De tijd raakte eindelijk op voor 'Atiyah'

Exclusief: De omslag die president George W. Bush na 9 september maakte van het aanvallen van Al-Qaeda naar het binnenvallen van Irak, zorgde voor twee oorlogen met een open einde en gaf de leiders van Al-Qaeda tijd om zich te hergroeperen en te herstellen, een realiteit die wordt erkend door iemand met de naam ‘Atiyah’, wiens lot veranderde toen president Barack Obama Amerikaanse bezittingen terug naar Pakistan verplaatste, schrijft Robert Parry.

Door Robert Parry

De gerapporteerde dood van ‘Atiyah’, die wordt beschouwd als de onderbevelhebber van Al Qaeda en hoofd van de mondiale operaties, onderstreepte ironisch genoeg de wijsheid van zijn eerdere inzicht in de noodzaak om de Verenigde Staten vast te houden in Irak, in plaats van te worden vrijgelaten achter de leiders van de terroristische groepering in Pakistan aangaan.

De in Libië geboren terrorist, wiens volledige naam Atiyah Abd al-Rahman was, werd vorige week gedood door een Amerikaanse drone-aanval in het stamgebied van Waziristan in het noordwesten van Pakistan, volgens Amerikaanse functionarissen die de dood een nieuwe klap voor Al-Qaeda noemden na de moord op zijn stichter, Osama bin Laden, op 2 mei.

Maar de ondergang van Atiyah herinnert er ook aan hoe roekeloos president George W. Bush en zijn neoconservatieve adviseurs waren in het afleiden van Amerikaanse militaire middelen, weg van de missie van na 9 september, namelijk het opsporen van de leiders van Al-Qaeda die zich in Pakistan schuilhielden, en naar de ijdele missie van het veroveren van Irak.

Het was Atiyah die op 11 december 2005 een brief schreef aan de commandant van Al-Qaida in Irak, waarin hij de hypergewelddadige Abu Musab al-Zarqawi aanspoorde geduldiger te opereren met als doel de Amerikaanse strijdkrachten voor onbepaalde tijd vast te binden, terwijl de leiders van Al-Qaeda hun machtspositie versterkten. zowel in Irak als op het mondiale hoofdkwartier in Pakistan.

“Het allerbelangrijkste is dat de jihad standvastig en stevig geworteld blijft, en dat hij elke dag groeit in termen van aanhangers, kracht, duidelijkheid van rechtvaardiging en zichtbaar bewijs”, schreef Atiyah. "Inderdaad, Het verlengen van de oorlog is in ons belang.[Nadruk toegevoegd.]

De Atiyah-brief werd ontdekt door het Amerikaanse leger nadat Zarqawi werd gedood door een luchtaanval in juni 2006. [Om het fragment “prolonging the war” te bekijken in een vertaling gepubliceerd door het Combating Terrorism Center in West Point, klik op hier. Wilt u de hele brief lezen, klik dan hier.]

Maar in 2006, toen president Bush en de neoconservatieven nog steeds het Amerikaanse buitenlandse beleid domineerden, werd de zinsnede ‘de oorlog verlengen’ genegeerd door grote Amerikaanse nieuwsorganisaties, die alleen andere aspecten van de Atiyah-brief rapporteerden.

Destijds botste het idee dat Al-Qaeda profiteerde van het opsluiten van Amerikaanse troepen in Irak, terwijl het ook honderden miljarden dollars uit de Amerikaanse schatkist weghaalde en jonge Arabieren achter de anti-Amerikaanse zaak aansloeg, met de toen populaire opvatting onder Bush' aanhangers. aanhangers ervan dat het belangrijk was om “op koers te blijven” in Irak.

Toch was het “verlengen van de oorlog” precies wat Bin Laden en andere Al-Qaeda-leiders wilden, als we op koers bleven of in de woorden van Atiyah. Zolang de Amerikaanse troepen in Irak vochten en sneuvelden, kon Al-Qaeda profiteren van zowel het anti-Amerikaanse sentiment in de moslimwereld als de relatieve veiligheid van de leiders van Al-Qaeda in Pakistan.

Het bleek dat Bin Laden, vergezeld van een aantal van zijn vrouwen en kinderen, van het leven genoot in de rustige garnizoensgemeenschap van Abbottabad, Pakistan, niet ver van de hoofdstad Islamabad. Hoe langer Bush en de neoconservatieven volhielden dat Irak “het centrale front in de oorlog tegen het terrorisme” was, hoe langer Bin Laden en andere topleiders van Al-Qaeda konden blijven plannen maken en ademen.

