times.
“Ambtenaren in Kiev zeggen dat de milities en het leger hun acties coördineren, maar de milities, die ongeveer 7,000 strijders tellen, zijn boos en soms oncontroleerbaar. Eén bekend als Azov, die het dorp Marinka heeft overgenomen, voert een neonazi-symbool dat lijkt op een Swastika als vlag.” [Zie Consortiumnews.com's “NYT ontdekt de neo-nazi’s in Oekraïne in oorlog.“]
De conservatieve London Telegraph bood meer details over het Azov-bataljon een artikel door correspondent Tom Parfitt, die schreef: “Het gebruik van vrijwillige paramilitairen door Kiev om de door Rusland gesteunde 'volksrepublieken' Donetsk en Loehansk uit te roeien zou een rilling over de ruggengraat van Europa moeten doen lopen.
“Recent gevormde bataljons zoals Donbas, Dnipro en Azov, met enkele duizenden man onder hun bevel, staan officieel onder controle van het ministerie van Binnenlandse Zaken, maar hun financiering is duister, hun opleiding is ontoereikend en hun ideologie is vaak alarmerend. De Azov-mannen gebruiken het neonazistische Wolfsangel-symbool (Wolfshaak) op hun spandoek en de leden van het bataljon zijn openlijk blanke supremacisten of antisemieten.’
Op basis van interviews met militieleden meldde de Telegraph dat sommige strijders twijfelden aan de Holocaust, hun bewondering uitten voor Adolf Hitler en erkenden dat ze inderdaad nazi's waren.
Andriy Biletsky, de Azov-commandant, “is ook hoofd van een extremistische Oekraïense groep genaamd de Sociale Nationale Vergadering”, aldus het Telegraph-artikel waarin een recent commentaar van Biletsky werd geciteerd waarin hij verklaarde: “De historische missie van onze natie op dit kritieke moment is om de blanke rassen van de wereld te leiden in een laatste kruistocht voor hun overleving. Een kruistocht tegen de door Semieten geleide Untermenschen.”
De Telegraph ondervroeg de Oekraïense autoriteiten in Kiev, die erkenden dat ze op de hoogte waren van de extremistische ideologieën van sommige milities, maar benadrukten dat de hogere prioriteit het hebben van troepen was die sterk gemotiveerd waren om te vechten. [Zie Consortiumnews.com’s “Het negeren van de neo-nazi-stormtroepen uit Oekraïne.“]
Ongemakkelijke waarheid
Meer recentelijk ontmoette Alec Luhn, verslaggever van het Buitenlands Beleid, de neonazi's van de Azov en andere milities in de havenstad Marioepol. Hij schreef: “Blauw-gele Oekraïense vlaggen wapperen boven het uitgebrande stadsbestuur van Mariupol en bij militaire controleposten in de stad, maar op een sportschool in de buurt van een enorme metallurgische fabriek is een ander symbool net zo prominent aanwezig: de Wolfsangel ('wolftrap') symbool dat veel werd gebruikt in het Derde Rijk en is overgenomen door neonazigroepen.
“Pro-Russische strijdkrachten hebben gezegd dat ze in het conflict strijden tegen Oekraïense nationalisten en ‘fascisten’, en in het geval van Azov en andere bataljons zijn deze beweringen in wezen waar.”
Het stilzwijgen van het Westen over deze ongemakkelijke waarheid is vooral opzienbarend omdat het geen verrassing mag zijn voor de Europese Unie, die al lang op de hoogte is van de extremistische standpunten van de Svoboda-partij, die na de verkiezingen van februari 22 naar voren kwam als een belangrijke politieke kracht in Oekraïne. XNUMX staatsgreep waarbij de gekozen president Viktor Janoekovitsj werd afgezet.
