Exclusief: President Obama omarmt nog steeds het valse verhaal van Official Washington over Oekraïne, terwijl hij hypocriet Moskou de schuld van de crisis volledig aan Moskou geeft en de rol van het Westen negeert bij het omverwerpen van een gekozen president en het uitlokken van een vervelende burgeroorlog, schrijft Robert Parry.
Door Robert Parry
Soms krijg ik in de omgang met de Amerikaanse regering en haar volgzame reguliere media het gevoel dat er zonder dubbele standaarden helemaal geen standaarden zouden zijn. Van president Barack Obama tot de redacteuren van de Washington Post en de New York Times: het is duidelijk dat wat goed is voor de gans, niet goed is voor de gans.
Een verkiezing in een omstreden land is geldig en zelfs inspirerend als het verloopt zoals het officiële Washington wil, zoals vorige maand in Oekraïne; anders is het een schijnvertoning en onwettig, zoals deze maand in Syrië.

President Barack Obama en nieuwgekozen president Petro Porosjenko van Oekraïne praten na verklaringen aan de pers na hun bilaterale ontmoeting in het Warsaw Marriott Hotel in Warschau, Polen, 4 juni 2014. (Officiële foto van het Witte Huis door Pete Souza)
Op dezelfde manier hebben mensen een onvervreemdbaar recht op zelfbeschikking als het om Kosovo of Zuid-Soedan gaat, maar niet als het om de Krim of de Donbass-regio in Oekraïne gaat. Die referenda voor afscheiding van Oekraïne moeten “gemanipuleerd” zijn, ook al is er geen bewijs dat dit het geval was. Alles wordt gezien door het oog van de toeschouwer en de toeschouwers in het officiële Washington zijn diep bevooroordeeld.
Als het gaat om militaire interventies, beweren Amerikaanse functionarissen zoals ambassadeur bij de Verenigde Naties, Samantha Power, een ‘verantwoordelijkheid om te beschermen’ die de nationale soevereiniteit overstijgt als burgers worden bedreigd in Libië of Syrië, maar niet wanneer de burgers worden afgeslacht in Gaza, Odessa. , Marioepol of Donetsk. Wanneer deze moorden worden gepleegd door Amerikaanse bondgenoten, worden de bondgenoten geprezen om hun ‘terughoudendheid’.
De hypocrisie strekt zich uit tot de toepassing van het internationaal recht. Als sommige leiders in Afrika acties ondernemen die burgerdoden veroorzaken, moeten ze door het Internationaal Strafhof worden aangeklaagd en voor Den Haag worden gesleept voor vervolging door juristen die een verontwaardigde wereld vertegenwoordigen.
Maar het is ondenkbaar dat er enige verantwoordelijkheid zou zijn voor George W. Bush, Dick Cheney, Tony Blair en andere “respectabele” leiders die Irak binnenvielen en de afgelopen tien jaar de dood van honderdduizenden mensen veroorzaakten.
De Verenigde Staten presenteren zichzelf ook als de grote hoeder van de democratie en de constitutionele orde, behalve wanneer die democratische impulsen in strijd zijn met de Amerikaanse belangen. Vervolgens wordt het Amerikaanse volk getrakteerd op de cognitieve dissonantie van het omverwerpen van democratisch gekozen regeringen in naam van de ‘democratie’. [Zie Consortiumnews.com's “De onthutsende hypocrisie van Amerika.“]
De Oekraïne-zaak
Toen de gekozen president van Oekraïne, Viktor Janoekovitsj, de bezuinigingseisen van het Internationale Monetaire Fonds, die gepaard gingen met een plan voor Europese associatie, afwees, besloten hoge Amerikaanse functionarissen dat Janoekovitsj moest gaan en drongen aan op protesten, uiteindelijk onder leiding van neonazistische milities, die Janoekovitsj op gewelddadige wijze omver wierpen. 22.
De functionarissen van de 'publieksdiplomatie' van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken verspreidden vervolgens een verhaal dat witte hoeden op de putschisten zette en zwarte hoeden op degenen die de gekozen regering probeerden te verdedigen. Telkens wanneer mensen de ongemakkelijke waarheid noemden over de cruciale rol van neonazi’s bij het verschaffen van kracht voor de staatsgreep, werden ze ervan beschuldigd ‘Russische propaganda’ te verspreiden.
Maar hoewel Amerikaanse inmenging in de interne aangelegenheden van een ander land een goede zaak is, is het een slechte zaak als een Amerikaanse tegenstander hetzelfde doet of er alleen maar van verdacht wordt hetzelfde te doen.
