Exclusief: Minister van Buitenlandse Zaken Kerry mag zeggen welke halve waarheid of fictie er in zijn hoofd opkomt over Syrië, Rusland of andere ‘aangewezen schurken’, maar wanneer hij de ongemakkelijke waarheid van de Israëlische ‘apartheid’ aanhaalt, moet hij zich zo snel mogelijk haasten om trek je terug en bied je excuses aan, meldt Robert Parry.
Door Robert Parry
Het is een teken van hoe ondersteboven het officiële Washington is geworden over feiten en bewijsmateriaal dat minister van Buitenlandse Zaken John Kerry, die een reputatie opgebouwd voor het doen van valse en misleidende uitspraken over Syrië en Rusland, haast zich om zich te verontschuldigen als hij de waarheid spreekt over het gevaar van de Israëlische ‘apartheid’.
Na de publieke onthulling dat hij vorige week tijdens een bijeenkomst achter gesloten deuren van de Trilaterale Commissie had gezegd dat Israël het risico liep een ‘apartheidsstaat’ te worden, verontschuldigde Kerry zich haastig voor zijn overtreding, sprak hij zijn eeuwige steun uit voor Israël en ging hij over tot zelfkastijding over zijn daden. woordkeuze.
Minister van Buitenlandse Zaken John Kerry spreekt op de AIPAC-conferentie op 3 maart 2014.
“Meer dan dertig jaar lang heb ik in de Senaat van de Verenigde Staten niet alleen maar woorden gesproken ter ondersteuning van Israël”, zei Kerry in zijn toespraak. verklaring. “Ik liep de wandeling toen het tijd was om te stemmen en toen het tijd was om te vechten.”
Vervolgens probeerde hij zijn standpunt over het A-woord te verduidelijken: “Ten eerste is Israël een levendige democratie en ik geloof niet, noch heb ik ooit publiekelijk of privé verklaard, dat Israël een apartheidsstaat is of dat het van plan is er een te worden. . Iedereen die iets over mij weet, weet dat zonder enige twijfel.”
Kerry voegde eraan toe: “Als ik de band had kunnen terugspoelen, zou ik een ander woord hebben gekozen om mijn vaste overtuiging te beschrijven dat de enige manier om op de lange termijn een Joodse staat te hebben en twee naties en twee volkeren die in vrede en veiligheid naast elkaar leven is via een tweestatenoplossing.”
Kerry haastte zich om deze verontschuldiging te maken nadat zijn opmerking was gerapporteerd door The Daily Beast en veroordeeld door de Amerikaanse Israel Public Affairs Committee, die zei: “Elke suggestie dat Israël een apartheidsstaat is, of het risico loopt een apartheidsstaat te worden, is beledigend en ongepast.”
Het enige probleem met de aanstoot van AIPAC en met Kerry's kruiperige gedrag is dat Israël beslissend is overgegaan op de richting van een apartheidsstaat waarin de Palestijnen geïsoleerd zijn in afgebakende gebieden, vaak achter muren, en streng beperkt worden in hun bewegingsvrijheid, zelfs als Israël doorgaat met het nederzettingen uitbreiden naar Palestijnse gebieden.
Belangrijke leden van de Likud-regering van premier Benjamin Netanyahu hebben dat zelfs gedaan bepleit het annexeren van de Westelijke Jordaanoever en het opsluiten van de Palestijnen daar in kleine enclaves, vergelijkbaar met wat al is gedaan met de 1.6 miljoen Palestijnen in de Gazastrook, waar Israël de toegang van mensen en de toegang tot goederen, inclusief bouwmaterialen, streng controleert.
In mei 2011 schetste Likuds vice-voorzitter Danny Danon het annexatieplan in een New York Times opiniestuk. Hij waarschuwde dat als de Palestijnen erkenning van de Verenigde Naties zouden zoeken voor hun eigen staat op de Westelijke Jordaanoever, Israël het gebied zou moeten annexeren. “We zouden dan de volledige Israëlische jurisdictie kunnen uitbreiden naar de Joodse gemeenschappen [dat wil zeggen de nederzettingen] en de onbewoonde gebieden van de Westelijke Jordaanoever”, schreef Danon.
Wat de Palestijnse steden betreft, deze zouden mini-Gaza's worden, afgesneden van de wereld en geïsoleerd als enclaves zonder wettelijke status. “Bovendien zouden we ruim binnen ons recht vallen om te beweren, zoals we in Gaza deden na onze terugtrekking in 2005, dat we niet langer verantwoordelijk zijn voor de Palestijnse inwoners van de Westelijke Jordaanoever, die zouden blijven leven in hun eigen, niet-geannexeerde, steden”, schreef Danon.
