Hoe Snowden de wereld veranderde

Wereldwijd schokkende onthullingen van NSA-klokkenluider Edward Snowden begonnen een jaar geleden en hebben de manier waarop de wereld het vermogen van de Amerikaanse regering en haar bondgenoten begrijpt om in vrijwel elk facet van de levens van vrijwel iedereen te kijken geschokt, zoals voormalig Brits inlichtingenfunctionaris Annie Machon zich herinnert. .

Door Annie Machon

Een jaar geleden stuitte ik op een verhaal over een verontrustend nieuw surveillanceprogramma ontwikkeld door de National Security Agency: Prisma. Hoewel niemand werd geïdentificeerd als de bron van de onthulling, was ik onder de indruk van de moed van deze onbekende persoon die deze informatie voor het publiek beschikbaar had gesteld.

Destijds voerde de regering-Obama een agressieve oorlog tegen klokkenluiders, terwijl Amerikaanse functionarissen die verantwoordelijk waren voor de daadwerkelijke agressieve oorlog tegen Irak en de marteling van gedetineerden uit de ‘oorlog tegen terreur’ aan hun verantwoordelijkheid ontsnapten.

Ex-CIA-officier, John Kiriakou, die hielp bij het blootleggen van het martelprogramma van de CIA, kwijnde weg in de gevangenis; Kirk Wiebe, William Binney en Thomas Drake van de NSA was ternauwernood aan vervolging ontsnapt wegens het aan het licht brengen van NSA-misdrijven. Ondanks dat hij alle goedgekeurde kanalen had gevolgd, had Drake een gevangenisstraf van 35 jaar opgelegd gekregen.

En natuurlijk was de kangoeroe-rechtbank van militaire gerechtigheid net begonnen met het proberen Chelsea Manning voor haar ontmaskering van Amerikaanse oorlogsmisdaden verborgen in geheime dossiers. Het is klokkenluider Manning die nu een gevangenisstraf van 35 jaar uitzit, terwijl de oorlogsmisdadigers en folteraars vrij rondlopen.

President Barack Obama heeft tijdens zijn jaren in het Witte Huis de Amerikaanse Spionage Act uit 1917 tegen klokkenluiders vaker gebruikt en misbruikt dan al zijn voorgangers bij elkaar. Deze paranoïde jacht op de “bedreiging van binnenuit' is al sinds minstens 2008 aan de gang, zoals we weten uit documenten die in 2010 naar Wikileaks zijn gelekt.

Tegen deze achtergrond, zich volledig bewust van de afschuwelijke risico's die hij nam en het vooruitzicht van de rest van zijn leven achter de tralies, stapte een jonge man naar voren. Vier dagen na de eerste onthulling van het Prisma, Edward Snowden aangekondigd aan de wereld dat hij de bron van het verhaal was en dat er nog veel meer zouden volgen. Hij was toen duidelijk over zijn motivatie en dat blijft hij nu ook in de weinige interviews die hij sindsdien heeft gedaan: wat hij binnen de NSA had gezien, baarde hem grote zorgen.

De Amerikaanse inlichtingeninfrastructuur was, samen met haar gelijkwaardige agentschappen over de hele wereld, een mondiaal surveillancenetwerk aan het opbouwen dat niet alleen de grondwet van de Verenigde Staten bedreigde, maar ook de privacy van alle wereldburgers uitholde.

Volgens een andere onthulling wilde de mondiale toezichtstaat “beheers het internet”, een project onder leiding van het Government Communications Headquarters of GCHQ, de Britse tegenhanger van de NSA. Nu steeds meer mensen aspecten van ons leven via internet regelen (of het nu gaat om het bankwezen, de gezondheidszorg, het sociale leven, organisaties, activisme, relaties), raakt dit groeiende gebrek aan privacy de wortels van de democratie.

Privacy werd in 1948 in de Verklaring van de Verenigde Naties verankerd als een fundamenteel mensenrecht, juist omdat we zonder privacy kwetsbaar zijn voor de aantasting en het misbruik van de staat. Wat Snowden heeft onthuld zou de stoutste dromen van de Stasi vervullen en heeft het potentieel om verder te gaan dan de dystopische verschrikkingen van de roman van George Orwell 1984.

