In 2003 lanceerde president George W. Bush een ‘preventieve’ oorlog tegen Irak, daarbij verwijzend naar denkbeeldige bedreigingen voor de Verenigde Staten. De invasie veroorzaakte enorme verliezen aan mensenlevens, waaronder bloedbaden zoals die in Haditha, maar met zeer weinig verantwoordelijkheid in het veld of in Washington, schrijft Marjorie Cohn.
Door Marjorie Cohn
Ze varieerden van kleine baby's tot volwassen mannen en vrouwen.
Dat krijg ik nooit meer uit mijn hoofd. Ik kan het bloed nog ruiken.
Dit liet iets achter in mijn hoofd en hart.
-Lans Cpl. Roel Ryan Briones
Vorige week heeft Staff Sgt. Frank Wuterich werd veroordeeld tot een verlaging van zijn rang, maar geen gevangenisstraf, omdat hij zijn ploeg leidde in een rampspoed die bekend staat als ‘The Haditha Massacre’. Wuterich, die werd beschuldigd van negen gevallen van doodslag, bekende schuldig te zijn aan plichtsverzuim. Van zes andere mariniers werd de aanklacht afgewezen en van een ander werd vrijgesproken voor zijn aandeel in het bloedbad.
Wat was het Haditha-bloedbad? Op 19 november 2005 doodden Amerikaanse mariniers van Kilo Company, Third Battalion, First Marine Division 24 ongewapende burgers in Haditha, Irak, in executiestijl, in een drie tot vijf uur durende razernij. Eén slachtoffer was een 76-jarige geamputeerde in een rolstoel die een Koran vasthield. Een moeder en kind bogen zich voorover alsof ze in gebed waren, en bevonden zich ook onder de gevallenen.
“Ik deed alsof ik dood was toen het lichaam van mijn broer op mij viel en hij bloedde als een kraan”, zegt Safa Younis Salim, een 13-jarig meisje dat overleefde door haar dood te veinzen. Andere slachtoffers waren zes kinderen in de leeftijd van 1 tot 14 jaar. Onder verwijzing naar artsen in het Haditha-ziekenhuis: The Washington Post meldde: “De meeste schoten … werden van zo dichtbij afgevuurd dat ze door de lichamen van de familieleden gingen en tegen muren of de vloer sloegen.”
De executies van 24 ongewapende burgers waren een schijnbare vergelding voor de dood van Lance Cpl. Miguel Terrazas toen een klein marinekonvooi eerder die dag een bermbom raakte. Een verklaring van een woordvoerder van het Amerikaanse Korps Mariniers de volgende dag beweerde:
“Een Amerikaanse marinier en vijftien burgers zijn gisteren omgekomen bij de ontploffing van een bermbom in Haditha. Onmiddellijk na het bombardement vielen schutters het konvooi aan met handvuurwapens. Iraakse legersoldaten en mariniers schoten terug, waarbij acht opstandelingen omkwamen en een ander gewond raakte.” Een daaropvolgende marineversie van de gebeurtenissen zei dat de slachtoffers per ongeluk werden gedood in een vuurgevecht met opstandelingen.
Beide verhalen waren vals, en de mariniers wisten het. Het waren flagrante pogingen om de gruweldaden te verdoezelen, vermomd als ‘bijkomende schade’. Vertegenwoordiger John Murtha, D-Pennsylvania, een voormalige marinier, werd geïnformeerd over het Haditha-onderzoek door marinekorpscommandant Michael Hagee.
Murtha zei: 'De rapporten die ik van het hoogste niveau heb: helemaal niet schieten. Geen interactie. Er is helemaal geen militaire actie bij dit specifieke incident. Het was een explosief, waarbij een marinier om het leven kwam. Vanaf dat moment was het puur schieten op mensen.” Ambtenaren van het Korps Mariniers vertelden Murtha dat troepen een vrouw “in koelen bloede” neerschoten terwijl ze zich over haar kind boog en om genade smeekte. Vrouwen en kinderen droegen hun nachtkleding toen ze werden vermoord.