Wanneer Amerikaanse en Franse vrijwilligers naar Syrië gaan om te vechten met de door de VS gesteunde rebellen, opereren die vrijwilligers uiteraard op eigen houtje (zoals de Amerikaanse zelfmoordterrorist Abu Hurayra Al-Amriki). Iets anders suggereren zonder bewijs zou een ‘samenzweringstheorie’ zijn, een punt waarmee ik het eens zou zijn.
Maar onthoud: de regels zijn flexibel; terwijl het Amerikaanse perskorps de spot drijft met iedereen die voorbarig tot de conclusie komt dat de Amerikaanse en Franse jihadisten in Syrië banden moeten hebben met Washington en Parijs, geldt de tegenovergestelde veronderstelling voor elke ongunstige regering; Vervolgens ‘weet’ de Amerikaanse pers gewoon dat er enig inheems verzet moet worden geleid vanuit een of ander snode buitenlands kapitaal.
De Amerikaanse regering beschuldigt Rusland er bijvoorbeeld van op de een of andere manier achter de onrust in Oost-Oekraïne, de politieke basis van Janoekovitsj, te zitten, ook al zijn de ongeëvenaarde Amerikaanse inlichtingendiensten en Amerikaanse journalisten ter plaatse er niet in geslaagd enig bewijs van Moskou voor deze vermeende richting te ontdekken.
Toch leidde deze veronderstelling ertoe dat de New York Times zich liet meeslepen in een propagandatruc van het ministerie van Buitenlandse Zaken toen de Times een hoofdverhaal publiceerde, gebaseerd op foto's die zogenaamd geheime Russische militaire teams lieten zien die zich 'duidelijk' in Rusland bevonden, maar vervolgens opdoken in Oost-Oekraïne.
Twee dagen later werd de Times echter gedwongen haar primeur in te trekken toen bleek dat een belangrijke foto die zogenaamd in Rusland was genomen, daadwerkelijk in Oekraïne was gemaakt, waardoor het uitgangspunt van het verhaal teniet werd gedaan. [Zie Consortiumnews.com's “NYT trekt Oekraïne Photo Scoop in.“]
Maar dat ‘ei op het gezicht’-moment maakte de Times alleen maar vastbeslotener om te bewijzen dat de etnische Russen in Oost-Oekraïne inderdaad “handlangers” van Moskou waren, en niet vrijdenkende mensen die eenvoudigweg verwerpen wat zij beschouwen als het opleggen van onwettig gezag. uit Kiev.
Dus toen enkele Russische nationalisten de grens overstaken om hun etnische broeders in Oost-Oekraïne te helpen, werd zonder enig bewijs opnieuw aangenomen dat de Russische president Vladimir Poetin hen had gestuurd.
Times-verslaggever Sabrina Tavernise reisde naar Donetsk, maar kon het gewenste bewijs niet vinden. De Russische nationalisten zeiden dat ze geen banden hadden met Moskou en eenvoudigweg gemotiveerd waren door de vastberadenheid om mede-etnische Russen te helpen beschermen tegen de escalerende militaire aanval vanuit West-Oekraïne.
Ondanks deze teleurstellende bevindingen schrijft de Times voorpagina verhaal op 1 juni maakte de kop nog steeds het gewenste punt: “In de oorlog in Oekraïne laat het Kremlin geen vingerafdrukken achter.” De bewoording gaat ervan uit dat de Russische inmenging reëel is, alleen dat de dader er zorgvuldig op is toegezien al het bewijsmateriaal weg te vegen.
Het artikel formuleerde zijn conclusie als volgt: “Mr. Poetin leidt deze gebeurtenissen misschien niet, maar hij is zeker de voornaamste begunstigde ervan.” Maar is deze tendentieuze formulering wel waar? Poetin heeft zich bereid getoond een dialoog aan te gaan met de nieuwe Oekraïense president Petro Porosjenko, in de hoop de crisis aan de Russische grens te kalmeren.
Het verhaal beschermen
Maar het officiële verhaal van Washington over de crisis moet altijd worden gehandhaafd, ongeacht het gebrek aan verifieerbaar bewijs. Hoewel een objectieve waarnemer zou kunnen opmerken dat de crisis vorig jaar werd uitgelokt door een roekeloos associatieaanbod van de Europese Unie, gevolgd door het draconische bezuinigingsplan van het IMF dat door Janoekovitsj werd verworpen, wat aanleiding gaf tot door de VS aangemoedigde gewelddadige demonstraties (terwijl Poetin in beslag werd genomen door de Olympische Winterspelen in Sotsji ) is het van fundamenteel belang voor het Amerikaanse propagandathema om de verhaallijn terug te brengen tot ‘Russische agressie’.