Door deze Palestijnse getto’s uit te sluiten, zouden de Joden nog steeds een meerderheid in dit Grotere Israël behouden. “Deze Palestijnen zouden niet de optie hebben om Israëlisch staatsburger te worden, waardoor de bedreiging voor de Joodse en democratische status van Israël door een groeiende Palestijnse bevolking zou worden afgewend”, schreef Danon.
Met andere woorden: Israëlisch rechts lijkt op weg naar een volledige apartheid, zo niet een vorm van etnische zuivering, door het leven voor de Palestijnen moedwillig zo verpletterend te maken dat ze geen andere keus hebben dan te vertrekken.
Slechts enkele dagen na het opiniestuk van Danon demonstreerde Netanyahu zijn persoonlijke politieke dominantie over het Amerikaanse Congres door een gezamenlijke sessie toe te spreken waarin Democraten en Republikeinen streden om te zien wie het snelst op kon springen en het hardst kon applaudisseren voor alles wat uit de mond van de Israëlische premier kwam. .
Netanyahu kreeg gejuich toen hij zinspeelde op het religieuze nationalisme dat de Bijbelse autoriteit aanhaalt voor het recht van Israël om de Westelijke Jordaanoever te bezitten, waar nu miljoenen Palestijnen wonen. Netanyahu noemde het gebied bij zijn Bijbelse namen en verklaarde: “In Judea en Samaria is het Joodse volk geen buitenlandse bezetters.”
Hoewel Netanyahu volhield dat hij bereid was pijnlijke concessies te doen voor de vrede, waaronder het overgeven van een deel van dit ‘voorouderlijke Joodse thuisland’, suggereerde zijn strijdlustige toon dat hij zich verder bewoog op de route van annexatie die Danon in kaart had gebracht. Nu, met de voorspelbare ineenstorting van Kerry's vredesbesprekingen, lijkt die weg naar een uitgebreid apartheidssysteem zelfs nog waarschijnlijker.
Maar apartheid is al een kenmerk van de Israëlische samenleving. Zoals voormalig CIA-analist Paul R. Pillar schreef in 2012 “lijkt de Israëlische versie van de apartheid in belangrijke opzichten sterk op de Zuid-Afrikaanse versie, en die morele gelijkwaardigheid zou moeten voortvloeien uit empirische gelijkwaardigheid. Beide versies omvatten grote apartheid, wat de ontkenning van fundamentele politieke rechten betekent, en kleine apartheid, wat het handhaven van afzonderlijke en zeer ongelijke voorzieningen en kansen in talloze aspecten van het dagelijks leven inhoudt.
“Sommige aspecten waarin Israëliërs beweren dat hun situatie anders is, zoals het geconfronteerd worden met een terroristische dreiging, houden niet echt een verschil in. Het Afrikaans Nationaal Congres, dat sinds het einde van de apartheid daar de regerende partij in Zuid-Afrika is, was aanzienlijk betrokken bij het terrorisme toen het de confrontatie aanging met de blanke regering van de Nationale Partij. Die regering zag het ANC ook als een communistische dreiging.
“Een passende aanvulling op de overeenkomsten tussen de twee apartheidssystemen is het historische feit dat toen het Zuid-Afrikaanse systeem nog bestond, Israël een van de weinige internationale vrienden of partners van Zuid-Afrika was. Israël was naast Zuid-Afrika zelf de enige staat die ooit de Zuid-Afrikaanse bantustans als geaccepteerde entiteiten heeft behandeld. Israël werkte samen met Zuid-Afrika op militair gebied, mogelijk zelfs in de mate dat zij in 1979 gezamenlijk een geheime test van een kernwapen uitvoerden in een afgelegen deel van de Indische Oceaan.”
Toch kan het officiële Washington deze waarheid niet aan, nu de hoofdstad van de leidende supermacht ter wereld een grimmige versie is geworden van Alice's Wonderland, waarin het spreken van de waarheid over de goed verbonden mensen onmiddellijke excuses vereist, terwijl het vertellen van halve waarheden en leugens tegen ‘aangewezen schurken’. ” maakt je een trots lid van de insiderclub.
