Iran luidt een nieuwe toon

Als president Obama een tweede termijn wint, geeft Iran aan dat het klaar is voor betere betrekkingen met de Verenigde Staten en het Westen. Eén teken van deze verandering in houding was de afgezwakte toespraak van de Iraanse president Ahmadinejad bij de VN, merkt Danny Schechter op.

Door Danny Schechter

Soms zijn de grote media de laatsten die verschuivingen in beleidsstandpunten onderkennen. Iran is hiervan een voorbeeld.

In de aanloop naar de jaarlijkse toespraak van president Mahmoud Ahmadinejad voor de Algemene Vergadering bereidden Amerikaanse tv-netwerken hun publiek voor op een nieuwe provocerende Israël-hatende tirade. Zet je schrap, werd ons verteld; in zijn laatste toespraak tot de Algemene Vergadering van de VN zou hij er alles aan doen om Israël en de Joden in de wereld aan de kaak te stellen.

De Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad spreekt de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties toe.

Secretaris-generaal Ban Ki-moon waarschuwde hem publiekelijk om zijn retoriek in toom te houden, zelfs toen rechtse media zoals de New York Post van Rupert Murdoch, die nog nooit een extreemrechtse zionistische zaak heeft gezien die hij niet heeft omarmd, in de volledige demoniseringsmodus gingen met een voorkant met zijn foto en de woorden "Piece of Sh*t." (Het deed denken aan de kritiek van Saddam in de Amerikaanse media in de aanloop naar de oorlog in Irak.)

De retoriek van de goed georkestreerde anti-Iraanse menigte buiten was zelfs nog bloediger. Voormalig voorzitter van het Republikeinse Huis Newt Gingrich riep op tot onmiddellijke Amerikaanse luchtaanvallen en klonk als zijn belangrijkste financier, rechtse casinomagnaat en aanhanger van Israëlische kolonisten, Sheldon Adelson, die miljoenen in Gingrichs mislukte presidentiële campagne stak voordat hij zijn middelen naar Mitt Romney verlegde.

Maar verrassing, verrassing, Ahmadinejad veranderde van toon en hield een ingetogen, niet-opruiende, zelfs analytische toespraak waarin hij grote machtsdruk en kapitalisme aanklaagde, maar zonder citeerbare excessen. De toon ervan weerspiegelde wellicht het feit dat Iran nu de beweging van niet-gebonden landen leidt.

Wat is er aan de hand? De nieuwste Iran Review, een gerespecteerd beleidstijdschrift, bevat een artikel waarin wordt opgeroepen tot een dialoog met de VS, en niet tot nog meer tirades. Het tijdschrift omschrijft zichzelf als volgt:

“Iran Review is de toonaangevende onafhankelijke, niet-gouvernementele en niet-partijgebonden websiteorganisatie die wetenschappelijke en professionele benaderingen vertegenwoordigt van de politieke, economische, sociale, religieuze en culturele zaken van Iran, zijn buitenlands beleid en regionale en internationale kwesties binnen het kader van analyse en artikelen.”

Maandag, net toen de VN-week begon, sprak Nasser Saghafi-Ameri schreef:

“Na te hebben gesproken met verschillende topdiplomaten en internationale veiligheidsexperts uit verschillende landen tijdens een aantal bijeenkomsten die ik de afgelopen twee weken heb bijgewoond, ben ik er nu meer dan ooit van overtuigd dat de normalisering van de betrekkingen tussen Iran en de VS een topprioriteit moet zijn. van de leiders van beide landen als zij een militaire botsing willen voorkomen die gemakkelijk zou kunnen uitmonden in een regionale of internationale brand.

“Deze directe en alomvattende gesprekken zouden ook tot een beter begrip tussen hen kunnen leiden om effectiever te kunnen werken aan het brengen van vrede en stabiliteit in de door crisis geteisterde regio van het Midden-Oosten.

“Door zich alleen te concentreren op het nucleaire programma van Iran als uitgangspunt voor de confrontatie met dit land, is de VS feitelijk beroofd van de mogelijkheid om de zeer gewaardeerde hulp van Iran te zoeken bij enkele kritieke kwesties die beide landen gemeen hebben, zoals de stabiliteit in het post-bezettingsgebied Irak en Afghanistan, vrede en veiligheid.” stabiliteit in de bredere regio van het Midden-Oosten na de omwentelingen van de Arabische Lente, en voorkeur voor een ‘zachte landing’ van revolutionaire ijver in de regio, vooral als deze zich uitbreidt naar Saoedi-Arabië met alle gevolgen van dien, ook op de wereldoliemarkten.”

Merk ook op dat de nieuwe Egyptische president Morsi suggereerde dat Iran een waardevolle rol zou kunnen spelen bij het temperen van de spanningen met Syrië. Toen Kofi Annan iets soortgelijks voorstelde, werd het idee door de Verenigde Staten afgewezen en trad hij later terug als bemiddelaar.

Ik was onlangs bij een tv-optreden van een onderhandelingsexpert op de Saoedische televisie. Hij vertelde me dat hij betrokken is bij twee backchannel-onderhandelingen over deze kwestie.

Iraanse nucleaire experts bieden ook compromisvoorstellen aan, gerapporteerd door IPS-journalist Gareth Porter, maar er zijn nog geen grote mediakanalen:

“Iran heeft opnieuw aangeboden om zijn verrijking van uranium tot 20 procent stop te zetten, wat de Verenigde Staten hebben aangemerkt als de hoogste prioriteit in de nucleaire gesprekken, in ruil voor het versoepelen van de sancties tegen Iran, aldus de permanente vertegenwoordiger van Iran bij het Internationaal Atoomenergieagentschap (IRA). IAEA).

“Ali Asghar Soltanieh, die de Iraanse onderhandelingen met het IAEA in Teheran en Wenen heeft gevoerd, onthulde in een interview met IPS dat Iran het aanbod had gedaan tijdens de ontmoeting tussen Catherine Ashton, hoofd van het buitenlands beleid van de EU en Saeed Jalili, de belangrijkste nucleaire onderhandelaar van Iran, in Istanbul. 19.”

En dus zijn er duidelijk initiatieven gaande om bruggen te bouwen, maar tot nu toe hebben de media, die graag de vlammen van confrontatie en polarisatie willen aanwakkeren, deze genegeerd. Is het onwetendheid of iets ergers?

Nieuws Dissector Danny Schechter blogt op NewsDissector.net. Zijn nieuwste boeken zijn Occupy: Occupy Wall Street ontleden en Blogothon (Cosimo Books.) Hij presenteert een programma op Progressive Radio Network (PRN.fm). Reacties naar dissector@mediachannel.org