Obama zou beter moeten en kunnen weten dat de reactie van Poetin reactief was op de provocaties van het Westen, geen geval van Russische provocatie, maar Obama is druk bezig met het afweren van beschuldigingen van “zwakte” van Republikeinen en verschillende neoconservatieven. Obama heeft dus blijkbaar het gevoel dat hij hard moet praten en het valse verhaal moet herhalen, zoals hij deed in zijn toespraak van 4 juni in Polen, verklarende:
“Zoals de Russische agressie in Oekraïne ons eraan heeft herinnerd, kunnen onze vrije naties niet zelfgenoegzaam zijn in het nastreven van de visie die wij delen: een Europa dat heel, vrij en in vrede is. Daar moeten we voor werken. Wij moeten degenen steunen die vrijheid zoeken.
“We staan samen omdat we geloven dat mensen en naties het recht hebben om hun eigen lot te bepalen. En dat geldt ook voor de bevolking van Oekraïne. Beroofd door een corrupt regime eisten de Oekraïners een regering die hen diende. Geslagen en bebloed weigerden ze toe te geven. Bedreigd en lastiggevallen stonden ze in de rij om te stemmen; ze hebben in vrije verkiezingen een nieuwe president gekozen – omdat de legitimiteit van een leider alleen kan voortkomen uit de instemming van het volk.
“We staan samen omdat we geloven dat het handhaven van vrede en veiligheid de verantwoordelijkheid is van elke natie. De dagen van imperium en invloedssferen zijn voorbij. Het mag de grotere naties niet worden toegestaan de kleine te pesten, of hun wil op te leggen met de loop van een geweer of door gemaskerde mannen gebouwen over te nemen.
“En een pennenstreek kan nooit de diefstal van het land van een buurman legitimeren. Wij zullen dus de Russische bezetting van de Krim of de schending van de soevereiniteit van Oekraïne niet accepteren. Onze vrije naties zullen verenigd zijn, zodat verdere Russische provocaties alleen maar meer isolatie en kosten voor Rusland zullen betekenen. Want hoe kunnen we, nadat we zoveel bloed en schatten hebben geïnvesteerd om Europa samen te brengen, toestaan dat de duistere tactieken van de twintigste eeuw deze nieuwe eeuw bepalen?”
Zoals ik al zei: als er geen dubbele standaarden waren, zouden er helemaal geen standaarden zijn.
Onderzoeksjournalist Robert Parry vertelde in de jaren tachtig veel van de Iran-Contra-verhalen voor The Associated Press en Newsweek. Je kunt zijn nieuwe boek kopen, Amerika's gestolen verhaal, of in hier afdrukken of als e-book (van Amazon en barnesandnoble.com). Voor een beperkte tijd kun je ook de trilogie van Robert Parry over de familie Bush en zijn connecties met verschillende rechtse agenten bestellen voor slechts $34. De trilogie omvat Amerika's gestolen verhaal. Voor meer informatie over deze aanbieding, klik hier.
Dubbele standaarden. Het Amerikaanse volk weet niet eens wat er in Oekraïne aan de hand is.
Kijk alsjeblieft op de site (als je zwanger bent of te emotioneel, lees dan het artikel niet)
http://ersieesist.livejournal.com/813.html
Het gebeurde in Odessa op 2 mei 2014. Wie waren de moordenaars? Degenen die het nieuwe presidentsregime steunden. Bandieten. Niemand werd voor de rechtbank gedaagd wegens moorden. Waarom hebben ze die mensen vermoord? Deze mensen gingen de straat op om de viering van de overwinningsdag van de Tweede Wereldoorlog (2 mei) te steunen, de dag die de nieuwe Oekraïense regering verbood dit te vieren. Kun je je voorstellen? Heeft het de mensen niet hardop uitgesproken om de overwinning op het fascisme te vieren, heeft het de mensen niet hardop uitgesproken om degenen te herdenken die hun leven gaven terwijl ze tegen het fascisme vochten? En het doodde hen! Wat het betekent? Ik denk dat het betekent dat de nieuwe Oekraïense regering een profascistische regering is, het bewijs staat in dat artikel vol foto's van vermoorde mensen.
