Exclusief: In een bizarre herhaling van Amerika's rampzalige haast om een oordeel over Irak te vellen, lijken de regering-Obama en het Amerikaanse perskorps vastbesloten de twijfels over de schuld van de Syrische regering voor vermeende aanvallen met chemische wapens terzijde te schuiven en de hefboom voor een nieuwe oorlog over te halen, meldt Robert Parry.
Door Robert Parry
Diep in een New York Times sidebar Over de op handen zijnde Amerikaanse aanval op Syrië was de merkwaardige observatie dat degene die chemicaliën heeft ingezet, die afgelopen woensdag schijnbaar de dood van honderden burgers hebben veroorzaakt, “geïmproviseerde, met buizen gelanceerde raketten” heeft gebruikt, nog een feit dat twijfel zou moeten doen rijzen over de schuld van de Syrische regering.
Het idee van een ‘geïmproviseerde’ raket zou de rol suggereren van een irreguliere militaire macht zonder toegang tot reguliere bewapening. Dat lijkt de rebellen of een paramilitaire macht buiten de directe controle van de regering te impliceren, hoewel het ook een geval kan zijn waarin de regering haar hand probeert te verbergen.

President Barack Obama juicht stafsergeant Ty M. Carter van het Amerikaanse leger toe, nadat hij hem de Medal of Honor heeft uitgereikt voor opvallende dapperheid, tijdens een ceremonie in de East Room van het Witte Huis, 26 augustus 2013. (Officiële foto van het Witte Huis door Piet Souza)
Toch roept het bewijsmateriaal dat er ‘geïmproviseerde, via een buis gelanceerde raketten’ werden gebruikt, meer vragen op over de Amerikaanse zekerheid dat president Bashar al-Assad schuldig is, aangezien zelfgemaakte raketten binnen de mogelijkheden van aan Al Qaeda gelieerde rebellen zouden vallen en dergelijke extremisten bekend om meedogenloze aanvallen die burgers in gevaar brengen en doden.
Bovendien zouden de rebellen een duidelijker motief hebben om de aanval te organiseren, net zoals Syrië VN-inspecteurs toestond eerdere beschuldigingen van het gebruik van chemische wapens te onderzoeken. Waarom Assad op dat moment een chemische aanval zou lanceren, is een van de meest verontrustende aspecten van dit zich ontvouwende mysterie.
Sommige neoconservatoren kwamen snel uit de poort met hun eigen draai aan Assads veronderstelde motivatie dat hij Barack Obama in het gezicht spuwde en zijn minachting toonde voor de vastberadenheid van de president, maar dat klinkt meer als neoconservatieve agitpropaganda om Obama tot wraak aan te sporen dan als een serieus betoog.
En naarmate deze haastige mars richting oorlog vordert, is er ook het verontrustende gedrag van minister van Buitenlandse Zaken John Kerry en zijn ondergeschikten van het ministerie van Buitenlandse Zaken, die aanvankelijk eisten dat Syrië VN-inspecteurs zou toestaan de plaats van de aanval te bezoeken, maar nadat Syrië zondag toestemming had gegeven. begon vol te houden dat het ‘te laat’ was om ‘geloofwaardig’ bewijsmateriaal ter plaatse te verzamelen.
De Wall Street Journal meldde dat Amerikaanse functionarissen zelfs VN-secretaris-generaal Ban Ki-Moon onder druk hebben gezet om zijn inspecteurs terug te trekken zonder dat zij ter plaatse zijn geweest om bewijsmateriaal te verzamelen. Ondanks de verklaring van Kerry zeggen veel experts op het gebied van chemische wapens dat verklikkers van Sarin en andere chemicaliën maanden of zelfs jaren na een gebeurtenis kunnen worden gedetecteerd.
Er moet dus een andere vraag rijzen: waarom zou Kerry niet willen dat de VN-inspecteurs hun best doen om vast te stellen wat er werkelijk is gebeurd?