Het Haditha-bloedbad werd pas openbaar Tijd magazine publiceerde in maart 2006 een verhaal. Tijd had de resultaten van zijn onderzoek, inclusief een videoband, in januari overgedragen aan het Amerikaanse leger. Pas toen startte het leger een onderzoek. Deze mariniers “ leden onder een totale ineenstorting van moraliteit en leiderschap, met tragische gevolgen”, vertelde een Amerikaanse functionaris aan de krant Los Angeles Times.
Murtha zei: “Onze troepen reageerden overdreven vanwege de druk die op hen werd uitgeoefend, en ze doodden onschuldige burgers in koelen bloede.” Veel Amerikaanse troepen lijden aan een posttraumatische stressstoornis, oftewel PTSS.
Lance Cpl. Roel Ryan Briones, een marinier in Kilo Company, nam niet deel aan The Haditha Massacre. TJ Terrazas was zijn beste vriend. Briones, die toen twintig jaar oud was, zag Terrazas nadat hij was vermoord. “Hij had een gigantisch gat in zijn kin. Zijn ogen waren weer omhoog gerold in zijn schedel”, zei Briones over zijn maatje. “Veel mensen waren boos”, zei Briones. “Iedereen had gewoon een [verschrikkelijk] gevoel over wat er met TJ was gebeurd”
Na het bloedbad kreeg Briones de opdracht foto's te maken van de slachtoffers en te helpen hun lichamen uit hun huizen te dragen. Hij wordt nog steeds achtervolgd door wat hij die dag moest doen. Briones pakte een jong meisje op dat in het hoofd werd geschoten. ‘Ik hield haar zo vast,’ zei hij terwijl hij zijn armen uitstrekte, ‘maar haar hoofd deinde op en neer en de ingewanden vielen op mijn benen.’
“Ik was een van die mariniers die zei dat posttraumatische stress een hoop onzin is”, zegt Briones, die sinds zijn thuiskomst in ernstige problemen is gekomen. “Maar al die dingen die door mijn hoofd blijven gaan, vreten me op. Ik heb onmiddellijk hulp nodig.”
Murtha vertelde ABC dat er “geen twijfel over bestond” dat het Amerikaanse leger het Haditha-incident probeerde te “verdoezelen”, dat Murtha “erger dan Abu Ghraib” noemde. Uit zijn briefings op hoog niveau bleek dat de doofpotaffaire ‘tot in de commandostructuur’ doordrong.
De regering-Bush stelde regels op die resulteerden in het moedwillig doden en willekeurig afslachten van burgers. Met name de Amerikaanse troepen in Irak opereerden in ‘free-fire zones’, met de opdracht alles neer te schieten wat beweegt. Aanvallen in burgergebieden resulteerden in massale burgerslachtoffers, wat de regering-Bush terloops ‘collateral damage’ noemde.
Net als andere ernstige schendingen van de Conventies van Genève zijn deze daden van standrechtelijke executie en opzettelijke moord strafbaar volgens de Amerikaanse War Crimes Act. Commandanten hebben de verantwoordelijkheid ervoor te zorgen dat burgers niet zonder onderscheid worden geschaad en dat gevangenen niet standrechtelijk worden geëxecuteerd.
Omdat de regels voor betrokkenheid bovenaan de commandoketen worden gesteld, reikt de strafrechtelijke aansprakelijkheid volgens de doctrine van commandoverantwoordelijkheid verder dan de dader. George W. Bush, Dick Cheney en Donald Rumsfeld moeten worden beschuldigd van oorlogsmisdaden.
Een paar dagen nadat het verhaal van het Haditha-bloedbad openbaar werd, doodden Amerikaanse troepen elf burgers nadat ze hen hadden opgepakt in een kamer in een huis in Ishaqi, nabij Balad, Irak, en hen handboeien hadden omgedaan en neergeschoten. De slachtoffers varieerden van een 11-jarige vrouw tot een kind van zes maanden, en onder wie driejarigen, vijfjarigen en nog drie andere vrouwen. Uit een rapport van het Amerikaanse leger blijkt dat er geen sprake is van wangedrag van de Amerikaanse soldaten.