Tegenwoordig, niet tijdens de Tweede Wereldoorlog, werden mensen vermoord en verkracht. Overlevenden werden vernederd. Ze werden gebeten tijdens het kruipen… De nieuwe gegevens – mensen werden vergiftigd met wat gas veroorzaakte verstikking en zwelling van de ademhalingsorganen. Dan werden ze verbrand, misschien terwijl ze nog leefden. En de Oekraïense regering vertelt dat deze mensen zichzelf hebben verbrand.
Maar er staat niet in hoe mensen zichzelf konden neerschieten terwijl ze verbrand werden….
En wat er nu gaande is in Slavjansk, Donetsk… – werkelijk een enorme moord.
Rusland probeert tevergeefs hulp te krijgen van de VN. Niemand wil luisteren.
Zelf reageerde ik niet veel op de gebeurtenissen in Oekraïne totdat ik het bloedbad in Odessa zag.
Alles wat de VS over Rusland zeggen, staat voor mij onder grote twijfel. Hoe kunnen we het nieuws, de analisten en een president vertrouwen als niemand zelfs maar over deze enorme moord spreekt? Ik weet zeker dat het Witte Huis hiervan op de hoogte is, maar waarom praten ze er niet over? Waarom steunen ze nog steeds de Oekraïense president? Ze stuurden zelfs de directeur van de CIA daarheen en de Bidens, waarom?
De VS STEUNEN HET REGIME DAT MENSEN OP DE MEEST GROOTSTE MANIER DOODT.
Bedankt voor het plaatsen van mijn “reactie”. Ruim een maand lang probeerde ik dat artikel over Odessa in verschillende tijdschriften te plaatsen, zonder resultaat. Hoe kun je ervoor zorgen dat mensen weten wat er in Oekraïne gebeurt? Ik heb het niet over informatie van waanvoorstellingenjournalisten die Poetin/Rusland de schuld geven van alle problemen in Oekraïne.
Het is dezelfde dubbele standaard die we in Palestina zien. Waar joden, die het land van de rechtmatige eigenaren hebben gestolen, het Palestijnse volk routinematig ervan beschuldigen agressors en terroristen te zijn als ze ook maar de geringste weerstand bieden tegen de verwoesting van hun huizen en de bezetting van land door buitenlanders. Wat mij doet vermoeden dat de flagrante dubbele standaarden die zowel Israël als de VS aan de dag leggen het gevolg zijn van het feit dat dezelfde mensen de regeringen van beide landen besturen.
Amerika is zo fundamenteel verbonden met de bescherming en bevordering van de democratie dat het de wereld bestuurt als een dictator. Het staart ons in het gezicht.
Ja... En ondanks al dit bewijs geloven alle Amerikanen (behalve een tiental, die deze site lezen) in deze onzin.
En er sterven mensen in Oekraïne... alleen maar ouderen, vrouwen, kinderen... neergeschoten en gebombardeerd in hun huizen, scholen, ziekenhuizen...
Amerika is een waarlijk Vrijheidsbolwerk.
Het citeren van Obama aan het einde van dit essay onderstreept sterk de hypocrisie, in bijna elke zinsnede. Dit valt mij op: “De dagen van imperium en invloedssferen zijn voorbij. Het mag de grotere naties niet worden toegestaan de kleine te pesten, of hun wil op te leggen met de loop van een geweer. . . We kunnen nu zien dat dit soort zelfbedrog in overeenstemming is met zijn nep-verkiezingscampagnes in 08. Hij is een olieachtige leugenaar, die steeds meer doet denken aan Richard Nixon, die voorheen nummer één was in zelfingenomen woordenstroom, verpakt in de vlag. . Dit cynisme verhult acties achter de schermen zoals we die in Oekraïne hebben gezien – van de machinaties van Victoria Nuland en Geoffrey Piatt tot de invloed van Dempsey en Blackwater-huurlingen. Zoals Robert Parry en anderen zorgvuldig hebben uitgelegd, is het draaiboek, zoals gewoonlijk, regimeverandering voor regionaal en economisch voordeel, inclusief de intentie om de machtige Poetin te verdringen. Deze stapel sluipactiviteiten wordt vervolgens omhuld met hoogdravende retoriek, waar het nog lang zal blijven stinken. . .
Ze beweren niet alleen dingen waarvoor geen bewijs bestaat. Het meest bizarre is dat ze dingen ontkennen waarvoor er voldoende bewijs is, dingen die je voor je ogen kunt zien, zoals het bestaan van de neonazi’s.
