De ongelukkige verjaardag van de grondwet

Aandelen

Terwijl de Amerikaanse grondwet zijn 225 bereiktth Op haar verjaardag wordt de democratische republiek die zij mogelijk heeft gemaakt geconfronteerd met buitengewone bedreigingen voor haar voortbestaan, althans als alles behalve een omhulsel van haar vroegere zelf. De belangrijkste boosdoener is een meedogenloze aanval door de superrijken en hun politieke/media-dienstmaagden, zegt Beverly Bandler.

Door Beverly Bandler

Wat een verschil kan 25 jaar maken. De grondwet van de Verenigde Staten vierde in 200 met veel tamtam haar 1987-jarig bestaan. Warren E. Burger, voorzitter van de Commission on the Bicentennial of the Constitution en opperrechter van de VS van 1969 tot 1986, schreef over de ‘vitaliteit van dit opmerkelijke document dat tweehonderd jaar van verandering heeft doorstaan, waaronder een burgeroorlog, twee wereldoorlogen , en veertig jaar 'koude oorlog'. ”

Vandaag de dag behoudt de Grondwet haar vitaliteit en onze eerbied ervoor, maar deze verjaardag is somber en met meer dan een vleugje angst. Onze Republiek lijkt aan een zijden draadje te hangen; verdeeldheid, onenigheid en stammenpolitiek zijn wijdverbreid. Het lijkt erop dat Amerikanen tegelijkertijd verwikkeld zijn in zowel een tweede burgeroorlog als een tweede verguld tijdperk.  

We hebben één politieke partij van ultrarechtse extremisten, ‘zoals geen enkele politieke partij die Amerika ooit heeft gezien’, een antidemocratische combinatie van religieuze fundamentalisten en corporatisten die, in Sovjet-stijl, hun eigen gematigden hebben gezuiverd. Deze Republikeinse Partij is niet alleen van plan de president van de andere grote nationale partij te vernietigen (en is daar vrij openlijk over), maar ook de andere grote nationale partij zelf.

De Republikeinse strategie is een onverbiddelijk, onverbiddelijk obstructiebeleid geweest, een strategie waaraan vrijwel zeker geen einde zal komen, zelfs niet als Barack Obama in november wordt herkozen. De Republikeinse Partij en haar mediabondgenoten debatteren niet over kwesties, maar proberen eerder vijanden te demoniseren. Als buitenlandse vijanden voor dit doel niet voldoende zijn, zullen hun eigen landgenoten dat wel doen.

De politieke/media-agenten van deze moderne Republikeinse Partij liegen schaamteloos tegen het publiek, arrogant onverschillig tegenover ‘factcheckers’. De irrationaliteit van rechts lijkt zijn aanhangers in een alternatieve realiteit te plaatsen, vijandig tegenover wetenschap, empirisme en logica. Daarom zijn veel critici de geestelijke gezondheid van rechts in twijfel gaan trekken. De ultrarechtse conservatieven in de VS worden tegenwoordig soms vergeleken met een sekte religieus/kapitalistisch cultus.

De afgelopen jaren heeft de Democratische Partij ondanks dit meedogenloze obstructionisme een aantal opmerkelijke prestaties geleverd, maar zij is niet bepaald effectief geweest in het omgaan met het zwaar gefinancierde ultrarechtse extremisme. De Democraten zijn traag geweest in het onderkennen van zowel de aard als de omvang van hun oppositie en het ondernemen van passende stappen.

Links heeft niets dat vergelijkbaar is met de zware investeringen van rechts in een Lawaaimachine, waarvan één doel is geweest om de burgers van het land tegen hun eigen regering op te zetten. Deze strategie is in alarmerende mate effectief geweest.

Deze giftige ‘winner-takes-all’-politiek wordt gecompliceerd door een mainstream-mediabedrijf dat grotendeels medeplichtig is aan rechts, dat de diepe zakken heeft om de mainstream-media overeind te houden met flinke advertentie-inkomsten, en door een Amerikaans publiek dat over het algemeen een beperkte opleiding heeft genoten. (de zinsnede ‘gedumpt’ wordt de laatste tijd vaak herhaald) en aan manipulatie onderworpen omdat het de neiging heeft meer op te werken geloof en mythe dan feiten.