Wanneer Kerry oorlogszuchtige beweringen doet over Syrië en Rusland, zelfs als later blijkt dat zijn uitspraken ongegrond of vals zijn, wordt er geen greintje druk op hem uitgeoefend om een correctie of verontschuldiging uit te spreken. [Zien "John Kerry's trieste cirkel naar bedrog.”] Maar als hij iets zegt dat tastbaar waar is over Israël, inderdaad een bleke versie van de lelijke waarheid, kan hij niet snel genoeg rennen om opheldering te geven en om vergeving te smeken.
Terwijl Kerry en andere oude bewoners van het officiële Washington aan deze waanzin gewend zijn geraakt, is deze gepolitiseerde minachting voor de realiteit hun overdreven gemilitariseerde fantasieland voor de rest van de planeet een nachtmerrie geworden.
Onderzoeksjournalist Robert Parry vertelde in de jaren tachtig veel van de Iran-Contra-verhalen voor The Associated Press en Newsweek. Je kunt zijn nieuwe boek kopen, Amerika's gestolen verhaal, of in hier afdrukken of als e-book (van Amazon en barnesandnoble.com). Voor een beperkte tijd kun je ook de trilogie van Robert Parry over de familie Bush en zijn connecties met verschillende rechtse agenten bestellen voor slechts $34. De trilogie omvat Amerika's gestolen verhaal. Voor meer informatie over deze aanbieding, klik hier.
Van de leugens die over de Tweede Wereldoorlog worden verteld tot de leugens die over Tonkin worden verteld en alles ervoor en erna: dit ‘gat’ is puur kwaadaardig. Van de wetgevende macht die elkaar verdringt om een AIPAC-speen te bereiken, zoals hersenloze hongerige zwijnen achter mama aan, tot de (aantoonbaar – [nauwelijks]) bewoners die werkelijk doen alsof arrogantie en domheid deugden zijn, ter wille van de wereld en Amerikaanse slachtoffers wereldwijd, hoe eerder deze kwade wond wordt doorgesneden en afgevoerd, hoe beter.
Israël definieert zichzelf als een Joodse staat, een racistische staat, en zal nooit een niet-apartheidsdemocratie met een Joodse minderheid accepteren. Voortdurende illegale annexaties, uitbreiding van nederzettingen en etnische zuiveringen hebben ook elke onderhandelde tweestatenoplossing in de weg gestaan. De gerechtigheid kan nu alleen worden gediend door een oplossing op te leggen die net zo onvrijwillig, ontwrichtend en vernederend is voor Israël als Israël al generaties lang tegen het bezette Palestina heeft aangericht. De Joodse Staat moet worden gedwongen, met welke middelen dan ook, om een gewapend Palestina te erkennen met van buitenaf afgedwongen autonomie, de uitzetting van alle kolonisten, een echte samenhang die Gaza, de Westelijke Jordaanoever en Jeruzalem samen omvat, niet afgekneld of verdeeld, en het betalen van punitieve herstelbetalingen. Het Amerikaanse buitenlandse beleid zou dan opnieuw de Amerikaanse belangen kunnen dienen, en niet het paranoïde streven van de Joodse staat naar onkwetsbaarheid, territoriale verovering en racistisch imperium in en buiten het Midden-Oosten.
Israël definieert zichzelf als een Joodse staat, een racistische staat, en zal nooit een niet-apartheidsdemocratie met een Joodse minderheid accepteren. Voortdurende illegale annexaties, uitbreiding van nederzettingen en etnische zuiveringen hebben ook elke onderhandelde tweestatenoplossing in de weg gestaan. De gerechtigheid kan nu alleen worden gediend door een oplossing op te leggen die net zo onvrijwillig, ontwrichtend en vernederend is voor Israël als Israël al generaties lang tegen het bezette Palestina heeft aangericht. De Joodse Staat moet worden gedwongen, met welke middelen dan ook, om een gewapend Palestina te erkennen met van buitenaf afgedwongen autonomie, de uitzetting van alle kolonisten, een echte samenhang die Gaza, de Westelijke Jordaanoever en Jeruzalem samen omvat, niet afgekneld of verdeeld, en het betalen van punitieve herstelbetalingen. Het Amerikaanse buitenlandse beleid zou dan opnieuw de Amerikaanse belangen kunnen dienen, en niet het paranoïde streven van de Joodse staat naar onkwetsbaarheid, territoriale verovering en racistisch imperium in en buiten het Midden-Oosten.
Nauwkeuriger dan ‘apartheid’ zou ‘etnische zuivering’ zijn.