Zoals het gezegde luidt: geef ze een centimeter en ze zullen een mijl nemen. De aanvaarding door de Amerikaan van het Warren Report was een modern begin van het bedrog dat aan de wereld werd opgelegd door de machthebbers van de duistere staat. Lie, na leugen is alles wat het sindsdien is geweest. Er is ons verteld dat belastingvoordelen voor de rijken zouden doorsijpelen naar al onze voordelen. Er is ons verteld dat handelsovereenkomsten de werkgelegenheid zouden vergroten. Wij vochten hun vreselijke oorlogen om onze vrijheid te bewaken. Ben je de laatste tijd op het vliegveld geweest?
Ik ben te overweldigd om door te gaan, dus ik meld me af. Ik kijk ernaar uit om al uw reacties op deze site te lezen. Vaak zijn de reacties net zo goed als de artikelen. Houd vol, en wees voorzichtig!
Dit zou voor de Amerikanen een historische wake-up moeten zijn. Voor degenen die ernaar willen zoeken, is de waarheid direct beschikbaar. Eerlijke journalistiek, ooggetuigenverklaringen, video- en stemopnames documenteren overvloedig de feitelijke gebeurtenissen. Het is een kans om toegang te krijgen tot informatie die in het verleden onder vergelijkbare omstandigheden met succes zou zijn onderdrukt. Het is niet nodig om jaren te besteden aan het twijfelen, afvragen, speculeren, zoeken naar FOIA-documenten, het uiten van beschuldigingen van partijdige vooringenomenheid of het nadenken over de waarheidsgetrouwheid van tientallen, misschien wel honderden speculatieve boeken en documentaires. Deze keer kunnen plausibele ontkenningen en consensus in de media de waarheid niet begraven. Er is een volledig frauduleuze weergave van de feiten aangeboden ter verdediging van een beleid dat niet tegen kritisch onderzoek kan. Ook kan er geen geloofwaardig toevluchtsoord worden gezocht in het woud van bewijsmateriaal dat het vijgenblad van gebrekkige intelligentie ontkent. De ‘samenzwering’ om Oekraïne omver te werpen is geen theorie. Deze keer kunnen het ‘officiële’ verhaal en de waarheid naast elkaar worden onderzocht, en de conclusie is onontkoombaar.
Als je even wilt doen alsof Maidan Dealey Plaza was. Doe alsof het Vakbondsgebouw de Texas School Book Depository was. En doe alsof iemand op de zesde verdieping een mobiele telefooncamera heeft. Doe alsof we kunnen zien wie het echt heeft gedaan. In Oekraïne draaiden de camera's. We kunnen de nazi-misdadigers zien en we kunnen getuige zijn van de wreedheden. We kunnen luisteren naar het telefoongesprek van Victoria Nuland met Geoffrey Pyatt. We weten dat Brennan daar was. We kunnen de beschietingen van Slovjansk en Donetsk bekijken. Doe nu alsof al het bewijsmateriaal naar Poetin wijst?
De enige “samenzweringstheorie” hier is de versie van de waarheid door de regering. Ondanks al het bewijs dat het tegendeel beweert: “Dat is hun verhaal, en daar houden ze zich aan”. Merk op dat de officiële leugen ook steun van twee partijen heeft. Geen van beide partijen is bereid daar vraagtekens bij te zetten. Er is geen noodzaak voor een ‘cover-up’. Het “onmogelijk te bewaren” geheim ligt voor onze ogen. Getuigen hoeven niet genegeerd, bedreigd of geëlimineerd te worden. Documenten hoeven niet te worden achtergehouden of vernietigd. Bewijs hoeft niet vervalst te zijn. Niets van dat alles is nodig. Eenmaal goedgekeurd, wordt de officiële versie kogelvrij. Maidan zou de “gouden standaard” moeten worden voor het evalueren van complottheorieën. Het moet een ‘leermoment’ worden. Het is een kans om terug te keren naar 1963 en je voor te stellen wat een mobiele telefooncamera achter dat raam op de zesde verdieping zou hebben vastgelegd. Op basis van Oekraïne maakt het niet uit. En die les zal de leiders van de toekomst ongetwijfeld aanmoedigen om misdaden voor te stellen die brutaler zijn dan welke complottheoreticus dan ook kan bedenken.
Ben het volledig eens met de fundamentele analogie en al die krankzinnige “dubbele standaarden”.