Veel kiezers zijn simpelweg slecht geïnformeerd. Terwijl een groot aantal Amerikaanse burgers boos en luid strijdlustig is, zijn vele anderen apathisch. Een derde groep lijkt simpelweg in de war te zijn. Er zijn suggesties gedaan dat de huidige Verenigde Staten ongemakkelijke overeenkomsten vertonen met de Weimarrepubliek die aan het Derde Rijk voorafging.

Amerikanen staan ​​bekend om hun zogenaamd ‘haten van de politiek’, maar geven snel uiting aan verhitte politieke meningen. Ze zijn bijvoorbeeld niet verlegen wat betreft hun mening over de economie en waar ze de schuld kunnen leggen, ook al lijken ze de oorzaak van de huidige begrotingscrisis die eind 2007 begon niet ten volle te begrijpen.

Republiek in verval

Dus, zoals we de 225 observerenth Op de verjaardag van die dag in Philadelphia, 17 september 1787, toen de Constitutionele Conventie de Grondwet goedkeurde, moeten we ook de erosie van de democratische idealen en het respect voor de rechtsstaat van het land constateren. In plaats van een gezonde democratische republiek met een levendige middenklasse vertonen de Verenigde Staten alle tekenen van een oligarchie, waarbij relatief weinig mensen profiteren van de ernstigste economische ongelijkheid in de geschiedenis van de VS.

In wezen wordt de traditionele Amerikaanse economie (die tenminste sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog bestaat) belegerd (geplunderd door Wall Street-financiers en de rijken). Toch begrijpen maar heel weinig kiezers hoe deze economische plundering wordt uitgevoerd. Ze weten ook niet veel over de echte Amerikaanse geschiedenis, om nog maar te zwijgen van de geschiedenis van andere delen van de wereld.

De fijne punten van dergelijke economische termen als totale vraag en vraag en aanbod ontgaat veel Amerikanen en velen lijken de mythe van de ‘trickle down’-economie te omarmen, waarbij ze niet lijken te weten dat het de afgelopen generaties de middenklasse is geweest die de Amerikaanse economie heeft aangestuurd, en niet de vrijgevigheid van de rijken.

Bovendien is het publiek zich er niet van bewust dat Amerika's Grote Middenklasse geen natuurlijk uitvloeisel was van het economische systeem van het land. Het was, zoals journalist Robert Parry heeft opgemerkt: “de oprichting van de federale regering en vooral de New Deal” van president Franklin Delano Roosevelt.

Amerikanen lijken te lijden aan wat terminaal historisch geheugenverlies wordt genoemd, maar ze lijken zich ook niet bewust van de huidige omstandigheden als gevolg van de Grote Recessie. Uit een onderzoek uit 2012 blijkt dat bijna de helft van alle Amerikanen vrijwel berooid sterft (toch vertegenwoordigen ouderen een van de meest betrouwbare stemblokken voor de Republikeinen, waardoor ze in 2010 de controle over het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden konden verwerven, te midden van oproepen van de Tea Party om te bezuinigen op de binnenlandse uitgaven. zoals Medicaid, waar veel senioren baat bij hebben).

De autoritairen in de Republikeinse Partij hebben er ook aan gewerkt om Amerikaanse kiezers hun kiesrecht te ontnemen (vooral in minderheidsgroepen die sterke stemblokken voor de Democraten vertegenwoordigen), terwijl rijke rechtse partijen miljoenen dollars uitgeven aan tv-advertenties om in wezen de verkiezingen van 2012 te kopen.

De 5-4-uitspraak van het door de Republikeinen gecontroleerde Amerikaanse Hooggerechtshof in januari 2010 Citizens United tegen de Federal Election Commission van mening dat bedrijven in feite burgers zijn met het onbelemmerde recht om het verkiezingsproces op onvoorstelbare schaal met geld te overspoelen. Hoewel het Amerikaanse politieke proces altijd gebreken heeft gekend, verstikt geld nu de Amerikaanse democratische instellingen.

