Πώς τα δυτικά μέσα έχτισαν την υπόθεση για τη γενοκτονία

Από την συσκότιση του ρόλου της Δύσης στην λιμοκτονία της Γάζας μέχρι τις εντυπωσιακές αναφορές για μαζικούς βιασμούς από τη Χαμάς, οι δημοσιογράφοι χρησιμεύουν ως προπαγανδιστές, γράφει ο Τζόναθαν Κουκ.

By Τζόναθαν Κουκ 
Αποχαρακτηρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο

Tτους τελευταίους πέντε μήνες ξεκαθάρισε. Αυτό που υποτίθεται ότι ήταν κρυμμένο έχει ωθηθεί στο φως. Αυτό που υποτίθεται ότι θα κρυφτεί έχει έρθει έντονα στο επίκεντρο.

Η φιλελεύθερη δημοκρατία δεν είναι αυτό που φαίνεται.

Πάντα αυτοπροσδιοριζόταν σε αντίθεση με αυτό που λέει ότι δεν είναι. Όπου άλλα καθεστώτα είναι άγρια, είναι ανθρωπιστικό. Όπου οι άλλοι είναι αυταρχικοί, είναι ανοιχτό και ανεκτικό. Όπου οι άλλοι είναι εγκληματίες, είναι νομοταγές. Όταν οι άλλοι είναι πολεμικοί, επιδιώκει την ειρήνη. Ή έτσι υποστηρίζουν τα εγχειρίδια της φιλελεύθερης δημοκρατίας.

Αλλά πώς να διατηρήσουμε την πίστη όταν οι κορυφαίες φιλελεύθερες δημοκρατίες του κόσμου —που αναφέρονται πάντα ως «Δύση»— είναι συνένοχοι στο έγκλημα των εγκλημάτων: τη γενοκτονία;

Όχι απλώς παραβίαση του νόμου ή πλημμέλημα, αλλά η εξόντωση ενός λαού. Και όχι απλά γρήγορα, προτού το μυαλό προλάβει να απορροφήσει και να σταθμίσει τη βαρύτητα και την έκταση του εγκλήματος, αλλά σε αργή κίνηση, μέρα με τη μέρα, εβδομάδα με την εβδομάδα, μήνα με τον μήνα.

Τι είδους σύστημα αξιών μπορεί να επιτρέψει για πέντε μήνες τη συντριβή παιδιών κάτω από ερείπια, την έκρηξη εύθραυστων σωμάτων, τη σπατάλη βρεφών, ενώ εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι είναι ανθρωπιστικό, ανεκτικό, ειρηνευτικό;

Και όχι απλώς επιτρέψτε όλα αυτά, αλλά βοηθήστε ενεργά σε αυτό. Προμηθευτείτε τις βόμβες που κάνουν κομμάτια αυτά τα παιδιά ή καταστρέφουν σπίτια πάνω τους και κόψτε τους δεσμούς με τη μοναδική υπηρεσία βοήθειας που μπορεί να ελπίζει να τα κρατήσει στη ζωή.

Η απάντηση, φαίνεται, είναι το σύστημα αξιών της Δύσης.

Η μάσκα δεν γλίστρησε απλά, έχει ξεσκιστεί. Αυτό που κρύβεται από κάτω είναι πράγματι άσχημο.

Devravity on Show

Η Δύση προσπαθεί απεγνωσμένα να αντεπεξέλθει. Όταν η δυτική διαφθορά εμφανίζεται πλήρως, το βλέμμα του κοινού πρέπει να στραφεί σταθερά αλλού: στους αληθινά κακούς.

Τους δίνεται ένα όνομα. Είναι η Ρωσία. Είναι η Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος. Είναι η Κίνα. Και αυτή τη στιγμή, είναι η Χαμάς.

Πρέπει να υπάρχει εχθρός. Αλλά αυτή τη φορά, το κακό της ίδιας της Δύσης είναι τόσο δύσκολο να συγκαλυφθεί, και ο εχθρός τόσο ασήμαντος - μερικές χιλιάδες μαχητές υπόγεια μέσα σε μια φυλακή πολιορκημένη για 17 χρόνια - που η ασυμμετρία είναι δύσκολο να αγνοηθεί. Οι δικαιολογίες δύσκολα καταπίνονται.

Είναι πράγματι η Χαμάς τόσο κακιά, τόσο πονηρή, τόσο μεγάλη απειλή που απαιτεί μαζική σφαγή; Πιστεύει πραγματικά η Δύση ότι η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου δικαιολογεί τη δολοφονία, τον ακρωτηριασμό και την ορφανή πολλών, πολλών δεκάδων χιλιάδων παιδιών ως απάντηση;

Για να εξαλείψουν τέτοιες σκέψεις, οι δυτικές ελίτ έπρεπε να κάνουν δύο πράγματα. Πρώτον, προσπάθησαν να πείσουν το κοινό τους ότι οι πράξεις στις οποίες συνεννοούνται δεν είναι τόσο κακές όσο φαίνονται. Και τότε ότι το κακό που διαπράττει ο εχθρός είναι τόσο εξαιρετικό, τόσο ασυνείδητο που δικαιολογεί μια ανάλογη απάντηση.

Αυτός είναι ακριβώς ο ρόλος που έπαιξαν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης τους τελευταίους πέντε μήνες.

Πεινασμένος από το Ισραήλ

Για να καταλάβετε πώς χειραγωγούνται τα δυτικά κοινά, απλώς κοιτάξτε την κάλυψη - ειδικά από εκείνα τα καταστήματα που είναι πιο στενά ευθυγραμμισμένα όχι με τις δεξιές αλλά με τις υποτιθέμενες φιλελεύθερες αξίες.

Πώς αντιμετώπισαν τα ΜΜΕ τα 2.3 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι της Γάζας που πεθάνουν σταδιακά από την πείνα από τον αποκλεισμό της ισραηλινής βοήθειας, μια ενέργεια που στερείται οποιουδήποτε προφανούς στρατιωτικού στόχου πέρα ​​από την επιβολή άγριας εκδίκησης στους Παλαιστίνιους αμάχους; Άλλωστε, οι μαχητές της Χαμάς θα ξεπεράσουν τους νέους, τους αρρώστους και τους ηλικιωμένους σε οποιονδήποτε μεσαιωνικού τύπου πόλεμο φθοράς που αρνείται τη Γάζα φαγητό, νερό και φάρμακα.

Το Ισραήλ έχει περιορίσει την επισιτιστική βοήθεια να φτάσει στη Γάζα από τις 7 Οκτωβρίου. Όμως, το Ισραήλ έχει μια ιστορία οπλισμού τροφίμων και παραγωγής τροφίμων κατά των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας, ακόμη και πριν ξεκινήσει αυτός ο πόλεμος.