Een perfect voorbeeld en voorbeeld van zo’n verachtelijke belediging voor de hele mensheid moet deze expliciete bijdrage zijn
http://www.theoccidentalobserver.net/2014/06/you-cant-embarrass-an-israeli-spying-lying-and-shameless-effrontery/
Wat is er voor nodig voordat het Amerikaanse volk wakker wordt en beseft dat Israël niet alleen zijn zuurverdiende belastinggeld verslindt om oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid te begaan, maar uit dankbaarheid in hun gezicht spuugt en opschept over het innemen van de VS? voor een rit?
Bob, ik zou nog een stap verder gaan. Onze president eist niet alleen dat anderen zich aan één reeks normen houden, terwijl hij diezelfde normen schendt. Hij doet ook alsof hij zich houdt aan de normen die hij overtreedt, terwijl hij anderen, die zich wel aan de normen houden, ervan beschuldigt deze te schenden. Hij heeft dus tijdens het proces drie misdaden begaan: het substantiële misdrijf zelf, de meineed en/of fraude in verband met zijn ontkenning dat hij het misdrijf heeft gepleegd, en het bewust of opzettelijk in de val lokken van zijn slachtoffer.
Het is een schande dat we naar een buitenlandse leider moeten kijken voor een paradigma en normen die de wereld, inclusief ons land, zou moeten volgen, maar Poetin heeft op dit punt gelijk, ongeacht of dit ook de belangen van zijn eigen land zal bevorderen.
Hij is een Amerikaanse advocaat…een professionele leugenaar.
Geweldige website, veel dingen hier zijn gewoon logisch. Ik weet niet zeker wie ik moet vertrouwen, maar eenvoudig gezond verstand suggereert dat de analyse op deze website dichter bij de waarheid ligt. Ik vraag me echter af wat de ware motivaties achter het Amerikaanse buitenlandse beleid zijn. Ik realiseer me dat er enkele elementen in het spel zijn, zoals aardgas, het algemene geloof van Amerikaanse buitenlandse beleidsmakers in het handhaven van het machtsevenwicht via destabilisatie van het regime, uitbreiding van de NAVO (inderdaad, waarom?). Ik denk dat het uiteindelijk een machtsspel is op het “Grote Schaakbord”. Maar wat is het ware denkproces achter deze beslissingen? Is er een manier om dit af te leiden? Eén theorie die mij te binnen schiet, is dat het in feite alleen maar voor overheersing vecht om ervoor te zorgen dat Rusland niet te machtig wordt, en probeert Rusland in vuur en vlam te zetten door het af te schilderen als een onbetrouwbare zakenpartner van Europa? Waarom moeten de VS echter domineren? Is het slechts wantrouwen en het aannemen van de slechtst mogelijke bedoelingen van alle andere landen als een universele doctrine? Ik denk echter niet dat je zo kunt opereren. Het lijkt voor de hand te liggen dat een betere manier om andere landen te ‘controleren’ en te vertrouwen is door de betrekkingen en handel met hen uit te breiden en te verbeteren, en niet door het wantrouwen te vergroten en wederzijdse haat aan te wakkeren.
Goede vragen.
Als je “Rebuilding America's Defenses” van PNAC leest, zul je zien dat het leger en de neoconservatieven hun troepen in het zuidoosten van Europa hebben willen concentreren.
Ik raad u aan het hele document te lezen, maar hier zijn enkele citaten:
HERPOSITIE ONS KRACHTEN om te reageren op de strategische realiteit van de 21e eeuw door te veranderen
permanent gestationeerde strijdkrachten naar Zuidoost-Europa en Zuidoost-Azië, en door van marine te veranderen
inzetpatronen om de groeiende Amerikaanse strategische zorgen in Oost-Azië te weerspiegelen. (Pagina IV)
De Balkan, en meer in het algemeen Zuidoost-Europa, vormen de grootste hindernis
de creatie van een Europa “heel en vrij” van de Oostzee tot de Zwarte Zee. De vertraging
bij het brengen van veiligheid en stabiliteit in Zuidoost-Europa heeft niet alleen de crisis verhinderd
consolidatie van de overwinning in de Koude Oorlog, heeft een zone van geweld en conflict gecreëerd en onzekerheid geïntroduceerd over de rol van Amerika in Europa. (Pagina 15-16)
Dat is onze Creatieve Klasse, oké. Gewoon dingen verzinnen zodat ze aan de 'standaard' voldoen. Het was zo lang geleden een zeer vooruitziende blik van N. Chomsky om de Amerikaanse intellectuele klasse als misschien wel de gevaarlijkste groep van allemaal te identificeren.