De aantrekkingskracht van een gewelddadige revolutie

Aandelen

Het is in sommige kringen, vooral rechts, trendy geworden sinds de verkiezing van de eerste Afro-Amerikaanse president, maar ook een beetje links om luchtig over gewapende revolutie te praten. Maar bloedvergieten is verkeerd en roekeloos als er politieke ruimte overblijft voor democratische verandering, zeggen Bill Moyers en Michael Winship.

Door Bill Moyers en Michael Winship

We werden deze week getroffen door een reactie op onze uitzending van vorige week over wapengeweld en de moorden op scholen in Newtown. Een bezoeker van de website schreef: “Het is voor mij interessant dat Bill Moyers, die elke week de enorme corruptieniveaus in onze regering [en] de voorstanders van wapenbeheersing beschrijft, niet begrijpt dat wij, die wapens bezitten, gedeeltelijk ook eigenaar zijn van wapens.” Ze moeten er zeker van zijn dat als onze regering zo corrupt wordt, we wapens hebben om er iets aan te doen.”

Ongeveer in dezelfde tijd dat de post van de man op internet verscheen, zagen we het verrassende onderzoek van de opiniepeilingsorganisatie PublicMind van Fairleigh Dickinson University, waaruit bleek dat bijna drie op de tien geregistreerde kiezers het eens waren met de stelling: “In de komende paar jaar zal een gewapende revolutie kan nodig zijn om onze vrijheden te beschermen.” Drie op tien! Dat omvat 10 procent van de Republikeinen, 44 procent van de onafhankelijken en 27 procent van de Democraten.

Uit die peiling bleek ook dat een kwart van de Amerikanen denkt dat de feiten over de schietpartijen in Newtown ‘verborgen blijven’ en dat nog eens 11 procent ‘niet zeker weet’.

Zoals Sahil Kapur op de website schreef Talking Points Memo“De opzienbarende bevindingen dienen als een herinnering dat de diepgewortelde opvattingen van Amerikanen over wapenrechten de neiging hebben om over te gaan in regelrechte complottheorieën over een snode regering die hun grondwettelijke rechten met voeten wil treden – paranoia die pro-wapengroepen als de National Rifle Association heeft soms geholpen bij het stoken.”

Paranoia en gewoon gemeenheid. Op 8 mei kwam Christina Wilkie binnen The Huffington Post meldde dat Connecticut Carry, een lobbygroep voor wapenbezit, een persbericht had uitgegeven waarin de arrestatie en de financiële problemen van Neil Heslin, vader van een van de kinderen vermoord op de Sandy Hook Elementary School in Newtown, werden beschreven. Connecticut Carry beschuldigde hem ervan ‘te profiteren van de tragedie’.

Hun vrijlating luidde gedeeltelijk: “Mr. Heslin heeft de baan gevonden die hij nodig had om zo lang te lobbyen tegen de rechten van de burgers van Connecticut en de rest van het land”, en de groep suggereerde dat hij betaling had ontvangen van de burgemeesters van New York, Michael Bloomberg, Mayors Against Illegal Guns, die onvermurwbaar ontkent iets dergelijks. Soortgelijke uitstrijkjes zijn geprobeerd tegen andere Newtown-ouders.

Deze haat in ons land, aangewakkerd door vurige ideologen en winstbejagde angstzaaiers is voelbaar, aangewakkerd door jaren van onverantwoordelijke scheldwoorden tegen overheidsfunctionarissen en instanties. De verkoop van wapens gaat door het dak. In zekere zin zijn zoveel woede en zoveel desillusie begrijpelijk in een land waar de kloof tussen rijk en arm zo groot is dat er een omgeving ontstaat waarin broeierige wrok gemakkelijk kan ontstaan.

Zeker, er is sprake van corruptie in de regering en het zakenleven, het kapitalisme is daar het gevolg van, en wanneer het publiek plutocraten ziet die politici als de ingehuurde hulp beschouwen en Washington als de voedingsbodem, is het normaal om te vrezen dat we vazallen worden; onderdanen in plaats van burgers.

Maar een gewelddadige opstand, met al het bloedvergieten en de chaos die daarop zou volgen? Er is sprake van een gewapende opstand als mensen zo wanhopig zijn dat ze moorden en vervolgens worden gedood. Wie zou het bloed van de straten wassen, de orde herstellen na de chaos en de doden begraven? Zijn we gek geworden?

Er is een alternatief voor geweld, bloed en lijden. Het heet democratie. Ja, er is veel onrechtvaardigheid, hebzucht en pure slechtheid. Maar treur niet over het feit dat u zich organiseert. Stop met je handen te wringen en echte en denkbeeldige vijanden uit te schelden. Sluit je aan bij anderen, kom op tegen de uitbuiters, gooi de boefjes eruit.