De brief van Atiyah bracht de verwijzing naar Zarqawi naar voren, terwijl hij hem verweet voor zijn buitensporig geweld tegen sjiitische moslims en zijn gebrek aan respect voor gematigde soennitische geestelijken. Atiyah wilde dat Zarqawi het rustiger aan zou doen, allianties zou opbouwen en de oorlog in Irak zou uitstellen.

Vooruitziend advies

Het advies van Atiyah bleek vooruitziend, hoewel het uiteindelijk Bin Laden en andere Al-Qaeda-leiders (blijkbaar zelfs Atiyah niet) niet zou redden, die steeds vaker het doelwit zijn van aanvallen van de Amerikaanse Special Forces in Pakistan sinds de Verenigde Staten hun terugtrekking in Irak begonnen.

Hoewel het bredere gebruik van drones en andere inlichtingendiensten in Pakistan door president Barack Obama controversieel is geweest en de Pakistaanse leiders en veel anti-oorlogsactivisten in de Verenigde Staten van streek heeft gemaakt, lijkt de strategie het beoogde effect te hebben gehad: het decimeren van het mondiale leiderschap van Al-Qaeda.

Obama's heroriëntering van Amerikaanse middelen op Pakistan en weg van Irak scherpt ook de vraag aan over wat er zou zijn gebeurd als Bush en de neoconservatieven Irak überhaupt niet waren binnengevallen. Als de regering-Bush al-Qaeda in de gaten had gehouden, in plaats van haar blik te laten afdwalen naar Irak en Saddam Hoessein, hadden de Verenigde Staten misschien geen volledig decennium van aanhoudende oorlog meegemaakt.

Maar die vraag blijft grotendeels ongevraagd in de reguliere Amerikaanse nieuwsmedia. Zelfs bij de behandeling van de Atiyah-brief in de context van zijn gerapporteerde dood hebben Amerikaanse nieuwsmedia dit punt ontweken. Er is nog steeds geen verwijzing naar de sleutelzin van Atiyah, namelijk dat “het verlengen van de oorlog” in Irak “in ons belang” is.

De New York Times verwees naar de brief in het artikel van dinsdag over de dood van Atiyah/Rahman, maar niet dat citaat. The Times meldde dat een “hoge Amerikaanse functionaris zei dat de heer Rahman optrad als de 'menselijke Rolodex' van Al Qaeda, een beoordeling die werd ondersteund door documenten die in beslag waren genomen op de compound van Bin Laden in Abbottabad, Pakistan.

“Eind 2005 bestrafte de heer Rahman bijvoorbeeld Abu Musab al Zarqawi, de leider van de vleugel van Al Qaeda in Irak, voor het uitvoeren van aanvallen op sjiitische moslims, waarvan hij [Atiyah/Rahman] vreesde dat deze de opstand tegen de Amerikaanse troepen zouden breken. Irak.

"Dhr. Rahman schreef een brief aan de heer Zarqawi, die hij al jaren kende, waarin hij dreigde hem uit de top van Al Qaeda in Mesopotamië te verwijderen als hij zijn gedrag niet zou veranderen.

“Meer recentelijk heeft de heer Rahman, volgens de Abbottabad-documenten, zich uitgesproken over wie de leiding zou moeten hebben over de groep van Al Qaeda in Jemen, en hij heeft zelfs geholpen bij het tot stand brengen van een partnerschap tussen Al Qaida en een Noord-Afrikaanse militante groep die er uiteindelijk mee instemde zichzelf een nieuwe naam te geven. Al Qaeda in de Islamitische Maghreb.”

Maar de Times vermijdt elke analyse van de vraag of de obsessie van Bush na 9 september met Irak, die niets te maken had met de terreuraanslagen op New York en Washington, een geschenk uit de hemel was geweest voor de leiders van Al-Qaeda nadat zij eind 11 uit Afghanistan waren gevlucht. Voor meer informatie, zie Consortiumnews.com's “De nieuwsgierige Bush/Bin Laden-symbiose.”]

'Op koers blijven'

De Atiyah-brief leek op een eerder onderschept bericht dat werd toegeschreven aan Ayman Zawahiri, de toenmalige onderbevelhebber (en nu topleider) van Al-Qaeda, en suggereerde dat een Amerikaanse militaire terugtrekking uit Irak in 2005 of eerder rampzalig had kunnen zijn voor de terroristische bendes van Al-Qaeda. .

