Noot van de redactie: Het volgende is een open brief gestuurd door voormalig CIA-analist Ray McGovern aan senator Carl Levin, D-Michigan, die nu de hoogste democraat is in het Armed Services Committee en die naar verwachting voorzitter van de commissie zal worden wanneer de Democraten de controle overnemen. in januari 2007.
Geachte senator Levin:
De vernedering die u voelde was voelbaar toen u, als vooraanstaande Democraat in het Armed Services Committee, zonder pardon werd bedrogen door minister van Defensie Donald Rumsfeld en zijn plaatsvervangers Paul Wolfowitz en Douglas Feith, de belangrijkste architecten van het fiasco in Irak. Ze haalden bijna allemaal hun neus naar je op, en je klaagde vaak over hun 'gebrek aan openhartigheid'.
Over twee korte maanden wordt u voorzitter van de strijdkrachten en hoeft u dergelijk gedrag niet langer te tolereren. Je kunt nu al gaan oefenen door de nominatie van Robert Gates geen ‘slam dunk’ te laten zijn.
Je hoeft niet politiek scherpzinnig te zijn om te zien dat het Witte Huis opnieuw zijn kattenpoot-senator, patriciërsheer uit Virginia John Warner, die nu voorzitter van de commissie is, gebruikt om de benoeming van Gates dit jaar door te drukken, terwijl de lamme Republikeinen nog steeds de meerderheid in handen hebben. Dat hoort natuurlijk bij de koers. Wat veel verontrustender is, is de berichtgeving in de pers dat u van plan bent in deze manoeuvre te berusten. Dat hoef je niet meer te doen.
Ik kan moeilijk geloven dat je Gates zou laten passeren, omdat ik in het verleden zoveel bewondering voor je moed heb gehad. Maar ik vrees dat de vele recente jaren in minderheidsballingschap uw voorsprong misschien hebben afgestompt en dat u te gewend bent geraakt aan onsmakelijke compromissen.
Ik denk aan de deal die u heeft gesloten met de Republikeinse senator Lindsay Graham uit South Carolina, waarin een aantal rechten van 'gedetineerden' wordt ingeperkt. Om nog maar te zwijgen van uw plotselinge instorting, in de nasleep van 9 september, met betrekking tot de financiering van het National Missile Defense-programma, dat u eerder hebt erkend als obsceen duur, van onbewezen betrouwbaarheid en van twijfelachtig nut, gezien de veranderende aard van de bedreigingen voor het land. onze veiligheid.
Er hangt veel af van de vraag of je in aanmerking komt voor de Gates-nominatie. Uw besluit zal een van de eerste tastbare tekenen zijn van de vraag of de verkiezingen van 7 november de Democraten enige ruggengraat hebben gegeven – of ze het nog steeds in zich hebben om als winnaars op te treden.
U heeft voortdurend ruzie gehad met de regering-Bush over de manier waarop haar vertegenwoordigers in hun getuigenis voor uw commissie zo veel verkeerd hebben voorgesteld over Irak. Als u buigt voor de Republikeinse druk om de nominatie van Gates door te laten gaan zonder grondig onderzoek naar zijn staat van dienst, geeft u een nieuwe impuls. niets staat in de weg aan de praktijk van het buiten schuld huichelen voor het Congres.
In 1991 stemde u samen met dertig andere senatoren tegen de benoeming van Gates als directeur van de CIA, omdat Gates heel wat minder openhartig was over zijn rol in Iran-Contra en niet overtuigend was in zijn ontkenningen dat hij de inlichtingendiensten had gepolitiseerd. Een paar dagen geleden zei u dat u Gates een "eerlijke en frisse blik wilde geven; er is veel tijd verstreken."