Als het Congres en het Witte Huis krom zijn en geen voeling met elkaar hebben, zorg er dan op de verkiezingsdag voor dat ze verliezen. En op alle andere dagen, als je kunt, werk je aan verandering en eis je inspraak. Het is niet gemakkelijk, maar langzaam, moeilijk en veeleisend. Het duurt lang en er is geduldig activisme nodig om de democratie te laten werken. Maar met toegewijde mensen die georganiseerd en verenigd zijn in de richting van gemeenschappelijke doelen van sociale rechtvaardigheid en verantwoordelijkheid, zijn overwinningen mogelijk.

Laat je wapens vallen en vier dat we in een land leven waar vreedzame verandering nog steeds mogelijk is. Laat de democratie werken.

Bill Moyers is hoofdredacteur en Michael Winship, senior schrijver bij de denktank Demos, is senior schrijver van het wekelijkse public affairs-programma, Moyers & Company, uitgezonden op de openbare televisie. Controleer de lokale uitzendtijden of reageer op www.BillMoyers.com.

14 reacties voor “De aantrekkingskracht van een gewelddadige revolutie"

  1. Revo
    Mei 14, 2013 op 23: 50

    Aristoteles: ‘Het echte verschil tussen democratie en oligarchie is armoede en rijkdom. Waar mannen regeren vanwege hun rijkdom, is dat een oligarchie, en waar de armen regeren, is dat democratie.â€

    Op basis daarvan moeten we de fantasie verdrijven dat we gezegend zijn met democratie. Dit is geen democratie; dit is de dictatuur van de rijkdom.

    En degenen die hun brandende verlangen om wapens te dragen proberen te rechtvaardigen, onder het voorwendsel dat ze in opstand zouden komen tegen een corrupte regering, moeten wakker worden en beseffen dat dit hele militaire industriële complex is gecreëerd om dit criminele, corrupte systeem te beschermen; en om dit immorele, met bloed doordrenkte systeem te beschermen, zou de gewapende handhaver van dit systeem van plundering en beroving – de regering – er, indien nodig, niet voor terugdeinzen om elke Amerikaan af te slachten die zelfs maar durft te doorgronden dat hij vervangen zou moeten worden door een echte regering van het volk, voor het volk, door het volk. Anders is deze regering op dit moment de meest corrupte regering ter wereld.

  2. rosemerry
    Mei 12, 2013 op 15: 22

    “Sluit je aan bij anderen, kom op tegen de uitbuiters, gooi de boefjes eruit.” Je hebt gelijk!

    Dit zou goed zijn als er genoeg enthousiaste Mercanen waren die competent en ondersteund waren, plus RIJK, aangezien de regels daar nu op staan. Bovendien heeft de (voornamelijk Republikeinse) staatsgerrymandering het ‘Huis van Afgevaardigden’ verbijsterend onrepresentatief gemaakt. Bovendien heb je de gelijkenis in het beleid van de belangrijkste partijen en de slechte steun voor de Groenen en progressieven. Een revolutie hoeft niet gewelddadig te zijn, maar vergt wel moed en actie. Steun de democratie, als je die kunt vinden na de vernietiging van Bush/Obama.

  3. bobzz
    Mei 12, 2013 op 14: 54

    Richard Hodstader schreef Anti-Intellectualism in American Life in 1962; zijn leerling, Susan Jacoby, heeft dat in 2008 bijgewerkt: The Age of American Unreason. Ik zou willen dat ze Hofstaders boek uit 1967, The Paranoid Style in American Politics, zou bijwerken, te beginnen met een titelwijziging: The Paranoid Style of American Politics.

  4. Frank Pitz
    Mei 12, 2013 op 10: 14

    Sorry Moyers en Winship, maar je praat door je kont als je echt gelooft dat we via de stembus verandering kunnen bewerkstelligen. Het systeem is volledig corrupt en geen enkele hoeveelheid retoriek en/of platitudes zal een verandering ten goede teweegbrengen. De enige manier om het kapitalisme te laten verdwijnen is door het volledig te vernietigen en als er een gewapende revolutie voor nodig is, dan zij het zo. De Fortune 500 kan bang zijn (we hebben ze tenslotte in de jaren zestig bang gemaakt) genoeg om te willen overleven, en dat is wat mensen nodig hebben.