Η Nabila Bana του Al Jazeera εξηγεί ?? pic.twitter.com/MD7sPVYLJc

- Αλ Τζαζίρα Αγγλικά (@AJEnglish) Μαρτίου 21, 2024

A επικεφαλίδα in Οι Νιου Γιορκ ΤαιμςΓια παράδειγμα, είπε στους αναγνώστες τον περασμένο μήνα: «Η πείνα καταδιώκει τα παιδιά της Γάζας», σαν να επρόκειτο για φυσική καταστροφή ή μια απροσδόκητη ανθρωπιστική καταστροφή – αντί για μια πολιτική που είχε εκ των προτέρων διακηρυχθεί και ενορχηστρωθεί προσεκτικά από τα κορυφαία κλιμάκια του Ισραήλ.

Οι Financial Times πρόσφερε το ίδιο διεστραμμένο framing: «Η πείνα καταδιώκει τα παιδιά της βόρειας Γάζας».

Αλλά η πείνα δεν είναι ηθοποιός στη Γάζα. Το Ισραήλ είναι. Το Ισραήλ επιλέγει να λιμοκτονήσει τα παιδιά της Γάζας. Ανανεώνει αυτή την πολιτική κάθε μέρα εκ νέου, έχοντας πλήρη επίγνωση του τρομερού τίμημα που επιβάλλεται στον πληθυσμό.

Ως επικεφαλής της Ιατρικής Βοήθειας για Παλαιστίνιους προειδοποίησε για τις εξελίξεις στη Γάζα: «Τα παιδιά λιμοκτονούν με τον ταχύτερο ρυθμό που έχει δει ποτέ ο κόσμος».

Την περασμένη εβδομάδα η Unicef, το ταμείο έκτακτης ανάγκης για τα παιδιά των Ηνωμένων Εθνών, δήλωσε ότι το ένα τρίτο των παιδιών ηλικίας κάτω των 2 ετών στη βόρεια Γάζα ήταν σοβαρά υποσιτισμένα. Η εκτελεστική της διευθύντρια, Κάθριν Ράσελ, ήταν καθαρός: «Μια άμεση ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός συνεχίζει να παρέχει τη μοναδική ευκαιρία να σωθούν ζωές παιδιών και να τερματιστεί η ταλαιπωρία τους».

Αν ήταν πράγματι η πείνα που καταδίωκε, αντί να επιβάλει το Ισραήλ την πείνα, η αδυναμία της Δύσης θα ήταν πιο κατανοητή. Αυτό είναι που προφανώς θέλουν οι αναγνώστες τους να συμπεράνουν τα μέσα ενημέρωσης.

Αλλά η Δύση δεν είναι ανίσχυρη. Επιτρέπει αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας — μέρα με τη μέρα, βδομάδα με την εβδομάδα — με την άρνησή του να ασκήσει τη δύναμή του για να τιμωρήσει το Ισραήλ, ή ακόμα και να απειλήσει να το τιμωρήσει, επειδή εμποδίζει τη βοήθεια. 

Όχι μόνο αυτό, αλλά οι ΗΠΑ και η Ευρώπη βοήθησαν το Ισραήλ να λιμοκτονήσει τα παιδιά της Γάζας αρνούμενοι τη χρηματοδότηση της υπηρεσίας προσφύγων του ΟΗΕ, UNRWA, της κύριας ανθρωπιστικής γραμμής σωτηρίας στον θύλακα. 

Όλα αυτά συγκαλύπτονται —προορίζονται να συγκαλυφθούν— από τίτλους που μεταφέρουν την υπηρεσία για τα λιμοκτονούντα παιδιά σε ένα αφηρημένο ουσιαστικό και όχι σε μια χώρα με έναν μεγάλο, εκδικητικό στρατό.

Επίθεση στη συνοδεία βοήθειας

Τέτοια λανθασμένη κατεύθυνση υπάρχει παντού — και είναι εντελώς σκόπιμη. Είναι ένα βιβλίο που χρησιμοποιείται από κάθε δυτικό μέσο ενημέρωσης. Ήταν πολύ ορατό όταν μια συνοδεία βοήθειας τον περασμένο μήνα έφτασε στην πόλη της Γάζας, όπου τα επίπεδα του λιμού που προκαλείται από το Ισραήλ είναι πιο ακραία.

Σε αυτό που έγινε γνωστό από τους Παλαιστίνιους ως «Σφαγή στο αλεύρι», το Ισραήλ πυροβόλησε σε μεγάλα πλήθη που προσπαθούσαν απεγνωσμένα να πάρουν δέματα με τρόφιμα από μια σπάνια συνοδεία βοήθειας για να ταΐσουν τις οικογένειές τους που πεινούσαν. Περισσότεροι από 100 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν από τα πυρά, ή καταπλακώθηκαν από ισραηλινά τανκς ή χτυπήθηκαν από φορτηγά που τράπηκαν σε φυγή από τη σκηνή. Πολλές εκατοντάδες άλλοι τραυματίστηκαν σοβαρά.

Δεκάδες Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν μετά από πυροβολισμούς ενώ περίμεναν βοήθεια στη βόρεια Γάζα. Τουλάχιστον ένα άδειο φορτηγό βοήθειας χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά των θυμάτων σε ένα κοντινό νοσοκομείο. pic.twitter.com/jhkIVNgQHY

- Αλ Τζαζίρα Αγγλικά (@AJEnglish) Φεβρουάριος 29, 2024

Ήταν ένα ισραηλινό έγκλημα πολέμου - πυροβολισμοί εναντίον αμάχων - που ήρθε πάνω από ένα ισραηλινό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας - σκοτώνοντας 2 εκατομμύρια αμάχους μέχρι θανάτου.

Η ισραηλινή επίθεση σε όσους περίμεναν βοήθεια δεν ήταν μια εφάπαξ. Έχει επαναληφθεί αρκετές φορές, αν και μετά βίας θα το γνωρίζατε, δεδομένης της έλλειψης κάλυψης.

Η απαξίωση της χρήσης νηοπομπών βοήθειας ως παγίδων για να παρασύρουν Παλαιστίνιους στον θάνατο είναι σχεδόν υπερβολική για να την κατανοήσουμε.

Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που οι τίτλοι των εφημερίδων που χαιρέτησαν αυτό το φρικιαστικό περιστατικό απέκρυψαν τόσο ομοιόμορφα ή μαλακό το έγκλημα του Ισραήλ.  

Για οποιονδήποτε δημοσιογράφο, ο τίτλος θα έπρεπε να έχει γραφτεί: «Το Ισραήλ κατηγορείται ότι σκότωσε πάνω από 100 καθώς το πλήθος περιμένει βοήθεια στη Γάζα». Ή: «Το Ισραήλ πυροβολεί πλήθος επισιτιστικής βοήθειας. Εκατοντάδες νεκροί και τραυματίες».