In december 2012, amper een jaar voor de staatsgreep, uitte het Europees Parlement zijn bezorgdheid over “het toenemende nationalistische sentiment in Oekraïne”, vertegenwoordigd door Svoboda, tot de oprichters van de nazi-collaborateurs uit de Tweede Wereldoorlog, zoals Stepan Bandera en de Oekraïense hulporganisatie van Adolf Hitler. de Galicische SS.
A parlementaire verklaring uit Brussel merkte op “dat racistische, antisemitische en xenofobe opvattingen in strijd zijn met de fundamentele waarden en principes van de EU” en drong er bij “pro-democratische partijen” in het Oekraïense parlement op aan “zich niet te associëren met, te steunen of coalities te vormen met” Svoboda.
Na de staatsgreep, die sterk werd gesteund door Svoboda en aangevoerd door de daarmee geassocieerde neonazistische milities uit het Westen, kregen Svoboda en andere extreemrechtse politieke groeperingen verschillende ministeries als erkenning voor hun cruciale rol in de anti-Janoekovitsj-putsch.
Nu Svoboda in Kiev het machtscentrum is, heeft de EU haar alarm gesmoord, des te beter om het witte hoed/zwarte hoed-scenario te handhaven waar het officiële Washington en de reguliere Amerikaanse media de voorkeur aan geven. Dat verhaal portretteert het regime in Kiev als de onberispelijke witte hoeden en de Russische president Vladimir Poetin en de etnisch Russische rebellen in het oosten als de kwade zwarte hoeden.
Het rapport van Amnesty International
Naast de fascistische neigingen van sommige Oekraïense milities is er ook de kwestie van hun brutaliteit. Dat heeft Amnesty International maandag bekendgemaakt een rapport veroordeling van de misstanden begaan door de Kievse Aidar-militie tegen burgers ten noorden van de door de rebellen bezette stad Loehansk.
“Leden van het Aidar-territoriale verdedigingsbataljon, opererend in de noordelijke regio Loehansk, zijn betrokken geweest bij wijdverbreide misbruiken, waaronder ontvoeringen, onwettige detentie, mishandeling, diefstal, afpersing en mogelijke executies”, aldus het rapport van Amnesty International. “Het Aidar-bataljon is een van de ruim dertig zogenaamde vrijwilligersbataljons die in de nasleep van het conflict zijn ontstaan en die losjes zijn geïntegreerd in de Oekraïense veiligheidsstructuren in hun poging om door separatisten bezette gebieden te heroveren.”
De bataljonscommandant van Aidar zei tegen een onderzoeker van Amnesty International: “Het is Europa niet. Het is een beetje anders. Er is hier oorlog. De wet is veranderd, procedures zijn vereenvoudigd. Als ik dat wil, kan ik je nu meteen laten arresteren, een zak over je hoofd doen en je dertig dagen in een kelder opsluiten op verdenking van hulp aan separatisten.’
Het AI-rapport vervolgde: “Onze bevindingen geven aan dat leden van het Aidar-bataljon, hoewel ze formeel opereerden onder het bevel van de Oekraïense veiligheidstroepen in de regio, vrijwel zonder toezicht of controle handelen, en dat de lokale politie niet bereid of niet in staat is om de problemen aan te pakken. de misstanden.
“Sommige misstanden gepleegd door leden van het Aidar-bataljon komen neer op oorlogsmisdaden, waarvoor zowel de daders als mogelijk de commandanten volgens het nationale en internationale recht verantwoordelijkheid zouden dragen. “
Met andere woorden, het bewijs stapelt zich op dat het regime in Kiev zijn zogenaamde ‘antiterroristische operatie’ tegen etnische Russen in Oost-Oekraïne heeft gevoerd door gebruik te maken van uit de hand gelopen paramilitairen, waarvan sommige geleid werden door de nazi-ideologie. Dit gedrag, passend bij het extreemrechtse politieke extremisme dat voorheen bekend was bij de EU-leiders, is ook in strijd met de normen waar de Oekraïense regering mee heeft ingestemd in haar engagement voor de OVSE.