Hoewel het mogelijk is dat Kerry eenvoudigweg gelooft dat ander, nog niet geïdentificeerd bewijsmateriaal de schuld van Assad bewijst en dat het VN-team daarom niet nodig is, is er het verontrustende déjà vu van president George W. Bush die erop aandringt dat VN-inspecteurs Irak in maart 2003 verlaten voordat ze zouden tot de vaste conclusie kunnen komen dat de regering van Saddam Hoessein niet beschikte over de voorraden massavernietigingswapens waarvan Bush ten onrechte beweerde dat ze er waren.
Gezien die geschiedenis zou je kunnen denken dat de Amerikaanse regering het beste gediend zou zijn met het verzamelen van zoveel mogelijk bewijsmateriaal en het zo zorgvuldig mogelijk verwerken voordat zij een nieuwe militaire aanval op een land uit het Midden-Oosten zou lanceren zonder goedkeuring van de VN-Veiligheidsraad en dus buiten de grenzen van de Verenigde Naties. VN-Handvest.
De oorlogszucht van de media
De ongepaste drang van de reguliere nieuwsmedia naar een nieuwe oorlog doet ook denken aan die donkere dagen vóór de invasie van Irak door Bush.
Maandag, terwijl ik op het vliegveld van Detroit op een vliegtuig wachtte, toonden televisiemonitors CNN met alarmistische krantenkoppen die erop wezen dat een Amerikaanse aanval ‘binnen enkele uren’ zou kunnen plaatsvinden. Voor elke toevallige waarnemer lijkt het erop dat CNN op de hoogte was gebracht van een presidentieel besluit om aan te vallen en dat de raketten binnen enkele uren zouden vliegen.
Pas later herzag CNN de kop om aan te geven dat de aanval “binnen enkele uren” zou kunnen plaatsvinden zodra de president er toestemming voor had gegeven. Met andere woorden: er was nog geen beslissing genomen, maar als er wel een zou worden genomen, zou de aanval ‘binnen enkele uren’, een zeer grote als, gelanceerd kunnen worden.
Maar de onzorgvuldigheid van CNN was typerend voor de reprise van de Amerikaanse nieuwsmedia over hun optreden tijdens het Irak-fiasco. Woensdag de Washington Post leidde de voorpagina met meer goedgelovige berichtgeving en de kop: “Bewijs tegen Assad binnen handbereik. Tijdlijn chemische aanval in kaart gebracht. Amerikaanse militaire actie lijkt vrijwel zeker.”
Het artikel meldde dat “de regering-Obama gelooft dat de Amerikaanse inlichtingendienst heeft vastgesteld hoe de Syrische regeringstroepen de chemische wapens hebben opgeslagen, geassembleerd en gelanceerd die naar verluidt zijn gebruikt bij de aanval van vorige week buiten Damascus, aldus Amerikaanse functionarissen.
“De regering is van plan bewijs vrij te geven, mogelijk al donderdag, waaruit blijkt dat de Syrische president Bashar al-Assad de verantwoordelijkheid draagt voor wat Amerikaanse functionarissen een ‘onmiskenbare’ chemische aanval hebben genoemd, waarbij honderden mensen aan de rand van het Syrische gebied omkwamen. hoofdstad.
“Het rapport, dat wordt afgerond door het Bureau van de Directeur van de Nationale Inlichtingendienst, is een van de laatste stappen die de regering zet voordat president Obama een besluit neemt over een Amerikaanse militaire aanval op Syrië, die nu vrijwel zeker lijkt.”
Hoewel het artikel meldde dat de regering in kaart zou brengen hoe het Assad-regime de aanval uitvoerde, was het enige gegeven om de Amerikaanse zekerheid te onderbouwen dat “alleen de regering in het bezit is van de wapens en de raketten om ze af te leveren.”