Beschuldigingen dat Amerikaanse troepen zich schuldig hebben gemaakt aan standrechtelijke executies en opzettelijke moorden in Irak zijn ook uit andere Iraakse steden naar voren gekomen, waaronder Qaim, Abu Ghraib, Taal Al Jal, Mukaradeeb, Mahmudiya, Hamdaniyah, Samarra en Salahuddin. Er zijn ook soortgelijke beschuldigingen die voortvloeien uit incidenten in Afghanistan.
Veel mensen in Irak zijn woedend nu de juridische boeken over het bloedbad in Haditha sluiten. Ze zijn ook verontrust over de Amerikaanse drones die boven het Iraakse luchtruim in Bagdad vliegen om de grootste Amerikaanse ambassade ter wereld te beschermen, die, zelfs nadat de Verenigde Staten zich uit Irak hebben teruggetrokken, nog steeds 11,000 Amerikanen huisvest, beschermd door 5,000 huurlingen.
“Onze lucht is onze lucht, niet die van de VS”, zei Adnan al-Asadi, waarnemend Iraakse minister van Binnenlandse Zaken. Het Amerikaanse leger verliet Irak omdat de Irakezen weigerden Amerikaanse soldaten immuniteit te verlenen voor misdaden zoals die bij het Haditha-bloedbad.
De 24 Haditha-slachtoffers worden begraven op een begraafplaats genaamd Martyrs' Graveyard. Op het verlaten huis van een van de families staat graffiti: ‘De democratie heeft de familie vermoord die hier was.’
Marjorie Cohn, professor aan de Thomas Jefferson School of Law, is voormalig voorzitter van de National Lawyers Guild. Zij is auteur van Cowboy Republic: zes manieren waarop de Bush-bende de wet heeft getrotseerd en co-auteur van Regels voor terugtrekking: de politiek en de eer van militaire afwijkende meningen. Haar meest recente boek is De Verenigde Staten en marteling: ondervraging, opsluiting en misbruik. Lees haar blog op www.marjoriecohn.com.
Uit het artikel:
“The Washington Post citeerde artsen uit het ziekenhuis van Haditha: “De meeste schoten werden van zo dichtbij afgevuurd dat ze door de lichamen van de familieleden gingen en tegen muren of de vloer sloegen.”
Nou, dit is een waardeloos artikel en dit is één reden waarom. De 5.56 mm kogels die door het Amerikaanse leger worden gebruikt, hebben een initiële mondingssnelheid van 3,250 voet per SECONDE. Ze zullen waarschijnlijk op elk redelijk bereik door een lichaam gaan.
Walt
De afhandeling van die laatste zaak werd aangekondigd op PBS NewsHour op 24 januari 2012, dezelfde dag als president Obama's State of the Union-toespraak waarin hij het leger en zijn ‘prestaties’ in Irak prees, en de combinatie was schokkend.
Het is een ongelukkig feit dat het leger nu tevreden lijkt te zijn met het resultaat en de noodzaak ziet om verder te gaan, na “officiële berispingen” te hebben gegeven aan enkele van de hogere machten en veranderingen in zijn engagementbeleid heeft doorgevoerd, en dit werd duidelijk in Margaret. Warner's bespreking ervan met luitenant-kolonel. Gary Solis en kapitein Bing West op het PBS News Hour. Een herhaling van het interview is te zien op: www.http://www.pbs.org/newshour/bb/military/jan-june12/haditha2_01-24.html
Het was opmerkelijk dat er geen onderzoek werd gedaan naar de impact van deze “beleidsveranderingen” of dat er op het programma geen melding werd gemaakt van de misdaden die nog steeds worden gepleegd, hetzij door drones of gerichte moordaanslagen, of van de vervolging van mensen als Bradley Manning, die hebben het lef gehad om hun doofpotaffaire bekend te maken.