Maar blijkbaar om geopolitieke redenen hebben de regering-Obama, de EU en de OVSE alle kritiek gesmoord. Deze stille hypocrisie heeft grotendeels weerklank gevonden in de westerse reguliere media.
Onderzoeksjournalist Robert Parry vertelde in de jaren tachtig veel van de Iran-Contra-verhalen voor The Associated Press en Newsweek. Je kunt zijn nieuwe boek kopen, Amerika's gestolen verhaal, of in hier afdrukken of als e-book (van Amazone en barnesandnoble.com). Voor een beperkte tijd kun je ook de trilogie van Robert Parry over de familie Bush en zijn connecties met verschillende rechtse agenten bestellen voor slechts $34. De trilogie omvat Amerika's gestolen verhaal. Voor meer informatie over deze aanbieding, klik hier.
@ Abe – De perforaties in de cockpit zijn zowel “opdringerig” als “extrusief”. De randen van de gaten zijn zowel naar binnen als naar buiten geflensd. De kleine gaten van 30 mm zijn van de opdringerige variant. De grotere, onregelmatige gaten zijn van de naar buiten gerichte ‘uitgangswond’-variant, wat duidt op schieten vanaf beide zijden van de cockpit. De aard van deze gaten sluit absoluut, positief, buiten elke verbeelding of redelijke twijfel een raketaanval uit. Zelfs een fragmentarische kernkop met nabijheidsdetonatie die voor het vliegtuig explodeerde, kon deze kenmerken niet produceren. Zoals ik vanaf het begin heb volgehouden, is 30 mm kanonvuur de enige verklaring. Maar de ECHTE onthulling, waar niemand commentaar op lijkt te geven, betreft “TARGET ACQUISITION”. Kanonvuur is sterk afhankelijk van visuele doelverwerving. Met andere woorden: de piloot van het gevechtsvliegtuig identificeerde visueel zijn doelwit en WIST dat het een civiel vliegtuig was. Dit sluit niet alleen de separatisten uit, het roept ook de ‘false flag’-kwestie op. Het rokende wapen hier is de beslissing om het volledige rapport achter te houden. Ik wed een stuiver dat we het nooit zullen krijgen!
SU-25's kunnen op die hoogte geen 777 neerschieten.
http://aviationweek.com/blog/how-su-25-can-shoot-down-faster-higher-flying-aircraft
De Russische bezwaren zijn tegenstrijdig en onduidelijk.
http://www.interpretermag.com/mh17-and-moscows-magical-mystery-jets/
Het Buk-systeem is een los kanon, vooral als het door losse handen wordt gebruikt:
“De combinatie van dodelijkheid en het gebrek aan IFF/NCTR van de Buk is uniek.”
http://aviationweek.com/defense/buk-missile-system-lethal-undiscriminating
“Ongetwijfeld werd er op de dag dat deze bewering werd gepubliceerd een Wikipedia-editor met een Russisch adres aangetroffen die probeerde een plafond van 33,000 meter hoog op de Su-25-pagina in te voegen.”
Wauw. Die duivelse redacteur is erin geslaagd hetzelfde vliegenplafond in te voegen in het boek over een Su-25 dat enkele jaren geleden was gepubliceerd. En ik wist zeker dat niemand mijn exemplaar een paar jaar had aangeraakt. Verbazingwekkend…
Een mooie verzameling wezelpraat. De drie door meneer Wezel geciteerde artikelen negeren allemaal talloze kritische bewijzen.
