Exclusief: Het Al-Qaeda-extremisme herleeft in het hele Midden-Oosten, waarbij zijn bondgenoten grondgebied in West-Irak en het naburige Syrië in beslag nemen. Maar de neoconservatieven vergoelijken hun rol in de verspreiding van dit extremisme via de invasie van Irak in 2003 door George W. Bush, meldt Robert Parry.
Door Robert Parry
President George W. Bush en de neoconservatieven van Official Washington zijn geschenken die blijven geven, tenminste aan de terroristische vijanden van Amerika. Het sjiitische-soennitische sektarische conflict dat Bush en zijn neoconservatieve adviseurs hebben aangewakkerd door in 2003 Irak binnen te vallen, heeft nu de hele regio overspoeld en heeft Al-Qaeda en zijn bondgenoten voet aan de grond gegeven in landen waar ze vóór de oorlog in Irak niet bestonden.
Maar de neoconservatieve redactionele pagina van de Washington Post, die als megafoon diende voor de voorstanders van de oorlog in Irak, heeft ontdekt wie verantwoordelijk is voor de steeds groter wordende puinhoop in het Midden-Oosten: president Barack Obama, omdat hij de Amerikaanse militaire bezetting van Irak niet heeft voortgezet en niet meer heeft ingegrepen. agressief in Syrië om te helpen president Bashar al-Assad omver te werpen.
President George W. Bush kondigt het begin van zijn invasie van Irak aan op 19 maart 2003.
De versie van de geschiedenis van The Post zoals verwoord in een hoofdredactie op zondag volgt het neoconservatieve verhaal dat in 2007 begint met de veronderstelde ‘overwinning’ van president Bush in Irak, die president Obama vervolgens zou hebben verspild door de terugtrekking van de Amerikaanse troepen in 2011 te voltooien. De Qaeda-troepen in Irak gooiden vóór de roekeloze Obama al dat zwaarbevochten succes weg.
Uit het verhaal van de Post wordt het feit weggelaten dat Al-Qaeda niet bestond in Irak (of op veel andere plaatsen buiten een paar afgelegen gebieden van Pakistan en Afghanistan) totdat Bush met de enthousiaste steun van de redactionele pagina van de Post Irak binnenviel. 2003 en vernietigde het delicate evenwicht tussen soennitische en sjiitische sektarische belangen in het Midden-Oosten. Voor en tijdens de oorlog hielp de Post ook veel leugens onder het Amerikaanse volk te verspreiden.
Om het Amerikaanse publiek, dat nog steeds getraumatiseerd was door de aanslagen van 9 september, op te hitsen, hadden Bush en de neoconservatieven gedaan alsof Al-Qaeda een bondgenootschap had gesloten met de Iraakse dictator Saddam Hoessein, die van plan was de terroristen een deel van zijn enorme voorraden massavernietigingswapens te geven. Dankzij de medeplichtigheid van de Post en andere grote Amerikaanse nieuwsmedia hoorde het publiek vrijwel geen afwijkende meningen over dit valse verhaal. Niet alleen was de seculiere Hoessein een felle vijand van het soennitische extremisme van Al-Qaeda, maar hij had zijn voorraden massavernietigingswapens al lang geleden vernietigd.
Maar Bush en de neoconservatieven kregen toch hun invasie in Irak. Ze verdreven Hussein, een soenniet, en vervingen hem door een ander autoritair regime onder leiding van premier Nouri al-Maliki, een sjiiet. De sektarische machtsverschuiving in Bagdad en de Amerikaanse militaire bezetting transformeerden de door de soennieten gedomineerde gebieden van West-Irak in vruchtbare grond voor Al-Qaeda, dat ook begreep dat het vasthouden van de Amerikaanse strijdkrachten in Irak de aandacht zou afleiden van de overlevende Al-Qaeda-leiders. , inclusief Osama bin Laden, die zich verschanst hebben in Pakistan.
Gedurende de laatste vijf jaar dat Bush aan de macht was, te midden van intens anti-Amerikanisme over de gevangenis van Guantanamo Bay en verergerd door de Amerikaanse invasie van Irak, begonnen al-Qaeda-filialen op te duiken in andere soennitische landen, waaronder Jemen en Libië, terwijl ze ondanks vele pogingen voet aan de grond in Irak behielden. Soennitische stammen sloten zich in 2006 aan bij de strijd tegen de extremisten.
Net zoals de Saoedische staatsburger Osama bin Laden in de jaren tachtig zijn start kreeg in Afghanistan, werd dit zich uitbreidende soennitische extremisme grotendeels gefinancierd door Saoedi-Arabië en andere sjeikdoms uit de Perzische Golf. (Het gedeelte van het rapport van de Commissie 1980 September over de Saoedische hulp aan Al-Qaeda blijft tot op de dag van vandaag geheim.)