In de ‘Zawahiri-brief’, gedateerd 9 juli 2005, stond dat een snelle Amerikaanse militaire terugtrekking ertoe had kunnen leiden dat de buitenlandse jihadisten, die naar Irak waren getrokken om tegen de Amerikanen te strijden, de strijd eenvoudigweg hadden opgegeven en naar huis waren gegaan.

“De Mujahaddin mag hun missie niet laten eindigen met de verdrijving van de Amerikanen uit Irak, en dan hun wapens neerleggen en de strijdlust tot zwijgen brengen”, aldus de “Zawahiri-brief”, volgens een tekst die is vrijgegeven door het Amerikaanse bureau. Directeur van de Nationale Inlichtingendienst.

Op dezelfde manier werd in de brief van Atiyah gewezen op de kwetsbare positie van Al-Qaeda in Irak en op de noodzaak om bondgenoten te vinden.

“Weet dat wij, net als alle Mujahaddin, nog steeds zwak zijn”, zei Atiyah tegen Zarqawi. “We hebben nog geen niveau van stabiliteit bereikt. We hebben geen ander alternatief dan geen enkel element van de fundamenten van kracht, noch enige helper of ondersteuner te verspillen.”

In de brief waarschuwde Zarqawi krachtig “tegen pogingen om welke religieuze geleerde of stamleider dan ook die gehoorzaamd wordt en een goede reputatie heeft in Irak, te doden onder de soennieten, wat er ook gebeurt.

“Het punt is dat de islamitische theologen de sleutels tot de moslimgemeenschap zijn en dat zij haar leiders zijn. Dit is zoals het is, of je het nu leuk vindt of niet. Als je voor de gemeenschap verschijnt onder het mom van een paria voor de klasse van religieuze geleerden, hen tegenspreekt, hen niet respecteert en beledigt, dan zul je het volk verliezen en zul je falen in elke oproep [tot religie] of politieke daad.

“Het is ten zeerste aan te raden beleefd te zijn en volledig respect, spijt, medeleven en barmhartigheid enzovoort te tonen. Je moet jezelf daartoe neigen, en nederig zijn tegenover de gelovigen, en in de gezichten van de mensen glimlachen, zelfs als je ze in je hart vervloekt, zelfs als er gezegd wordt dat ze ‘een slechte stambroeder’ zijn, en wat heb je eraan? .”

Afgezien van de betekenis van Atiyah's wens voor een “langdurige” oorlog, onderstreepte de brief hoe de zwakke positie van Al-Qaeda in Irak afhing van een aanhoudende Amerikaanse militaire aanwezigheid, precies wat de Amerikaanse neoconservatieven blijven eisen als de huidige Amerikaans-Iraakse “status van strijdkrachten”. overeenkomst” roept op tot een volledig vertrek van de Amerikaanse troepen tegen het einde van dit jaar.

De neoconservatieven, die invloedrijk blijven in Washington, willen dat de regering-Obama heronderhandelt over de overeenkomst om duizenden Amerikaanse troepen toe te staan ​​in Irak te blijven als ‘trainers’ en ‘adviseurs’. Tot nu toe hebben Iraakse politici daar niet mee ingestemd, uit angst dat ze zouden worden bestempeld als verraders van de Iraakse soevereiniteit en dat ze extremistische facties zouden versterken. Maar Amerikaanse functionarissen blijven aandringen op de verlenging.

Wat Atiyah begreep was dat niets Al-Qaeda meer hielp dan de bloedige bezetting van Irak door Amerika. Het lijkt erop dat het vermogen van de Verenigde Staten om zich de afgelopen jaren grotendeels uit het drijfzand van Irak te bevrijden en uiteindelijk terug te keren naar Al-Qaeda-Centraal in Pakistan, Atiyah zijn leven heeft gekost.

[Voor meer over deze onderwerpen, zie die van Robert Parry Geheimhouding en voorrecht en  Tot je nek, nu verkrijgbaar in een set van twee boeken voor de kortingsprijs van slechts $ 19. Voor details, klik hier.]

Robert Parry bracht in de jaren tachtig veel van de Iran-Contra-verhalen naar voren voor Associated Press en Newsweek. Zijn nieuwste boek,Nek diep: het rampzalige presidentschap van George W. Bush, is geschreven met twee van zijn zonen, Sam en Nat, en kan worden besteld op nekdeepbook.com. Zijn twee eerdere boeken, Geheimhouding en privilege: de opkomst van de Bush-dynastie van Watergate tot Irak en  Verloren geschiedenis: contra's, cocaïne, de pers en 'projectwaarheid' zijn daar ook verkrijgbaar.