Αλλά αυτό θα είχε μεταφέρει με ακρίβεια την υπηρεσία στο Ισραήλ - τον κατακτητή της Γάζας για περισσότερο από μισό αιώνα και τον πολιορκητή της τα τελευταία 17 χρόνια - με τους θανάτους όσων κατέλαβε και πολιορκούσε. Κάτι ασύλληπτο για τα δυτικά ΜΜΕ.

Έτσι, η εστίαση έπρεπε να μετατοπιστεί αλλού.

Στρεβλώσεις

Ο φύλακας στρεβλώσεις ήταν ιδιαίτερα θεαματικές: «Ο Μπάιντεν λέει ότι οι θάνατοι που σχετίζονται με την επισιτιστική βοήθεια στη Γάζα περιπλέκουν τις συνομιλίες για κατάπαυση του πυρός». 

Η σφαγή από το Ισραήλ εξαφανίστηκε ως μυστηριώδεις «θάνατοι που σχετίζονται με την επισιτιστική βοήθεια», οι οποίοι με τη σειρά τους έγιναν δευτερεύοντες Ο φύλακας επικεντρωθεί στις διπλωματικές συνέπειες.

Οι αναγνώστες κατευθύνθηκαν από τον τίτλο στο να υποθέσουν ότι τα αληθινά θύματα δεν ήταν οι εκατοντάδες Παλαιστίνιοι που σκοτώθηκαν και ακρωτηριάστηκαν από το Ισραήλ αλλά οι Ισραηλινοί όμηροι των οποίων οι πιθανότητες απελευθέρωσης είχαν «περιπλέκεται» από «θάνατους που σχετίζονται με την επισιτιστική βοήθεια».

Ο τίτλος στο BBC ανάλυση του ίδιου εγκλήματος πολέμου –που τώρα επαναπροσδιορίζεται ως «τραγωδία» χωρίς συγγραφέα– επαναλαμβάνεται Οι Νιου Γιορκ Ταιμς' τέχνασμα: «Η τραγωδία της συνοδείας βοήθειας δείχνει ότι ο φόβος της πείνας στοιχειώνει τη Γάζα».

Άλλος ένας αγαπημένος ελιγμός, και πάλι πρωτοπόρος The Guardian, ήταν να θολώσει την ευθύνη για ένα ξεκάθαρο έγκλημα πολέμου. Ο πρωτοσέλιδος τίτλος του ανάγνωση: «Περισσότεροι από 100 Παλαιστίνιοι σκοτώνονται στο χάος που περιβάλλει τη νηοπομπή βοήθειας στη Γάζα». 

Για άλλη μια φορά, το Ισραήλ απομακρύνθηκε από τον τόπο του εγκλήματος. Μάλιστα, χειρότερα, αφαιρέθηκε και ο τόπος του εγκλήματος. Οι Παλαιστίνιοι «πέθαναν» προφανώς λόγω κακής διαχείρισης της βοήθειας. Ίσως έφταιγε η UNRWA.

Το χάος και η σύγχυση έγιναν χρήσιμα ρεφρέν για τα μέσα ενημέρωσης που ήταν πρόθυμα να καλύψουν την ενοχή. Η εφημερίδα Washington Post δηλώνονται: «Η χαοτική παράδοση βοήθειας γίνεται θανατηφόρα καθώς Ισραηλινοί και αξιωματούχοι της Γάζας εμπορεύονται τις ευθύνες». Το CNN ακολούθησε την ίδια γραμμή, υποβάθμιση ένα έγκλημα πολέμου σε ένα «χαοτικό περιστατικό». 

Αλλά ακόμη και αυτές οι αποτυχίες ήταν καλύτερες από το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης που μειώνεται γρήγορα, καθώς οι σφαγές των Παλαιστινίων που ζητούσαν βοήθεια από το Ισραήλ έγιναν ρουτίνα - και ως εκ τούτου είναι πιο δύσκολο να συγκαλυφθούν.

Λίγες ημέρες μετά τη σφαγή στο αλεύρι, μια ισραηλινή αεροπορική επιδρομή σε φορτηγό βοήθειας στο Ντέιρ αλ Μπαλάχ σκότωσε τουλάχιστον εννέα Παλαιστίνιους, ενώ την περασμένη εβδομάδα περισσότεροι από 20 πεινασμένοι Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν από πυρά ισραηλινών ελικοπτέρων. περίμενε βοήθεια. 

Οι σφαγές «σχετιζόμενες με την επισιτιστική βοήθεια» — οι οποίες είχαν κανονικοποιηθεί γρήγορα όσο οι εισβολές του Ισραήλ στα νοσοκομεία — δεν άξιζαν πλέον σοβαρή προσοχή. Μια έρευνα δείχνει ότι το BBC κατάφερε να αποφύγει να δώσει σημαντική κάλυψη σε οποιοδήποτε περιστατικό στο διαδίκτυο.

Food-Drop Theatrics

Εν τω μεταξύ, τα μέσα ενημέρωσης βοήθησαν επιδέξια την Ουάσιγκτον στις διάφορες εκτροπές της από το συνεργατικό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας του Ισραήλ, επιβάλλοντας λιμό στη Γάζα που επιδεινώθηκε από την αποχρηματοδότηση της UNRWA από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, τη μόνη υπηρεσία που θα μπορούσε να μετριάσει αυτόν τον λιμό.

Βρετανοί και αμερικανικοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς ενθουσιασμένοι εντάχθηκαν πληρώματα αεροπορίας καθώς οι στρατιώτες τους πετούσαν αεροπλάνα με μεγάλη κοιλιά πάνω από τις παραλίες της Γάζας, με μεγάλα έξοδα, για να αφήσουν ένα εφάπαξ έτοιμα γεύματα σε μερικούς από τους λιμοκτονούντες Παλαιστίνιους από κάτω.

Δεδομένου ότι απαιτούνται πολλές εκατοντάδες φορτηγά βοήθειας την ημέρα μόνο και μόνο για να σταματήσει η Γάζα να γλιστρήσει βαθύτερα στην πείνα, οι πτώσεις δεν ήταν παρά θεατρικές. Το καθένα παρέδιδε στην καλύτερη περίπτωση ένα φορτηγό με βοήθεια — και μόνο αν οι παλέτες δεν κατέληγαν να πέσουν στη θάλασσα ή να σκοτώσουν τους Παλαιστίνιους που επρόκειτο να ωφεληθούν.

Η επιχείρηση άξιζε κάτι περισσότερο από γελοιοποίηση.