Als je na twaalf jaar van ‘sancties’ een land binnenkomt onder valse voorwendselen om dood, vernietiging en angst te veroorzaken, zeg dan tegen de indringers dat alles mogelijk is, ze zijn allemaal noodzakelijkerwijs terroristen, zelfs als ze in hun eigen bed slapen in huizen met hun kinderen en oma’s. , wat kun je verwachten? Als soldaten wraak nemen op de moord op hun vriend, zijn dit geen moedige jonge militairen die onze vrijheden verdedigen.
Als de Yanks er ooit aan zouden denken hoe andere mensen zich zouden kunnen voelen, en hoe ze graag op deze manier zouden worden aangevallen (9 september wordt opgehemeld als de ergste mondiale tragedie, die zelfs als deze zou worden veroorzaakt zoals het ‘rapport’ schreef, dat niet zo is ) misschien zouden ze hersens en onderhandelingen gebruiken in plaats van drones en bommen.
Het probleem van de militaire rang is dat deze jongens aanvankelijk de juiste procedure volgden. Zie je, bij het betreden van een donker ‘veilig huis’ waar vermoedelijke vijanden van Amerika zich kunnen verstoppen, gooit de puntman een granaat die mensen meestal wakker en in beweging brengt. Deze schimmige figuren kunnen kinderen, oma's, moordenaars of huisdieren zijn, maar je kunt het je niet veroorloven een gokje te wagen. “Schiet, schiet op alles wat beweegt!” Het wordt een beetje vaag als we beseffen dat deze terroristen uit hun bed werden gesleept en in nachtkleding naar buiten marcheerden, tegen de muur werden opgesteld en werden afgeslacht.
Wat kunnen we zeggen? Niets in het universum is belangrijker dan het beschermen van Amerikaanse levens!
Lin, als dat des te beter is wat je weet of kunt bedenken, ga dan nu met jezelf aan de slag en bespaar het Universum de moeite om je te bedroeven.
Kunt u uitleggen waarom deze voormalige vrienden van Amerika plotseling 'vermoedelijke vijanden van Amerika' werden en waarom deze Amerikaanse soldaten dat 'donkere 'veilige huis', Irak genaamd, binnengingen? Ik hoop dat je je niet klaarmaakt om te worden gerekruteerd om in Iran te 'dienen' als een pointman die granaten gooit met de filosofie van 'schiet, schiet op alles wat beweegt'.
“Niets in het universum is belangrijker dan het beschermen van Amerikaanse levens!”
Het juiste doen is belangrijker!
En je vraagt je waarschijnlijk af waarom de wereld ons haat.
De radiospot op Pacifica in New York hielp me bij het vinden van ‘No Justice For Haditha Massacre’. De stem van Marjorie Cohn is enorm belangrijk. STRAF OORLOGSmisdadigers. HERSTELLINGEN EN HERSTELLENDE BEHANDELING VOOR SLACHTOFFERS. EINDE OORLOG. BEZETTEN.
Op 1 oktober 1946 werd het oordeel over het eerste proces van Neurenberg uitgesproken, met daarin de volgende woorden: “Het beginnen van een agressieoorlog is daarom niet alleen een internationale misdaad; het is de hoogste internationale misdaad die alleen verschilt van andere oorlogsmisdaden doordat het het geaccumuleerde kwaad van het geheel in zich draagt.” Mevrouw Cohn heeft gelijk: de uiteindelijke verantwoordelijkheid voor het bloedbad in Haditha en alle andere oorlogsmisdaden die voortvloeiden uit de invasie van Irak ligt bij degenen aan de top van de commandostructuur die deze illegale oorlog hebben gepland, voorbereid en opdracht gegeven. Dit omvat, maar is niet beperkt tot, George W. Bush, Dick Cheney en Donald Rumsfeld.