De afgelopen jaren zag Saoedi-Arabië opnieuw de waarde in van het steunen van militante soennitische facties als een manier om de groeiende invloed van het door sjiieten geregeerde Iran tegen te gaan, dat nauwe banden had ontwikkeld met de Maliki-regering in Irak en zo de sjiitische halve maan had uitgebreid van Teheran naar Iran. Bagdad en Damascus naar Beiroet, Libanon.
De Saoedisch-Israël Tandem
De Saoedi's begonnen ook met een samenwerking achter de schermen met Israël, ondanks historische vijandigheden tussen de twee landen. Saoedi-Arabië en Israël deelden in toenemende mate een strategische visie waarin Iran als hun belangrijkste vijand werd gezien en de voorkeur gaven aan geheime middelen om de sjiitische halve maan te vernietigen, waaronder Saoedische hulp aan soennitische jihadistische krachten die probeerden de Syrische president Bashar al-Assad, die een Alawiet is, omver te werpen. tak van de sjiitische islam.
Afgelopen september omarmde de Israëlische ambassadeur in de Verenigde Staten, Michael Oren, de gewelddadige strategie van Saoedi-Arabië in Syrië toen hij aankondigde dat Israël er de voorkeur aan zou geven dat de door Saoedi-Arabië gesteunde jihadisten in Syrië de overhand zouden zien boven de voortzetting van het door Iran gesteunde Assad-regime.
“Het grootste gevaar voor Israël schuilt in de strategische boog die zich uitstrekt van Teheran, via Damascus tot Beiroet. En we zagen het Assad-regime als de hoeksteen van die boog”, vertelde Oren aan de Jerusalem Post een interview. “We wilden altijd dat Bashar Assad zou vertrekken, we gaven altijd de voorkeur aan de slechteriken die niet door Iran werden gesteund boven de slechteriken die wel door Iran werden gesteund.” Hij zei dat dit zelfs het geval was als de andere ‘slechteriken’ banden hadden met Al-Qaeda.
Je zou de puinhoop in het Midden-Oosten dus kunnen bekijken door het prisma van Bush' overhaaste invasie van Irak en de roekeloze bemoeienis van de neoconservatieven die de regio hadden gedestabiliseerd. Maar de redacteuren van de Post kozen ervoor om de klok van hun verhaal veel later te laten beginnen, des te beter om zichzelf vrij te pleiten en de schuld op Obama af te schuiven omdat hij de neoconservatieve lijn niet volgde en zich de afgelopen vijf jaar niet meer met militaire interventies had beziggehouden.
In de redactie Zondag schreven de redacteuren van de Post onder de titel 'Een slow-motion vuurzee' dat 'Al-Qaeda in de hele regio in opkomst is. Ten tijde van de Amerikaanse terugtrekking uit Irak was de soennitische jihadistische beweging zo goed als uitgeroeid, dankzij de medewerking van Amerikaanse en Iraakse strijdkrachten. Nu controleert het een groot gebied in het oosten van Syrië, dat grenst aan de Iraakse provincie Anbar, waar Fallujah en Ramadi liggen.
“Ook in Libanon wordt een aan Al Qaeda gelieerde strijdmacht, de Abdullah Azzam Brigades, verantwoordelijk geacht voor meerdere aanvallen, waaronder dubbele bomaanslagen buiten de grens. Iraanse ambassade in november. Volgens een onderzoek van een Israëlische denktank Donderdag vrijgelaten, heeft de overgrote meerderheid van de 6,000 tot 7,000 militanten die het gebied willen infiltreren zich aangesloten bij al-Qaeda-gelieerde groepen, waaronder meer dan 1,000 uit westerse landen.
“Voor de heer Obama is de aanwezigheid van Al-Qaeda een reden geweest om Amerikaanse hulp aan de rebellen die tegen het Assad-regime vechten in te houden en om krachtiger maatregelen om de oorlog te beëindigen af te wijzen. Dat beleid heeft ervoor gezorgd dat zijn regering geen strategie heeft om te voorkomen dat de terroristen hun veilige haven in Syrië consolideren en hun invloed uitbreiden naar Libanon en Irak, waar de verworvenheden die de Amerikaanse troepen pijnlijk hebben geboekt, worden teruggedraaid.