Αντίθετα, δραματικές εικόνες ηρωικών αεροπόρων, διανθισμένες με εκφράσεις ανησυχίας για τις δυσκολίες αντιμετώπισης της «ανθρωπιστικής κρίσης» στη Γάζα, αποσπούσαν χρήσιμα την προσοχή των θεατών όχι μόνο από τη ματαιότητα των επιχειρήσεων αλλά και από το γεγονός ότι η Δύση ήταν πραγματικά αποφασισμένη να βοήθεια, θα μπορούσε να οπλίσει ισχυρά το Ισραήλ ώστε να παράσχει πολύ πιο άφθονη βοήθεια μέσω ξηράς σε μια στιγμή.

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης παρασύρθηκαν εξίσου από το δεύτερο, ακόμη πιο περίεργο σχέδιο της κυβέρνησης Μπάιντεν να βοηθήσει τους λιμοκτονούντες Παλαιστίνιους. Οι ΗΠΑ πρόκειται να κατασκευάσουν μια προσωρινή πλωτή προβλήτα στα ανοικτά των ακτών της Γάζας, ώστε να μπορούν να παραδοθούν αποστολές βοήθειας από την Κύπρο.

[Βλέπω: Chris Hedges: Ο Δούρειος Ίππος του Ισραήλ]

Οι τρύπες του οικοπέδου ήταν ανοιχτές. Η κατασκευή της προβλήτας θα διαρκέσει δύο ή περισσότερους μήνες, όταν χρειάζεται τώρα η βοήθεια. Στην Κύπρο, όπως και στις χερσαίες διελεύσεις προς τη Γάζα, το Ισραήλ θα είναι υπεύθυνο για τις επιθεωρήσεις - η κύρια αιτία των κρατήσεων.

Και αν οι ΗΠΑ πιστεύουν τώρα ότι η Γάζα χρειάζεται ένα λιμάνι, γιατί να μην εργαστούν και σε ένα πιο μόνιμο λιμάνι;

[Βλέπω: Η προβλήτα για τη Γάζα του Μπάιντεν είναι κούφια χειρονομία]

Η απάντηση, φυσικά, μπορεί να υπενθυμίσει στο κοινό την κατάσταση πριν από τις 7 Οκτωβρίου, όταν η Γάζα βρισκόταν υπό μια ασφυκτική 17ετή πολιορκία από το Ισραήλ - το πλαίσιο για την επίθεση της Χαμάς που τα δυτικά μέσα ενημέρωσης δεν βρίσκουν ποτέ τον χώρο να αναφέρουν.

Για δεκαετίες, το Ισραήλ αρνείται τη Γάζα οποιεσδήποτε συνδέσεις με τον έξω κόσμο που δεν μπορεί να ελέγξει, συμπεριλαμβανομένης της αποτροπής της κατασκευής ενός θαλάσσιου λιμανιού και του βομβαρδισμού του μοναδικού αεροδρομίου του θύλακα το 2001, λίγο μετά το άνοιγμα του.

Και όμως, την ίδια στιγμή, η επιμονή του Ισραήλ να μην καταλαμβάνει πλέον τη Γάζα - μόνο και μόνο επειδή το έκανε σε απόσταση αναπνοής από το 2005 - γίνεται αδιαμφισβήτητα αποδεκτή στην κάλυψη των μέσων ενημέρωσης.

Και πάλι, οι ΗΠΑ έχουν αποφασιστική μόχλευση επί του Ισραήλ, του κράτους-πελάτη τους, εάν αποφασίσει να το ασκήσει – τουλάχιστον δισεκατομμύρια σε βοήθεια και το διπλωματικό βέτο που ασκεί τόσο τακτικά για λογαριασμό του Ισραήλ.

Το ερώτημα που πρέπει να τίθεται από τα μέσα ενημέρωσης σε κάθε άρθρο σχετικά με την «ασιτία που καταδιώκει τη Γάζα» είναι γιατί οι ΗΠΑ δεν χρησιμοποιούν αυτή τη μόχλευση.

Σε ένα τυπικό κομμάτι που κόβει την ανάσα με τίτλο «Πώς ο αμερικανικός στρατός σχεδιάζει να κατασκευάσει μια προβλήτα και να μεταφέρει τρόφιμα στη Γάζα», το BBC αγνόησε τη μεγάλη εικόνα για να διερευνήσει με ενθουσιασμό τις λεπτομέρειες των «τεράστιων υλικοτεχνικών προκλήσεων» και «προκλήσεων ασφαλείας» που αντιμετωπίζει το έργο του Μπάιντεν. 

Το άρθρο επανεξέτασε προηγούμενα από τις επιχειρήσεις ανακούφισης από καταστροφές στη Σομαλία και την Αϊτή έως τις αποβάσεις της Νορμανδίας D-Day κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Εύπιστοι Δημοσιογράφοι

Για να υποστηρίξουν αυτές τις τακτικές εκτροπής, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης χρειάστηκε επίσης να τονίσουν τις θηριωδίες της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου - και την ανάγκη να καταδικάζεται η ομάδα σε κάθε βήμα - για να αντιπαραβάλουν αυτά τα εγκλήματα από αυτό που διαφορετικά θα φαινόταν ακόμη χειρότερες φρικαλεότητες που διέπραξε το Ισραήλ στις οι Παλαιστίνιοι. 

Αυτό απαίτησε μια ασυνήθιστα μεγάλη δόση ευπιστίας από τους δημοσιογράφους που συνήθως παρουσιάζονται ως σκληροί σκεπτικιστές.

Τα μωρά είναι αποκεφαλίστηκε, ή βάλτε σε φούρνους, ή παρέα σε γραμμές ρούχων. Καμία επινοημένη αγανάκτηση από τη Χαμάς δεν ήταν τόσο απίθανη για να αρνηθεί τη μεταχείριση της πρώτης σελίδας, για να απορριφθεί σιωπηλά αργότερα, όταν η καθεμία αποδείχθηκε εξίσου κατασκευασμένη όσο θα έπρεπε να ακουστεί σε οποιονδήποτε ρεπόρτερ που γνωρίζει τον τρόπο με τον οποίο οι προπαγανδιστές εκμεταλλεύονται την ομίχλη του πολέμου.

Ομοίως, ολόκληρο το δυτικό δημοσιογραφικό σώμα αγνόησε επιμελώς μήνες αποκαλύψεων των ισραηλινών μέσων ενημέρωσης που σταδιακά μετατόπισαν την ευθύνη για μερικά από τα πιο φρικιαστικά περιστατικά της 7ης Οκτωβρίου - όπως το κάψιμο εκατοντάδων σωμάτων - από τους ώμους της Χαμάς και στους ώμους του Ισραήλ.