Israël zal nooit vrijwillig vrede sluiten. Het werd opgericht door oorlogswinstgevende bankiers, die Joodse supremacisten uit Oost-Europa als laarzen ter plaatse gebruikten. Het was niet bedoeld als een veilige haven voor wie dan ook, maar eerder als een voortdurend religieus oorlogsgebied, dat conflicten en dreigingen van conflicten zou aanwakkeren en daardoor de winsten van de wapenindustrie zou bevruchten. Om hun brutale invasie mogelijk te maken, hebben ze de reguliere media van Groot-Brittannië en Amerika overgenomen, en sindsdien hebben ze centrale feiten verduisterd. Ze domineren ook de verkiezingsfinanciering, waardoor van vrijwel alle nationale politici wordt verlangd dat ze trouw zweren aan hun oorlogsgebied. Om hun democratie te redden moeten Amerikanen de simpele feiten leren kennen.
http://examine.webs.com
Joodse staat Israël
Bisschop Desmond Tutu merkte na een bezoek aan de “betwiste gebieden” (sic) op dat de apartheid in Israël erger was dan in Zuid-Afrika. Het was immers niet ongebruikelijk dat blanke Zuid-Afrikanen een Afrikaanse oppas of huishoudster hadden die de zorg voor hun kinderen kon toevertrouwen, hun eten kon bereiden of verantwoordelijke taken moest vervullen. Een dergelijke patriarchale relatie bestaat niet in Israël, waar de Palestijnen routinematig worden behandeld als een ondersoort van de mensheid.
Het meest sprekende aspect van Kerry's hypocrisie is dat zijn opmerkingen geen van de gasten van de Trilaterale bijeenkomst zouden hebben verrast; zij begrijpen en steunen allemaal volledig Israëls stilzwijgende beleid van emarginatie en etnische zuivering door middel van apartheid. Het beroemde citaat van Moshe Dyan over hoe je ze “als honden moet laten leven als ze ervoor kiezen om te blijven” is openbaar gemaakt. Maar de verslaggever die aan de ‘veiligheid’ voorbijging, ontnam hen hun dubbele standaard: één ‘waarheid’ voor de machtselite, en een compleet andere voor het Amerikaanse publiek.
Wij hebben geen recht op de waarheid. De arrogantie van Kerry's 'verontschuldiging' is verbijsterend. Wat het aan de Amerikanen zou moeten onthullen is dat hij in zijn zwaard valt, NIET omdat hij een fout heeft gemaakt, maar om de aandacht af te leiden van het feit dat dit de routinematige, chronische en gebruikelijke manier is waarop insiders uit Washington opereren. Er is de boerenrealiteit waar de varkens van Orwell exclusief recht op hebben, en dan is er de boerenerf-bullshit waarin de rest van ons zich in dankbaarheid moet wentelen.
Ze zijn helemaal niet boos dat Kerry het zei. Het is net als een stel oude blanke mannen die het 'N'-woord gebruiken als ze denken dat ze privé zijn. Maar zodra het op de band staat, is iedereen opgepakt. Serveert de klootzakken goed.
“…hij had vorige week tijdens een bijeenkomst achter gesloten deuren van de Trilaterale Commissie gezegd dat Israël het risico liep een “apartheidsstaat” te worden.
Wat een idioot! Als er één ding is dat je NOOIT zegt tijdens een bijeenkomst, of als de Trilaterale Commissie IETS waarheidsgetrouw is over Israël.
Tenzij Kerry natuurlijk iemand anders dan de plutocraatklasse daadwerkelijk wil HELPEN, is de waarheid vergif voor hen, zoals zonlicht voor vampiers. Heeft Kerry de kracht? Ze noemden hem niet voor niets een flipflopper, dus ik denk aan een flop.
John was een klootzak in de Nam, en veel van de soldaten van de Riverine Force wisten dat deze man zijn eigen versie van de geschiedenis zou verzinnen en hem op de jockeystoel zou plaatsen. Hij is volledig egoïstisch en dat is hij altijd geweest. Hij is niet een beetje anders dan die andere John uit Arizona die zich ook kandidaat stelde voor het presidentschap, samen met de andere idioot. Persoonlijk geloof ik dat het enige verschil tussen de twee partijen hun logo's zijn.
Alles in de VS wordt bestuurd door de zionisten. Kijk terug naar het begin van deze complete clusterfuck. Het is aan de wereld opgedrongen door de zionisten, die niet van semitische afkomst zijn, maar Oost-Europeanen, die een andere weg naar de macht zagen.