  5. Parker Harkenfarker
    Mei 12, 2013 op 09: 00

    Democratie zal niet werken als je geen keuze hebt tussen echte alternatieven, of als het electoraat te onwetend is over de kwesties om een ​​geldige keuze te maken, of als er meer stemmen zijn voor de kost dan de mensen die werken voor de kost. of wanneer gevestigde exploitanten zo’n overweldigend voordeel hebben ten opzichte van uitdagers. We zijn over een omslagpunt heen gegaan. We hebben een tweede Amerikaanse Revolutie nodig om de grondwet te herstellen als de hoogste wet van het land.

  6. Vlaamse gaai
    Mei 12, 2013 op 04: 30

    @Bruce,

    Sociale rechtvaardigheid is geen codezin voor 'socialisme'. Je weet niet eens wat socialisme is, en er is niets mis met socialisme. Het is zeker oneindig veel wenselijker dan kapitalisme of welk psychotisch economisch beleid en welke theorie dan ook van jullie. Bovendien bent u het verst verwijderd van een democraat, en ik gebruik dat woord om te verwijzen naar iemand die gelooft in democratie en niet een volgeling is van de Democratische Partij (VS). Bovendien zijn bijna al uw interpretaties van de Amerikaanse vertraging en de Amerikaanse grondwet volledig FUBAR en extreem misleidend. Jij bent de totale antithese van wat de werkelijke auteurs bedoelden. Gefeliciteerd dat je de zoveelste fascistische klootzak bent.

  7. Bruce
    Mei 12, 2013 op 03: 56

    ‘Sociale rechtvaardigheid’ is een wartaal codezinnetje voor het socialisme waar Moyers al lang voor pleit.

    Het type ‘democratie’ dat Moyers voor ogen heeft, is volledig tegengesteld aan de principes die zijn uiteengezet in de Onafhankelijkheidsverklaring en de Grondwet.

  8. Eddie
    Mei 12, 2013 op 00: 22

    Ik ben het volledig eens met het belangrijkste punt van Moyers & Winships – – – dat een gewelddadige revolutie in dit land in dit tijdperk NIET iets is dat ooit serieus zou moeten worden overwogen. Hoewel het leuk is om te fantaseren dat een kleine groep rechtvaardige mensen de corrupte politiek snel met geweld ten goede kan veranderen, is het om X-redenen verkeerd:
    1.) Het is moreel verkeerd om mensen te verwonden/doden om welke reden dan ook anders dan zelfverdediging. We zien dit gemakkelijk wanneer terroristen zoals de bommenwerper van Oklahoma City, de Unabomber, de 911 'cabal', de bommenwerpers van de Boston Marathon, enz. toeslaan, en (helaas) te veel mensen zien dit NIET wanneer onze regering hetzelfde soort terrorisme beoefent. tegen andere landen.
    2.) Het zou voor miljoenen mensen in dit land slechte – verschrikkelijke levensomstandigheden opleveren ALS de Amerikaanse infrastructuur zou worden uitgeschakeld door de interne gewelddadige revolutie. We zijn voor 80-90% een verstedelijkte, geïndustrialiseerde samenleving en zijn afhankelijk van zaken als elektriciteit, benzine, aardgas, medicijnen, elektronica, enz. Als deze ernstig zouden worden aangetast door een gewelddadige revolutie, zouden tientallen miljoenen mensen in de VS (dwz De 98% van ons die niet van het land kan leven, of zelfs maar twee weken achter elkaar kan kamperen) zou kunnen verhongeren of sterven als gevolg van een gebrek aan behandeling voor medische problemen en/of blootstelling aan de elementen.
    3.) Zelfs als #1 en #2 geen morele/empathische gedachten oproepen bij potentiële gewelddadige revolutionairen, is de realpolitik van dit alles dat het in de huidige VS NOOIT zou werken, dat het nooit zijn doel zou bereiken (dwz; om positieve politieke verandering teweeg te brengen).

    In de eerste plaats heeft de Amerikaanse regering de afgelopen ruim zestig jaar het sterkste leger ter wereld opgebouwd. De Amerikaanse legers beschikken over enorme arsenaals aan handvuurwapens, plus wapens die niet-militairen niet kunnen bezitten. Ze hebben voedselrantsoenen. Ze hebben ELK JAAR honderden MILJARDEN dollars aan dit alles uitgegeven. Ze hebben getraind personeel, van wie velen graag 'actie zouden zien' en de kans zouden krijgen om deze wapens te gebruiken, vooral tegen een snel gedemoniseerde opstand. Je hoeft alleen maar naar de uitkomst van de Waco Texas-episode te kijken, waar het leger aanvankelijk zelfs enigszins terughoudend was, om te zien hoe nutteloos het zou zijn om tegen het Amerikaanse leger in te gaan. Als het Amerikaanse militaire establishment dacht dat jij of ik een militaire bedreiging vormden, zouden we vanavond een drone door ons slaapkamerraam zien komen.
    Ten tweede: hoe zou de chaos van de gewelddadige vernietiging van onze samenleving tot een goedaardiger samenleving kunnen leiden? Zouden mensen die hun huizen en gezinnen op de een of andere manier vernietigd zagen worden, ontvankelijk zijn voor de politieke ideeën van de aanstichters? Zelfs mensen op de laagste niveaus van onze huidige samenleving hebben SOMMIGE (niet genoeg, beslist, maar 'enige') toegang tot noodvoedsel, onderdak, medische zorg, enz. - – – denkt iemand serieus dat deze gevaarlijk overlevende individuen dat niet zouden doen? als eerste bezwijken voor de tekorten die zouden ontstaan? De gewelddadige revolutie zou niet veel bekeerlingen opleveren, omdat de materiële omstandigheden zouden verslechteren.