Journalist Bill Moyers heeft verklaard dat Amerikanen ‘de strijd van ons leven’ voeren tegen politieke en economische krachten die proberen de Verenigde Staten radicaal te transformeren in een samenleving die verdeeld is tussen de rijken en alle anderen.

“De middenklasse en werkende armen,” zei Moyers, “krijgen te horen dat wat er met hen gebeurt het gevolg is van Adam Smiths 'Invisible Hand'. Dit is een leugen. Wat er met hen gebeurt, is het directe gevolg van bedrijfsactivisme, intellectuele propaganda, de opkomst van een religieuze orthodoxie die in haar honger naar overheidssubsidies een idool van de macht heeft gemaakt, en een reeks politieke beslissingen ten gunste van de machtigen en bevoorrechten die de macht hebben gekocht. politieke systeem recht onder ons vandaan. …

“Ik hoef je niet te vertellen dat er in Amerika een diepgaande transformatie plaatsvindt: de balans tussen rijkdom en het gemenebest wordt verstoord. Met opzet. Met opzet. We zijn onderworpen aan wat de Commonwealth Foundation noemt ‘een fanatieke drang om de politieke instellingen, de wettelijke en statutaire canons en de intellectuele en culturele kaders te ontmantelen die de publieke verantwoordelijkheid hebben gevormd voor sociale schade die voortkomt uit de excessen van particuliere macht.’

We hadden dit kunnen zien aankomen als we het geld hadden gevolgd. De ervaren verslaggever uit Washington, Elizabeth Drew, merkte op: “De grootste verandering in Washington van de afgelopen 25 jaar – in zijn cultuur, in de manier waarop het zaken doet en het steeds groeiende aantal zakelijke transacties dat hier plaatsvindt – heeft plaatsgevonden in de preoccupatie met geld.”

Deze “strijd van ons leven” is het resultaat van minstens een kwart eeuw politieke uitvluchten die in onze geschiedenis nog niet eerder zijn voorgekomen. Het is een groot gevecht dat veel verder gaat dan één enkele verkiezing. De verandering waar veel Amerikanen in november 2008 op hoopten was in ieder geval niet onmiddellijk mogelijk, omdat we de aard of de omvang van de problemen waarmee we te maken kregen niet begrepen.

We moeten ook begrijpen dat de echte verandering die Amerika nodig heeft waarschijnlijk een paar generaties zal vergen. Het zal een lange, zware strijd worden, maar het is er een waarin alle fatsoenlijke en verantwoordelijke Amerikanen zich moeten engageren, een strijd die ze moeten winnen als de Republiek en onze democratische processen gered willen worden.

Het is een waardevol doel, een doel dat we koesteren terwijl we uitkijken naar de 250ste verjaardag van de Grondwet.

De public affairs-carrière van Beverly Bandler beslaat zo'n 40 jaar, waarbij hij 16 jaar lang voorzitter was van de Liga van Vrouwelijke Kiezers van de Maagdeneilanden op staatsniveau en uitgebreide professionele voorlichtingsinspanningen in de omgeving van Washington, DC. Bandler studeerde aan het Sarah Lawrence College ('59) en behaalde een masterdiploma in openbaar bestuur aan de George Washington University ('82). Ze schrijft vanuit Mexico.