Rusland heeft militaire monitoringgegevens vrijgegeven waaruit blijkt dat militaire vliegtuigen uit Kiev het MH17-vliegtuig volgen kort voor de crash, en Oekraïense Buk-raketsystemen die in het gebied actief zijn. http://rt.com/news/174496-malaysia-crash-russia-questions/
Rapport van de Nederlandse Onderzoeksraad voor Veiligheid (DSB): Maleisische MH17 werd neergehaald door ‘een groot aantal objecten met hoge energie’, in tegenspraak met Amerikaanse beweringen dat het werd neergeschoten door een ‘Russische raket’
Door prof. Michel Chossudovsky en Julie Lévesque
http://www.globalresearch.ca/dutch-safety-board-report-dsb-malaysian-mh17-was-brought-down-by-a-large-number-of-high-energy-objects-contradicts-us-claims-that-it-was-shot-down-by-a-russian-missile/5400526
Volgens het rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid (DSB):
“Vlucht MH17 met een Boeing 777-200 van Malaysia Airlines brak in de lucht uiteen, waarschijnlijk als gevolg van structurele schade veroorzaakt door een groot aantal hoogenergetische objecten die van buitenaf het vliegtuig binnendrongen.”
Hoewel het rapport de aard van de ‘hoge energieobjecten’ niet identificeert, suggereert de beoordeling dat het vliegtuig werd geperforeerd door ‘een groot aantal’ niet-gespecificeerde projectielen.
Deze voorlopige beoordeling, inclusief fotografisch bewijsmateriaal, suggereert niet dat het vliegtuig werd geraakt door een of meer raketten, wat de officiële versie van Washington is. Zoals we ons herinneren gaven zowel de westerse regeringen als de mainstream media zowel Moskou als “de door Rusland gesteunde rebellen” de schuld en beweerden, zonder ook maar een greintje bewijs, dat een door Rusland gemaakte Buk-raket verantwoordelijk was voor de vliegtuigcrash.
Deze beschuldigingen werden vervolgens gebruikt als voorwendsel om een reeks zware economische sancties tegen Rusland te rechtvaardigen.
Een belangrijke vraag rijst: zal president Obama, in het licht van de bevindingen van het DSB-rapport, zijn beschuldigingen aan het adres van de Russische Federatie intrekken?
Het fotografische bewijsmateriaal dat op machinegeweerachtige perforaties (‘talrijke kleine gaatjes’) in de cockpit wijst, evenals eerdere beoordelingen door de OVSE suggereren dat het vliegtuig werd geraakt door een militair vliegtuig.
Een artikel van Amnesty International van 08 september: “Oekraïne moet een einde maken aan de voortdurende misstanden en oorlogsmisdaden door pro-Oekraïense vrijwilligerskrachten” http://www.amnesty.org/en/news/ukraine-must-stop-ongoing-abuses-and-war-crimes-pro-ukrainian-volunteer-forces-2014-09-08 Het lijkt een poging van Amnesty te zijn om de reguliere Oekraïense strijdkrachten te beschermen tegen beschuldigingen van misstanden en mogelijke oorlogsmisdaden.
De briefing van Amnesty van 07 september over “misbruik en oorlogsmisdaden door het Aidar Vrijwilligersbataljon in de noordelijke regio Loehansk” bevat zorgvuldig geformuleerde taal waarin de Oekraïense regeringstroepen worden afgeschilderd als wettige actoren, de ‘goeden’ in het conflict:
“De Oekraïense autoriteiten kunnen het zich niet veroorloven om in de gebieden die zij heroveren de wetteloosheid en misbruiken te herhalen die in de door de separatisten bezette gebieden hebben geheerst. Het onvermogen om misstanden en mogelijke oorlogsmisdaden door vrijwilligersbataljons uit te bannen, riskeert de spanningen in het oosten van het land aanzienlijk te verergeren en de aangekondigde intenties van de nieuwe Oekraïense autoriteiten om de rechtsstaat in bredere zin te versterken en te handhaven, te ondermijnen.”
Het staatsgreepregime in Kiev gooit zijn meest agressieve en beledigende nazi-vrijwilligersbataljons onder de bus om zijn imago te behouden. De krachten die de Jatsenjoek-junta in staat hebben gesteld de macht in Kiev in februari te grijpen en vast te houden, worden opgeofferd als de vereiste ‘paar rotte appels’, waardoor de reguliere media de vrijheid krijgen om al hun aandacht te richten op de ‘echte’ slechteriken: ‘Russische troepen’ die steun “een opstandelingenmacht die zwaar betrokken is bij grove mensenrechtenschendingen” in Oost-Oekraïne, aldus Amnesty.
