Als actueel politiek geloofsartikel bestempelen de Republikeinse leiders de wetenschap over de opwarming van de aarde als ‘rommel’ of een linkse samenzwering. Zelfs nu de temperatuur overal op de planeet stijgt en nieuwe weerpatronen de voedselvoorziening bedreigen, weigeren de Republikeinse Partij en haar rechtse bondgenoten de angstaanjagende nieuwe realiteit onder ogen te zien, zoals Michael Winship opmerkt.
Door Michael Winship
12 juni 2011
Ik hoorde onlangs iets opmerkelijks op de radio en het had niets te maken met de onderwereld van een congreslid.
Een plaatselijke NPR-verslaggever sprak met Joseph Nicholson, CEO van Red Jacket Orchards in Genève, New York, midden in de bossen in de staat waar ik ben geboren en getogen.
Er is veel meer regen gevallen dan normaal, zei hij. De producten zijn niet blootgesteld aan voldoende “warmte-eenheden” – met andere woorden: de zon.
"We zullen minstens twee weken achterlopen met de oogst of de rijping", zei hij, en als de lucht niet snel opklaart, zou de opbrengst met 30 tot 35 procent kunnen dalen.
Dat zijn veel verloren appels – en kersen, perziken en pruimen (hoewel de rabarber het prima doet, bedankt voor het vragen).
Als kinderen uit de staat werd ons – apocrief – verteld dat het enige deel van de wereld dat bewolkter was dan wij, Polen was, dus het idee dat het al die jaren later bewolkter is dan ooit is opzienbarend. Maakt dit deel uit van door de mens veroorzaakte klimaatverandering?
De Republikeinse presidentskandidaat Rick Santorum denkt van niet. Onlangs zei hij tegen Rush Limbaugh dat “het idee dat de mens … op de een of andere manier verantwoordelijk is voor de klimaatverandering, volgens mij ronduit absurd is.”
Hij noemde het verder een linkse samenzwering, “slechts een excuus voor meer controle door de overheid over je leven. Ik ben nooit voorstander geweest van welk plan dan ook en heb zelfs nooit de rommelwetenschap achter het hele verhaal geaccepteerd.”
Je kunt beter luisteren naar Ram Khatri Yadav, een rijstboer in het noordoosten van India, die onlangs een klacht indiende The New York Times, “Het zal niet regenen in het regenseizoen, maar wel in het niet-regenseizoen. Het koude seizoen wordt ook korter.”
Hij ervaart klimaatverandering als een realiteit van leven of dood.
In een artikel van 4 juni met als kop ‘Een opwarmende planeet worstelt om zichzelf te voeden’ Times rapporteerde: “Het grote landbouwsysteem dat de mensheid voedt, verkeert in moeilijkheden. …
“Veel van de mislukte oogsten van het afgelopen decennium waren een gevolg van weerrampen, zoals overstromingen in de Verenigde Staten, droogte in Australië en zinderende hittegolven in Europa en Rusland.
“Wetenschappers geloven dat sommige, maar niet alle, van deze gebeurtenissen werden veroorzaakt of verergerd door door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde.”
Jarenlang geloofden wetenschappers dat de kooldioxide die door de uitstoot van broeikasgassen werd geproduceerd, op zijn minst gedeeltelijk gunstig was voor gewassen, omdat het fungeerde als meststof die de schadelijke effecten van klimaatverandering hielp compenseren.
Maar volgens de TimesUit nieuw onderzoek blijkt dat “extra koolstofdioxide inderdaad als plantenbemesting werkt, maar dat de voordelen minder zijn dan eerder werd aangenomen – en waarschijnlijk minder dan nodig is om voedseltekorten te voorkomen.”
De Wereldbank schat dat er dit jaar misschien wel 940 miljoen hongerige mensen zullen zijn. De internationale hulporganisatie Oxfam voorspelt dat de hoge voedselprijzen tegen 2030 meer dan zullen verdubbelen, waarbij misschien de helft van die piek te wijten is aan de klimaatverandering.