Αν και τα δυτικά μέσα ενημέρωσης απέτυχαν να σημειώσουν τη σημασία των παρατηρήσεών του, ο Ισραηλινός εκπρόσωπος Μαρκ Ρέγεφ παράδεκτος ότι ο αριθμός των νεκρών του Ισραήλ από τις 7 Οκτωβρίου έπρεπε να μειωθεί κατά 200, επειδή πολλά από τα απανθρακωμένα λείψανα αποδείχθηκαν μαχητές της Χαμάς. 

Μαρτυρίες από Ισραηλινούς διοικητές και αξιωματούχους δείχνουν ότι, τυφλωμένα από την επίθεση της Χαμάς, οι ισραηλινές δυνάμεις χτύπησαν άγρια ​​με οβίδες αρμάτων μάχης και πυραύλους Hellfire, αποτεφρώνοντας μαχητές της Χαμάς και τους Ισραηλινούς αιχμαλώτους τους αδιακρίτως. Τα καμένα αυτοκίνητα που συσσωρεύονται ως οπτικό σημαίνον του σαδισμού της Χαμάς είναι στην πραγματικότητα απόδειξη, στην καλύτερη περίπτωση, της ανικανότητας του Ισραήλ και, στη χειρότερη, της αγριότητας του.

Το μυστικό στρατιωτικό πρωτόκολλο που καθοδήγησε την πολιτική του Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου - η περιβόητη διαδικασία του Αννίβα για να σταματήσει την αιχμαλωσία οποιουδήποτε Ισραηλινού - φαίνεται ότι δεν αξίζει να αναφερθεί ούτε από τον Guardian ούτε από το BBC στα στρέμματα κάλυψης της 7ης Οκτωβρίου.

Παρά την ατελείωτη επανεξέταση των γεγονότων της 7ης Οκτωβρίου, κανένας από τους δύο δεν έκρινε σκόπιμο αναφέρουν σχετικά με τις αυξανόμενες απαιτήσεις των ισραηλινών οικογενειών για έρευνα για το εάν τα αγαπημένα τους πρόσωπα σκοτώθηκαν με τη διαδικασία του Χάνιμπαλ του Ισραήλ. 

Ούτε το BBC ούτε The Guardian ανέφερε σχετικά με το σχόλια του αρχηγού δεοντολογίας του ισραηλινού στρατού, καθηγητή Asa Kasher, θρηνώντας την προσφυγή του στρατού στη διαδικασία Hannibal στις 7 Οκτωβρίου ως «τρομακτική» και «παράνομη». 

Αξιώσεις κτηνωδίας

Αντίθετα, τα φιλελεύθερα δυτικά μέσα ενημέρωσης έχουν επανειλημμένα επανεξετάσει τους ισχυρισμούς ότι έχουν δει αποδείξεις - στοιχεία που δεν θέλουν να μοιραστούν - ότι η Χαμάς διέταξε να χρησιμοποιείται συστηματικά ο βιασμός από τους μαχητές της ως πολεμικό όπλο. Το ελάχιστα καλυμμένο υπονοούμενο είναι ότι τέτοια βάθη διαφθοράς εξηγούν, και πιθανώς δικαιολογούν, την κλίμακα και την αγριότητα της απάντησης του Ισραήλ.

Σημειώστε ότι αυτός ο ισχυρισμός διαφέρει αρκετά από το επιχείρημα ότι μπορεί να υπήρξαν περιπτώσεις βιασμού στις 7 Οκτωβρίου.

Αυτό είναι για καλό λόγο: Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι Ισραηλινοί στρατιώτες χρησιμοποιούν τακτικά βιασμό και σεξουαλική βία κατά των Παλαιστινίων. Ένας ΟΗΕ αναφέρουν τον Φεβρουάριο, η αντιμετώπιση των ισχυρισμών ότι Ισραηλινοί στρατιώτες και αξιωματούχοι είχαν ασκήσει όπλα σεξουαλικής βίας κατά παλαιστίνιων γυναικών και κοριτσιών από τις 7 Οκτωβρίου, δεν προκάλεσε κανένα από τα πρωτοσέλιδα και την οργή από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης που απευθύνθηκαν στη Χαμάς. 

Για να γίνει μια εύλογη υπόθεση ότι η Χαμάς άλλαξε τους κανόνες του πολέμου εκείνη την ημέρα, απαιτήθηκε πολύ μεγαλύτερη παρέκκλιση και αμαρτωλότητα. Και τα φιλελεύθερα δυτικά μέσα ενημέρωσης έχουν διαδραματίσει πρόθυμα τον ρόλο τους ανακυκλώνοντας ισχυρισμούς για μαζικούς, συστηματικούς βιασμούς από τη Χαμάς, σε συνδυασμό με τραγελαφικούς ισχυρισμούς για νεκρόφιλες διαστροφές — ενώ υποδηλώνουν ότι όποιος ζητά στοιχεία συγχωρεί μια τέτοια κτηνωδία.

Ωστόσο, οι ισχυρισμοί των φιλελεύθερων μέσων ενημέρωσης για «μαζικούς βιασμούς» της Χαμάς — που ξεκίνησαν από ένα άρθρο για τον καθορισμό της ατζέντας από Οι Νιου Γιορκ Ταιμς και απηχεί στενά από The Guardian εβδομάδες αργότερα — έχουν καταρρεύσει μετά από προσεκτικότερη επιθεώρηση.

Ανεξάρτητα καταστήματα όπως Mondoweiss, Ηλεκτρονική Ιντιφάντα, Η γκρίζα ζώνη και άλλοι έχουν σταδιακά διαλύσει την αφήγηση της Χαμάς για μαζικούς βιασμούς.

Αλλά ίσως το πιο επιζήμιο από όλα ήταν ένα έρευνα by Η διασταύρωση Αυτό αποκάλυψε ότι ήταν ανώτεροι συντάκτες των Times που στρατολόγησαν έναν αρχάριο Ισραηλινό δημοσιογράφο -πρώην αξιωματούχο των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών με ιστορικό υποστήριξης δηλώσεων γενοκτονίας κατά του λαού της Γάζας- για να κάνει την επιτόπια εργασία.

Ακόμη πιο σοκαριστικό, ήταν οι συντάκτες της εφημερίδας που την πίεσαν στη συνέχεια να βρει την ιστορία. Κατά παράβαση των κανόνων έρευνας, η αφήγηση σχεδιάστηκε αντίστροφα: επιβλήθηκε από την κορυφή, δεν βρέθηκε μέσω επιτόπιας αναφοράς.