Dus wat heeft Snowden onthuld? Prisma was nog maar het begin, en dat was al erg genoeg: een programma dat al onze metadata verzamelde: met wie we contact hebben, hoe lang, wat we lezen, wat we bekijken. NSA-verdedigers zeggen dat dit niet invasief is, er wordt niet gekeken naar de inhoud van de communicatie. Maar ik kan je verzekeren dat metadata goudstof van intelligentie is. Het kan een veel gedetailleerder overzicht geven van iemands leven dan welke individuele communicatie dan ook vaak kan.

Maar het wordt nog erger. Toen kwam Tempora en bijbehorende documenten waaruit bleek dat de Britse GCHQ informatie verzamelde van de transatlantische glasvezelkabels, die alle Europese burgers raakten, en aantoonde hoe GCHQ werkte prostitueren zich voor geld aan de NSA over en stelt de doelstellingen van de NSA boven de prioriteiten van de Britse regering.

En dan xkeyscore, enthousiast gebruikt door Duitsland BND, vermoedelijk zonder medeweten van zijn politieke meesters. Er zijn er nog veel meer geweest: die van Brazilië Oliemaatschappij Petrobras Frans telefoonnetwerk, goede doelen Gespierd toegangspunt en het enorme Fascia-database, dat biljoenen apparaatlocatierecords bevat. Waar stoppen?

Dit jaar Groot-Brittannië Gezamenlijke Threat Research Intelligence Group gebruikte Piepende dolfijn's real-time monitoring van sociale medianetwerken, en de bulkverzameling van privé webcambeelden via de Optische zenuw programma.

Deze laatste onthulling maakt op grimmige wijze een einde aan het ‘niets verkeerd gedaan, niets te verbergen’-argument. In dit tijdperk waarin gezinnen in verschillende landen wonen en langeafstandsrelaties hebben, wordt video-Skype steeds vaker gebruikt om in contact te blijven met dierbaren. En dit contact kan soms wat intiem zijn tussen koppels. Op video. Iedereen die Skype ooit voor dergelijke doeleinden heeft gebruikt, moet zich zeker geschonden voelen?

Uit dit moeras van spionage kwamen momenten van persoonlijke ergernis voor westerse politici, niet in de laatste plaats de informatie dat de mobiele telefoon van de Duitse bondskanselier Angela Merkel ook wordt afgeluisterd, net als die van tal van andere politici. Daarmee wordt het veel misbruikte argument dat al dit toezicht bedoeld is om terroristen tegen te houden, nogal uit de lucht gegrepen. Op welke planeet zouden de NSA-spionnen moeten leven om serieus te denken dat Merkel als een terrorist zou kunnen worden beschouwd?

Al deze onthullingen zijn van het grootste publieke belang. Maar hoe hebben westerse politici gereageerd? Op de gebruikelijke manier: schiet op de boodschapper. Al de standaard li(n)en zijn door de spionnen naar buiten gebracht: Snowden was te jong om te weten waar hij het over had, en was “slechts” een gecontracteerde systeembeheerder (deze zin zegt meer over de onwetendheid van de politici over alles wat met technologie te maken heeft dan over Snowdens werk) ; dat Snowden een verrader is omdat hij naar Rusland vluchtte, terwijl hij daar in feite vastzat doordat de Amerikaanse regering zijn paspoort introk terwijl hij op doorreis was naar Latijns-Amerika; of dat hij “man omhoog' en terugkeren naar de VS om terecht te staan. Die waren er blijkbaar zelfs gesprekken van de spionnen om hem buitengerechtelijk te laten vermoorden.

Desondanks hebben zijn onthullingen geresulteerd in hoorzittingen in het Congres in de VS, waar senior spionnen zijn geweest betrapt op liegen over de doeltreffendheid van deze spionageprogramma's. Dat heeft een Amerikaanse federale rechter gedaan gedeclareerd de activiteiten van de NSA zijn ongrondwettelijk en er worden kleine hervormingen doorgevoerd om de rechten van Amerikaanse burgers in hun eigen land te beschermen.