Deze stijgingen kunnen gepaard gaan met hamsteren, uithollen, paniekaankopen en voedselrellen zoals die hebben geleid tot de omverwerping van de Haïtiaanse regering in 2008.
Het is ook niet alleen onze voedselvoorziening die ervoor zorgt dat de klimaatverandering heet en zwaar door onze collectieve nek ademt. Steden- en staatsplanners onderzoeken ook de impact ervan op stedelijke centra en bereiden zich voor op het ergste.
A 22 mei Times artikel merkt op: “Klimaatwetenschappers hebben stadsplanners verteld dat Chicago, op basis van de huidige trends, vóór het einde van deze eeuw meer als Baton Rouge zal aanvoelen dan als een noordelijke metropool. … New York City, dat zijn eigen aanpassingsplanning uitvoert, maakt zich zorgen over overstromingen door de stijgende oceaan.’
In het geval van Chicago voorspellen wetenschappers dat als de mondiale CO72-uitstoot in het huidige tempo doorgaat, de Tweede Stad zomers zal hebben “zoals in het diepe zuiden, met maar liefst 90 dagen boven de 20 graden vóór het einde van de eeuw. Gedurende het grootste deel van de 15e eeuw telde de stad gemiddeld minder dan XNUMX inwoners.
“De stad zou het aantal hittegerelateerde sterfgevallen kunnen zien oplopen tot 1,200 per jaar. Het toenemende aantal vorst- en dooigevallen (de oorzaak van gaten in het wegdek) zou voor miljarden dollars aan achteruitgang van gevels, bruggen en wegen veroorzaken.
“Termieten, die voorheen nooit in staat waren de winters in Chicago te weerstaan, zouden zich gaan vastvreten aan houten kozijnen.”
Conservatieven als Santorum spotten misschien, maar de verzekeringssector – geen voorvechter van liberale dogma’s – vertelt steden en staten dat ze zich beter aan de realiteit moeten aanpassen, anders moeten ze met steeds hogere premies te maken krijgen:
“De herverzekeringsgigant Swiss Re heeft bijvoorbeeld gezegd dat als de kustgemeenschappen van vier staten aan de Golfkust ervoor kiezen om geen aanpassingsstrategieën te implementeren, zij de jaarlijkse aan klimaatverandering gerelateerde schade met 65 procent per jaar kunnen zien stijgen tot 23 miljard dollar in 2030.”
Natuurlijk is het de wetenschap die rechtse mensen afdoen als “rommel” die ons zou kunnen helpen redden, niet dat ze dat willen horen. Onderzoekers ontwikkelen rijst- en tarwesoorten die beter bestand zijn tegen hitte, droogte, overstromingen en stijgende kooldioxideniveaus.
Daar is contant geld voor nodig, een ander idee waar conservatieven vooral afkerig van zijn. De afgelopen vijf jaar heeft de Bill and Melinda Gates Foundation 1.7 miljard dollar uitgegeven om de wereld te voeden, maar particuliere filantropie is niet genoeg.
Een jaar geleden begonnen het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Amerikaanse Agentschap voor Internationale Ontwikkeling met Feed the Future, een mondiaal honger- en voedselzekerheidsinitiatief om de landbouw in twintig wanhopig arme landen te stimuleren.
President Obama heeft 3.5 miljard dollar toegezegd; tot nu toe heeft het Congres iets meer dan de helft ervan bedacht.
Wij leven op een planeet waar, New York Times verslaggever Justin Gillis schreef: “Er is weinig nieuw land beschikbaar voor landbouw, waar de watervoorziening krapper wordt, waar de temperatuur stijgt, waar het weer grillig is geworden en waar het voedselsysteem al ernstige tekenen van instabiliteit vertoont.”
Maar vorige maand verlaagde de subcommissie voor landbouw van het Huis van Afgevaardigden, onder leiding van de Georgische Republikein Jack 'Ik kwam van God, niet van een aap' Kingston, de begroting van Feed the Future met 30 procent.
Hoe vind je die appels lekker?
Michael Winship is senior Writing Fellow bij Demos, president van de Writers Guild of America, East, en voormalig senior schrijver van “Bill Moyers Journal” op PBS.