«Συνωμοσία της σιωπής»

Οι Νιου Γιορκ Ταιμς' Η ιστορία εμφανίστηκε στα τέλη Δεκεμβρίου με τίτλο «Screams Without Words»: Πώς η Χαμάς εξόπλισε τη σεξουαλική βία στις 7 Οκτωβρίου». Ο φύλακας η συνέχεια στα μέσα Ιανουαρίου βασίζεται τόσο κοντά στο ρεπορτάζ των Times που η εφημερίδα έχει κατηγορηθεί για λογοκλοπή. Του επικεφαλίδα ήταν: «Τα στοιχεία δείχνουν συστηματική χρήση βιασμού και σεξουαλικής βίας από τη Χαμάς στις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου».

[Βλέπω: Πάτρικ Λόρενς: Κρίση στους NYT]

Ωστόσο, υπό ανάκριση από Η διασταύρωση, ένας εκπρόσωπος για Η Νέα Υόρκη Φορές οπισθοχώρησε εύκολα από την αρχική βεβαιότητα της εφημερίδας, παραδεχόμενος ότι «μπορεί να υπήρχε συστηματική χρήση σεξουαλικής επίθεσης». [η έμφαση προστέθηκε] Ακόμα κι αυτό φαίνεται πολύ ισχυρό συμπέρασμα.

Τρύπες στο Φορές' Η αναφορά αποδείχθηκε γρήγορα τόσο εντυπωσιακή που το δημοφιλές καθημερινό podcast της τράβηξε το plug on ένα επεισόδιο αφιερωμένο στην ιστορία μετά από τον δικό του έλεγχο στοιχείων.

Η πρωτάρης ρεπόρτερ στην οποία ανατέθηκε το καθήκον, η Anat Schwartz, παραδέχτηκε ότι παρά το γεγονός ότι έψαξε τα σχετικά ιδρύματα στο Ισραήλ - από ιατρικά ιδρύματα έως κέντρα κρίσεων βιασμού - δεν βρήκε κανέναν που να μπορούσε να επιβεβαιώσει ένα μόνο παράδειγμα σεξουαλικής επίθεσης εκείνη την ημέρα. Δεν μπόρεσε επίσης να βρει καμία ιατροδικαστική επιβεβαίωση.

Αργότερα είπε σε ένα podcast με το Channel 12 του Ισραήλ ότι θεώρησε την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων ως απόδειξη «μιας συνωμοσίας σιωπής».

Αντίθετα, η αναφορά του Schwartz βασίστηκε σε μια χούφτα μαρτυρίες από μάρτυρες των οποίων οι άλλοι εύκολα διαψεύσιμοι ισχυρισμοί θα έπρεπε να είχαν θέσει υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία τους. Ακόμη χειρότερα, οι αναφορές τους για περιπτώσεις σεξουαλικής επίθεσης δεν ανταποκρίθηκαν στα γνωστά γεγονότα.

Ένας νοσηλευτής, για παράδειγμα, ισχυρίστηκε ότι δύο έφηβες βιάστηκαν και σκοτώθηκαν στο Kibbutz Nahal Oz. Όταν έγινε σαφές ότι κανείς δεν ταίριαζε την περιγραφή εκεί, εκείνος άλλαξε τον τόπο του εγκλήματος στο Kibbutz Beeri. Ούτε κανένας από τους νεκρούς εκεί ταίριαζε στην περιγραφή.

Παρόλα αυτά, η Schwartz πίστευε ότι τελικά είχε την ιστορία της. 

Η ίδια είπε στο Channel 12:

«Ένα άτομο το είδε να συμβαίνει στο Be'eri, επομένως δεν μπορεί να είναι μόνο ένα άτομο, γιατί είναι δύο κορίτσια. Είναι αδερφές. Είναι στο δωμάτιο. Κάτι σε αυτό είναι συστηματικό, κάτι σχετικά με αυτό μου φαίνεται ότι δεν είναι τυχαίο».

Ο Schwartz έλαβε περαιτέρω επιβεβαίωση από τη Zaka, μια ιδιωτική υπερορθόδοξη οργάνωση διάσωσης, της οποίας οι αξιωματούχοι ήταν ήδη γνωστό ότι είχαν κατασκευάσει τις φρικαλεότητες της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, συμπεριλαμβανομένων των διάφορων ισχυρισμών για άσεμνες πράξεις κατά μωρών.

Χωρίς ιατροδικαστικά στοιχεία

Είναι ενδιαφέρον, αν και οι κύριοι ισχυρισμοί για βιασμό της Χαμάς επικεντρώθηκαν στο μουσικό φεστιβάλ Nova που δέχτηκε επίθεση από τη Χαμάς, ο Σβαρτς ήταν αρχικά σκεπτικιστής -και για καλό λόγο- ότι ήταν ο τόπος οποιασδήποτε σεξουαλικής βίας.

Όπως αποκάλυψαν τα ισραηλινά ρεπορτάζ, το φεστιβάλ μετατράπηκε γρήγορα σε πεδίο μάχης, με τους Ισραηλινούς φρουρούς ασφαλείας και τη Χαμάς να ανταλλάσσουν πυροβολισμούς και τα ισραηλινά επιθετικά ελικόπτερα να κάνουν κύκλους πάνω από το κεφάλι να πυροβολούν σε οτιδήποτε κινούνταν.

Ο Schwartz κατέληξε: 

«Όλοι με τους οποίους μίλησα μεταξύ των επιζώντων μου είπαν για ένα κυνηγητό, έναν αγώνα, όπως, για τη μετακίνηση από μέρος σε μέρος. Πώς θα [είχαν τον χρόνο] να τα βάλουν με μια γυναίκα, όπως — είναι αδύνατο. Ή κρύβεσαι, ή εσύ — ή πεθαίνεις. Είναι επίσης δημόσιο, η Nova… ένας τόσο ανοιχτός χώρος».

Αλλά η Schwartz εγκατέλειψε τον σκεπτικισμό της μόλις ο Raz Cohen, βετεράνος των ειδικών δυνάμεων του Ισραήλ, συμφώνησε να της μιλήσει. Είχε ήδη ισχυριστεί σε προηγούμενες συνεντεύξεις του λίγες μέρες μετά τις 7 Οκτωβρίου ότι είχε γίνει μάρτυρας πολλαπλών βιασμών στη Nova, συμπεριλαμβανομένων πτωμάτων που βιάστηκαν.

Αλλά όταν μίλησε με τον Schwartz, μπορούσε να θυμηθεί μόνο ένα περιστατικό - μια φρικτή επίθεση που περιελάμβανε τον βιασμό μιας γυναίκας και στη συνέχεια τον θάνατο της με μαχαίρι. Υπομόνευση Οι Νιου Γιορκ Ταιμς' κεντρικός ισχυρισμός, απέδωσε τον βιασμό όχι στη Χαμάς αλλά σε πέντε πολίτες, Παλαιστίνιους που ξεχύθηκαν στο Ισραήλ αφού οι μαχητές της Χαμάς διέρρηξαν τον φράχτη γύρω από τη Γάζα.