Dat brengt ons terug naar de New York Times sidebar op pagina A6, geschreven door Anne Barnard uit Beiroet, Libanon. Als je tot en met het midden van de vierde tot de laatste alinea leest, vind je deze zin:
“Bewijs uit video’s en getuigen suggereerde dat de giftige stoffen bij de aanval van vorige week werden afgeleverd door geïmproviseerde, via een buis gelanceerde raketten die gebruikt konden worden door kleinere, mobielere eenheden dan men dacht nodig te hebben voor chemische wapens.”
In de volgende paragraaf werd opgemerkt dat “Syrische bondgenoten Rusland en Iran hebben gezegd dat de aanval werd uitgevoerd door rebellen, die veel zelfgemaakte wapens produceren. Maar de regering heeft ook schijnbaar geïmproviseerde wapens gebruikt in combinatie met standaardwapens, zoals toen haar troepen vatbommen uit helikopters lieten vallen.”
Het vullen van een “geïmproviseerde” raket met gifgas als je een veel veiliger alternatief hebt, is echter niet bepaald hetzelfde als het laten vallen van vatenbommen vanuit een helikopter. Toegegeven, de techniek zou gebruikt kunnen worden als bedrog, maar de Syrische functionarissen zouden moeten weten dat welke list er ook werd gebruikt, zij vrijwel zeker de schuld zouden krijgen.
De logica van het afvuren van welk chemisch wapen dan ook op dit moment in de Syrische burgeroorlog rust veel zwaarder op de rebellen, vooral op sommige van de aan Al Qaeda gelieerde extremisten die weinig oog hebben voor het doden van burgers als dat de zaak ten goede komt.
Dergelijke twijfels over de mogelijkheid dat de Verenigde Staten worden verleid tot een militaire aanval op een soevereine natie door een aan Al Qaeda gelieerde natie zouden voldoende moeten zijn om president Obama en zijn hele regering een pauze te geven. Ze moeten op zijn minst een overhaaste uitspraak vermijden, ook al betekent dat dat ze zich laten verleiden door de neoconservatieven en een op oorlog beluste pers.
Er is mij verteld dat sommige Amerikaanse inlichtingenanalisten ernstige twijfels blijven koesteren over de zekerheid van de Syrische schuld, in tegenstelling tot de hogere niveaus van de regering. Sommige van deze analisten zeggen dat ze vastbesloten zijn hun zorgen te uiten, ongeacht de persoonlijke gevolgen, in plaats van het pad te volgen van hun landgenoten in Irak, die hun carrière boven hun plicht stelden.
Onderzoeksjournalist Robert Parry vertelde in de jaren tachtig veel van de Iran-Contra-verhalen voor The Associated Press en Newsweek. Je kunt zijn nieuwe boek kopen, Amerika's gestolen verhaal, of in hier afdrukken of als e-book (van Amazone en barnesandnoble.com). Voor een beperkte tijd kun je ook de trilogie van Robert Parry over de familie Bush en zijn connecties met verschillende rechtse agenten bestellen voor slechts $34. De trilogie omvat Amerika's gestolen verhaal. Voor meer informatie over deze aanbieding, klik hier.
Waarom wordt er niet vermeld dat de “intel” tegen Assad uit Israël kwam? Je weet wel, de mensen die de Syrische Golanhoogten in handen hebben. Cui Bono?
Ik blijf denken aan het incident in de Golf van Tonkin en aan wat ambassadeur Joe Wilson niet vond in Afrika en, laat staan de oorlog die begon door Wm Randolph Hearst met ‘Remember the Maine.’ Het bleken allemaal nepprovocaties in de media te zijn.
Bedankt voor het linken naar het Times-verhaal waarin eenvoudige buiswerpers voor de raketten worden genoemd.