“De regering heeft wat wapens en inlichtingen geleverd aan de Iraakse regeringstroepen die strijden tegen Al-Qaeda, maar dat is weinig meer dan een verzachtend middel. Vroeg of laat zullen de Verenigde Staten te maken krijgen met de dreiging voor hun vitale belangen die zich overal in de Levant manifesteert.”
Met andere woorden: de redacteuren van de Post, die de aanhoudende neoconservatieve hoogmoed van Official Washington weerspiegelen, zien geen enkele noodzaak voor zelfkritiek over de invasie van Irak of voor twijfels over de wijsheid van andere Amerikaanse interventies. Het hoofdartikel bevatte geen enkel woord over hoe de Post en de neoconservatieven hielpen bij het aansteken van de wedstrijd die deze ‘slow-motion brand’ veroorzaakte.
Onderzoeksjournalist Robert Parry vertelde in de jaren tachtig veel van de Iran-Contra-verhalen voor The Associated Press en Newsweek. Je kunt zijn nieuwe boek kopen, Amerika's gestolen verhaal, of in hier afdrukken of als e-book (van Amazon en barnesandnoble.com). Voor een beperkte tijd kun je ook de trilogie van Robert Parry over de familie Bush en zijn connecties met verschillende rechtse agenten bestellen voor slechts $34. De trilogie omvat Amerika's gestolen verhaal. Voor meer informatie over deze aanbieding, klik hier.
Dank u, Robert Parry, dat u ons er herhaaldelijk aan heeft herinnerd dat de bewering dat Reagan een groot president was, onjuist is. Maar als het om de jongere Bush gaat. Ik denk dat uw “Amerikaanse buitenlandse beleid – als Obama had verloren” ons eraan zou kunnen herinneren dat de jongere Bush heel hard onder druk werd gezet om iets verkeerds te doen, waar hij zich enigszins tegen verzette, maar niet zo veel als Kennedy, Eisenhower of Obama. Bush' vader en Reagan vóór hem waren echte knokploegen.
Als ik me goed herinner, wilden de Israëliërs anti-rpg-apparatuur aan ons verkopen. Het was zeer effectief en werkte op 360. Waar die RPG's ook vandaan kwamen, ze werden uitgeschakeld. We gebruikten het ene excuus na het andere om de apparatuur niet te kopen. Het echte excuus was dat we op Raytheon wachtten om met de oplossing te komen. Dus, veel voor de: “Steunt u de troepen”? vraag.
De sterkste tegenstander van Al Quaeda was Saddam Hoessein, die door geen enkele groepering zijn gezag zou betwisten. ‘Goed gedaan, Brownie’. Oeps, ik bedoelde Bush/Cheney. Er bestaat geen twijfel over dat de regering-Bush, een stel leugenaars, de geschiedenis in zal gaan als de slechtste regering in de geschiedenis van dit land.
Lies:
“We hebben ONweerlegbaar bewijs van de Irakese massavernietigingswapens, dat de uitgekozen Bush-inspecteurs van massavernietigingswapens niet hebben gevonden.
Iraakse olie zal de oorlog betalen.
“Het wordt een makkie”
En de parel van alle edelstenen is het antwoord van Rum op de vraag van een luitenant waarom zijn mannen zich door Iraakse stortplaatsen moesten begeven om hun voertuigen te bewapenen, en ik citeer woordelijk het antwoord van Rum. “Als je oorlog voert, ga je met het leger dat je hebt, niet met het leger dat je wilt.” Rums lijkt te zijn vergeten dat dit een preventieve oorlog was. We vielen eerst een papieren tijgernatie aan die geen gevaar voor ons vormde. Als Rums niet het leger had dat hij wilde, waarom wacht je dan niet tot hij dat leger wel heeft? Ik ga ervan uit dat het preventief aanvallen van een natie zonder het leger dat je nodig hebt een grove incompetentie is en dat degenen die hebben aangedrongen op een onmiddellijke preventieve aanval voor de rechter moeten worden gebracht.
Mogelijk omdat we de mensen in het Midden-Oosten redenen blijven geven om ons te verachten?
***
Ates
Afghanen beschrijven de dood van familieleden tijdens de recente Amerikaanse drone-aanval
Inwoners van een dorp in de provincie Kunar in het oosten van Afghanistan zeggen dat bij een aanval op 7 september veertien burgers omkwamen, van wie de meesten hun familieleden waren. Volgens de VS zijn er elf doden gevallen, voornamelijk Taliban-strijders.
01 december 2013|Door David Courgette
E-mail
Delen
Abdul Ghafar, links, en Rahmat Gul, die allebei familieleden verloren bij een Amerikaanse drone-aanval in hun Afghaanse dorp op 7 september, kijken toe hoe een Amerikaanse drone over de stad Jalalabad vliegt.