Ik juich de heer Parry toe voor zijn onvermoeibare inspanningen om de aandacht van Amerika te vestigen op de diep kwaadaardige aard van wat door de regering verborgen wordt gehouden. De echte verschrikkingen zullen echter waarschijnlijk nog veel schokkender blijken. Deze regering en haar verdedigers zullen waarschijnlijk op een dag geconfronteerd worden met de twee woorden die de vloek van het bestaan van elke massamoordenaar vertegenwoordigen: 'Forensisch antropoloog'. De realiteit is niet simpelweg een zak over iemands hoofd plaatsen en hem een maand lang in een kelder opsluiten. Verhalen over systematische bijlmoorden, martelingen, groepsverkrachtingen en diverse andere wreedheden gepleegd door de zogenaamde “Punisher Brigades” beginnen uit te lekken. Er zullen waarschijnlijk geen foto's zijn – nazi's zijn veel slinkser en vatbaarder voor zelfbehoud dan de bozo's die oorlogsmisdaden begaan in Abu Ghraib. Maar het kunnen inderdaad foto's zijn. Als ze worden ontdekt, zal er veel reden zijn om te voorkomen dat ze worden vrijgelaten. Lichamen daarentegen zijn zeer moeilijk te verwijderen. En er zijn duizenden antropologen die lijden onder bezuinigingen op de begroting en het onderwijs en over opmerkelijke vaardigheden beschikken. Er wachten honderden afgestudeerde studenten om gegevens te verzamelen en te catalogiseren voor het schrijven van scripties over alles van osteologie tot DNA-interpretatie. De wetenschap is verfijnd en betrouwbaar, en levert onweerlegbaar bewijs op. Van het bloedbad in het Kaytin-woud tot de moordvelden in Zuid- en Midden-Amerika, zelfs in tropische jungleklimaten waar de bodem bevorderlijk is voor snelle degradatie: het bewijsmateriaal blijft jarenlang bestaan. Zelfs als er geen foto's zijn, zullen er wel graven zijn... misschien massagraven, de kenmerkende pathose van de 'Opperste Internationale Misdaad'. Er zullen afgestudeerde studenten zijn die lichamen opgraven met verfkwasten, pincetten en theelepels in de ultieme menselijke uitdrukking van obsessief-compulsieve aandacht voor detail. Elk klein artefact dat met een fijn zeefje uit de grond wordt gezeefd, wordt gecatalogiseerd, beschreven, geraadpleegd en gefotografeerd. Menselijke lichamen en het bijbehorende fysieke bewijsmateriaal zijn zo moeilijk te vernietigen, en zullen jarenlang blijven bestaan. Let op mijn woorden: er zijn antropologen van universiteiten over de hele wereld die onderzoeksvoorstellen overwegen en subsidieaanvragen schrijven. Velen zullen Chinezen of Russen zijn, maar er zullen ook Amerikanen zijn. In de woorden van William R. Maples, Ph.D., “Dead Men Do Tell Tales”. Vroeg of laat zal ook deze verteld worden.
En deze regering zal worden genoemd als een bereidwillige mede-samenzweerder. Wat een geweldige erfenis!
Hier is het echte verhaal dat Consortiumnews hopelijk niet zal negeren:
Een artikel van 05 september van Amnesty International, “Oekraïne: steeds meer bewijs van oorlogsmisdaden en Russische betrokkenheid” http://www.amnesty.org/en/news/ukraine-mounting-evidence-war-crimes-and-russian-involvement-2014-09-05 onthult een duidelijke vooringenomenheid in de berichtgeving van de niet-gouvernementele organisatie over het conflict in Oost-Oekraïne.