Redelijk. Als u wilt weten wat er in de tussentijd is gebeurd, kunt u beginnen met het nieuwe, schriftelijke bewijsmateriaal dat wordt aangevoerd in het recente artikel van de bekroonde onderzoeksjournalist Robert Parry: "De geheime wereld van Robert GatesParry's artikel bevat unieke en zeer schadelijke informatie over de rol van Gates in de oorspronkelijke 'October Surprise' - de gewetenloze maar succesvolle Republikeinse poging om de vrijlating te voorkomen van de 52 Amerikaanse gijzelaars die veertien maanden gevangen zaten in de Amerikaanse ambassade in Teheran totdat Ronald Reagan dat had gedaan. won de verkiezingen in 14. Parry geeft ook nieuwe details over Gates' betrokkenheid bij de illegale verkoop van wapens, waaronder clusterbommen, aan Irak begin jaren tachtig.
Een andere uitstekende bron over de betrokkenheid van Gates bij de geheime bewapening van Saddam Hoessein (ja, dezelfde Saddam) en het Iran-Contra-schandaal is
Amy Goodman's interview met Parry en voormalig CIA-analist Mel Goodman
over Democratie Nu, 9 november.
Zoals u al vermoedde toen u in 1991 tegen zijn benoeming stemde, was Gates op de hoogte van veel illegale activiteiten van Oliver North, maar onder ede kon hij het zich gewoon niet herinneren. Gates is erin geslaagd te ontsnappen aan nauwlettend toezicht op zijn eigen betrokkenheid bij buitenlegale en illegale activiteiten, grotendeels omdat er veel te weinig journalisten zijn met de ondernemingszin, het talent en de moed van Robert Parry.
Alle hierboven genoemde escapades zijn voldoende om de benoeming van Gates te laten ontsporen, maar de corruptie van de inlichtingendiensten moet prioriteit krijgen, gezien de grote rol die dit in 2002 speelde bij het misleiden van het Congres om voor een onnodige oorlog te stemmen. Uit het dossier blijkt dat Gates de archetypische intelligentiefixer is, die alle trucs van dat oneervolle vak toepast, inclusief geheugenverlies, wanneer hij wordt betrapt. Het waren inderdaad de kneedbare managers die bij de CIA floreerden tijdens Gates' ambtstermijn daar, die toegaf aan de druk van het Witte Huis om 'naar voren te leunen' ten aanzien van de kwestie van massavernietigingswapens in Irak.
Degenen die tot nu toe commentaar hebben gegeven op de nominatie van Gates lijken zich grotendeels niet bewust te zijn van deze geschiedenis. De uitzondering is congreslid Rush Holt (D-NJ), die bij het inlichtingenbureau van het ministerie van Buitenlandse Zaken werkte en nu lid is van de House Intelligence Committee. Holt wees op de reputatie van Gates dat hij druk uitoefende op analisten om hun conclusies aan te passen aan het beleid van de regering. Holt noemde de nominatie 'zeer verontrustend' en benadrukte dat de bevestigingshoorzittingen 'grondig en indringend moeten zijn'. Goed advies.
De vraag, senator Levin, komt erop neer of u opstaat en zegt: "Nooit meer." Zelfs voordat u formeel voorzitter van de commissie wordt, heeft u de macht om Gates' gedrag uit het verleden serieus te onderzoeken en ervoor te zorgen dat 'Nooit meer' blijft bestaan.
Ik word eraan herinnerd dat Gates tijdens een hoorzitting over zijn eerste (mislukte) benoeming tot CIA-directeur in 1987 bleef ontkennen dat hij over inlichtingen op maat beschikte om zijn superieuren tevreden te stellen; op een gegeven moment voegde hij er merkwaardig aan toe: 'Sycofanten kunnen slechts tot een bepaald niveau stijgen.' Of dat een onbedoeld profetische observatie was, hangt nu grotendeels af van u en uw nieuw gemachtigde, maar blijkbaar nog niet aangemoedigde mede-democraten.
Met vriendelijke groet,
Ray McGovern
Stuurgroep
Veteran Intelligence Professionals voor Sanity