Συγκεκριμένα, ο Schwartz παραδέχτηκε στο Channel 12 ότι κανένας από τους άλλους τέσσερις ανθρώπους που κρύβονταν στον θάμνο με τον Cohen δεν είδε την επίθεση. «Όλοι οι άλλοι κοιτάζουν προς διαφορετική κατεύθυνση», είπε.

Και όμως στο Φορές' ιστορία, ο λογαριασμός του Cohen επιβεβαιώνεται από τον Shoam Gueta, έναν φίλο που από τότε έχει αναπτυχθεί στη Γάζα όπου, ως Η διασταύρωση σημειώνει, δημοσιεύει βίντεο με τον εαυτό του να ψάχνει σε κατεστραμμένα σπίτια των Παλαιστινίων.

Ένας άλλος μάρτυρας, ο οποίος προσδιορίζεται μόνο ως Sapir, αναφέρεται από τον Schwartz ότι είδε μια γυναίκα να βιάζεται στη Nova την ίδια στιγμή που ακρωτηριάστηκε το στήθος της με έναν κόφτη κουτιού. Αυτός ο λογαριασμός έγινε κεντρικός σε Ο φύλακας έκθεση παρακολούθησης τον Ιανουάριο.

Ωστόσο, δεν έχουν προσκομιστεί ιατροδικαστικά στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτόν τον λογαριασμό.

Η ιστορία επινοήθηκε

Αλλά η πιο καταδικαστική κριτική του Φορές' Το ρεπορτάζ προήλθε από την οικογένεια της Gal Abdush, του πρωτοσέλιδου θύματος της ιστορίας "Screams without Words". Οι γονείς και ο αδερφός της κατηγόρησαν τους New York Times ότι επινόησαν την ιστορία ότι είχε βιαστεί στο φεστιβάλ Nova.

Λίγες στιγμές πριν σκοτωθεί από χειροβομβίδα, η Abdush είχε στείλει μήνυμα στην οικογένειά της και δεν έκανε καμία αναφορά σε βιασμό ή ακόμη και άμεση επίθεση στην ομάδα της. Η οικογένεια δεν είχε ακούσει καμία ένδειξη ότι ο βιασμός ήταν ένας παράγοντας για το θάνατο του Abdush.

Μια γυναίκα που είχε δώσει στο έντυπο πρόσβαση σε φωτογραφίες και βίντεο του Abdush που τραβήχτηκαν εκείνη την ημέρα είπε ότι ο Schwartz την πίεσε να το κάνει με το σκεπτικό ότι θα βοηθούσε την "ισραηλινή hasbara" - έναν όρο που σημαίνει προπαγάνδα που έχει σχεδιαστεί για να επηρεάσει το ξένο κοινό.

Ο Schwartz επικαλέστηκε το ισραηλινό υπουργείο πρόνοιας ότι υπήρχαν τέσσερις επιζώντες σεξουαλικής επίθεσης από τις 7 Οκτωβρίου, αν και δεν έχουν δοθεί περισσότερες λεπτομέρειες από το υπουργείο.

Πίσω στις αρχές Δεκεμβρίου, πριν από το Φορές Στην ιστορία, Ισραηλινοί αξιωματούχοι υποσχέθηκαν ότι είχαν «συλλέξει «δεκάδες χιλιάδες» μαρτυρίες σεξουαλικής βίας που διαπράχθηκε από τη Χαμάς». Καμία από αυτές τις μαρτυρίες δεν έχει υλοποιηθεί.

Κανένας δεν θα το κάνει, σύμφωνα με τη συνομιλία του Schwartz με το Channel 12. «Δεν υπάρχει τίποτα. Δεν υπήρξε συλλογή στοιχείων από τη σκηνή», είπε.

Ωστόσο, οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τις αναφορές από Οι Νιου Γιορκ Ταιμς, The Guardian και άλλοι να προσπαθήσουν να εκφοβίσουν μεγάλα σώματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων ώστε να συμφωνήσουν ότι η Χαμάς χρησιμοποιούσε συστηματικά σεξουαλική βία.

Κάτι που μπορεί να εξηγήσει γιατί τα μέσα ενημέρωσης άδραξαν ανυπόμονα την ευκαιρία να αναβιώσουν την απαράμιλλη αφήγησή τους όταν η αξιωματούχος του ΟΗΕ Pramila Patten, η ειδική εκπρόσωπος του για τη σεξουαλική βία σε συγκρούσεις, επανέλαβε ορισμένοι από τους απαξιωμένους ισχυρισμούς τους σε μια έκθεση που δημοσιεύθηκε αυτόν τον μήνα. 

Τα μέσα ενημέρωσης αγνόησαν ευτυχώς το γεγονός ότι ο Patten δεν είχε εντολή έρευνας και ότι εκείνη κεφαλές τι είναι στην πραγματικότητα μια ομάδα υπεράσπισης εντός του ΟΗΕ 

Ενώ το Ισραήλ παρεμπόδισε τα όργανα του ΟΗΕ που έχουν τέτοιες εξουσίες έρευνας, καλωσόρισε την Πάτεν, πιθανώς με την υπόθεση ότι θα ήταν πιο ευέλικτη. 

Στην πραγματικότητα, δεν έκανε κάτι παραπάνω από το να επανέλαβε τους ίδιους αδιευκρίνιστους ισχυρισμούς από το Ισραήλ που αποτέλεσαν τη βάση των απαξιωμένων ρεπορτάζ των Times και του Guardian.

Οι δηλώσεις ανακλήθηκαν

Ακόμα κι έτσι, η Patten συμπεριέλαβε σημαντικές επιφυλάξεις στα μικρά γράμματα της έκθεσής της που τα μέσα ενημέρωσης ήθελαν να παραβλέψουν.

Σε συνέντευξη Τύπου, επανέλαβε ότι δεν είχε δει κανένα στοιχείο συμπεριφοράς από τη Χαμάς ή χρήσης του βιασμού ως πολεμικού όπλου – τους ίδιους τους ισχυρισμούς που τόνιζαν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης εδώ και εβδομάδες.

Κατέληξε στην έκθεση ότι δεν ήταν σε θέση να «διαπιστώσει την επικράτηση της σεξουαλικής βίας». Επιπλέον, παραδέχτηκε ότι δεν ήταν σαφές εάν οποιαδήποτε σεξουαλική βία που σημειώθηκε στις 7 Οκτωβρίου ήταν ευθύνη της Χαμάς ή άλλων ομάδων ή ατόμων.