Uit analyse van het 738 woorden tellende artikel blijkt dat Amnesty meer dan twee keer zoveel moeite doet om de schuld voor mensenrechtenschendingen en mogelijke oorlogsmisdaden bij separatistische strijdkrachten en ‘Russische troepen’ te leggen (380 woorden) dan bij Oekraïense regeringstroepen (140 woorden).
Het Amnesty-artikel beschuldigt separatisten expliciet van ‘marteling’, een groot strafbaar feit onder het internationaal recht. Er is geen specifieke vermelding van “marteling” in samenwerking met de Oekraïense regeringstroepen in het artikel van 05 september, noch in het afzonderlijke Amnesty-rapport waarin de misbruiken door degenen die als ‘rotte appels’ worden aangemerkt, worden gespecificeerd, noemt het Aidar Vrijwilligersbataljon in de noordelijke regio Loehansk.
Salil Shetty, secretaris-generaal van Amnesty International, stelt ondubbelzinnig: “Ons bewijsmateriaal toont aan dat Rusland het conflict aanwakkert, zowel door directe inmenging als door het steunen van de separatisten in het Oosten. Rusland moet de gestage stroom van wapens en andere steun aan een opstandige macht stoppen die zwaar betrokken is bij grove mensenrechtenschendingen.â€
Het bewijs: een “serie satellietbeelden in opdracht van Amnesty International” die geheel door de Verenigde Staten lijken te zijn aangeleverd.
Hier is de clou: “Het Kremlin heeft herhaaldelijk elke betrokkenheid bij de gevechten in Oekraïne ontkend, maar satellietbeelden en getuigenissen verzameld door de organisatie leveren overtuigend bewijs dat de gevechten zijn uitgegroeid tot wat Amnesty International nu beschouwt als een internationaal gewapend conflict.”
Amnesty heeft het 'ik-woord' onder de knie gekregen en het 'N-woord' volledig irrelevant gemaakt.
Daar heb je het, mensen. Nu kan de VN-ambassadeur uit de hel, Samantha Power, vol vertrouwen in de VN-Veiligheidsraad schreeuwen dat Rusland Oekraïne is binnengevallen, dankzij het “overtuigende bewijs” van de humanitaire NGO Amnesty International, met dank aan de Verenigde Staten.
Als de misdaad van medeplichtigheid van Amnesty onbetwist blijft, zal Washington oorlog krijgen.
Het Wolfsangel-symbool (wolfshaak) is een vorm van een Hakenkreuz (hoekig kruis).
Een Wolfsangel is een apparaat voor de jacht op wolven, dat op dezelfde manier wordt gebruikt als een vishaak. Het wordt bevestigd aan een ketting die is verankerd aan een boom of een soortgelijk stevig voorwerp, en er wordt een aas aan de haak gehangen. Wanneer de wolf het aas eet, slikt hij de haak door. De ketting verhindert dat de wolf ontsnapt en kan naar believen worden gedood.
De Wolfsangel was het symbool van de 2e SS-Panzerdivisie Das Reich, een Duitse elitedivisie die tijdens de Tweede Wereldoorlog voornamelijk aan het oostfront vocht. Tijdens Operatie Barbarossa in 1941 vocht Das Reich in de veldslagen bij de rivierovergangen van de Dnjepr, Smolensk, Kiev en Vyasma. Het was het speerpunt van de mislukte poging om Moskou te veroveren. In 1943, na de catastrofale nederlaag van de Duitse troepen bij Stalingrad, hielp Das Reich bij de herovering van Charkov en werd hij in de titanenslag om Koersk geworpen. Samen met de 3e SS-divisie Totenkopf lanceerde Das Reich een tegenaanval op twee Sovjet-tanklegers, die een belangrijke doorbraak hadden bereikt. Tijdens de volgende veldslagen vernietigden de twee SS-divisies een groot deel van het Sovjetpantser, tot wel 800 tanks.