Die Times-verslaggever is een vreemd geval; Anne Bernard heeft na september 2011 geen NYTimes-artikelen aan haar naam gekoppeld, hoewel ze toen al sinds 2007 bij de Times werkte. Ik vermoed dat de kinderen van mevrouw Bernard een deel van haar tijd in beslag namen. (Al zullen we de Times niet zien berichten over het algemene gebrek aan betaald zwangerschapsverlof in de VS. Goed dat Bernard een vakbond heeft.)
Jammer dat de Times in 2002 en begin 2003 geen verslaggevers in dienst had die de moeite namen om de voor de hand liggende, op feiten gebaseerde tegenstrijdigheden met de conventionele wijsheid te vermelden - in plaats daarvan kregen we Judith Miller en de nog steeds in dienst zijnde van de Times Michael Gordon.
(De NYTimes heeft nooit ontdekt dat het citeren van conventionele wijsheid als vaststaand feit een probleem is met betrekking tot de rapportage over hervormingen van de ziektekostenverzekering.)
Twijfel is geen legitieme basis voor discussie. Het is een gevoel dat gebaseerd is op onzekerheid. De beste feiten zonder de voorkennis van geloof brengen een mate van onzekerheid met zich mee. Het volume van het debat neemt toe met de mate van twijfel. Wat zijn de beschikbare onbevooroordeelde feiten? Wat zijn de emotionele waanvoorstellingen die hen afwijzen?
De noodzaak om te handelen, om te doen wat er verwacht wordt, is nooit een reden om te handelen. Elke keuze vereist een berekend oordeel, inclusief de resultaten van succes of mislukking.
Elke beslissing gebaseerd op geloof, de enige bron van zekerheid, is een emotioneel oordeel zonder echt en reproduceerbaar bewijs. Oorlog is een spel dat wordt gespeeld door kinderen die geloven in goden, etnische superioriteit en de moraliteit van superieure wetten, gerechtigheid, raciale en religieuze historische mythen en de domheid van het overleven van de sterkste. Het natuurrecht is amoreel. Wij zijn één soort. Het voortbestaan van de soort, en niet van de familie, de stam of de natie, in een omgeving met beperkte hulpbronnen, is de enige oorlog die we niet mogen verliezen.
Gareth Porter heeft een uitstekend artikel geschreven over de Amerikaanse inspanningen om het VN-onderzoek te laten ontsporen en ook over wat de experts hebben gezegd over de detectie van sarin, bijvoorbeeld op een plek als die welke wordt onderzocht. Het kan worden bekeken op:
http://www.counterpunch.org/2013/08/28/in-rush-to-strike-syria-u-s-tried-to-derail-u-n-probe/
of: http://ipsnorthamerica.net/news.php?idnews=4860
Rome en Britannia zouden zeer tevreden zijn geweest met de resultaten van de ‘oorlogen’ in Irak en Afghanistan. Pax Natonia is bewaard gebleven, maar wordt in Syrië opnieuw bedreigd. Dezelfde methoden zullen worden gebruikt en dezelfde resultaten zullen optreden. We zijn misschien driehonderd jaar verwijderd van de ineenstorting van dit imperium en misschien achthonderd jaar van de opkomst van het volgende.
Lawrence O'Donnell wees gisteravond op een ongemakkelijk feitje in zijn MSNBC-programma. Hij interviewde Steve Clemons van het tijdschrift The Atlantic en vroeg hem het volgende: als de grote zorg is dat Syrië een grote voorraad chemische wapens heeft opgeslagen in verschillende delen van het land, die veilig worden gehouden door de Assad-regering en dat die wapens Als chemische wapens in handen van Al Qeada-types tegen Amerikanen zouden kunnen worden gebruikt, waarom zouden we dan het vermogen van de Assad-regering om die wapens veilig te houden willen aantasten met een aanval op hen?
Blijkbaar zei Obama in een NPR-interview dat die chemische wapens een bedreiging vormden voor de Amerikanen. O'Donnell vroeg Clemons hoe deze specifieke chemische wapens een bedreiging voor ons vormen, tenzij ze zich fysiek in het land bevinden. O'Donnell vroeg Clemons hoe deze chemische wapens hier zouden komen. Antwoord – per schip.