Όλα αυτά αγνοήθηκαν από τα ΜΜΕ. Με τυπικό τρόπο, α Κηδεμόνας άρθρο σχετικά με την έκθεσή της ισχυρίστηκε λανθασμένα σε αυτό επικεφαλίδα: «Ο ΟΗΕ βρίσκει «πειστικές πληροφορίες» ότι η Χαμάς βίασε και βασάνισε Ισραηλινούς ομήρους». 

Η κύρια πηγή πληροφοριών της Πάτεν, παραδέχτηκε, ήταν ισραηλινοί «εθνικοί θεσμοί» - κρατικοί αξιωματούχοι που είχαν κάθε κίνητρο να την παραπλανήσουν στην προώθηση των πολεμικών στόχων της χώρας, όπως είχαν κάνει νωρίτερα με ένα συμμορφούμενο μέσο ενημέρωσης.  

Όπως τόνισε ο Αμερικανός Εβραίος μελετητής Normal Finkelstein, ο Patten βασίστηκε επίσης σε υλικό ανοιχτού κώδικα: 5,000 φωτογραφίες και 50 ώρες βίντεο από κάμερες σώματος, κάμερες, κινητά τηλέφωνα, CCTV και κάμερες παρακολούθησης της κυκλοφορίας. Κι όμως αυτά τα οπτικά στοιχεία απέδωσε ούτε μια εικόνα σεξουαλικής βίας. Ή όπως το διατύπωσε ο Patten: «Δεν μπορούν να εντοπιστούν απτές ενδείξεις βιασμού».

Παραδέχτηκε ότι δεν είχε δει ιατροδικαστικά στοιχεία σεξουαλικής βίας και δεν είχε γνωρίσει ούτε έναν επιζώντα βιασμού ή σεξουαλικής επίθεσης.

Και σημείωσε ότι οι μάρτυρες και οι πηγές με τις οποίες μίλησε η ομάδα της - τα ίδια άτομα στα οποία βασίστηκαν τα μέσα ενημέρωσης - αποδείχθηκαν αναξιόπιστα. «Υιοθέτησαν με την πάροδο του χρόνου μια ολοένα πιο προσεκτική και προσεκτική προσέγγιση όσον αφορά τους λογαριασμούς του παρελθόντος, συμπεριλαμβανομένης σε ορισμένες περιπτώσεις ανάκλησης δηλώσεων που έγιναν προηγουμένως».

Συνωμοσία στη Γενοκτονία

Αν κάτι έχει διαπιστωθεί ότι είναι συστηματικό, είναι οι αποτυχίες στην κάλυψη από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης για μια εύλογη γενοκτονία που εκτυλίσσεται στη Γάζα.

Την περασμένη εβδομάδα μια υπολογιστική ανάλυση of Οι Νιου Γιορκ Ταιμς' Το ρεπορτάζ αποκάλυψε ότι συνέχισε να επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό στις ισραηλινές προοπτικές, ακόμη και όταν η αναλογία των νεκρών έδειξε ότι 30 φορές περισσότεροι Παλαιστίνιοι είχαν σκοτωθεί από το Ισραήλ στη Γάζα από ό,τι η Χαμάς είχε σκοτώσει Ισραηλινούς στις 7 Οκτωβρίου. 

Το χαρτί αναφέρθηκε Ισραηλινοί και Αμερικανοί πολλές φορές πιο τακτικά από ό,τι οι Παλαιστίνιοι, και όταν αναφέρονταν οι Παλαιστίνιοι ήταν πάντα στο παθητικός φωνή. 

Στη Βρετανία, το Κέντρο Παρακολούθησης ΜΜΕ του Μουσουλμανικού Συμβουλίου της Βρετανίας ανέλυσε σχεδόν 177,000 κλιπ από τηλεοπτικές εκπομπές που καλύπτουν τον πρώτο μήνα μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου. Το Βρέθηκαν Οι ισραηλινές προοπτικές ήταν τρεις φορές πιο κοινές από τις παλαιστινιακές.

Μια παρόμοια μελέτη από το Glasgow Media Group διαπίστωσε ότι οι δημοσιογράφοι χρησιμοποιούσαν τακτικά καταδικαστική γλώσσα για τη δολοφονία Ισραηλινών - «δολοφονική», «μαζική δολοφονία», «βίαιη δολοφονία» και «ανελέητη δολοφονία» - αλλά ποτέ όταν οι Παλαιστίνιοι δολοφονούνταν από το Ισραήλ. «Σφαγές», «θηριωδίες» και «σφαγές» έγιναν μόνο εναντίον Ισραηλινών, όχι εναντίον Παλαιστινίων.

Αντιμέτωποι με μια εύλογη περίπτωση γενοκτονίας - μια που μεταδόθηκε τηλεοπτικά για μήνες αδιάκοπα - ακόμη και τα φιλελεύθερα στοιχεία των δυτικών μέσων ενημέρωσης έχουν δείξει ότι δεν έχουν καμία σοβαρή δέσμευση στις φιλελεύθερες δημοκρατικές αξίες που υποτίθεται ότι είναι εκεί για να υποστηρίξουν.  

Δεν είναι φύλακας της εξουσίας, είτε της δύναμης του ισραηλινού στρατού είτε των δυτικών κρατών που συνεννοούνται στη σφαγή του Ισραήλ. Μάλλον τα μέσα ενημέρωσης είναι κεντρικά για να καταστεί δυνατή η συμπαιγνία. Είναι εκεί για να το καμουφλάρουν και να το ασπρίσουν, να το κάνουν να φαίνεται αποδεκτό.

Πράγματι, η αλήθεια είναι ότι, χωρίς αυτή τη βοήθεια, οι σύμμαχοι του Ισραήλ θα είχαν από καιρό ντροπιαστεί να δράσουν, να σταματήσουν τη σφαγή και την πείνα. Τα χέρια των δυτικών μέσων ενημέρωσης είναι βαμμένα στο αίμα της Γάζας.

Ο Τζόναθαν Κουκ είναι ένας βραβευμένος Βρετανός δημοσιογράφος. Έδρασε στη Ναζαρέτ του Ισραήλ για 20 χρόνια. Επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2021. Είναι συγγραφέας τριών βιβλίων για τη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης: Blood and Religion: The Unmasking of the Jewish State (2006), Israel and the Clash of Civilisations: Iraq, Iran and the Plan to Remake the Middle East (2008) and Disappearing Palestine: Israel's Experiments in Human Despair (2008). Εάν εκτιμάτε τα άρθρα του, σκεφτείτε προσφέροντας την οικονομική σας υποστήριξη. 

Αυτό το άρθρο προέρχεται από Αποχαρακτηρισμένο Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι απόψεις που εκφράζονται είναι αποκλειστικά του συγγραφέα και μπορεί να αντικατοπτρίζουν ή όχι αυτές του συγγραφέα Νέα της Κοινοπραξίας.