Na Koersk werd het grootste deel van de divisie overgebracht naar het Westen om zich te herstellen, en nam daarbij deel aan anti-partijgebonden operaties in Frankrijk. Na een succesvol Frans verzetsoffensief op 7 en 8 juni 1944 dwong de komst van Das Reich-troepen de guerrilla's de stad Tulle te evacueren. Op 9 juni 1944, nadat alle mannen tussen de zestien en zestig jaar waren gearresteerd, gaven de SS en leden van de SD opdracht om 120 gevangenen op te hangen, van wie er 99 eerst werden gemarteld. Das Reich is berucht vanwege de massaslachting van 642 gevangenen. Franse burgers in het dorp Oradour-sur-Glane op 10 juni 1944 in Frankrijk.
Zo herinnert het Wolfsangel-symbool aan de meest gewelddadige en bloedige veldslagen tegen troepen van het Rode Leger die in de nazi-propaganda op verschillende manieren worden gedemoniseerd als ‘Joodse bolsjewistische ondermenselijken’, de ‘Mongoolse hordes’, de ‘Aziatische overstroming’ en het ‘rode beest’.
Het regime van na de staatsgreep in Kiev beriep zich op dezelfde wrede nazi-propagandalijnen in zijn ‘antiterroristische operatie’ in Oost-Oekraïne.
Na de Tweede Wereldoorlog werd het Wolfsangel-symbool gebruikt door sommige neo-nazi-organisaties, waaronder de Svoboda-partij in Oekraïne. Zoals Robert Parry onvermoeibaar heeft opgemerkt, negeren de westerse reguliere media het feit dat Svoboda (voorheen bekend als de Sociaal-Nationale Partij van Oekraïne in een doelbewuste omkering van het nationaal-socialisme) en gewapende neo-nazi-militanten uit de rechtse sector de grotendeels vreedzame Maidan-anti-politiek uitbuitten. -protesten van de regering en een gewelddadige machtsgreep in Kiev. Leiders van neonazi’s kregen sleutelposities in de regering na de staatsgreep.
Onmiddellijk na de putsch ging het nieuwe regime ertoe over de natie op te zadelen met IMF-schulden en de politieke oppositie te onderdrukken, vooral onder de etnisch Russische burgers van Zuid- en Oost-Oekraïne. Dit leidde direct tot een referendum en afscheiding in de regio van de Krim, en tot oproepen tot een referendum in de regio's Charkov, Donetsk en Loehansk.
Dankzij de VS/NAVO-sponsors van het post-coup-regime wappert de vlag van Wolfangel boven Oekraïne.
Het reguliere Oekraïense leger en de Nationale Garde, begeleid door wrede paramilitaire provocateurs zoals de beruchte Aidar-eenheid, lijken als lokaas aan een geopolitieke wolfshaak te hebben gediend. Ondanks de steeds wanhopiger pogingen van de westerse reguliere media om de zaken anders voor te stellen, blijkt de Russische beer echter niet zo gemakkelijk in de val te lopen.
Een ander noodzakelijk feit is dat het World Jewish Congress in mei 2013 Svoboda heeft aangewezen als een officiële “neo-nazi” organisatie:
http://www.empireslayer.org/2014/02/obama-and-usas-white-supremacist.html
Amnesty International die de wreedheden op het slagveld van de Oekraïense paramilitaire eenheden rapporteert, is een koude troost. Laten we al het geweldige werk dat Amnesty heeft verricht in Syrië, Libië en Irak niet vergeten. Verwacht meer sensationele rapporten over de Oost-Oekraïense strijdkrachten, want Amnesty is heel goed in het rapporteren. Waarschuwing emptor.
Amnesty International: Westers instrument van oorlogspropaganda
Door Felicity Arbuthnot
http://www.voltairenet.org/article175324.html
Amnesty's staat van dienst op het gebied van onpartijdigheid kreeg een fatale klap toen zij in 1991 verklaarden dat Iraakse soldaten baby's uit hun couveuses in Koeweit hadden gescheurd en hen hadden achtergelaten om te sterven op de vloer van de neonatale afdeling van het ziekenhuis.