Dit hele scenario is op het eerste gezicht belachelijk
Dit verschrikkelijke conflict is niets minder dan een lelijke plaag en het ergste van de ‘menselijkheid’.
Het lijkt een feit te zijn dat er chemische wapens zijn gebruikt… maar het is ook een feit dat het erg “duister” is over wie het daadwerkelijk heeft gedaan. Het is een feit dat er leden van “facties” in dit conflict zijn die dit soort wapens zouden willen gebruiken om een reactie uit te lokken die het beste hun eigen specifieke gruwelijke doelstellingen zou kunnen dienen…. hoe dan ook, het is ook een feit dat een raket- of bombardementsaanval op Syrië BURGERS ZAL DODEN. Is het niet volkomen IRONISCH dat naar verluidt ongeveer 1300 burgers zijn omgekomen bij deze misdaad tegen de menselijkheid EN dat iedereen “dwaas” lijkt te roepen tot stakingsacties die ongetwijfeld VEEL MEER DAN 1300 BURGERS zullen DODEN... (in naam van de mensheid?) …….dus wie zal dan de grootste misdaad tegen de menselijkheid begaan, en wie zal “ervoor gestraft worden??…. Dit kan niet de juiste weg zijn....
Niemand wijst op de duizenden vaten sarin in Libië waartoe Al Nusra toegang heeft gehad, noch de detentie enkele maanden geleden van jihadisten die sarin door Turkije probeerden te smokkelen, noch de enorme hoeveelheid geavanceerde bewapening (Manpads, enz.) die de Saoedi's leveren aan de huurlingen, inclusief wat ze hebben, of kopen van de VS. Lawrence O'Donnell is prima in economische kwesties waar hij enige expertise heeft. Hij is óf onoprecht, óf onwetend, óf allebei op het gebied van het buitenlands beleid.
Ik heb in mijn tijd veel dode lichamen gezien, maar wat mij opviel aan die ‘lijken’ die in Syrië op een rij stonden, was dat ze allemaal een goede kleur hadden. Ze misten de spierslapte die je verwacht bij iemand die daadwerkelijk dood is. Het jochie dat schreeuwde en herhaaldelijk zijn gezicht afveegde met een zakdoek, deed me denken aan een ervaring in Alexandrië, Egypte, vele jaren geleden. De jongen leidt de menigte af met een hysterische uitbarsting terwijl de zakkenrollers op het publiek aan de slag gaan – allemaal heel soepel en geoefend. Klopt het gerucht dat Hagel en Dempsey hebben gedreigd af te treden, zoals Franklin Lamb meldt? Europese krantenkoppen scheppen op: “We willen niet dat Syrië een nieuw Irak wordt!” Zou het kunnen dat de regering een sluipend besef heeft dat de werkelijkheid zich voordoet?
FG- Bedankt dat u ons op het Franklin Lamb-artikel heeft gewezen. Ik geloof dat het te vinden is op:
http://www.counterpunch.org/2013/08/27/forcing-obama-into-prolonged-syrian-war/
De verwijzing naar de dreiging van Hagel en Dempsey om af te treden staat in de laatste paragraaf van het artikel.
God, ik zou willen dat Kerry, Rice, Rhoads en Power in plaats daarvan zouden aftreden.