Dat is een begin. Dat laat de rest van ons echter nog steeds onder de onheilspellende blik van de NSA en haar vazallen leven.

De Britse reactie is grotendeels gematigd gebleven, waarbij politici de dankbare burgers van Groot-Brittannië onmiddellijk verzekerden dat alles wat door de spionnen wordt gedaan, legaal en proportioneel, terwijl dat in werkelijkheid duidelijk niet het geval was. Dit is ook geen troost voor de rest van de Europese burgers – waarom zou de Britse minister van Buitenlandse Zaken tenslotte de taak op zich kunnen nemen om toestemming te geven voor onderscheppingsprogramma's als Tempora, die de communicatie van een heel continent opslokken?

De persdiscussie over de onthullingen van Snowden in Groot-Brittannië is grotendeels gedempt vanwege een censuur bericht sloeg op de media, terwijl de krant The Guardian, die hielp het verhaal te doorbreken, dat wel had harde schijven vernield door GCHQ.

Andere landen hebben een robuuster antwoord gegeven, waarbij Brazilië van plan is zijn eigen land op te bouwen transatlantische kabels naar Europa om het Tempora-programma te vermijden, en in Duitsland zijn mensen dat ook geweest veeleisende dat de grondwet wordt gehandhaafd en dat de privacy wordt gewaarborgd tegen de Amerikaanse surveillancegigant.

De commissie Burgerlijke Vrijheden, Justitie en Binnenlandse Zaken (LIBE) van het Europees Parlement heeft zitting gehouden maandenlange hoorzittingen met bewijsmateriaal van technologie-experts, klokkenluiders en campagnevoerders over wat het moet doen om EU-burgers te beschermen tegen de predaties van de VS Edward Snowden zelf legde een verklaring af.

Dit is allemaal goed en wel, maar het zou nuttiger zijn als ze Snowden asiel zouden kunnen geven in Europa en ook een aantal zinvolle maatregelen zouden kunnen nemen om onze rechten te beschermen. Een jaar later zouden ze eigenlijk alleen maar de bepalingen van het Verdrag moeten uitvaardigen. die van het Europees Parlement 2001-rapport van juli in het Echelon-fiasco.

EchelonSommigen van jullie herinneren zich misschien nog dat het een mondiaal proto-surveillancenetwerk was, waar de inlichtingendiensten van de VS, Groot-Brittannië, Nieuw-Zeeland, Australië en Canada (nu Five Eyes genoemd) allemaal producten konden delen en toezichtmaatregelen in elkaars landen konden ondermijnen. . In 2001 adviseerde de EU dat Europa zijn eigen internetinfrastructuur zou ontwikkelen en afstand zou moeten doen van zijn afhankelijkheid van Amerikaanse bedrijfseigen software.

Allemaal goede suggesties, maar al te snel vergeten na 9 september en de haast naar de ‘oorlog tegen het terrorisme’.

Een jaar na Snowden zou ik willen voorstellen dat deze maatregelen inderdaad ten uitvoer worden gelegd. Het Europees Parlement moet nu actie ondernemen en zijn 500 miljoen burgers laten zien dat het serieus is met het beschermen van hun rechten, in plaats van toe te geven aan de eisen van de Amerikaanse regering en haar sponsors uit het bedrijfsleven.

Dus op deze verjaardag wil ik de moed van Edward Snowden eren. Zijn bewuste moed heeft ons allemaal een kans gegeven om te vechten tegen een complex van bedrijfs-industriële inlichtingen dat over de hele wereld op hol slaat. Ik hoop dat we allemaal in onszelf de moed kunnen vinden om te doen wat juist is en inderdaad onze rechten terug te nemen. Zijn moed en opoffering mogen niet tevergeefs zijn.

Annie Machon is een voormalig inlichtingenofficier bij de Britse MI5-veiligheidsdienst (de Amerikaanse tegenhanger is de FBI). Ze is ook een Brits lid van Sam Adams Associates for Integrity in Intelligence.