Dit bezegelde ongetwijfeld de aanval op Irak van 1991. Het verhaal dat de Koeweitse regering Amnesty heeft beloond met 500,000 dollar voor het onderschrijven van dit pakket leugens is niet verdwenen – en voor zover ik weet is dit tot op heden niet ontkend.
Amnesty leed nog een eigen doel door vorig jaar [2011] een demonstratie te organiseren buiten de Syrische ambassade in Londen, waarbij CAABU (Council for Arab British Understanding) opriep tot de omverwerping van de soevereine Syrische regering. Een plan dat in december 2005 werd geschetst door de Amerikaanse ambassade in Damascus. Deze actie valt aantoonbaar onder de definitie van het aanzetten tot terrorisme, zoals uiteengezet door de VN-Veiligheidsraad op 4 mei 2012 (SC/10636).
Uitstekende toevoeging. Noam Chomsky vertelt ook hoe Amnesty, hoewel het belangrijk werk doet, opereert vanuit een westers perspectief.
Dit is zo in het oog springend over de huidige kwestie Oekraïne, dat het bijna een grap is.
Had het niet beter kunnen zeggen. Amnesty International en Human Rights Watch – de twee Amerikaanse NGO’s die het meest waarschijnlijk uit verschillende locaties zullen worden gezet vanwege bevooroordeelde berichtgeving. Dan is er USAID, onderdeel van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken.
De Amerikaanse media zijn MIA, samen met het Congres en de regering-Obama. De mensen gaan met alles en iedereen naar bed, zolang ze maar goed betaald worden!
Bedankt dat u dat belangrijke feit niet hebt weggelaten. Ik heb interviews met deze mensen gezien op de Duitse media, terwijl in de rug met de Wolfsangelvlag werd gezwaaid. En daar geen enkel woord over. Normaal gesproken zijn we erg gevoelig als het om Neonazi’s in Duitsland gaat. Maar met betrekking tot Oekraïne is er zelfs een groene partij die deze milities ontkent. Ik durf te wedden dat zij (de zelfbenoemde elite) ons de oorlog in proberen te schrijven. En we moeten, we moeten, we moeten ons verzetten. Ieder menselijk wezen met gevoel voor humanisme, egalisme en kennis moet nu opstaan – om te voorkomen dat ze ons de duisternis in leiden.
Bedankt en groeten mijn vrienden – ga zo door met het goede werk!
Volgens het Duitse Strafgesetzbuch (Wetboek van Strafrecht) § 86a zijn de Wolfsangel en het Keltische kruis verboden als ‘symbolen van ongrondwettelijke organisaties.’
Het verbod is niet gebonden aan het symbool zelf, maar aan het gebruik ervan in een context die associatie met verboden organisaties suggereert. De Wolfsangel is dus verboden als deze wordt gebruikt in de context van neonazistische organisaties, maar niet in andere contexten zoals heraldiek of kunst. De Swastika is verboden als hij wordt gebruikt in de context van de völkische ideologie, terwijl hij legitiem is als hij wordt gebruikt als symbool van het hindoeïsme, jaïnisme of boeddhisme.
Symbolen waarvan bekend is dat ze onder de wet vallen, zijn onder meer:
• de Swastika als symbool van de nazi-partij, verboden in alle varianten, inclusief gespiegeld, omgekeerd enz.
• de Wolfsangel
• het Keltische kruis in de variant gebruikt door de White Power-beweging. De juridische status van het symbool dat in niet-politieke contexten wordt gebruikt, is onzeker, maar in de praktijk wordt niet gehandeld naar niet-politiek gebruik
• het zonnekruis als symbool van de Ku Klux Klan
• de Sig-rune zoals gebruikt door de SS
• het Sturmabteilung-embleem (Stormtrooper).
Bedankt, Robert Parry.
Door jouw werk en auteurs zoals jij heb ik nog steeds enige hoop voor Amerika…