De Amerikaanse haast om oorlog te voeren tegen Syrië is in werkelijkheid een ‘rush om de gevaarlijke en groeiende binnenlandse woede van de burgerbevolking te onderdrukken over het toezicht van de NSA op onschuldige Amerikanen dat al vele jaren aan de gang is en de daarmee verband houdende leugens die zijn verteld door president Obama, directeur van de inlichtingendienst James Clapper, en andere hoge overheidsfunctionarissen aan het publiek en aan de inlichtingencommissie van de Senaat, waardoor congresleden worden misleid en hen wordt verhinderd hun verplichte toezichtfunctie uit te voeren om onze privacy en burgerlijke vrijheden te beschermen. Een snelle “militaire actie” (let op: met uiterst beperkte en onmeetbare doelstellingen) zou onze gedachten ervan moeten afleiden, en zou ook de economische pomp moeten laten aanzetten met wat militair-industriële activiteit, en zou Obama er ook sterker uit kunnen laten zien en zo een democratische overwinning in de VS mogelijk kunnen maken. 2014. Politiek, macht, geld…wie geeft er om levens, waarheid, staatsmanschap…?
Is het al een “slam dunk”?
Ik walg zo van Obama en Kerry.
De geloofwaardigheid van de VS staat op het spel, des te meer nadat hij de minister van Buitenlandse Zaken een uiting van verontwaardiging heeft horen gebruiken en Syrië ervan heeft beschuldigd een ‘morele obsceniteit’ te hebben begaan, en ook heeft gesuggereerd dat het onderzoek zinloos zou zijn omdat het Syrische leger opzettelijk de macht had gedegradeerd. bewijsmateriaal, toen de inspecteurs op maandag 26 augustus nog maar net met hun onderzoek waren begonnen.
Vanaf vandaag, 28 augustus, is de website van Artsen zonder Grenzen te vinden op https://www.doctorswithoutborders.org/press/release.cfm?id=7033&cat=press-release luidt als volgt:
“De afgelopen twee dagen hebben de Amerikaanse, Britse en andere regeringen verwezen naar rapporten van verschillende groepen, waaronder Artsen Zonder Grenzen/Médecins Sans Frontières (AZG), terwijl ze stelden dat het gebruik van chemische wapens in Syrië “onmiskenbaar†en het aanwijzen van de daders.
Artsen Zonder Grenzen waarschuwde vandaag dat haar medische informatie niet mag worden gebruikt als bewijs om de precieze oorsprong van de blootstelling aan een neurotoxisch agens vast te stellen of om de verantwoordelijkheid aan te wijzen.
Op 24 augustus maakte AZG bekend dat drie ziekenhuizen waaraan zij levert in het Syrische gouvernement Damascus naar verluidt 3,600 patiënten hadden ontvangen die neurotoxische symptomen vertoonden, waarvan er 355 stierven. Hoewel onze informatie wijst op massale blootstelling aan een neurotoxisch agens, stelde Artsen Zonder Grenzen duidelijk dat wetenschappelijke bevestiging van het toxische agens nodig was. Daarom riepen we op tot een onafhankelijk onderzoek om licht te werpen op wat, indien bevestigd, een enorme en onaanvaardbare schending van de internationale humanitaire verplichtingen zou zijn. wet.
Artsen Zonder Grenzen verklaarde ook dat zij in haar rol als onafhankelijke medisch-humanitaire organisatie niet in een positie was om de verantwoordelijkheid voor de gebeurtenis vast te stellen. Nu er een onderzoek loopt door inspecteurs van de Verenigde Naties, verwerpt Artsen Zonder Grenzen dat onze verklaring wordt gebruikt als vervanging voor het onderzoek of als rechtvaardiging voor militaire actie. Het enige doel van Artsen zonder Grenzen is het redden van levens, het verlichten van het lijden van bevolkingsgroepen die verscheurd zijn door het Syrische conflict, en het afleggen van getuigenis wanneer zij worden geconfronteerd met een kritieke gebeurtenis, met strikte naleving van de principes van neutraliteit en onpartijdigheid.
De laatste massale toestroom van patiënten die neurotoxische symptomen vertonen in het gouvernement van Damascus komt bovenop de toch al catastrofale humanitaire situatie waarmee het Syrische volk wordt geconfronteerd, een situatie die wordt gekenmerkt door extreem geweld, ontheemding, de vernietiging van medische voorzieningen en ernstig beperkte of geblokkeerde humanitaire actie.” (nadruk aangebracht).