Abdul Ghafar, links, en Rahmat Gul, die allebei familieleden verloren in een Amerikaanse drone... (Carolyn Cole / Los Angeles...)
JALALABAD, Afghanistan – Miya Jan was gaten aan het dichten in het hobbelige pad dat naar zijn dorp in het ruige oosten van Afghanistan leidt, toen hij boven zijn hoofd het gejank van een drone hoorde.
De zonverbrande 28-jarige boer keek op en zag een grijze drone met smalle vleugels door het dorp cirkelen. Een paar minuten later, zei hij, vuurde het een raket af die met een enorme plof over een rotsachtige bergkam landde.
Jan rende naar de plaats van de explosie en herkende het brandende frame van de blauwe pick-up van zijn neef. Binnen, zei hij, zag hij zwartgeblakerde vormen – mensen van wie de torso's waren afgescheurd. Hij herkende de rokende resten van zijn broer, de vrouw van zijn broer en hun 18 maanden oude zoon. Jan en andere dorpelingen zeggen dat bij de aanval veertien mensen zijn omgekomen; Amerikaanse en Afghaanse functionarissen schatten de tol op 14.
“Er lagen overal stukjes van mijn familie”, zei Jan, die zich vorige week in een interview herinnerde aan het dodelijke incident van 7 september laat in de middag. “Ik pakte die stukken van de weg en van de vrachtwagen en wikkelde ze in een laken om ze te begraven.
“Wil het Amerikaanse volk zijn geld op deze manier uitgeven aan drones die onze vrouwen en kinderen doden?” hij vroeg.
http://articles.latimes.com/2013/dec/01/world/la-fg-afghanistan-drones-20131201
***
Rapport: Voormalig drone-operator deelt zijn innerlijke kwelling
Nadat de Hellfire-raket die door de drone werd afgevuurd de drie mannen trof, bekeek Bryant de nasleep op zijn infraroodscherm.
'De rook is opgetrokken en er liggen stukken van de twee jongens rond de krater. En daar zit een man, en hij mist zijn rechterbeen boven zijn knie”, zegt hij in het artikel in het novembernummer van GQ.
'Hij houdt hem vast, en hij rolt rond, en het bloed spuit uit zijn been, en het raakt de grond, en het is heet. Zijn bloed is heet”, zegt Bryant. “Maar als het de grond raakt, begint het af te koelen; het zwembad koelt snel af. Het duurde lang voordat hij stierf. Ik heb hem net bekeken. Ik zag hoe hij dezelfde kleur kreeg als de grond waarop hij lag.”
http://edition.cnn.com/2013/10/23/us/drone-operator-interview/index.html?iid=article_sidebar
***
Nauwelijks een manier om 'vrienden te winnen en mensen te beïnvloeden'.
Een beetje echte historische recensie. De VS hielpen fanatici tegen de Sovjet-Unie in Afghanistan. Nee, het begon eeuwen later toen Engeland fanatici hielp die zich wilden losmaken van het Ottomaanse Rijk. Snel vooruit: Bin Laden was er trots op dat hij zich persoonlijk verantwoordelijk voelde voor de ineenstorting van de USSR. Vooral door het failliet te laten gaan. Later boos dat Amerikaanse troepen het heilige Saoedische land hadden verontreinigd. Slaagde er met 9 september in om Bush zover te krijgen dat hij de troepen naar buiten bracht, maar viel de particuliere aannemers aan die hen vervingen.
Al Qaeda probeert de VS failliet te laten gaan en maakt ons ziek van andere moslims, niet dat dit niet enigszins past in wat de neoconservatieven en sommige anderen willen. Een één-twee-drie-stoot creëren.
Moslims in Afghanistan en Rusland vrezen terecht voor hun leven als zij dit extremisme te veel bekritiseren; sommigen spreken zich toch uit en worden vermoord. Terwijl veel veiligere Amerikanen klagen, bekritiseren moslims Al Qaeda niet genoeg
Tegenwoordig zijn de VS een grote olifant, de grootste in het circus botst tegen andere circusdieren terwijl het probeert een paar hondsdolle muizen aan te vallen en gevaarlijk tegen de economische polen van de circustent botst terwijl het op de muizen afstormt.
Bush is met zijn aanval op Saddam slechts een klein deel van alles wat fout gaat
Jullie zagen dit allemaal aankomen, nietwaar? Ik vertelde mijn vrouw dat het niet lang zal duren voordat de neoconservatieven Obama de schuld gaan geven van het Bush/Cheney/Rumsfeld-debacle. Het verbaast mij dat het niet eerder is begonnen.