Ik ben in ieder geval voor de totale vernietiging van Israël, “Denk aan de USS Liberty!”, en als je niets weet van dat beschamende moment in onze geschiedenis, zou je het moeten leren. Dat was het moment waarop ik besloot dat mijn echte militaire carrière voorbij was en dat de enige reden dat ik hier bleef was vanwege mijn pensioen, en om op zoek te gaan naar een land dat ethiek en moraal daadwerkelijk als echte doelen beschouwde.
De zionisten hebben al een apartheidsstaat gecreëerd, en een landelijke gevangenis voor de echte eigenaren en burgers ervan. Er zijn goede joden, maar er zijn GEEN goede zionisten. Deze mensen (zionisten) zijn net zo slecht als degenen die de boeken schreven waarin ze geloven.
Alleen deze oude Chiefs 2 Cents
Ik had het niet beter kunnen zeggen. Zionisten zijn uitschot. Helaas hebben we in Canada een regering die bestaat uit zionisten en die hun marsorders rechtstreeks uit Tel Aviv aannemen. Maar zionistische klootzakken als Stephen Harper kunnen de boycotcampagne tegen Israël niet stoppen. Netanyahu en andere Israëlische zionisten staan te trillen als ze zien dat de wereld zich tegen Israël keert en dat ze er niets aan kunnen doen. Uiteindelijk zal Israëls geschiedenis van genocide tegen de Palestijnen terugkomen en in de kont bijten.
Ik vroeg me af hoe lang het zou duren om terug te keren. Dit gebeurt de hele tijd: een politicus spreekt op een onbewaakt moment de waarheid, en wordt vervolgens gedwongen zijn opmerkingen te ontkennen.
Het is blijkbaar Gods wil dat dikke mannen in camouflage en kogelvrije vesten de aarde beërven.
Jij werkt voor mij! “”
De beroemde VS zeggen: óf je doet wat de baas wil, óf je wordt ontslagen
Kerry werkt voor Obama.
Luister naar de briljante PR-adviseur!
Hij heeft de oplossing gevonden!
Als je geen succesvolle acties hebt om te laten zien, bedenk dan een succesvolle rechtvaardigende slogan!
Wacht even. Oplossing voor wat?
President Obama heeft een groot probleem met hoe hij zijn internationale rampenbeleid moet verkopen.
Hoe u het volgende als een kolossaal succes kunt verpakken:
*Noord-Korea doet wat het wil.
*EU is voorzichtig met Amerikaanse motieven.
*Het islamisme is in opmars.
*De VS zijn op weg naar een nieuwe koude oorlog met Rusland.
*Het islamistische Iran rukt op naar de NUK, terwijl de VS de succesvolle sancties weggeeft.
*China neemt de VS niet serieus.
*Amerikaanse bondgenoten vertrouwen de VS niet meer.
En wat is het briljante PR-verkooppakket ten opzichte van de algemene fouten?
!!!!! ZE VOLGEN HET BELEID VAN DE 21E EEUW NIET!!!!
Obama is een profeet-president die onze tijd eeuwen vooruit is.
Helaas zullen de mensen van de 21e eeuw – die zijn 21e-eeuwse beleid niet volgen – in de 85e eeuw 21 jaar de tijd hebben om te proberen de erfenis van Obama recht te zetten!
(Een voorbeeld: mysterieus zijn de manieren van de profeet Obama.
De Amerikaanse rechtbank heeft ongelijk: hij weet beter (waar vandaan?). De 22e eeuw zal bewijzen hoe ver zijn visie reikte.
Obama legitimeerde de Moslimbroederschap, de vijand van de VS predikte om Amerika te vernietigen van de Amerikaanse rechtbank onthulde de missie van de Moslimbroederschap in een Arabisch document van zestien pagina’s:
“De Ikhwan moeten begrijpen dat hun werkende Amerika een soort grote Jihad is in het elimineren en vernietigen van de Westerse beschaving.â€
http://jcpa.org/the-muslim-brotherhood-a-moderate-islamic-alternative-to-al-qaeda-or-a-partner-in-global-jihad/#sthash.vg65vopj.dpuf)
Als Obama weggaat….
Als Obama weggaat…
-
Als Obama weggaat
de gieren zullen hoog vliegen!
De waarden zullen laag zijn!
De vrienden liepen weg!
-
Als Obama weggaat....
Als Obama weggaat....
Mensen zullen een grote hamer nodig hebben en een lange, harde werktijd
Als Obama weggaat!