Bendery, Jennifer. “Nancy Pelosi: Republikeinen zullen doorgaan met obstructie als Obama wordt herkozen.” De Huffingtonpost, 2012-09-16. http://www.huffingtonpost.com/2012/09/16/nancy-pelosi-republicans_n_1888014.html
Dionne, Jr. EJ   Waarom Amerikanen de politiek haten: de dood van het democratische proces. Simon & Schuster (1992).
Greider, Willem. “Er is een angstaanjagende staatsgreep gaande – we moeten die tegenhouden.” TheNation.com, 2009-03-31.
http://www.alternet.org/story/134217/a_scary_corporate_coup_is_under_way_–_we%27ve_got_to_stop_it
Hacker, Jacob S. en Paul Pierson.  Winner-take-all-politiek: hoe Washington de rijken rijker maakte en de middenklasse de rug toekeerde. Simon & Schuster (14 september 2010).
Judis, John B.  “Terugkeer van de Republikeinen.” Waarom ze anders zijn dan welke politieke partij dan ook die Amerika ooit heeft gezien. De nieuwe republiek, 2011-01-13.   http://www.tnr.com//article/politics/magazine/81372/return-of-the-republican-party
Lofgren, Mike. Het feest is voorbij: hoe de Republikeinen gek werden, de Democraten nutteloos werden en de middenklasse in de steek werd gelaten. Viking volwassene (2 augustus 2012).
_______“Afscheid van dat alles: reflecties van een GOP-agent die de sekte verliet.” Waarheid, 2011-09-03.
http://www.opednews.com/populum/linkframe.php?linkid=137396
Kendal, Doug.  “Omkeren Burgers verenigd.” De Huffingtonpost, 2012-01-21. http://www.huffingtonpost.com/doug-kendall/reversing-emcitizens-unit_b_1219035.html
Moyer, Bill.  “Dit is de strijd van ons leven.” Keynote speech, Inequality Matters Forum. Universiteit van New York, 3 juni 2004. Gemeenschappelijke dromen, 2004-06-16. http://www.commondreams.org/views04/0616-09.htm
Parrie, Robert.  “Verwarring over het Eerste Amendement.” ConsortiumNieuws, 2012-03-01. https://consortiumnews.com/2012/03/01/confusion-over-the-first-amendment/
Perlstein, Rik. “De GOP gooit een Tampa Tantrum.” The Nation, 2012-09-10. http://www.thenation.com/article/169851/gop-throws-tampa-tantrum
Selzer, Sara.  “Ontnuchterend: bijna de helft van de Amerikanen sterft bijna berooid.” Alternet, 2012-08-07. http://www.alternet.org/hot-news-views/sobering-almost-half-americans-die-close-penniless

Aanbevolen websites.

Almanak van beleidskwesties.http://www.policyalmanac.org/government/archive/constitution.shtml ; American Constitution Society voor recht en beleid. http://www.acslaw.org/; Het Constitutiecentrum. http://constitutioncenter.org/ ; De Amerikaanse grondwet online. http://www.usconstitution.net/ ; Grondwet Facts.com. http://www.constitutionfacts.com ; Het Grondwetproject. http://www.constitutionproject.org; Constitutie Vereniging. http://www.constitution.org ; Ga naar Wijzigen. http://movetoamend.org/amendment ; Nationaal Archief. “Een meer perfecte unie: de creatie van de Amerikaanse grondwet.” http://www.archives.gov/national-archives-experience/charters/constitution_history.html en http://www.archives.gov/exhibits/charters/constitution_history.html

6 reacties voor “De ongelukkige verjaardag van de grondwet"

  1. david ellis
    September 23, 2012 op 00: 47

    Het uitstekende artikel van mevrouw Bandler doet me denken aan talloze andere artikelen waarin de falende republiek wordt geïdentificeerd. Zij legt, net als anderen, uit wat er mis is en wat er moet gebeuren om het probleem op te lossen. Maar net als de meeste anderen vertelt ze nooit hoe ze de oplossing precies moet uitvoeren.

    De grote boosdoener is het Amerikaanse Congres, de lakei van het bedrijf. Het electoraat heeft het ultieme wapen om dat probleem aan te pakken: ga in november naar de stembus en verwijder alle leden die zich kandidaat stellen voor herverkiezing. Maar helaas heeft de kiezer één standpunt: “Geef mij mijn SUV en mijn tv en val me niet lastig met al dit politieke gedoe.”