Het verhaal van de Amerikaanse steun aan Al Qaeda via Pakistan tijdens zijn oppositie tegen de Sovjet-Unie in Afghanistan kan net zo in diskrediet brengen voor de neoconservatieven, en wordt eveneens begraven door de massamedia. Ze kregen miljarden aan SAM’s en andere raketten en wapens, en werden door Reagan gepromoot als ‘vrijheidsstrijders’. Maar de USSR bood waarschijnlijk de enige hoop op matiging van het sektarisme in Centraal-Azië en het Midden-Oosten, onder zijn economische egalitaire ideologie, en we hebben nu gezien dat dit tot grotere openheid en democratie zou hebben geleid, bijna voordat de culturen daar er klaar voor waren. Als we de USSR daar hun gang hadden laten gaan, zouden ze de last hebben gedragen die wij niet hebben kunnen dragen, niet noodzakelijkerwijs met succes, maar met groter voordeel voor de mensen daar. Onze oppositie lijkt het geheime project te zijn van onze rechtse militaristen die boos zijn over Vietnam, waarbij ze opnieuw de Amerikaanse belangen en die van alle anderen verslaan met hun dwaze pesterij en geheime oorlogen.
Het was onmogelijk om de Sovjet-Unie het zware werk in Afghanistan te laten doen. Wat als ze daarin zouden zijn geslaagd?
Er waren 1) een pijpleiding; 2) zeldzame aardmetalen; en 3) enorme hoeveelheden aardgas om aan te denken.
Volg altijd het ‘geld’.
George W. Bush, de koning met de fecale aanraking.
En hier is een ‘artikel’ in de NYTimes van vandaag waarin wordt gereflecteerd op de groeiende instabiliteit in de regio, zonder enige vermelding van de Amerikaanse invasie in Irak die de goed voorspelde burgeroorlog heeft veroorzaakt.
http://www.nytimes.com/2014/01/05/world/middleeast/power-vacuum-in-middle-east-lifts-militants.html?hp&_r=0
Hetzelfde artikel doet alsof de VS geen verantwoordelijkheid dragen voor het beginnen en voortzetten van de burgeroorlog in Syrië.
Ik heb het mis dat het Times-artikel wel melding maakt van de invasie en de burgeroorlog in Irak, maar de Times gedraagt zich nog steeds als de redactionele pagina van de WaPost, alsof de VS vrijwel geen verantwoordelijkheid dragen voor de problemen en oorlog in de hele regio van vandaag begin 2014.
Natuurlijk niet. We hebben een soevereine natie vernietigd met een geschiedenis van 5000 jaar achter de rug.
Shock and Awe was de handtekening onder het contract tussen de regering-Bush**/Cheney, KBR/Halliburton en de petroleum- en aardgasindustrie.
In een rapport dat ik vanmorgen zag van Associated Press, uitgezonden door de Canadian Broadcasting Corporation, werd melding gemaakt van de moord en het opsluiten van vier Amerikaanse militaire contractanten in Fallujah, zonder enige verwijzing naar de daaropvolgende platlegging van de stad door Amerikaanse troepen. Dit laatste feit zou kunnen helpen verklaren hoe de overgebleven bevolking in Fallujah elke kracht zou kunnen verwelkomen die zich verzet tegen een VS-vriendelijke regering in Irak.
Ah Fallujah, waar we de vrouwen en kinderen hebben laten vertrekken en alle mannen van 'volwassen leeftijd' in de stad hebben laten vastzitten.
***
Pentagon draait standpunt om en geeft toe dat Amerikaanse troepen witte fosfor tegen Irakezen in Fallujah hebben gebruikt
http://www.democracynow.org/2005/11/17/pentagon_reverses_position_and_admits_u
***
En alleen maar om te lachen en te giechelen (*sarcasme*)
***
10 aanvallen met chemische wapens waar Washington niet over wil praten
http://www.policymic.com/articles/62023/10-chemical-weapons-attacks-washington-doesn-t-want-you-to-talk-about
***
George W. Bush is al vijf jaar niet meer in functie, maar zijn rampzalige nalatenschap zal ons allemaal de rest van ons leven schaden.
De neo-conservatieven en de regering van de bush** hebben Al Quaeda zeker nieuw leven ingeblazen. En Israël en de Saoedi’s (de echte schurken van 911) veroorzaken zo snel als ze kunnen problemen.
Maar gek, ik vraag me af hoeveel hiervan ook te danken is aan Obama's drone-programma. Voor het geval niemand het merkt: je krijgt geen vrienden of geloofwaardigheid als je kinderen, oma's en huwelijksfeesten opblaast.