    Ja, de Amerikaanse Revolutie was relatief succesvol in het losmaken van de VS van de Britten, maar er waren een heleboel verschillen tussen die situatie en de mogelijke interne revolutie in de huidige VS, waardoor deze uiteindelijk niet vergelijkbaar was. De Britten waren zes tot acht weken verwijderd, ze waren af ​​en toe betrokken bij andere oorlogen in Europa, de VS was een grote, dunbevolkte regio, gevuld met veel mensen die van het land konden leven (het bestaan ​​was duidelijk (een stuk minder technologisch en niet zo afhankelijk van infrastructuur), en die soms militair op één lijn stonden met inheemse Amerikanen en Fransen, en de Britten waren meer afhankelijk van 'klassieke' slagveldtactieken, in tegenstelling tot guerrillaoorlogvoering.

    • bobzz
      Mei 12, 2013 op 14: 44

      En daar zou aan toegevoegd kunnen worden dat een leger van vrijwilligers eerder burgers zal doden die zich niet vrijwillig hebben aangemeld. Laten we hopen dat het niet zover komt.

  9. Bob
    Mei 11, 2013 op 20: 31

    We hebben elk jaar minder democratie... elke verkiezing. Als dit de oplossing is, ligt de oplossing verder dan ooit buiten ons bereik. Ik wil geen gewapende opstand, maar onze gekozen leiders moeten voor hun kiezers gaan zorgen, anders kan het ondenkbare gebeuren. De machthebbers hoeven zich momenteel niet aan de wet te houden. Dit is een goede plek om te beginnen. Denk je niet?

  10. Erin
    Mei 11, 2013 op 16: 10

    Revolutie is geen vies woord. Zo is het land ontstaan. Wanneer overheden en bedrijven fuseren, hebben we grote problemen. Big Brother is gebeurd. Geen complottheorie erover. Kijk om je heen.

    • BillB
      Mei 12, 2013 op 12: 53

      “Revolutie is geen vies woord. Zo is het land ontstaan. Wanneer overheden en bedrijven fuseren, hebben we grote problemen.”

      Helaas lijkt het erop dat de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog een Amerikaanse traditie heeft gevestigd waarin problemen met gewelddadige middelen worden opgelost.

      • HISTORCVS
        Mei 12, 2013 op 17: 29

        We hebben de wereld de dodelijke mythe gegeven dat iets politiek waardevols kan worden bereikt met gewelddadige middelen. De Smithsoniaanse historicus Barbara Clark heeft een tot nadenken stemmend boek geschreven met de titel ‘The Freedoms We Lost: Consent and Resistance in Revolutionary America’, dat de rechten die de gemiddelde Amerikaan genoot onder Britse heerschappij levendig contrasteert met de rechten waaraan zij twintig jaar later onder de Federalisten werden onderworpen. regime.

  11. BillB
    Mei 11, 2013 op 12: 59

    Ik heb altijd bewondering gehad voor de opmerkingen van Bill Moyers en Michael Winship, maar ik moet hier een uitzondering op maken: “Als het Congres en het Witte Huis krom zijn en geen voeling meer hebben, kom dan op de verkiezingsdag en zorg ervoor dat ze verliezen.” Zo eenvoudig is het niet, vooral niet als we in de meeste gevallen het beste kunnen doen: stemmen op het minste kwaad. Als Moyers en Winship echter bedoelen dat we samen kunnen komen en een eervolle kandidaat op het stembiljet kunnen plaatsen, dan is dat een ander voorstel, maar ook dat is niet zo eenvoudig, vooral als zoveel mensen aan de linkerkant het niet eens kunnen worden over een kandidaat. als hij of zij minder dan 100 procent op één lijn ligt met hun standpunten.

Reacties zijn gesloten.