    Als mevrouw Bandler een oplossing voor dit probleem had gevonden, zou ze de enige zijn onder de schrijvers van de wereld. –David Ellis

  2. Shannon
    September 18, 2012 op 23: 03

    Ik heb nog nooit in mijn leven zo’n flagrante poging tot propaganda en revisionistische geschiedenis gezien. Ik zou moeten veronderstellen dat u een van de vele marxisten bent die de geest van onze kinderen vergiftigen op een door de overheid gefinancierde universiteit. U beschuldigt de republikeinen ervan degenen die het er niet mee eens zijn te demoniseren, en u besteedt de rest van uw tirade aan het uitroepen van de meeste Amerikanen achterlijk en ongeschoold! U zegt dat Amerika is veranderd van een pro-regeringssentiment naar een anti-regering, terwijl u betreurt dat er geen anti-regeringsdocument is gevierd!! De grondwet is geschreven om de overheid te beperken, niet het volk! De democraten hebben dit land zes jaar lang geregeerd en hebben er alles aan gedaan om de wetten die erin zijn vastgelegd te omzeilen! Jij bent duidelijk degene die geen opleiding heeft genoten.

  3. bobzz
    September 17, 2012 op 11: 48

    Milton Friedman rende rond en vroeg zich af: “Wat is hebzucht?”, en natuurlijk kon niemand er een bedrag in dollars voor geven. Als veertig procent van de Amerikanen buiten de schuld van de overgrote meerderheid van hen onder de armoedegrens is beland, en als wereldwijd meer dan een miljard mensen ondervoed zijn, geen schoon water hebben en sommigen zelfs bezwijken aan de hongerdood – dan is dat hebzucht. De rijken maakt het niets uit, anders zouden ze er wel iets aan doen. Nu ik erover nadenk, lijkt het de Christelijk-Nationalistische Partij in het algemeen, rijk en anderszins, niets te kunnen schelen. Mevrouw Bandler maakt de vergelijking van het hedendaagse Amerika met de dood van de Weimarrepubliek en de opkomst van het Derde Rijk. Tot mijn enorme spijt gingen de evangelicals regelrecht met Hitler mee. Niet minder dan een flink aantal religieuze geleerden gingen met Hitler mee omdat hij de morele aard van de natie zou herstellen. (God zegene de Barmen Confession) De meest 'moralistische' naties waren dat ook toen ze het meest repressief waren: China, Rusland, islamitische landen. Dit is de sleutel tot de stemmen van de christelijke nationalisten in Amerika. Republikeinen houden christenen aan de haak en stemmen tegen hun eigen economische belangen door een ‘terugkeer naar de moraal’ te beloven – zelfs terwijl de CEO’s en bankiers lachen om hun onbewuste medewerking bij het vetmesten van hun Kaaimanrekeningen, waardoor de democratie wordt vernietigd. De Duitsers ontdekten te laat wat ze hadden gedaan. Het valt nog te bezien of Amerikaanse fundamentalisten en evangelicals op tijd de oogkleppen zullen verwijderen.

    • FG Sanford
      September 17, 2012 op 19: 24

      Als jij je kandidaat stelt voor het presidentschap, zal ik op jou stemmen. Ernstig.

      • bobzz
        September 17, 2012 op 22: 00

        Bedankt. Hoe leuk ik uw politieke commentaar ook vind, ik beschouw dat als een groot compliment. Voordat ik sterf hoop ik een boek af te ronden over de relatie van de kerk tot de realpolitik en de pogingen om persoonlijke moraliteit op te leggen aan een onwillige bevolking door middel van wetgeving en rechtbanken – waarvoor we geen enkele Bijbelse rechtvaardiging hebben. Ik ben maar een leek, maar ik zie geen enkel ander boek op de markt dat probeert te doen wat ik (ook bekend als: Don Quixote) wil proberen. Wij christenen (niet allemaal, maar hard christelijk rechts) zijn misschien wel de meest polariserende groep in Amerika. Ik betreur dat werkelijk. Misschien zullen de jonge christenen luisteren; zij zijn het meest ontevreden en degenen die met hun voeten stemmen.

Reacties zijn gesloten.