Je zou van onze regering een zekere mate van rationaliteit verwachten (in plaats van een bipolaire of andere psychopathische reactie), inclusief het voorbehouden van een oordeel, in plaats van het risico te lopen van een herhaling van dezelfde fouten die zij heeft begaan met Irak, Afghanistan en Libië. Door haar rode lijnen te trekken en te dreigen met militaire actie in de komende weken, nadat zij zichzelf en haar bondgenoten in militaire paraatheid heeft gebracht, bokst de regering zichzelf in. Als zij snel tot een oordeel komt en een preventieve aanval op Syrië initieert zonder VN-sanctie, zal zij het VN-Handvest en het internationaal recht schendt, en opnieuw een oorlogsdaad zal begaan zonder voldoende 'casus belli', ongeacht hoeveel minister Kerry brult of hoe voorzichtig de president ook veinst. Als de president besluit te wachten tot de inspectie is afgerond en het blijkt dat de jihadisten en de landen die hen hielpen verantwoordelijk waren, dan loopt hij het risico dwaas over te komen tenzij hij actie tegen hen onderneemt – hoewel dat een goede reden zou zijn om ontwapen de huurlingen en schop ze uit Syrië, en dwing de Syrische oppositie naar de onderhandelingstafel. De enigen die er op dit moment van lijken te profiteren zijn de Saoedi's, Israëli's en jihadisten, en natuurlijk onze militaire aannemers, energiebedrijven met belangen in de regio en de banken die deze financieren.
De beweringen van de westerse staten zijn gebaseerd op geheime informatie die riekt naar verzonnen ‘feiten’ die passen bij hun criminele politieke agenda van geheime oorlogen en regimeverandering. Met andere woorden: de westerse regimes houden zich bezig met ongegronde propaganda en leugens om zichzelf een vergunning te geven voor nog meer criminele oorlogen.
Laat de andere Arabische staten Assad maar aanpakken. De hemel verhoede dat dit Israël was in plaats van Syrië. De radicale islamisten zouden uit vliegtuigen springen die zichzelf opblazen boven Tel Aviv!
ZAL RUSLAND DAADWERKELIJK VERWONKERINGEN DOEN? ZAL ER ECHT EEN FALL-OUT ZIJN?
Rusland waarschuwt de VS voor ‘extreem gevaarlijke’ gevolgen van de aanval op Syrië – Press TV – YouTube
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Tzx_npxCf5k
Bob, bedankt dat je er bovenop zat.
Wat een verschrikkelijk gezicht is het om de zogenaamde ‘progressieven’ met het bloed tot aan hun ellebogen te zien doen alsof het op de een of andere manier de media en de neoconservatieven zijn die hun dierbare leider vreselijke dingen laten doen.
Zoals Gore Vidal zei: ‘Ik zie ons niet de oorlog winnen. We hebben vijanden gemaakt van een miljard moslims.”
Deze oorlogszucht tegen Syrië is duidelijk neppropaganda, ook duidelijk. Syrië is een opgezet om IRAN bij deze nepoorlog te betrekken.
Het is ook duidelijk dat Rusland en China bereid zijn een einde te maken aan het 'buitenlandse beleid' van de wereldheerschappij van het Amerikaanse 'militaire industriële complex'.
Het zou wel eens kunnen bewijzen dat Rusland en China bereid zijn Amerika (militair over de hele wereld) in de val te lokken, en op het moment dat het Amerikaanse Congres (opnieuw) de Grondwet schendt met een resolutie die Obama toestemming geeft om ‘oorlog te voeren’, zal de Het eerste Amerikaanse leger dat IRAN binnenkomt, begint WO III… en geen enkele natie op aarde zal Amerika steunen of te hulp komen.